Een dag niet geblogd, is toch een dag geleefd. Dat twitterde ik deze week. De laatste tijd komt het woord bloggen vaak voor in mijn twittertijdlijn. Het houdt mensen bezig.
Iedereen blogt met een eigen frequentie. Jeroen Mirck kondigde op 5 december aan dat hij besloten had de gehele maand elke dag te gaan bloggen. Een oud credo dat veel oerbloggers wellicht nog steeds aanhangen is immers dat je vaak tot iedere dag moet bloggen als je toonaangevend wil zijn. Een idee wat ik overigens niet aanhang. Je moet bloggen wanneer je er zin in hebt. Punt.
Ik ken bloggers die een paar keer per dag iets publiceren. Karin Ramaker bijvoorbeeld, webondernemer, publicist en blogdocent, blogt gemiddeld drie keer per dag. Net als informatiespecialist Edwin Mijnsbergen, die er ook aardig wat postjes per dag uitknalt. Muziekkunstenaar Marco Raaphorst blogt gemiddeld wel een keer per dag. Anderen, zoals Jooper en Peter de Kock, schrijven wanneer ze zin hebben of iets kwijt moeten. Ik noem deze bloggers omdat ik ze al een tijd volg en hun stukken graag lees.
Toevallig twitterde een vriendin van me dat ze de laatste tijd de stukjes eruit moet persen. Ze zit duidelijk in een blogdipje. Waarom niet gewoon pauze nemen en even niet bloggen? Omdat ze toch graag een verslag van haar leven wil maken. Daarbij geniet ze er toch van als ze weer iets gepubliceerd heeft, al is het maar één keer in de week.
Tja, het mag en kan allemaal. Dat is het mooie van dat hele bloggen.
Zelf publiceer ik wanneer ik een artikel online wil zetten dat ik voor een opdrachtgever heb geschreven of wanneer het uitkomt. Dat bleek in het afgelopen jaar praktisch bijna iedere dag te zijn, een paar periodes uitgezonderd. Vanaf dat ik met MichaelMinneboo.nl begon tel ik 226 blogposts (inclusief deze.) Sinds eind juni blog ik iedere dag een foto op Daily Webhead. En natuurlijk is er Twitter, hoewel ik dit medium tegenwoordig minder vaak gebruik: te veel ruis.
De laatste tijd vind ik het leuk om het publiceren van teksten met video’s af te wisselen. Video is een andere manier van vertellen en biedt andere mogelijkheden dan schrift. Beide media zijn interessant om in te werken. Je kunt een mooie schriftelijke impressie maken van hoe Amsterdam er onder een dikke laag sneeuw bijligt, maar je kunt het ook overbrengen met bewegende beelden.
Welke kant het volgend jaar precies op gaat weet ik nog niet. Er zijn wel wat ideeën op bloggebied, maar eerst ga ik een weekje of twee lekker vrij nemen van mijn werkzaamheden.
Het einde van het jaar is een mooi moment voor bezinning. Nog een paar dagen en dan begint mijn time-out. Ik kijk ernaar uit.
Illustratie: Emma Ringelberg.
23 reacties op “Een dag niet geblogd…”
ik merkte vorige week ineens dat ik die week iedere dag had geblogd. ik vond het een beetje veel, wil niet dat mensen er moe van worden. Aan de andere kant: ik had ineens wel heel veel bezoekers, meer dan normaal. Het was ook een combinatie van video’s en langere leesstukjes. Als je iedere dag met heel veel tekst komt, gaat niemand dat lezen. Ik heb ook een tijdje gehad dat ik op bepaalde dagen dingen wilde doen. Music Monday of Filmpjes Friday ofzo, maar dat werkt niet. Als ik een idee heb, wil ik het er gelijk opzetten. Soms ook omdat ik snel wil zijn met een nieuwtje of grappig filmpje…. Interessant om te blijven nadenken over hoe je blogt!
Daar bemoei je een interessant punt: je kunt wel iedere dag lange stukken bloggen, maar zal iedereen dat ook lezen? Vraag is natuurlijk: is dat erg?
Die vaste dagen inplannen voor vaste rubrieken heb ik ook geprobeerd. Vooralsnog moet ik mijn film A-Z van dit jaar nog afmaken. We zijn bij de R, maar heb er even geen tijd voor. 🙂
Leuke discussie, Elsbeth en Michael: als je alleen maar lange stukken schrijft, gaan je lezers dat dan allemaal wel lezen? Ik denk dat daar de misvatting achter schuilt dat we alles voor dezelfde mensen schrijven. Dat is volgens mij vooral zo bij persoonlijke (dagboek)blogs. Ik merk dat veel oude stukken via Google nog steeds een publiek trekken. Die stukken heb ik dus niet voor niks geschreven, ook al werden ze op de dag van publicatie wellicht helemaal niet zo vaak aangeklikt door mijn vaste publiek.
