48 uur in Gent

In het eerste weekend van December waren Linda en ik in Gent. Ik was er onder andere om te jureren voor de Plastieken Plunk. Een leuk en gezellig klusje. Maar los daarvan was het bezoekje aan Gent sowieso geslaagd, ook al was het kort en gingen we maandagochtend alweer richting de volgende afspraak in Antwerpen.

Uiteraard was ik gecharmeerd van de oude binnenstad. Ik hou van historische binnensteden en mooie pandjes uit de Gouden Eeuw. Daarvan vind je er in Gent genoeg.

De rondvaartboot stelde niet veel voor. Omdat de boot maar onder een paar bruggen kon varen, voer deze heen en weer. Het was meer een veerpont dan een rondvaartboot. Toch wist de gids het maximale wist te halen uit de vierkante kilometer waarin de boot zich begaf. Ieder pandje werd besproken. Jammer alleen dat de grapjes er zo routineus uitkwamen dat duidelijk was dat hij op de automatische piloot stond.

Het appartementje was in retrostijl. Iets wat Linda erg leuk vond. Daar had ze het appartement ook op uitgekozen volgens mij. Ik vond het een fijn plekje vlakbij de binnenstad. Leuk uitzicht ook. Een beetje thuis van huis.

Zondag bezochten we het Stedelijk Museum voor Actuele Kunst, oftewel S.M.A.K. Ik vond de tentoonstelling Drawing the Bottom Line erg tegenvallen. Hierin werden tekeningen van 53 internationale kunstenaars getoond. Het moest een staalkaart zijn van wat tekenen binnen actuele kunst betekent. Even kort door de bocht: ik was niet erg onder de indruk van de meeste kunstwerken die geselecteerd waren. Ik ken strips die mooier, interessanter en beter getekend zijn dan dat ik daar aan de muur zag hangen. Een paar werken uitgezonderd, zoals deze tekening van Michaël Borremans.

Vooral leuk om lang naar de details van deze tekening te kijken.

Ook dit vond ik nog een aardig doek:

De conceptuele kunst op de eerste verdieping kon mij meer bekoren. Drawing the Bottom Line riep bij mij vooral weer de vraag op wie eigenlijk bepaalt wat kunst is en wat dus belangrijk. Wie bepaalt wat bewaard moet worden voor het nageslacht? En hoe vaak zitten ze er eigenlijk niet naast?

Gelukkig zijn er in Gent ook enkele straatkunstenaars actief.

En deze banketbakker verdient wat mij betreft ook een prijsje voor zijn/haar smakelijke kunstwerk:

Al deze foto’s heb ik overigens ook gepubliceerd op mijn Instagram-account.