Er wordt natuurlijk een hoop onzin verkondigd in de media. DWDD, waar dagelijks een miljoen mensen naar zitten te kijken, is als een van de boegbeelden van de NPO een belangrijke opiniemaker. Maar wat wordt daar eigenlijk aan de tafel van Matthijs van Nieuwkerk allemaal beweerd? Schrijvers Kasper C. Jansen en Michiel Lieuwma analyseren een discussie van DWDD in hun online webserie De snijtafel.
In dit item wordt een kunstwerk van Studio Job ter discussie gesteld. Dat gebeurde de uitzending ervoor ook, alleen was daar zoveel ophef over op Twitter en andere plekken, dat DWDD-redactie dacht er nog eens goede kijkcijfers mee te scoren. Kijk naar de slimme media-analyse van Jansen en Lieuwma.
Ik kwam de video tegen op de facebookpagina van Menno Kooistra. Het item staat pas een paar dagen op YouTube en het ziet ernaar uit dat hij als een lopend vuurtje door Social media Nederland gaat. Ben benieuwd wanneer de heren worden uitgenodigd door DWDD zelf.
Ik weet niet precies waarom het kritische duo per se dit item uit december 2011 hebben gekozen voor hun analyse, behalve dan dat het een heel mooi voorbeeld is van hoe het er bij DWDD aan toe gaat. Ik vind dat hun video hout snijdt. Jansen en Lieuwma tonen wat mij betreft mooi aan hoe leeg de talkshows op televisie eigenlijk kunnen zijn en bevestigen voor mij weer dat ik blij ben dat ik DWDD al een jaar links laat liggen.
Wat vind jij? Kun jij nog met open ogen en verstand op nul DWDD kijken?
3 reacties op “Video: DWDD op de snijtafel”
Zo, dit blijft nog wel even hangen zeg. Wat een goede analyse. Je zou het zo in een lesje maatschappijleer of media wijsheid kunnen toepassen. Compleet gefileerd wordt DWDD. Een kunstenaar moet een mooimaker zijn. Wat nou! Kunst moet schuren. En een kunstenaar moet empatisch zijn? Hoe zo? Moet je meewaaien met alle winden? Nee toch? Pittig stukkie hoor. Interessant me hierop te attenderen.
Ook ik kijk al enige tijd niet meer naar DWDD. Persoonlijke afwijzing heeft daar uets mee te maken. Toen wij Mad lanceerden probeeren we in het programma te komen. Twee dingen hielde ons tegen. “Welke bekende Nederlander komt er naast Ger Apeldoorn zitten?
” en ” We hebben dit kwartaal al iets met strips gedaan.” DWDD combineert het ergste falen van de Vaderlandse jounalistiek (bericht alleen over dingen waar mensen bekend mee zijn) met het ouderwetse Vara/grachtengordel/ouderwets links goud of fout denken. DWDD heeft twee standen: de hemel in prijzen of afmaker. He, hoe maak he een item over mensen die je al kent anders interessant?
Ook ik kijk al enige tijd niet meer naar DWDD. Persoonlijke afwijzing heeft daar ietsmee te maken. Toen wij Mad lanceerden proberen we in het programma te komen. Twee dingen hielde ons tegen. “Welke bekende Nederlander komt er naast Ger Apeldoorn zitten?
” en ” We hebben dit kwartaal al iets met strips gedaan.” DWDD combineert het ergste falen van de Vaderlandse journalistiek (bericht alleen over dingen waar mensen bekend mee zijn) met het ouderwetse Vara/grachtengordel/ouderwets links goud of fout denken. DWDD heeft twee standen: de hemel in prijzen of afmaker. He, hoe maak hoe een item over mensen die je al kent anders interessant?