Zondagavond heb ik eindelijk The social network van David Fincher gezien. Een fantastische film over de ontstaansgeschiedenis van Facebook.
Mark Zuckerberg, de creator van ’s werelds meest gebruikte sociale netwerk, wordt hierin neergezet als een contactgestoorde nerd. Geen aardige jongen die wraak neemt op zijn ex-vriendinnetje door allerlei nare feiten over haar te bloggen. Volgens The social network was het concept van Facebook niet alleen het idee van Zuckerberg, al claimde hij later van wel. Ook zette hij zijn beste vriend en compagnon ook zakelijk flink te kakken. Ik vind het een boeiend gegeven dat het ontstaansproces van Facebook, een sociaal netwerk dat draait om het in contact blijven met je vrienden, juist een breuk veroorzaakte tussen twee beste vrienden.
Aangenomen dat de filmmakers niet te veel afwijken van wat werkelijk heeft plaatsgevonden zal ik Zuckerberg niet snel een vriend-invite toesturen. Sterker nog: ik twijfel sowieso of ik wil blijven facebooken of dat ik het social netwerkboek voorgoed zal sluiten.
Ik ben het namelijk met Karin Ramaker eens dat ik mijn blog zie als het centrum van al mijn activiteiten. Mijn blog is mijn online thuis. Hier ben ik altijd te vinden. Hier wil ik alles vertellen wat ik te zeggen heb. Dit is Michael Minneboo central.
Door de opkomst van sociale netwerken en applicaties als Twitter is de communicatie tussen webgebruikers verspreid geraakt. Mensen microbloggen op Twitter, statusupdaten op Facebook en reageren op linkjes naar blogs op de plek waar het linkje staat en vaak niet meer onder de blogpost zelf.
Dat laatste heeft tot gevolg dat je constant op verschillende plekken met je lezers aan het communiceren bent. Je moet dus overal aanwezig zijn. Daarbij mis je het overzicht van alle reacties onder je blogpost omdat ze overal staan.
De oplossing ligt voor de hand: geen linkjes meer plaatsen op Facebook en Twitter. Alleen scheelt dat wel een hoop bezoek, want als je het niet op Facebook aankondigt, komen veel lezers niet meer naar je blog.
Het is een dilemma waar ik nog geen oplossing voor heb bedacht.
Volledig stoppen met Facebook? Ik twijfel nog. Op zich zou het privacyprobleem al een goed argument zijn om ermee te kappen. Toch heb ik ook lol veel lol van de korte gesprekjes die er ontstaan, de grappige dingen die mensen plaatsen en de informatie die ik als stripjournalist vergaar bij de pagina’s van stripmakers en uitgeverijen.
Karin wil graag terug naar hoe het vroeger was:
Als het gaat om bloggen en het blog als centrum zien zou ik liever een permanente blogrevival zien. De discussies, de vragen, de complimenten, de aanvullingen, ja zelfs de verongelijkte verwarringen zijn onmisbaar.
Ik sluit me bij Karin aan, maar vraag me af of we nog terug kunnen. Het gros van de lezers zal het wel prima vinden hoe het nu gaat. Het is ook lekker makkelijk reageren via Twitter, etc. Nou ja, laat ik in ieder geval zelf het goede voorbeeld geven en weer reacties achterlaten onder de betreffende blogpost.
Ik nodig hierbij mijn lezers uit om hetzelfde te doen.
Update 2 augustus 21:00 uur
Inmiddels heeft Karin een vervolg geschreven waarin zie dieper ingaat op de vraag wel of geen social media te gebruiken om haar blog te promoten. Leuk dat we zo op elkaar reageren via blogpost. Dat houdt deze kwestie in ieder geval gecentreerd op de blogs zelf.
31 reacties op “Facebook: Vind ik (niet meer) leuk”
gewoon blog koppelen aan Facebook. hoef je er zelf niets te doen. gaat geheel automatisch. meer lezers. prima toch?
Het zou wel interessant zijn als de feedback van facebook en twitter ook op je blog onder de posts te zien is, maar volgens mij bestaat die mogelijkheid niet.
