Categorieën
Mike's notities

Prince: Some of the best

Er was een tijd dat Prince met gemak van beticht kon worden een geniaal componist te zijn. Tegenwoordig klinkt ieder nieuw nummer dat hij maakt als een opgewarmde sample oud werk. Maar tot het Love Symbol-album leverde hij met regelmaat juweeltjes van liedjes af. Hier een lijstje met een paar van mijn favorieten, met een uitleg waarom deze nummers tot het beste behoort van wat Prince ooit gemaakt heeft.

De albums die de reputatie van Prince bevestigden zijn Purple Rain, Around the World in a Day en Sign O’ the Times. Prince was dan ook aan de top van zijn kunnen in die periode, midden jaren tachtig. Sometimes It Snows In April
Opgenomen op het soundtrackalbum Parade van de film Under the Cherry Moon. De film werd door Prince geregisseerd en geschreven. Deze comedy is luchtig en bij vlagen grappig, maar kan absoluut geen cinematografisch hoogtepunt genoemd worden. Het nummer ‘Sometimes It Snows In April’ gaat over Christopher Tracy, het hoofdpersonage gespeeld door Prince. Aan het eind van de film wordt hij gedood door een jaloerse vader die liever niet ziet dat zijn dochter een relatie krijgt met een feestbeest als Tracy. SISIP is een zachte ballad, met ingetogen piano- en gitaarspel. Prince zingt dat hij zijn vriend Tracy mist die vlak na de burgeroorlog is gestorven. Het is een prachtig nummer over het verlies van een naaste en het verlangen die persoon weer terug te zien. Dit poëtische nummer heb ik altijd als een troost ervaren. Misschien wel het beste nummer wat de Kleine Geile Dwerg ooit schreef.

Sometimes it snows in April
Sometimes I feel so bad, so bad
Sometimes I wish life was never ending,
and all good things, they say, never last

When you were mine
Soms weet je pas wat je had op het moment dat je het kwijt bent. Prince schreef een gitaarnummer met een tongue-in-cheektekst die bij de oplettende luisteraar toch een glimlach moet oproepen:

I never was the kind to make a fuss,
when he was there,
sleeping in between the to of us

De brug van het nummer bestaat uit een dienstbaar stukje reggae wat de lange tonen van de synthesizer van het refrein mooi onderbreekt.

The Morning Papers
Over een liefde tussen een (te) oude man en een jonge meid. Let vooral op het laatste gedeelte van het nummer, waarin Prince en zijn band The New Power Generation losgaan in een muzikaal stuk. Toen ik voor mijn eindexamen mondeling Engels overhoord werd, kreeg ik twee songteksten van Prince voorgeschoteld. Naast ‘The Morning Papers’ was dat ‘And Got Created Woman’. Twee teksten waarvan de betekenis makkelijk en duidelijk weer te geven zijn:

Why is age more than a number when it comes 2 love?
Should we ask the ones who speculate
When they don’t know what it’s made of?
Should we ask the moonlight on your face or the raindrops in your hair?
Or should we ask the man who wrote it there in the morning papers?

Starfish & Coffee
Dit nummer gaat over een van de meest vreemde meisjes uit het Prince-universum: Cynthia Rose. Dat is vooral te wijten aan haar lunch die bestaat uit Starfish & coffee, maple syrup and jam; butterscotch clouds, a tangerine and a side order of ham. Een rinkelende bel luidt het liedje in en het schaarse instrumentarium beslaat niet meer dan een pianoloopje, knippende vingers, licht aangetikte bekken, en een achterstevoren afgedraaide beat van de drumcomputer. En een omgedraaid vleugje viool.Eclectisch
‘Starfish & Coffee’ staat op het album Sign O’ The Times dat wereldwijd werd uitgebracht op 2 april 1987. Dit album bevat nummers waar Prince in de twee jaar ervoor in verschillende projecten mee bezig was geweest. De liedjes ‘If I Was Your Girlfriend’ , ‘Housequake’ en ‘Strange Relationship’ waren afkomstig van het afgelaste album van zijn alter ego Camille. Dit zijn de nummers waarin de stem van Prince iets zijn versneld. Omdat het album uit verschillend bronmateriaal bestaat, is het nogal eclectisch van aard. Het album is een expositie van de veelzijdigheid die Prince ooit bezat.