Ook kun je verschillende thema’s behandelen op je blog, waar ook verschillende mensen in geïnteresseerd zijn. Zo schrijf ik over internet, politiek, strips en muziek. Het kán zo zijn dat er mensen zijn die dat allemaal lezen, maar ik denk eerder dat er subgroepjes ontstaan. Dat vind ik prima. Je kunt zelfs je bog opsplitsen: zo publiceert Michael zijn foto’s elders. Dat doe ik ook (op Flickr), maar als ik er een verhaaltje aan koppel, krijgt het een plekje op mijn blog, mijn thuishonk.
dikke streep door die agenda van jou? groot gelijk. ik ook hoor, voor een groot deel heb ik mijn afspraken /taken naar januari verhuisd. toch zal ik blijven bloggen. het voornemen elke dag te gaan bloggen is voor mij geen uitdaging. dat lukt me wel.
en afwisseling zal ik ook in het komend jaar blijven opzoeken, dat maakt bloggen ook leuk.
Slim idee: time-out. Een dag niet bloggen. dat zou voor jou een uitdaging zijn, denk ik 🙂 Je bent een gepassioneerd blogger en niet te stuiten wat dat betreft. Inspirerend vind ik dat.
Voor alle duidelijkheid licht ik graag mijn blogactie nog even nader toe. Het is een experiment om te kijken hoe het is om ‘klassiek’ elke dag iets te bloggen…. De grondhouding van zowel Michael als mij is dat we vinden dat een individuele blogger alleen moet bloggen als hij daar zin in heeft. Niemand verplicht je om dat koste wat kost elke dag te doen. Juist daarom is het interessant om jezelf eens een maand zo’n verplichting op te leggen, om te kijken wat er gebeurt. Verplichting is trouwens een relatief begrip, want ik vind bloggen juist heel erg leuk om te doen.
Op tweederde van de maand kan ik je zeggen dat weer echt dagelijks bloggen echt leuk is: ik voel me heel erg verbonden met mijn blog, probeer er echt iets van te maken. En het levert ook extra publiek op, en extra reacties. Dat is een stimulans. Waarmee niet gezegd is dat ik deze frequentie vast ga houden. Al was het maar omdat ik in januari even op een korte vakantie ga. Zoals je zelf schrijft: even een time-out!
Eigenlijk zou je in ieder geval moeten doorbloggen tot 5 januari 2011, aangezien je je aankondiging deed op 5 december 🙂
Misschien werk ik wel vooruit, ik heb inspiratie genoeg!
Klinkt goed. Keep on blogging, zoals Ernst-Jan altijd zegt. 😉
Nu ik je toch spreek: je zegt dat je Twitter “tegenwoordig minder vaak gebruikt”, maar het afgelopen uur heb je toch echt alweer 17 tweets geplaatst. Dat is net zoveel als ik in de laatste twee dagen. Volgens mij twitter jij stiekem meer dan je denkt.
Ik log minder vaak in op twitter. Ik volg twitter over het algemeen minder. Je trof me nu net terwijl ik een dialoog had met meerdere twitteraars, dan loopt het aantal tweets aardig op. De steekproef is dus niet helemaal representatief. Misschien twitter ik wel meer dan ik denk, daar niet van. Gaan we eens in de gaten houden.
Maar Jeroen, je hebt toch wel wat beters te doen dan mijn tweets te tellen, hoop ik? 🙂
Herkenbaar. Naar aanleiding van een blogpost op de site van Erwin Blom waarin hij Seth Godin aanhaalde besloot ik ook ooit iedere dag te gaan bloggen. In mijn beleving onhaalbaar. Als het niet je hoofdbezigheid is schiet het er gewoon bij in als je eens een drukke dag hebt of simpelweg geen inspiratie had.
Ik probeer nog steeds een balans te vinden. Zo had ik eerst een priveblog en een meer zakelijk getint blog. Kortgeleden heb ik die twee laten samensmelten. Om vervolgens een paar dagen geleden toch weer een apart, los blogje te beginnen. Wispelturig he? Overigens wel met een andere insteek. De tweede blog die ik nu heb is er voor korte, twitterachtige krabbels. Terwijl ik op mijn hoofdblog meer uitgebreidere teksten wil publiceren. Fastfood en slowfood zeg maar.
