Als ik nooit was gaan bloggen dan had ik in de afgelopen jaren tijd gehad om minstens drie romans te schrijven. Wat kost het bijhouden van een blog toch veel tijd. Ik beschouw mijn blog als mijn levenswerk, oftewel werk waaraan ik het grootste deel van mijn leven zal wijden.
Mijn blog is niet mijn magnum opus. Die rol is weggelegd voor een van de boeken die ik in de toekomst nog hoop te schrijven. Ik zie mezelf niet snel stoppen met bloggen, misschien blijf ik dat wel de rest van mijn leven doen. Ik doe dit om mensen te informeren over strips, zaken die me bezighouden en om voor mezelf een soort van dagboek bij te houden.
Kunnen publiceren wat ik wil, wanneer ik wil en op mijn eigen plek, geeft me vaak een gevoel van eindeloos geluk.
Daarnaast doe ik mijn freelance schrijfwerk, dat gekenmerkt wordt door zeer drukke perioden en rustige perioden. De laatste twee weken heb ik het heel druk met een voorbeschouwend artikel over de Stripdagen Haarlem voor Nieuwe Revu, een interview met de legendarische Britse stripschrijver Pat Mills, een column voor Schokkend Nieuws en enkele striprecensies. Tussendoor had ik enkele afspraken met zeer interessante mensen.
Tijd is daarbij altijd de beperkende factor: meer dan vijf uur schrijven op een dag zit er niet in. Daarom blog ik over bepaalde zaken niet, of blijven post van de nieuwe rubriek filmframes uit, omdat uiteindelijk het freelance werk voorgaat.
Ieders tijd is schaars, daarom ben ik dankbaar, beste lezer, dat je mijn blog bezoekt en dat je de tijd neemt mijn stukken te lezen of te scannen en soms wellicht te reageren en van gedachten te wisselen over de blogpost die je net hebt gelezen of de video die je zag. Of om gewoon hallo te zeggen. Dat mag natuurlijk ook.
Ik ben overigens wel benieuwd wat jou hier brengt. Ervan uitgaande dat je een reguliere bezoeker bent en niet iemand die toevallig via Google is binnenkomen vallen. Sinds een maand of twee hou ik namelijk mijn statistieken niet meer bij en weet ik dus niet welke artikelen goed scoren qua bezoekersaantallen. Ik ben gestopt deze bij te houden omdat ze in de eerste plaats weinig zeggen over hoe de inhoud op mensen overkomt en in de tweede plaats omdat het niet geïnteresseerd zijn in de statistieken een grenzeloze vrijheid in het publiceren geeft, die ik voor enkele cijfertjes niet wil opgeven.
Marco heeft zich voorgenomen een maand lang iedere dag een metablog te schrijven. Oftewel: bloggen over het bloggen. Ik probeer dat tot een minimum te beperken, want ik vind dat je gewoon moet bloggen en er niet over moet praten, maar de serie van Marco vind ik tot nu toe erg interessant. Hij weet iedere dag weer te verrassen met zijn invalshoek. Dat is ook een van de reden dat ik zijn blog al jaren volg.
Anyway, genoeg gepraat. Ik ga weer aan het werk.
9 reacties op “Levenswerk”
daar heb je wel een punt. zat ik ook nog over te denken.
al dat bloggen over het bloggen. ja, waarom zou ik?
het is een zoeken naar. ik zoek niet naar een boek. als je in de tijd van het bloggen beter of liever een boek kunt schrijven is dat wat je misschien moet doen. wat ik altijd met het blog wilde is een ambitie vervullen. er groot mee worden. het blog uitbouwen tot de geldmachine van mijn bedrijf.
da’s niet gelukt. dus nog steeds is het bloggen een onderzoek voor mij. vrij serieus. niet altijd. maar online wil ik kunnen leven. ik geloof persoonlijk dat de oudere media zoekende is. en merk dat daar het geld ook niet langer zit.
maar goeds, ik kan wel een grote bek hebben, maar tot nu toe blijft het wat kwakkelen. ben nog niet tevreden. ben sowieso niet snel tevreden. maar wat ik met mijn site doe, ik weet niet wat, maar het is niet wat ik wil.
maar wat wel?
ik heb wel een vermoeden.
@Marco: Denk je niet dat als je je blog gaat gebruiken om geld te genereren, dat je jezelf dan te veel beperkt? Je kan altijd advertenties plaatsen, maar dan moet je blog ook goed scoren om de adverteerders tevreden te houden. Als je je blog blijft gebruiken als portfolio en uitlaatklep, dan genereer je af en toe werk uit je blog en heb je in ieder geval een plek om ergens je verhaal te doen.
Ben trouwens benieuwd naar dat vermoeden en waar je door deze serie op hoopt uit te komen.
Da’s waar. Alleen merk ik dat ik zo’n ernorme berg aan dingen heb, dat het eerder teveel dan te weinig is. Dus op basis van het verleden zou ik om moeten komen in het werk. Alleen werkt dat natuurlijk niet zo.
Het is gek dat een blogger denkt dat ‘ie er steeds weer iets aan moet toevoegen. Ik denk dat de meeste mensen het niet bij kunnen houden. Tenzij je een nieuwsblog hebt natuurlijk, maar dat heb ik absoluut niet.
Dus, daar heb je al een deel van mijn vermoeden 🙂
Daar heb je een goed punt: ik denk dat we meer produceren dan dat de vaste lezer aankan. Tijd is immers beperkt. Maar dat geldt niet voor de bezoeker die via google op dat ene keyword binnenkomt en je artikel leest omdat hij het onderwerp interessant vindt. Die maakt het niet uit hoeveel er op je blog staat, want die komt voor dat ene ding.
Daar staat tegenover dat we volgens mij ook zo veel produceren omdat we zelf de behoefte voelen om ons te uiten.
Wat werk genereren uit je blog betreft: ik denk dat je daarvoor een beperkt portfolio moet hebben met een stuk of 5 bestanden. Het lopende blog is voor jezelf en de (vaste) lezers en levert niet zo veel werk op.
dat is het grote verschil tussen een boek schrijven en het ‘vergankelijke’ van bloggen. wat voor jou ertoe doet, wat voor jou ‘hot’ is komt online te staan. morgen is het weer iets anders wat je ertoe beweegt iets te schrijven. een boek schrijf je om allesomvattend te willen zijn, voor lange, lange tijd. zodra je een manuscript wegstuurt voor de laatste keer kun je niet meer terug. bij een blog wel. en dat is echt heerlijk!
Bloggen is inderdaad sprintjes trekken. Een boek schrijven vereist een langere adem, een andere spanningsboog. Maar ook is een boek schrijven eigenlijk telkens kleine stapjes nemen, anders kom je nooit bij de eindstreep lijkt me.
Hallo! 😉
Vraag een schaker naar de allerbeste zet en hij zal zeggen: dat hangt volledig van de situatie op het bord af. De situatie op het bord is nu zo dat voor ons bloggen de allerbeste zet is. Misschien verandert dat op een dag, bedenken we gewoon weer een andere allerbeste zet.
Interessant idee, Peter.