Overigens bevat Sign O’ The Times veel muzikale juweeltjes, waaronder het bovengenoemde ‘If I Was Your Girlfriend’, ‘I Could Never Take The Place of Your Man’ en het titelnummer. Ik vind het een fijn album om naar te luisteren, al sla ik de meer funkynummers als ‘Housequake’ en ‘It’ liever over.Purple Rain
Ik weet niet of dit een van de beste nummers van Prince is. Het is in ieder geval het nummer wat bij de meeste luisteraars bekend is en wat de Kleine Geile Grootheid voorgoed op de muzikale kaart zette. Na al die jaren heb ik nog geen sluitend antwoord op wat Prince nu precies bedoelt met die paarse regen, al gaat ook dit nummer over hoe een vriendschappelijke relatie met een vriendinnetje stukliep. Uiteindelijk wil Prince alleen maar dat ze gelukkig is. Beetje flauwe tekst als je hem letterlijk neemt. De kracht ‘Purple Rain’ zit hem dan ook vooral in de sfeer en het gevoel dat de muziek en de muzikale compositie oproepen. En ander noemenswaardig nummer van hetzelfde album is ‘When Doves Cry’.

Kiss
Is eveneens afkomstig van Parade, en een van meest funkynummers die Prince ooit maakte. De basis is een funkyritme waaromheen Prince in kopstem zijn teksten uitschreeuwt. Toen het nummer uitkwam in 1986 werd het nummer snel gecoverd door Tom Jones. Op de basisschool had ik een voorkeur voor diens versie ten opzichte van het origineel. Bewijst maar weer hoe weinig sommige kinderen verstand van muziek hebben.

Meer Prince:

Door Michael Minneboo

Michael Minneboo is een freelance journalist gespecialiseerd in popcultuur, fancultuur, strips, film, online media en beeldcultuur. Hij schrijft over onder andere comics, Nederlandse strips & animatie en interviewt makers uit binnen- en buitenland. Daarnaast geeft hij lezingen en adviseert hij particulieren en bedrijven over bloggen.

5 reacties op “Prince: Some of the best”

Ik kan me alleen maar aansluiten bij jouw analyse van Prince’s muziek. Dit zijn goeddeels ook de nummers die ook ik zou uitkiezen. Al vind ik ‘Sometimes It Snows In April’ inmiddels een draak van een nummer geworden. Te zoet.

@Jeroen Mirck: Ja, je hebt wel een beetje gelijk, Sometimes it Snows in April is toch wel een erg zoet nummer. Ik luister er tegenwoordig ook veel minder naar dan voorheen. Ik denk dat ik minder ‘ sappy’ ben dan vroeger 🙂

Prince ontdekte ik pas later. Purple Rain haatte ik in het begin, zie http://marcoraaphorst.nl/33539/paarse-regen-van-prince-30-jaar-later/ Teveel theater en episch gekrijs. Hoewel dat eigenlijk nog steeds zo is, mijn mening heeft een ommezwaai gemaakt. Dat kwam door zijn latere platen, door Sign ‘O Times en Lovesexy.

Prince is wel een mafkees met rare teksten. Beetje kinderlijk en onvolwassen. Iemand die in een totaal andere wereld leeft en een te groot ego heeft. Beetje zoals Kanye nu. Maar goeds, het is hem vergeven want het is een muzikale gast met een paar eigen vonsten. Hoewel ik nog altijd compleet James Brown en Marvin Gaye in zijn dingen terug hoor. James grooved dan nog altijd vele malen harder. Prince wordt al snel stijfjes.

Dirty Mind is ook nog altijd leuk. Directe sound enzo. Maar ook een freak. Da’s helaas zijn euvel vind ik. Noem hem een sprookjesfiguur of stripheld. Ala Michael Jackson. Niet iemand waar je een normaal gesprek mee kunt voeren.

@Marco: Ben ik met je eens hoor, dat Prince een rare kwast is. Minder gek dan Jackson denk ik, maar niet veel minder. Maar als muzikant vind ik hem briljant. Al moet ik zeggen dat ik de laatste jaren zijn nieuwe werk niet meer zo volg. Bij Kanye hoor ik overigens niet wat er zo goed moet zijn aan z’n muziek.

Reacties zijn gesloten.