Ook ben ik begonnen met het experiment een groepsblog op stadsniveau te starten. Ben benieuwd of daar enige respons op komt. Lijkt me leuk als dat van de grond komt.
Interessante plannen, Michel. Maar waarom dan toch een nieuw blog: je kunt toch ook fastfood en slow food afwisselen op hetzelfde blog? Of begin je gewoon graag nieuwe blogs? 🙂
[…] Dit blogartikel was vermeld op Twitter door karin ramaker. karin ramaker heeft gezegd: RT @MichaelMinneboo: [nwe blogpost] Een dag niet geblogd… http://goo.gl/fb/R00no […]
Het blogdipje is best herkenbaar 🙁 Voor mij geldt dat de factor tijd vervelend begint te worden. Ik wil er wel tijd voor vrijmaken, maar door omstandigheden (werken/reizen) lukt het gewoon niet. Goed voornemen voor 2011 (als ik door een carriereswitch meer tijd zal hebben): meer bloggen!
In haar boek ’the artist’s way’ beschrijft Julia Cameron dat het helpt om zogenaamde daily pages te schrijven om de creatieve stroom op gang te brengen en te houden. Elke dag ’s morgens beginnen met schrijven, om het even wat er in je op komt.
Een tweede gereedschap dat ze in haar boek noemt zijn de zogenaamde kunstenaars-afspraakjes, afspraakjes met je innerlijke kunstenaar. Die afspraakjes zijn bedoeld om de bron te voeden en bij te vullen. Die afspraakjes doe je alleen, bijvoorbeeld naar een bioscoop, een museum, een oud antiekwinkeltje binnen stappen.
De valkuil is om als blogger wel te blijven schrijven maar te vergeten om af en toe de bron bij te vullen. Dus als ‘een dag niet geblogd’ betekent ‘een dag de creatieve bron bijgevuld’, dan is het een dag waard om te leven 🙂
Fijne time out @Michael
Goede tips van Julia. Je moet inderdaad wel af en toe je creatieve bron aanvullen. Grappig genoeg gebruik ik blogpost wel eens om mezelf ‘warm te schrijven’ voordat ik aan een artikel begin.
[…] blog, probeer er echt elke dag iets bijzonders van te maken. En het levert ook extra publiek op, en extra reacties. Dat is een stimulans. Waarmee niet gezegd is dat ik deze frequentie vast ga houden. Al was het […]
er ligt een risico in dat we veel te veel denken zelf te kunnen beïnvloeden welk resultaat onze acties hebben. en dat dan ook nog eens heel erg te gaan zitten meten. dat slaat nergens op en is veel te korte termijn denken. de resultaten van je werk heb je zelf niet in de hand. je geeft het los. het gaat zijn eigen leven leiden. en het resultaat moet afgewacht worden.
@Marco: Wat bedoel je hiermee ten aanzien van bloggen? Natuurlijk is het aan de lezer om iets met onze schrijfsels en filmsels te doen, maar dat laat onverlet dat wij kiezen wat we laten zien. Sommige blogs kiezen bovendien heel bewust voor een invalshoek, waarmee ze de lezer meer sturen dan die zelf zal willen toegeven. Niet elke blogger werkt zo, maar ik wil ermee aangeven dat wat je hierboven schetst een onderschatting is van de focus die je als blogger aan berichten geeft. Jouw focus kan sturend zijn voor je lezers. Daarom kan het geen kwaad dat bloggers af en toe verantwoording aan zichzelf afleggen. Reflectie kan sowieso nooit kwaad. Meten is dan weer iets anders, dat leidt op zichzelf nergens toe, tenzij je dol bent op statistieken.
Ik bedoel er niet veel meer mee dan dat ik niet geloof in het ‘in ben god’ spelen. Dat je de focus en de maakbaarheid van je lezers in de hand hebt. Het publiek is zeer divers en grillig. En dat is mooi. Sommige blogposts raakt de een, andere blogpost raken weer hele andere mensen. Ik vind dat prima.
Eens. 🙂
@Marco: Dat is ook weer het mooie: dat je post een ander effect heeft of dat je andere reacties krijgt dan dat je van tevoren gepland had. Voor zover we iets plannen natuurlijk. Ik geloof ook niet in het blogger als god concept. Maar goed, God-concepten zijn sowieso niet aan me besteed. 🙂