Filmrecensie: Enigma

In Enigma (Michael Apted, 2001) draait het allemaal om het oplossen van puzzels. Als de Nazi’s de communicatiecodes voor onderzeeërs veranderen, is het aan het team van Tom Jericho om deze te kraken voordat een geallieerd konvooi door de Duitsers ontdekt wordt. Jericho (Dougray Scott) heeft zelf een persoonlijk raadsel op te lossen: alles wijst er op dat zijn voormalige vriendin een spionne is. Samen met Hester Wallace (Kate Winslet) probeert hij de feiten te achterhalen.Michael Apted heeft van Enigma ook een puzzel gemaakt, al is deze niet moeilijk op te lossen. Herinneringen en scènes uit het heden wisselen elkaar vloeiend af en vormen de puzzelstukjes. Apted heeft de film gedraaid volgens het boekje: mooie shots in soft focus, warme kleuren en muzikale cues scheiden het verleden van het heden. Bekende filmische middelen worden uit de kast getrokken om de spanning op te voeren. Toch wil het nergens echt spannend worden: daarvoor bevat de film te veel voorspelbare plotwendingen. Het vuur dat een onderhoudend verhaal van een meeslepende thriller onderscheidt, ontbreekt.Daar staat tegenover dat de acteurs overtuigend hun rol neerzetten. Kate Winslet speelt opnieuw de rol van de geëmancipeerde vrouw die haar tijd ver vooruit is. Jeremy Northam speelt met flair en enige ironie, wat een welkome verlichting is in deze oorlogsthriller.Deze recensie schreef ik indertijd voor het filmtijdschrift Skrien. Aangezien Enigma vanavond te zien is op de Vlaamse zender Eén om 23.55, leek me dat een mooie gelegenheid om de recensie uit het archief te halen en online te zetten.