Breinvervuiling

Op dit krachtige beeld van fotograaf Will Steacy zien we de redactie van The Philadelphia Inquirer, de krant die na een periode van aanhoudende faillissementen, bedrijfsovernames en ontslaggolven in juli 2012 het gebouw moest verlaten waarin deze Amerikaanse krant al sinds 1925 was gevestigd. Een historisch gebouw met de naam ‘The Tower of Truth’.

De foto is onderdeel van de serie Deadline waarin Steacy de evolutie van de Amerikaanse krantenindustrie portretteert ten tijde van het digitale tijdperk en de economische crisis. Deadline is nog te zien tot en met 2 februari in de Noorderlicht fotogalerie te Groningen.

De foto biedt voor mij een aardige metafoor voor hoe sociale media mijn brein vervuilen en afleiden van mijn schrijfwerk. Als ik tijdens het schrijven van stukken me laat verleiden om even te Twitteren of te faceboeken, heeft dat dezelfde afleidende werking als die stapels papier rondom de journalist in de foto. Er is teveel informatie. Onder die berg tweets en updates zitten vast interessante berichten verstopt, maar probeer ze maar eens te vinden. En als ik te lang zoek tussen al die vellen papier, kan ik mezelf dan nog goed ingraven in het verhaal waar ik mee bezig was? Vaak niet. Tweets, comments, facebookupdates leiden mijn gedachten telkens af, voeren mijn brein met nieuwe ideeën en opmerkingen die eigenlijk niet relevant zijn voor het stuk dat ik aan het pennen ben.

Schrijven vereist concentratie en rust. Tenminste, dat zijn voor mij de meest ideale omstandigheden om mijn werk te doen. Misschien gaat het bij jou anders, maar ik wil met deze blogpost mezelf er vooral weer eens aan herinneren dat tijdens het werken alles vanaf nu weer uit gaat.