Dat zou inderdaad handig zijn. Volgens mij heeft Edwin MIjnsbergen op zijn blog wel tussen de comments retweets zitten, maar ik weet niet of daar ook gewone reacties via twitter tussen staan.
ik worstel met hetzelfde. geef ik Facebook de bons? alleen maar linkdumpen daar voelt ook als zenden en niet sociaal zijn.
toch verbaas ik me over het feit dat meer bloggers hetzelfde zouden willen. iedereen heeft het over ‘zijn/haar huisje’ waar overigens iedereen welkom is.
ik ga me er de komende tijd meer in verdiepen en ga een soort plan opstellen en erover bloggen en kijken wat het effect is. dat plan moet nog even gekneed worden maar dat komt goed.
bedankt voor je reactie via deze blog!
@Karin @Marco: Dat viel me ook op aan de reacties onder jouw blogpost, dat veel mensen eigenlijk erg moe worden van die versnippering.
Maar ik ben bang dat Marco ook een punt heeft: ik denk ook dat het moeilijk wordt om terug te keren naar hoe het ooit was.
Facebook alleen gebruiken als linkdump gaat mijns inziens inderdaad tegen het idee van social media, ook al doe ik het overigens wel. De foto’s van Daily Webhead en linkjes naar dit blog plaats ik allemaal op facebook. Daarmee werk ik de versnippering dus zelf in de hand.
Ik denk ook:
– een maker maakt iets
– een lezer, gebruiker, fan of hoe je zo iemand ook wil noemen distribueert iets
Een blog is meestal de bron. Twitter, Facebook en Google+ kunnen de distributie van die content doen. Dat kun je zelf doen door te roepen: nieuwe blogpost. Of dat kan het publiek doen.
Je bent never nooit verantwoordelijk om ergens aan mee te doen of iets te doen. Dus als je je content automatisch doorstuurt naar Facebook maar daar zelf nooit reageert is dat volkomen prima. Mensen die dat van je verlangen moeten dat maar blijven verlangen maar daar neem ik totale vrijheid in.
Wat social media is precies, niemand weet dat. En da’s maar goed ook. Gebruik en misbruik het zou ik zeggen! iedereen snapt dat het doel van een schrijver, of blogger is dat ‘ie gelezen wil worden. Prima. En mensen die dat niet snappen, ook prima.
Voor het bereik is het inderdaad goed om sociale media in te zetten of in te laten zetten. Het levert immers meer lezers op. Dus eigenlijk zeg jij dat we die versnippering dan maar voor lief moeten nemen?
Overigens denk ik wel dat als je zelf niet reageert op reacties op facebook dat mensen dat niet heel erg bij social media zullen vinden passen. En dat ze uiteindelijk ook minder zullen reageren.
@Robert: ja wel hoor. voor twitter heb je twitoaster maar dat zet alle comments erbij en dus ook de tweets die totaal niet relevant zijn.
Twitoaster was superhandig, maar werkt helaas niet meer.
Net als Backtype Connect, ook die importeert geen tweets meer.
Hoewel beide diensten erg handig waren, helemaal Twitoaster, behoeften ze wel weer uitgebreide moderatie, omdat niet relevante tweet werden geïmporteerd.
Ik vind de fragmentatie ook vrij vervelend, op twitter valt het mee, maar Plus en Facebook nodigen eigenlijk uit om daar ter plekken uitgebreid over je bericht te discussiëren. En ja, het meest storende is dat mensen alleen discussieerden over de titel, zonder het artikel te lezen.
Maarja… is er een weg terug? Ik ben bang van niet.
