Asterix aan de Big Mac

Asterix maakt reclame voor de fastfoodketen McDonald’s. Op een Franse reclamecampagne van McDonald’s is te zien hoe Asterix en zijn vrienden zich in een Mac te goed doen aan ‘het voedsel’ dat daar geserveerd wordt.

De Franse fans zijn niet blij met de campagne. McDonald’s wordt in Frankrijk vaak gezien als de duidelijkste uitwas van het Amerikaanse cultuurimperialisme dat de Franse goede smaak en eerlijke productie ondermijnt. En Asterix staat nu eenmaal symbool voor het buiten de deur houden van ongewenste buitenlandse legioenen. Ik kan me het ongenoegen van de fans enigszins voorstellen: je wilt toch niet dat je (strip)held reclame maakt voor een wanproduct of -keten.

Het Vlaamse Nieuwsblad schrijft: ‘Fans van de stripfiguur reageren ontgoocheld op de campagne. Op blogs wordt vol onbegrip gereageerd dat de stripfiguur figureert in de campagne van de fastfoodreus, terwijl de strip juist draait over het verzet tegen een buitenlandse overmacht.’

Tekenaar Albert Uderzo zal zijn pensioen wel willen aanvullen met een extra inkomen. En dat kan ik me ook wel weer voorstellen. De in 1927 geboren stripmaker zal niet meer zoveel albums in zich hebben. Dit is overigens niet de eerste keer dat McDonald’s de Galliër voor een campagne inzet. Ook toen was er veel verzet bij de fans.

Stripfiguren die reclame maken is geen onbekend fenomeen. Bij Flipje van de Betuwe was het precies andersom. Het fruitbaasje uit Tiel werd bedacht om jam te verkopen. Aan de jampotjes zaten stripstroken die er afgehaald konden worden. De avonturen van Flipje werden in acht plaatjes gedrukt op lange stroken die konden worden afgespeeld in een zogenaamde Flipposcoop, een soort van papieren bioscoopje.

Persoonlijk lig ik er niet wakker van dat Asterix reclame maakt voor McDonald’s. Ik eet die rotzooi van de McDonald’s liever toch niet. Zelfs niet als Asterix het me aanraadt. Ik ben immers ook nog nooit aan de everzwijnen begonnen.