Is er bloggen na de dood? Het kan wel. Als je wilt kun je blogposts klaarzetten die gepubliceerd worden als je je laatste adem hebt uitgeblazen. Ik zie dat zelf niet zo zitten. Toch kan virtueel herdenken wel een belangrijke functie vervullen.
Deze maand onderzocht Multiscope in opdracht van Nuvema Uitvaartverzekering onder 1000 Nederlandse consumenten of zij hebben nagedacht over hun digitale nalatenschap en wat er met hun online erfenis zou moeten gebeuren. Om hun social media testament onder de aandacht te brengen, maakte Nuvema vandaag bekend dat maar liefst 61 % van de ondervraagden wil dat zijn social media profiel meteen na overlijden wordt gewist. Slechts 8 % heeft behoefte aan een digitale gedenkplaats. Dat social media testament is overigens niets nieuws onder de zon.
Toen recent de stripmaker Minck Oosterveer plotseling overleed, veranderde zijn Facebook-profiel in een condoleanceregister omdat iedereen die het wilde een laatste boodschap voor Minck plaatste. Een mooi gebaar. Ook deze week werden er nog berichten toegevoegd. Dat heeft wel een vreemd effect, want als op die manier is zijn account nog steeds actief en duikt zijn profiel dus vaak op in mijn lijstje van actieve vrienden. Toch vind ik het wel mooi dat mensen op die manier ook afscheid van iemand kunnen nemen. En wellicht bieden al die warme woorden nog een soort van troost voor de nabestaanden.
Mijn Facebookprofiel, mocht ik die tegen die tijd nog hebben, mag wat wij betreft verwijderd worden. Maar wat te doen met mijn blog na de dood? Zelf vind ik het wel mooi als mijn schrijfsels online beschikbaar blijven. Ik geloof dat er na de dood niets is, en ik laat geen kinderen na. Toch wil ik wel mijn vingerafdruk op het venster van de wereld achterlaten. Gewoon om te laten zien dat ik er geweest ben. Voor zolang zo’n blog in de lucht blijft natuurlijk, want ook je digitale notitieblok heeft niet het eeuwige leven. Als op een gegeven moment de rekening van de provider niet meer betaald wordt, gaat ook hier de stekker eruit.
Wat dat betreft is niets voor eeuwig.
En heb jij al nagedacht over hoe je virtuele nalatenschap eruit moet zien?
Marco Raaphorst, Karin Ramaker en Peter de Kock schreven al eerder over dit onderwerp.
11 reacties op “Bloggen na de dood”
Van mij mag alles wat ik online heb staan net als de blaadjes van de bomen naar beneden vallen en vergaan tot smeuïge humus waar weer nieuwe leven uit ontstaat. Hoe zoiets er digitaal uitziet? Geen idee. Maar het lijkt me een mooi en natuurlijk proces.
Ik ben nu ook heel benieuwd hoe dat er digitaal uitziet. 🙂
Misschien is er wel een mooie WordPress plugin die de blog langzaam doet ontbinden of, de snelle variant, doet verbranden 🙂
[…] 2009 November 2009 October 2009 January 2009 Recente artikelenLachen met Google advertentiesBloggen na de doodDe prachtige titelsequenties van Kyle CooperStriprecensie: Mad nummer 1Veel aandacht voor Thé […]
de dood is andermans zorg 🙂
Op wordpress.com zou in principe voor de eeuwigheid en gratis behouden kunnen worden en een leuk idee om elke dag een stukje voor in de toekomst te schrijven voor een datum waar je statistisch gezien al dood zou moeten zijn. Een leuke verassing voor je nabestaanden, bloggen vanuit het hiernamaals 🙂
Leuk idee! Of nog beter: schrijf jezelf een brief in de toekomst (pakweg vijf of tien jaar) en publiceer die vooruit op je blog. Wat zul je dan schrikken als je die ineens onder ogen krijgt! 🙂
@Madbello @Jeroen: Het kan ook wel confronterend zijn voor je nabestaanden als er na een tijdje opeens weer een nieuwe tekst opduikt. Ik weet niet of iedereen daar blij mee zou zijn. Ik zie het zelf in ieder geval niet zitten om blogposts klaar te gaan zetten. Wel lijkt het me fijn als het blog in de lucht blijft. Al denk ik daar over tien jaar wellicht anders over.
Ik moest ook aan die hostingrekening denken: het is een beetje hetzelfde als bij een fysieke gedenksteen, waarvoor je ook moet blijven betalen. Toch best lastig als je dood bent. 😉
Toch gaan je schrijfselen niet werkelijk verloren op internet. Dankzij Google en Archive.org zullen je mijmeringen (klein of groot) tot in lengte van dagen vindbaar blijven. Voor wie ze wil lezen. Een beetje als de blaadjes van een boom, waar Peter het hierboven over heeft, dwarrelen ze nog ergens rond. een mooie gedachte.
Mijn online profielen mogen allemaal blijven bestaan. Sterker nog: ik zou het niet op prijs stellen als mijn familie na mijn dood zou besluiten ze op te heffen. Daarvoor is het een te wezenlijk deel van mijn leven geworden.
*ik zou het niet op prijs stellen als mijn familie na mijn dood zou besluiten ze op te heffen* TA DAAA!!! Kijk eens wat we hier hebben, een ”Social Media Testament” die je zo kan uitprinten: http://www.nuvema.nl/docs/socialmediatestament.pdf 😉
Haha, maar dan moeten ze die brief wel kunnen vinden in mijn gestructureerde (kuch) archief. Ik weet het beter: ik ga het gewoon herhaaldelijk tegen ze zeggen, dat werkt veel beter. Misschien moet ik er ook maar eens een blogje over schrijven, net zoals ik ook al eens iets heb geschreven over social media testamenten.