[…] punt zou kunnen worden. Sindsdien hebben meerdere bloggers er een blogstukje over geschreven, zoals Michael en […]
De wens een centraal punt (ik noem het altijd m’n moederschip http://www.edwinmijnsbergen.nl/2009/09/je-weblog-is-je-moederschip.html) te hebben blijf ik ook koesteren maar ik denk dat de versnippering en diversiteit alleen nog maar groter zal worden en de aandachtsspanne tegelijkertijd nog korter. Punt is dat wij graag centralisatie willen maar dat contacten, lezers en vrienden daar net zo over denken. Uit de privé-sfeer ken ik veel mensen die vrijwel alleen gebruik maken van Facebook, door tijdgebrek, beperkte digitale interesse of wat dan ook. Zij nemen zelden de moeite naar een site te gaan maar lezen wel regematig de volledige feeds die er worden geïmporteerd. Vandaag kreeg ik de meeste reacties toch op dat platform. Toen ik de feed ooit uitschakelde waren er toch best wat mensen die me vroegen het weer aan te zetten. Dat kon m’n ego niet weigeren natuurlijk, want het is altijd leuk om te horen dat mensen iets lezen of gelezen hebben.
En zo heeft ieder platform z’n eigen gebruikers en denk ik dat het ook gewoon een service is, een vorm van dienstverlening, om je verhaaltjes bij de mensen ’thuis te bezorgen’. Misschien is dat wat te hoogdravend gezegd, maar toch…Ik sluit me in ieder geval aan bij Marco…en voeg de feed ergens toe als het kan en neem dan toch gewoon voor lief dat ik vanuit de mail dagelijks een rondje moet doen.
Dit onderwerp is overigens wel een grappig voorbeeld want ik zou nu kunnen reageren bij Peter, Karin, Marco of hier. Dat ik kies voor hier is niet persoonlijk, maar daar las ik de laatste reacties. Wat dat betreft moet je als lezer dan toch ook nog keuzes maken. Normaal lees ik alles op feedly en begin al te brommen als een feed onvolledig is en ik moet doorklikken. Daar zit je niet op te wachten als je (al dan niet mobiel) bijdragen leest. Die wil je gewoon lezen.
Disqus, tot slot, laat inderdaad mentions en trackbacks zien van twitter en de reacties op je blog zelf. Ik vind het wel een mooie tool, maar compleet is het zeker nog niet. Je zou mensen ook op afstand in conversaties moeten kunnen betrekken (http://blog.disqus.com/post/5247780112/pull-people-into-your-conversation-with-mentions) maar dat werkt volgens mij nog maar gedeeltelijk. Het is een aanzet. Wie weet tovert Google of een ander bedrijf straks wel de ultieme aggregator uit een hoed. Er moet toch een briljante programmeur zijn die onze duivelse dilemma’s kent en wil oplossen 🙂
Ik vind dat wel een mooi idee: lezersservice 🙂
Het is inderdaad een beetje de vraag waar je kunt reageren op dit onderwerp omdat we er alle vier over bloggen. Dat is ook een beetje het idee dat is ontstaan: dat je in plaats van een tweet erover schrijft of ‘het even leuk vindt op Facebook’ je inhoudelijk reageert middels een comment of een blogpost. Zo onstaat er een samenhangend web van reacties en blogpost. Ik vind dat erg leuk.
De tijden veranderen, dat draai je niet zomaar ineens terug. We hebben het hier over distributie: het wezen daarvan is juist dat jouw informatie ook elders opduikt en daar ook bediscussieerd wordt. Ook ideeën gaan reizen: zo zegt Edwin terecht dat hij op meerdere blogs had kunnen reageren, maar toch maar voor deze blog heeft gekozen. Minneboo Centraal is een relatief centrum, want voor een ander is dat Mijnsbergen Moederschip of Ramaker Centrum.
Stoppen met Facebook is zeker een optie, al was het maar omdat Google+ een vergelijkbare dienst is. Maar dat kun je ook omdraaien: waarom aan Google+ beginnen als je Facebook al hebt? Je feed automatisch doorplaatsen en verder niks doen is zeker een optie, maar zonder reacties eronder zal Facebook je na verloop van tijd niet meer op de homepage van meest interessante bijdragen tonen, simpelweg omdat de reacties ontbreken. En wat doe je als mensen daar toch reageren? Ik weet bijna zeker dat je dan toch gaat reageren. Waarom? Omdat je discussieert waar de discussie is. Hier, op Twitter of op Facebook, wherever.
