Ivo Opstelten, minister van Veiligheid en Justitie, is er klaar mee: virtuele kinderporno moet worden aangepakt, vindt hij. Dus ook getekende afbeeldingen waar geen kind voor is misbruikt.
Laat ik voorop stellen dat ik absoluut niets heb met pedofilie en pedoseksuelen. Seks met kinderen vind ik verwerpelijk, kinderen misbruiken voor pornografische afbeeldingen ook. Wie zich daar schuldig aan maakt, mag van mij levenslang in een celletje wegrotten.
Van de week las ik op de site van De Pers dat Opstelten en het OM geen onderscheid maken tussen ‘reguliere’ kinderporno en virtuele kinderporno, dus tekeningen, strips, animaties en computerafbeeldingen die duidelijk nep zijn en waar geen enkel kind voor model heeft gestaan of voor misbruikt is.
Dat kan sinds 2002 toen de wet werd aangepast en er de woorden ‘schijnbaar betrokken’ werden toegevoegd, waardoor het niet alleen meer gaat over materiaal waarbij iemand van onder de 18 ‘is betrokken’. Het idee destijds was om afbeeldingen aan te pakken die niet van echt te onderscheiden zijn, maar als het aan Opstelten ligt wordt ook overduidelijk nepspul aangepakt. Virtuele kinderporno leidt tot ‘gedrag dat deel kan gaan uitmaken van een subcultuur die seksueel misbruik van kinderen bevordert’, schrijft het OM. Dus van het één (illustraties bekijken) komt het ander (kindermisbruik).
(…)
Eind maart werd een Rotterdammer veroordeeld tot twee jaar celstraf wegens het bezit van (virtuele) kinderporno. Bijzonder aan de zaak was dat de rechter alle virtuele kinderporno op één hoop gooide: levensechte beelden en striptekeningen die overduidelijk nep zijn. Het hoger beroep dient na de zomer.”
Bliksemafleider
In het artikel komen ook tegengeluiden aanbod, mensen die denken dat virtuele kinderporno een goede bliksemafleider kan zijn. Dick Swaab, hersenspecialist en recente Zomergast, beweert dat pornografie ervoor zorgt dat impulsen beter beheerst kunnen worden. Ik denk dat hij daar een punt heeft. Als een pedoseksueel genoeg aan zijn trekken komt door virtuele kinderporno te kijken en zich daarna niet als de eerste de beste RK-priester vergrijpt aan minderjarigen, dan is dat toch goed?
Ivo denkt echter dat het één tot het ander leidt. Ik zou daar dan graag bewijs voor willen zien. Ik ben zelf nog nooit gewelddadig geworden van een actiefilm of het spelen van een game.
Gezien de beperkte capaciteiten van het politieapparaat, dat waarschijnlijk veel nuttiger ingezet kan worden, is het überhaupt de vraag of virtuele kinderporno bestrijden haalbare kaart is. Gaan we nu iedereen vervolgen die hentai op zijn harde schijf heeft staan? Worden alle mangastrips die pedoseksueel getint zijn ook uit de schappen gehaald?
En wat volgt er dan? Een verbod op gewelddadige strips, want die brengen mensen maar op moorddadige ideeën? Een verbod op politieke cartoons waarin pvv’ers vervelend worden afgeschilderd, want dat leidt maar tot nadenken onder de bevolking? Een verbod op afbeeldingen van de profeet of zijn christelijke tegenpool?
Nogmaals: natuurlijk ben ik niet tegen het aanpakken van echte kinderporno. Pak die viezeriken die er op geilen en het maken maar op. Maar als virtuele kinderporno inderdaad helpt als een bliksemafleider dan is het misschien beter om dat te laten bestaan…
Wat vind jij?
12 reacties op “Klopjacht op virtuele kinderporno”
Sex met kinderen is verboden. En terecht.
Banken overvallen is ook verboden. En terecht. Fantaseren over het overvallen van een bank is niet verboden. KIjken naar een spannende film over een bankoverval is niet verboden. Ook niet als je stiekem meer sympathie hebt voor de ingenieuze overvaller dan voor de brave agent die de zaak oplost. Natuurlijk zit de overvaller fout, dat weten we allemaal. En zolang we ons daar goed bewust van zijn is er niets aan de hand, en mogen we rustig fantaseren dat wij die overvaller zijn. En dat het ons wel lukt, en dat we onmetelijk rijk worden en er nog mee weg komen ook.
