Steve Jobs overleed 5 oktober. De hele wereld rouwt. Een visionair is gestorven. En dat vind ik echt: ik gebruik mijn mac met veel plezier en geniet van het feit dat één man zo’n duidelijke vingerafdruk op de wereld kan achterlaten.
Natuurlijk neemt de liefde voor de mac en de verering van Jobs soms religieuze proporties aan bij sommigen, maar ook daar moet je de humor van inzien. Op het Leidseplein, achter het ABN Amro gebouw, kunnen mensen hun afscheidsbriefje schrijven. Heel analoog allemaal in het digitale tijdperk.
2 reacties op “Krabbels voor Steve Jobs”
Je moet er de humor van inzien, zeg je. Ik denk dat mijn gevoel voor humor hier te kort schiet.
Apple of Windows, dat blijft natuurlijk een kwestie van smaak. Ik heb persoonlijk een vreselijke hekel aan Apple apparaten, maar dat is voornamelijk omdat ik er niet mee om kan gaan. Het is echt veel te ingewikkeld voor me. Mensen zeggen dat Apples zo makkelijk te bedienen zijn, maar daar ben ik het absoluut niet mee eens. Ik vind niets moeilijker dan een Apple.
Maar goed, dat blijft een kwestie van smaak. Mijn vrouw is bijvoorbeeld dol op alles van Apple en kan er wel prima mee overweg.
Maar die verering van Steve Jobs, die verafgoding, daar heb ik toch wel moeite mee.
Ja, ik heb ook mensen die ik bewonder en die mij inspireren, en als die dood zouden gaan zou ik ook aangeslagen zijn. Maar ik hoop dat ik niet mee zou gaan doen aan dit soort volkshysterie als één van mijn helden overleed.
@Coen de Moor: Ik heb jarenlang Windows gebruikt, maar sinds het besturingssysteem OS.X wil ik niets anders meer dan een Mac. De besturingssystemen daarvoor vond ik niet zo heel fijn of overzichtelijk.
Al werken we bij de VARA nog wel met windows, dus echt een windowshater kun je me niet noemen 🙂
En er zijn ook genoeg nare kantjes van Apple op te noemen, daar niet van.
Ik geloof niet dat het alleen een kwestie van smaak is, want hoe een interface in elkaar steekt maakt voor mij wel verschil. Daarbij hoeft mijn mac niet om de haverklap te updaten als ik hem uitzet, wat met de pc laptop nog wel vaak het geval is.
Ik denk wel dat het een kwestie van gewenning is.
En volkshysterie: ja, dat is het zeker. Tegenwoordig is iedere dood van een beroemdheid een gelegenheid om hysterisch en overdreven te reageren. De ene keer is dat meer 'terecht' dan de andere keer, vind ik zelf in ieder geval.