‘Like” d:
Aggregratie/ centralisatie op individueel niveau is een grote uitdaging en sluit ook aan bij de aanname dat jouw weblog (of website) een bron is die ook echt van jou is (en blijft naar de toekomst toe). Ik denk dat je jouw content altijd los moet zien van welk kanaal dan ook, maar het wel duidelijk moet blijven aan welke bron de content gekoppeld is. Echter blijf je ook gewoon content houden die digitaal oorspronkelijk is op een ander platform (zoals op een Facebook of Twitter). Grote valkuil is dat je al heel snel overtollige content gaat krijgen en als mensen dat gaan merken wordt het al snel minder interessant (en verlies je hun aandacht).
Bij mijzelf is het ook een chaos als ik alles uit het verleden naast elkaar zou leggen, ik heb zelf geen centraal punt en zorg dat ik daar ben waar het relevant is voor mijzelf (potentie genoeg om er meer uit te halen). Toch geloof ik er wel in dat er ooit een middel komt waarmee mijn digitale eigendommen (en bijbehorende online identiteiten) op individueel niveau centraal inzichtelijk worden (ik ben ermee bezig, maar het is een flinke klus). Het principe waar Tweetdeck groot mee is zegt genoeg.
Stop vooral niet met de social media services zou ik zeggen =) Je blijft immers altijd een entiteit in een sociaal netwerk (en staat in principe los van welke social media service dan ook).
Interessant onderwerp. Ik post linkjes naar mijn nieuwe blogtukjes altijd ook op facebook. Zo weten de mensen dat er iets te lezen valt en gaan ze naar mijn site. Vaak krijg ik de reacties op het blogstuk op facebook. Ik vraag regelmatig waarom ze er voor kiezen om hun reactie niet op mijn site zelf te zetten. Meestgehoorde antwoord ‘omdat ik dan zoveel moet invullen’. Er zijn inderdaad opties op naam, mailadres en site in te vullen, maar alleen naam is voldoende. Luie vrienden 😉 Bij een mooie of goede reactie vraag ik soms of ik het zelf mag noemen op mijn site. Dat vinden ze goed. Maar het is toch anders als ik het zelf doe onder hun naam.
Wat ik trouwens ook merk is dat er sowieso minder reacties komen dan een tijd geleden. Ik heb me weleens afgevraagd of mensen mijn blog wel lazen. Gelukkig bleek regelmatig van wel, als mensen waar ik mee in gesprek was, een blogstuk van mij noemden. Gewoon doorbloggen is mijn motto!
Ik denk dat er sowieso minder gereageerd wordt onder blogposts dan vroeger. Voorheen was reageren ook een middel om je eigen site te pluggen, goed uit te komen bij Google, etc. Die redenen zijn tegenwoordig minder relevant.
Kan me voorstellen dat als je vurig aan het bloggen bent en je hoort nagenoeg niets of weinig van je lezers dat je je soms afvraagt of je er wel mee door moet gaan. In dat opzicht is iedere reactie welkom, ook die op Twitter en Facebook.
De reacties zeggen niets over het stuk vind ik. Ik wil daar niet afhankelijk van zijn.
Ik heb gemerkt dat stukken waar nul reacties op kwamen ineens op een dag uitmonden in mega reacties.
Je hebt het niet in de hand. En da’s maar goed ook. Da’s part of the fun vind ik.
ik heb een idee. maar dat vergt een beetje tijd, een mannetje en de maand september. 😉
maar ik heb een idee!
btw. sinds ik deze blogposts gepost heb en rechtstreeks reageer via blogposts met linkverwijzingen heb ik weer heel veel views en reacties. toeval of een soort toevallige strategie?
geen toeval denk ik. en er klopt iets niet wat ik eerder zei. die oude tijden kunnen gewoon weer terugkeren. je hebt mensen die elke dag Elvis draaien en hun huis op zijn 60’s ingericht hebben. en als wij alleen maar blogjes lezen, dan promoten wij blogjes en groeien de blogjes.
misschien moeten we een statement maken. zoals groeperingen dat doen. wij als bloggers. buiten de Google+ fuckingkringetjes om zeg maar.