Bij kinderporno ligt dat om de één of andere reden allemaal veel ingewikkelder. Iedereen die er ook maar enigszins van verdacht wordt kinderen sexueel aantrekkelijk te vinden moet worden weg gezet als een gruwelijk monster.
Voor alle duidelijkheid; ik val zelf niet op kinderen, ik hou niet van Hentai, en ik vind dat kinderen beschermd moeten worden tegen volwassenen die sex met kinderen willen. Absoluut.
Sexueel misbruik van kinderen bestaat. Helaas. En het komt voor op veel grotere schaal dan we allemaal zouden willen. En daar willen we iets aan doen. Daar moeten we iets aan doen. Daar zijn we het allemaal over eens.
Maar helpt het om er hysterisch over te doen? Helpt het om een heksenjacht te ontketenen op mensen die Hentai mooi en misschien zelfs wel opwindend vinden?
Wat als er mensen zijn die wel sexuele gevoelens voor kinderen hebben, maar er niet aan denken om die in de praktijk te brengen? Mensen die respect hebben voor de rechten en voor de veiligheid van kinderen, maar die zich wel af en toe verlekkeren aan een tekening? Zou het helpen als we die mensen ook gaan vervolgen? Helpt het die mensen? Helpt het kinderen?
Veel virtuele kinderporno komt uit Japan. Als de OM theorie zou kloppen zou heel Japan vol misbruikende pedofielen moeten zitten. Laten ze eerst maar eens gaan uitzoeken of dat klopt.
In Amerika is Mike Diana veroordeelt voor het maken van extreem gewelddadige strips. Gaan we ook die kant op? Dat onze fantasie strafbaar is?
Mike Diana is inderdaad een mooi voorbeeld van hoe justitie de mist in kan gaan. Ik vrees dat we ook hier die kant op gaan. In ieder geval lijkt die kans me niet gering met het huidige kabinet en een moraal dat beter zou passen in de jaren vijftig van de vorige eeuw dan anno 2011.
Laat het maar Yvonne niet lezen en zien dit 🙂
Probleem is dat je stripfiguren niet om een legitimatie kunt vragen. Telt het trouwens ook als het eenden betreft? Zoals Kwik, kwek en kwak zich kleden dat is toch randje…
Geil! Kwik, kwek en kwak 😆
Vooral Kwak. Kwik en Kwek daar heb ik niet zoveel mee.
Het is te erg voor woorden dat de mogelijkheid tot vervolging uberhaupt bestaat als iets zich in fantasie afspeelt.
Zoals hierboven al aangeduid is:
– pornografie (indien gemaakt zonder iemand te kwetsen, pure fantasie dus) kan impulsen die reeds bestaan bij mensen een acceptabele uitweg bieden zonder daar een ander bij te kwetsen
– er is geen enkel onomstotelijk bewijs dat hobby’s waarin seks of geweld voorkomen leiden tot een leven vol seks en geweld
Daarnaast (ook al deels aangeduid hierboven):
– de houding van het OM is hypocriet in deze zaken. Want wordt nu ook Oedipus verboden (want beschrijven van wens tot incest), wordt Louis Paul Boon (gerespecteerde Vlaamse schrijver, maar ook de schrijver van Marieke Maaikes obscene jeugd) gecensureerd, moeten er censuurbalkjes op de edele delen van de cherubijnen uit de kunst (want stuk voor stuk minderjarige engeltjes), etc.?
– en hoe zit het met het recht op vrij meningsuiting en parodie? Jean Bucqoy heeft nog rechtszaken moeten voeren, maar Suske en Wiske en de Glunderende Gluurder is wel gepubliceerd (en toont ook seks door/met minderjarigen)..
Het is natuurlijk zo dat als er een verknipt iemand rondloopt die kickt op daadwerkelijke seks met kinderen, dat die ook afbeeldingen met kinderen zal opsnorren ook al zijn die puur op fantasie gebaseerd. Maar om die afbeeldingen dan als pedoseksueel gevaarlijk aan te duiden… ’t Is dezelfde logica die in Amerika weerklonk nadat Graham Chapman gezegd had dat hij het boek Catcher in the rye als gedeeltelijke inspiratie had om John Lennon neer te schieten..
