Mocht je deze zomer aan het strand wat willen lezen, dan is De krabbenmars lekker luchtig en thematisch verantwoord leesvoer.
In de kloeke uitgave De krabbenmars trakteert stripmaker Arthur de Pins de lezer op een smakelijk verhaal waarin de krabbensoort Cancer Simplicimus Vulgaris, oftewel de platkrab, de hoofdrol speelt.
De soort is door een vreemde gril van de evolutie niet in staat zich te draaien en kan dus maar één kant uitlopen. Een krabje is dus zijn hele leven tot dezelfde route veroordeeld en zal zich voor altijd zijwaarts voortbewegen. Tenminste, totdat een van hen in een moment van pure doodsangst een draai maakt en ontdekt dat hij niet langer is verbonden aan die eeuwige rechte lijn. Dat veroorzaakt nogal rumoer onder de krabben: er zijn er die voor verandering zijn, maar er zijn er ook die alles bij het oude willen houden. Er ontstaat een heftige onderlinge strijd, die niet alleen de evolutie van deze soort bepaalt, maar ook gevolgen heeft voor het ecosysteem van het kustplaatsje Royan in Frankrijk. De kleine krabbenrevolutie heeft uiteindelijk ook invloed op de menselijke bewoners aan de kust en die mensen spelen ook een rol in de strip. We volgen onder andere twee documentairemakers die gefascineerd zijn door de krabben en actievoerders van Greenpeace die protesteren tegen een oliepijpleiding.
Animatiefilm
De graphic novel komt voort uit een plan voor een animatiefilm en begon als storyboard voor die film. En die lange animatiefilm komt weer voort uit enkele korte films die De Pins maakte. Achterin het boek is een aardig dossier opgenomen met achtergrondinformatie, schetsen en archiefmateriaal, waarmee De Pins het een en ander toelicht over zijn luchtige, sociale satire:
‘Iedereen kan in mijn krabben projecteren wat hij wil; zo hoorde ik sinds de tekenfilm al heel wat verschillende interpretaties: sommigen zien er een verwijzing in naar de klassenstrijd; anderen interpreteren het als een reflectie op religie… En in Japan blijken mensen het te zien als een parodie op de arbeidsverhoudingen in hun land, zo vertelde een Japanse me. Voor mij symboliseren de krabben die in een rechte lijn lopen een soort van mentale starheid, of luiheid. En tot overmaat van ramp blijken sommigen ook trots te zijn op die rechtlijnigheid!’
Contourloos en kleurrijk
Misschien ken je het werk van Arthur de Pins van strips als Schatjes en Zombillenium. De Pins hanteert een toegankelijke tekenstijl met doorgaans schattig uitizende, geanimeerde personages. De Pins tekent digitaal en gebruikt het programma Illustrator. Zijn tekeningen zijn contourloos en zitten vol met levendige kleuren. In De Krabbenmars probeerde hij een retrosfeertje te creëren die verwijst naar het werk van Saul Bass, Edmon Kiraz en Miroslav Sasek. Het verhaal speelt dan ook in het verleden, namelijk de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw, waar hij tot in zijn zeventiende jaar al zijn vakanties aan de kust van de Charente doorbracht.
Uitgeverij Silvester Strips bracht een mooie, hardcover editie uit van De krabbenmars met een prima vertaling van Frederik Van Wonterghem.