[…] media en terug naar de kern, namelijk mijn blog centraal maken. Hoewel er op verschillende plekken discussies ontstonden en men aan de ene kant verlangt naar ‘toen’ denkt men ook dat je niet terug […]
[…] afkomstig zijn van Twitter, of van Facebook, die wens is er bij alle bloggers. Zie bijvoorbeeld de discussie hier. Er is een bloedsimpele oplossing en die heet dus de […]
Mijn Facebook is volledig los van blog & twitter, maar persoonlijk zou ik eerder twitter een rotschop willen geven. Op Facebook ontstaat er nog wel eens een leuke discussie als je iets plaatst (overigens net als op je blog), maar op twitter roept 95% er maar op los zonder ook maar iets van een ander te lezen en/of erop te reageren. Twitter wordt steeds meer éénrichtingverkeer en daar ben ik een beetje klaar mee.
Ik had al de indruk dat je veel minder twittert dan voorheen. Begrijp ik wel hoor, vaak gaat het ook nergens over. Ik geniet wel van de dialoogjes die zo nu en dan ontstaan, daar niet van. Maar naar mate men meer tweeps gaat volgen is het moeilijker om alle berichten bij te houden en op alles te reageren. Ik moet zelf ook nog even mijn tijdlijn opschonen.
[…] van heb gedaan en enkele andere blogs, heb ik mijn publicaties zoveel mogelijk op een blog gezet. Michael Minneboo centraal. Foto: Linda […]
Ik heb FB verwijderd om het simpele feit dat het sociale helemaal weg valt. We zitten liever achter het scherm inplaats dat we echt tijd hebben voor elkaar. Uit een vrienden groep wilt de ene je niet toevoegen waardoor ook weer geruzie en gezeik ontstaat. Ze zeggen dat het sociaal is maar ik merk er zo weinig van. Sociaal is in mijn ogen dat je iemand belt om af te spreken of gewoon langs gaat, dus niet achter een scherm gaat hangen en mensen in de gaten gaat houden.
BTW waarom FB als je met Hotmail/MSN hetzelfde kan doen, je hebt trouwens sowieso een mail nodig om op FB ingelogd te kunnen staan.
Ik heb ook Hyves gehad, wat ik persoonlijk leuker en iets socialer vind. Dit dus ook verwijderd puur om het feit dat er teveel gezeik opleverd. De ene voegt je door onduidelijke reden niet toe, de andere zit onnodig te klagen wat jij leuk vind. Hierdoor valt de socialiteit snel weg in mijn ogen.
Ik heb alleen Hotmail en Youtube account omdat dit niet gerelateerd is op vriendschappen. Dus geen zorgen aan je hoofd wat heb ik verkeerd gedaan. Ik heb het een tijdje geprobeerd maar keek iedere dag wel 1 uur op om te kijken wie wat reageert of dat die persoon mij heeft toegevoegd. Het is een stukke rustiger zonder FB of Hyves, maar als de kinderziektes er niet in zaten had ik zeker wel bewaard.
Ik snap je punt en als het niet goed voelt moet je er ook geen gebruik van maken. Alleen denk ik dat de techniek ons wel iets nieuws biedt en dat is ook sociaal te noemen. Het is geen vervanger, het is een alternatief en een aanvulling.
Dat je nu op sociale media live, direct kunt converseren is te gek, dat is fantastische communicatie. En het is niet langer locatie geboden, zoals vroeger met de telefoon wel het geval was. Het is geen virtuele realiteit, het is ook de realiteit. Een telefoongesprek wel realiteit noemen en sociale media niet, klopt natuurlijk niet. Het speelt zich namelijk allemaal ergens af. En die realiteit kunnen we op het web zichtbaar maken. Een waanzinnig gegeven voor de mensheid.