Het boek is niet gevaarlijk, integendeel het is een aanwinst voor onze gezamenlijke cultuur. Maar de persoon die het las en als excuus gebruikte was een gevaarlijk persoon (op dat moment van zijn leven).
Wanneer beseffen we dat denken geheel vrij is (inclusief op fantasie gebaseerde tekeningen, boeken of andere kunstzinnige uitingen) en dat enkel daadwerkelijk handelen strafbaar kan zijn?
@P. Saiko: Ik ben het geheel met je eens. Te vaak wordt een boek, muziekstuk of ander soort creatief werk aangepakt omdat het een kwaaddoener geinspireerd zou hebben. Toen ik jong was zag ik wel eens in decomentaires momenten terugkomen waarin mensen rock-‘n-roll platen vernietigden, albums van Elvis en The Beatles verbrandden omdat deze opruiend zouden zijn. Ik vond dat als kind een vreemd beeld en ergens ook wel weer grappig: ik verbaasde me erover hoe dom mensen soms kunnen handelen. Nu denk ik wel eens dat het vandaag zo weer zou kunnen gebeuren.
Tja, de gemiddelde schreeuwer heeft niet zo veel kaas gegeten van oorzaak-gevolg en statistische toevalligheden.
Goed dat je het nu al beschouwd en beschrijft, want een glijdende schaal is snel bereikt en voor je het weet zitten we met belachelijke censuur. Zelf werd ik al wat onpasselijk toen de politici besloten dat godslastering toch als strafbaar feit in de wetteksten mocht blijven staan.
Protectionisme dat er niet alleen van uitgaat dat de gemiddelde mens te dom is om te snappen wat goed en slecht voor hem (en de maatschappij is) maar er ook van uitgaat dat een minderheid van verkozenen dat wel kan uitmaken..
(Off topic: pas relatief recent je blogs beginnen lezen, maar ’t is een mooie mix van onderwerpen en fijne uitdieping. Om ’t in het “Vlaams” uit te drukken: goe bezig!)
Dat de wet op godslastering nog steeds niet is afgeschaft is iets waar ik niet bij kan met mijn pet. Ik zou als atheist graag in een seculiere samenleving wonen in plaats van altijd maar geacht te worden rekening te moeten houden met tere zieltjes van mensen die een geloof aanhangen. De wet op godslastering is mijns inziens verschrikkelijk achterhaald. Men gelooft maar wat ie wil, en als ik een grapje wil maken over dat geloof, moet dat zonder meer kunnen. Net zo goed als gelovigen grapjes mogen maken over mijn ongeloof. Heb ik geen last van.
Bedankt voor het compliment. Fijn dat je mijn blog leest!
Kinderporno is simpel vast te stellen. Iets met kinderen, seksuele handelingen of erotische poses, en foto of film. Ontbreekt een van deze drie dan kan het geen kinderporno zijn. Toch?
Maar hoe zit het dan met ‘literaire’ porno, proza, tekst dus? Is tekstuele porno waarin kinderen als personages opgevoerd worden ook kinderporno? Als een rechter oordeelt van niet dan doet het medium of de wijze van xxx-grafie er blijkbaar wél toe.
“De rechtbank concludeert dat voor de gemiddelde kijker onmiddellijk duidelijk is dat het gebeuren niet echt is en dat het gaat om gemanipuleerde afbeeldingen die niet realistisch zijn.”
Hier gaat het om een ‘gemiddelde kijker’, niet een lezer of luisteraar. Strips lezen is niet alleen kijken. Als een strip plaatjes laat zien van seks met kinderen terwijl de tekst uitsluitend over volwassenen rept dan zal een rechter moeten oordelen welke van de twee – beeld of tekst – doorslaggevend zijn. Wat een ‘gebeuren’ is, of het wel of niet gemanipuleerd is (film is ook genanipuleerd) en of het realistisch is is secundair als je niet eens vast kunt stellen wat het medium is.
“Voorts blijkt uit de wetgeschiedenis dat het wel dient te gaan om een realistische afbeelding die (echt is of) voor echt doorgaat.” en “Bezien moet aldus worden of sprake is van een afbeelding die dermate realistisch is dat die kan worden gebruikt om …”
Opstelten kan dan dus roepen wat hij wil, zelfs met een wetswijziging kan hij niet om het vereiste realisme heen. Daarmee zijn strips, animaties e.d. dus nog ‘veilig’.