Grappig dat mijn herinnering aan het lezen van My Boring-Ass Life positiever is dan de recensie die ik toentertijd over het dagboek van Kevin Smith schreef. Kennelijk werkt ons geheugen zo.
Dat vuistdikke boek staat nog steeds in mijn kast: het is zo’n uitgave die ik niet weg kan doen, ook al acht ik de kans dat ik het boek nog eens helemaal ga lezen, heel gering. Toch fascineren autobiografieën, biografieën en dagboeken mij. Dat hoeft niet per se in boekvorm natuurlijk, want een blog kan net zo goed een dagboek zijn.
Het lezen van dagelijkse beslommeringen kan heel meditatief zijn. Juist ook omdat het leven van dag tot dag weinig verschilt. Sowieso is een tijd bijhouden van je leven handig voor jezelf, maar ik geloof ook wel dat anderen daar plezier aan kunnen beleven. Soms omdat het leven van anderen puur leedvermaak kan zijn, waarbij de kleine ongemakken van je eigen leven in het niet vallen. In dat geval word je alleen maar blijer van je eigen dagelijkse beslommeringen.
Anderzijds kan het leven van anderen je juist inspireren om zelf aan de slag te gaan met het project wat je al jaren van plan bent te beginnen, maar waar het tot nu toe nog niet van is gekomen.
Kevin Smith is voor mij zo’n inspirerende bron: hij volgt zijn eigen pad en heeft een geslaagde carrière voor zichzelf gecreëerd. Smith is een van de bekendste geeks in de wereld en geniet duidelijk van de vlogs, podcasts, tv-programma’s en films die hij maakt. Als hij weer een deel van My Boring-Ass Life zou schrijven, zou ik dat boek zeker weer lezen.
Stel dat jij een tijdje een dagboek zou bijhouden… hoe zou dat er dan uitzien? Wat zou je ervan opsteken?
6 reacties op “Dagboeken”
Ik volg wel eens wat van die vloggers die elke dag wat van hun leven laten zien en elke keer bedenk ik me dan: wat heb ik toch een saai leven….Mijn dagboek zou met recht “my boring-ass life” genoemd mogen worden 🙂 Maar goed, daarom vlog ik over stripboeken en laat dagboeken over aan mensen met een interessanter leven dan ik 🙂
Ik weet het niet wat die vloggers betreft: mensen als Enzo Knol kunnen mij echt niet boeien. Ik kijk wel graag goede video-essays en dat soort dingen. Overigens denk ik dat juist alledaagse zaken heel interessant kunnen zijn. Denk maar aan de boekenreeks Het Bureau van Voskuil. Misschien moet je net als Smith een tijdje een dagboek bijhouden en dan zie je dat je leven minder saai is dan je denkt. Het beschrijven van je leven maakt het waarschijnlijk al minder saai. 🙂
Wat ik ervan zou opsteken? Goeie vraag. Zeer waarschijnlijk dat veel problemen zich vanzelf oplossen en dat veel zorgen totaal onnodig zijn. Zoiets denk ik.
Dat is een mooie les, Peter. Eentje die ik ook meer ter harte zou moeten nemen.
Als ik een dagboek had zou ik achteraf steeds denken: waar maak je je toch druk om? Het valt allemaal wel mee. Overigens zit ik met spanning op de autobio van Bruce Springsteen te wachten. Ik draai z´n muziek niet dagelijks (Nebraska vind ik overigens wel heel mooi), maar het lijkt me een interessante en sympathieke vent.
@Jooper: op zich is dat ook een wijze les, dat je dankzij een dagboek beseft dat je je niet zo druk moet maken om bepaalde zaken. Ik ben trouwens ook benieuwd naar de autobiografie van The Boss. Ik neem aan dat je de Engelse versie gaat lezen?