Video: De dood van Spider-Man

Motion comics, ik ben er doorgaans geen fan van. Meestal zijn ze verschrikkelijk knullig en vallen ze onder de categorie poor man’s animation. Ik lees liever de strip, thankyouverymuch. Toch is deze motion comic fan film van The Death of Spider-Man redelijk goed gedaan. De stemmencast is overtuigend, evenals de soundeffects.

Het probleem met motion comics is natuurlijk dat men beweging brengt in stripplaatjes terwijl dat normaliter de taak van de lezer is. Opeens wordt het leestempo bepaalt door de animator, niet door de lezer. Ook worden de plaatjes los van hun context vertoond: je hebt geen idee van hoe de bladspiegel eruit zag.

In The Death of Spider-Man wordt de storytelling redelijk intact gehouden, of in ieder geval niet te veel geschaad door de beweging. Dat komt vooral door de rake dialogen van Brian Michael Bendis, meen ik. De dood van Peter Parker blijft een emotionele aangelegenheid, hoe je die ook in beeld brengt. Ook acteert de stemmencast overtuigend. Al met al is het resultaat veel genietbaarder dan bijvoorbeeld deze poging. Maar The Death of Spider-Man is dan ook niet in elkaar gezet door een amateur op een zolderkamertje maar door een jong bedrijf dat Arrival Point Productions heet. De mensen achter de video willen hiermee duidelijk aandacht voor hun werk genereren.

 A bunch of my very talented geek friends and I thought it would be fun to bring to life the recent “Death of Spider-Man” storyline from Marvel’s Ultimate Comics: Spider-Man as a digital motion comic! It’s such a heart-wrenching tale that exemplifies the heroism, bravery, love, and sense of responsibility of one 16-year-old boy who wouldn’t give up. A lot of very talented people put a lot of work into this labor of love and I’m so proud to have worked with them!!’ Schrijft Andrew Bates op YouTube.

Over de keuze om de motion comic halverwege het verhaal te beginnen ben ik minder te spreken. Bates en zijn team pakken de draad op op het moment dat Peter Parker is neergeschoten door The Punisher. De voorgaande hoofdstukken worden genegeerd en ook niet nader verklaard. In dat opzicht is het ook wel weer een getrouwe adaptatie van Bendis z’n script, want dat zat, zoals ik in deze recensie al aangaf, ook vol met plotgaten en onverklaarde wendingen.

Overigens blijft mijn voorkeur uitgaan naar strips op papier.