Email is trage communicatie. Je moet wachten. Zeker als je direct iets van een ander verwacht, is directere communicatie beter. Of je doet dat gericht via bv sms of een telefoongesprek. Of je doet dat richting je volgers of het algemene publiek, via sociale media. In dat laatste zitten de interessante ontwikkelingen wat mij betreft.
Snap je punt ook dat sociale media communicatie makkelijk kan maken. Maar waarom bijvoorbeeld FB als je met email eenzelfde doelgroep kunt bereiken. Ik bedoel ik typ iemands naam in op bijvoorbeeld Google en ik krijg ook zijn mail adres te zien en/of een FB account. Technisch gezien kun je met Hotmail eigenlijk hetzelfde alleen met een andere layout.
Best Of All Worlds zeggen de kinderziektes zoals van FB verholpen te hebben. Hoe precies weet ik niet helemaal maar hun hebben bepaalde dingen aangepast zodat het leuk blijft.
Je hebt trouwens onder tussen zoveel social media maar dan ieder in een eigen uitstraling. Bijvoorbeeld Badoo is eigenlijk hetzelfde als FB alleen gerelateerd op dates, je kunt ook gewoon chatten, fotos neer zetten, wat op je blog zetten. Bij Hyves en FB kun je dan wel eens waar links neer zetten maar dat kun je op Hotmail of Badoo ook doen maar wat ik al zei met een andere layout.
Is het dan niet zo als straks een betere social media server is bijvoorbeeld Best Of All Worlds dat FB uit de tijd is en het andere helemaal in is. Zijn we dan niet een beetje doorgedraaid met die social media.
Ik bedoel Fifa van EA is ook een software wat ze iedere jaar weer opfrissen, want Fifa van bijvoorbeeld 2010 is bijna net zo leuk om te spelen als Fifa 2013, alleen de nieuwste Fifa serie hebben ze de kinderziekte zoveel mogelijk weggehaald. Dit is trouwens bij ieder spel met een gevolg, of het is een ander game maar dan zijn de personages anders.
Ik heb me vergist in het terug vinden van adressen zoals email. Lijkt wel alsof dat internet browsers dit beter beveiligd hebben dan voorheen. Je kunt wel op bepaalde sites email adressen etc terug vinden maar moet je wel ingelogd zijn.
Misschien hebben ze dit gedaan door spam te voorkomen. Tijd terug kon je volgens mij makkelijker adressen terug vinden dan voorheen ?
Ik ben het niet met je eens dat facebook niet sociaal zou zijn. Het hangt natuurlijk van je defitinitie van sociaal af, maar contact onderhouden met mijn vrienden, beschouw ik als sociaal contact. Al spreek ik net als jij liever af met mensen face to face, vind ik het toch fijn om berichten met vrienden uit bijvoorbeeld Vlaanderen of verder uit te wisselen via facebook. Dat kan natuurlijk ook per mail of telefoon, maar via de snelle updates van Facebook communiceer je meteen met meerdere mensen tegelijk. Wat dat betreft ben ik het met Marco eens: het is een aanvulling, geen vervanging.
Maar goed, je moet gebruiken wat het beste bij je past. Gelukkig hebben we keus genoeg en hoef je niet aan Facebook etc. mee te doen. Ik heb er zelf ook een tijdje aan gedacht om FB stop te zetten, en afgelopen zomer heb ik dat ook een paar maanden gedaan. Het gaf een hoop rust in mijn hoofd, maar ook minder traffic naar mijn site. Al is dat natuurlijk maar relatief. Ik sluit niet uit dat ik het smoelenboek ooit definitief sluit. Op dit moment denk ik er eigenlijk zo heel veel over na en log ik zo nu en dan in.
[…] zo goed als leeggelopen, vermoed ik. Dan zijn mensen de nare praktijken van het bedrijf wel zat. Zelf heb ik er al jaren een haat-liefderelatie mee. Nog los van de privacykwesties, vind ik het vervelend dat we naar onze vrienden toe marketeers […]