Gastauteur: Achter de schermen bij Sl8n8

Vanaf deze maand zal af en toe een gastschrijver publiceren op Mike’s Webs. Het spits wordt afgebeten door Barbara. Mag ik mij even voorstellen? Mijn naam is Barbara en ik ben bezig met mijn laatste jaar van mijn opleiding tot make-up artist. Dit is een mooi woord voor visagie, grime, haarwerk, hairstyling en specialeffects. Voor deze opleiding heb ik stage gelopen bij de nieuwe Nederlandse horrorfilm Sl8n8.

Tijdens deze stage heb ik meegelopen met de visagiste en rondgekeken op de set. Ik heb vooral bloed, zweet en stof bij gespoten als dit moest gebeuren, de acteurs begeleid op de set en op de monitor meegekeken of alles er wel goed uit zag. Meestal staan meerdere crewleden rond het kleine schermpje om te kijken of alles klopt. Je kunt dan meteen zien of er nog iets moet veranderen. Als er dan iets is wat niet klopt, heb je nog de tijd om dat te veranderen.

Verder heb ik heel veel gezien van alle wonden die gemaakt zijn voor deze film. De hoofden die in de film worden afgehakt stonden backstage. Alsof het niks voorstelde, gewoon tussen de waterkoker en een boodschappentas. Deze wonden en hoofden behoorden tot de specialeffects en zijn verzorgd door dezelfde man die ook aan The Lord Of The Rings heeft meegewerkt. Dan kun je je misschien wel voorstellen dat het er erg goed en vooral heel echt uit zag.

Het was erg gaaf om te zien hoe zo’n scène in elkaar wordt gezet. Ik kan me nog één moment heel goed herinneren. Ik stond op de monitor mee te kijken hoe een scène werd opgenomen. En ondanks dat ik allang had gezien hoe de wond was geplakt, dat ik wist dat het hartstikke nep was en dat het op 3 meter afstand gebeurde, was het een gruwelijk gezicht hoe er een hap uit de arm van Jop Joris werd gebeten. Dat is dan echt te danken aan het acteerwerk en hoe realistisch de wond eruitziet. Ik was dan ook erg benieuwd naar hoe die scène eruit zou zien op het grote witte doek.

Vrijdag 29 september was de première tijdens het Nederlands Filmfestival in Utrecht. Ook ik mocht hierbij zijn, net als mijn medestagiaires. We waren erg benieuwd of ook onze namen op de aftiteling zouden staan en hoe de film zou worden ontvangen. We gingen naar binnen over de rode loper en kregen champagne bij binnenkomst.

Toen kwam het moment dat iedereen plaats mocht gaan nemen in de zaal. Op dat moment begint het een beetje te kriebelen. Dan begin je gewoon zenuwachtig te worden om het feit dat je een film te zien krijgt waar jij aan mee hebt gewerkt en dat andere mensen die film gaan bekijken en er hoogstwaarschijnlijk toch een mening over gaan vormen. Spannend! Om het nog spannender te maken kwam er eerst nog een man het podium op om een voorwoordje te doen. En toen gebeurde het, toen ging de film waar we met z’n allen hard aan gewerkt hadden, waar we vele dagen vroeg voor zijn opgestaan en pas laat op de avond van thuis zijn gekomen, in première!

Het was leuk om te zien dat ik eigenlijk bij heel veel scènes van die film aanwezig ben geweest. Maar het is wel heel raar, je kijkt opeens heel anders naar zo’n film. Ik ben zo bezig geweest om te kijken of het nou eigenlijk allemaal wel klopt, dat ik je niet eens zou kunnen vertellen of het nou een goede film is of niet. Ik kan je wel vertellen dat in mijn ogen alles klopt. En de specialeffects zijn zó mooi gedaan! Er werd zelfs 2 keer geapplaudisseerd omdat er op dat moment iemand werd afgeslacht en dat heel mooi in beeld werd gebracht.

En dan te bedenken dat er maar op één enkel moment de computer aan te pas is gekomen. Dat is op het moment dat de acteurs in een filmpje zien hoe er een geest bezit neemt van iemands lichaam en dat krijg je anders toch echt niet voor elkaar. Voor de rest is het allemaal handwerk en ziet het er erg goed uit.

Maar misschien ben ik wel een beetje bevooroordeeld. Daarom ga ik de film gewoon nog een keer bekijken om te zien of hij voor de rest ook goed is.Maar één ding scheelt: ook de media is erg te spreken over ‘onze’ Sl8n8. Ik zag in een recensie in Metro dat de film 4 van de 5 sterren krijgt. Dat noem ik goed. En dan ben ik trots om te zeggen dat ik erbij ben geweest.

En onze namen… die staan op de aftiteling!