Gisteren was ik in Oosterhout om de gezellige Eppo kerstborrel bij te wonen. Die was eind van de middag. Ervoor sprak ik met blogvriend Peter de Kock in café De Beurs over vergeten boeken.
Ons warmend bij de open haard vertelde ik Peter dat ik als tiener ooit Zen en de kunst van het motoronderhoud las, maar dat ik me vrijwel niets meer van de inhoud van het boek kan herinneren. Peter bekende dat hij ooit in het boek was begonnen, maar het niet boeiend genoeg vond om uit te lezen. Wel herkende hij het niet kunnen herinneren van boeken. ‘Ik heb een kast vol boeken, en ik weet niet meer wat daar allemaal in staat.’
Gek is dat eigenlijk, dat je helemaal in een boek of strip kunt opgaan maar dat je er jaren later weinig tot niets meer van kan herinneren. Titels weet ik meestal nog wel en soms ook nog wel de strekking, maar vaak ook niet. Of je herinnert je flarden maar je weet niet meer waarvan. Op een gegeven moment heb je zoveel gelezen, dat alle verhalen, scènes, momenten, gebeurtenissen en personages een grote brei in je hoofd vormen.
Is daar iets tegen te doen? Je kunt natuurlijk nauwgezet bijhouden wat je leest en noteren waar dat boek of die strip over gaat. Of kort noteren wat je ervan vond. Ik lees zoveel strips en comics dat een dergelijke opdracht potentieel veel tijd zou vergen. Ik probeer veel op mijn blog bij te houden. Wat ik meemaak, wat ik lees en zie. Maar alles bijhouden is ondoenlijk.
Hoe doe jij dat eigenlijk? Hou jij bij wat je leest en zo ja: hoe?
Of vind je het geen probleem dat alles wat je leest, langzaam vervaagt?
9 reacties op “Waar blijft het allemaal?”
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het altijd wel vrij goed kan terughalen. Alleen als het echt heel lang geleden is misschien niet meer. Tijdens mijn literatuurstudie lazen we zo veel en van de mooiste boeken heb ik echt wel veel onthouden. Soms herinner je je alleen een bepaalde sfeer of dat je het heel goed of grappig vond of dat je het las op een bepaalde vakantie. Maar dat is dan ook wel genoeg vind ik. Ik maak af en toe overzichtjes voor m’n blog en dat is wel leuk om terug te lezen, vooral als mensen vragen of ik nog leestips heb, want dat weet ik nooit zo goed uit m’n hoofd.
@Elsbeth: Zou het kunnen dat je misschien meer onthoudt dan de gemiddelde lezer? Waardoor zou dat kunnen, vraag ik me af. Misschien omdat je altijd al veel met taal bezig bent misschien?
Ik ervaar het ook wel een beetje zoals Elsbeth het stelt. Je herinnert je lang niet alles, maar vaak wel de grote lijnen. Ik redeneer meestal zo: als het echt indruk maakte, of belangrijk voor je was/is, dan blijft het ook wel hangen, tot op het niveau waar het je raakte. Evengoed zou ik willen dat ik ook over veel meer zou hebben geblogd. Het is zo makkelijk, als geheugensteuntje. Daar staat echter weer tegenover dat het web net een vloeibaar geheugen is, waar je games, boeken en andere zaken vaak tot in detail beschreven kunt terugvinden, of terugkijken, -lezen en luisteren. Maar het was altijd wel een stille wens hoor, alle boeken, films, enz in een grote database die je altijd kunt raadplegen. Maar dat is een levenswerk waar veel te veel discipline voor nodig is. Denk wat wij het al best aardig doen, wat dat betreft 🙂
@Edwin: Ja, ik denk ook dat we het op dat vlak best aardig doen. Over alles bloggen is haast ondoenlijk. Ik denk wel eens: wat nou als ik gewoon heel korte blogposts erover schrijf, maar meestal worden het dan toch weer langere stukken en het schrijven ervan kost best wat tijd.
Het gekke is dat ik van de meeste boeken wel kan terughalen in welke periode in ze las, wat er toen speelde, hoe ik me voelde, waar ik blij, boos of verdrietig over was. In die zin hebben boeken voor mij een soortgelijke functie als muziek.
@Peter: Dat is interessant en waarschijnlijk ook de reden waarom we moeite hebben boeken weg te doen, want het is dan alsof je een deel van je leven wegdoet.
@Michael: Precies. En daarom lezen we sommige boeken later weer opnieuw, om iets moois weer te beleven.
@Peter: Zeker. Het gevolg is wel dat ik eigenlijk geen boeken durf weg te gooien, want wie weet wil ik ze ooit nog lezen…
[…] ‹ previous next › […]