Spoiler alert!! De tekst hieronder is geen recensie, maar een korte tekst over wat ik leuk vind aan Star Wars Episode VIII: The Last Jedi. En die tekst zit dus vol met spoilers.
Ik heb me goed vermaakt met The Last Jedi, geschreven en geregisseerd door Rian Johnson. In tegenstelling tot The Force Awakens was het verhaal geen directe kopie van een vorige film, al zitten er in deze film wel enkele parallellen met The Empire Strikes Back en Return of the Jedi. Zoals bijvoorbeeld het moment dat Rey door Kylo Ren bij de leider van de First Order wordt uitgeleverd. Dat moment lijkt veel op toen Vader Luke aan de Emperor uitleverde.
Leuk vond ik de scènes tussen Rey en Luke op het jedi-eiland, die dus weer wat weghadden van hoe Skywalker Yoda ontmoet in Empire. Skywalker was een beetje een reluctant Yoda. Tof ook dat Yoda nog even langskwam in spirit. Dat soort knipoogjes kan ik erg waarderen.
Sowieso ben ik blij dat Luke Skywalker een flinke rol had in deze film. Veel meer dan The Force Awakens. Ik hou van die oude cast van Star Wars. Leia, Yoda en John Williams zijn voor mij de hoofdingrediënten van deze reeks. Al heb ik ook een zwak voor Skywalker en Mark Hamill in het bijzonder. Hamill is heel grappig in talkshows en op podia tijdens Star Wars-evenementen. En hij speelt de Joker ook fantastisch.
Eerlijk gezegd heb ik een beetje een screencrush op Daisy Ridley. Prachtige actrice, en Rey is echt een leuk personage. Zij is alvast een reden om de volgende Star Wars-film te gaan kijken.
De bad guys zijn daarentegen weer behoorlijk vlak. Kylo Ren is ronduit irritant, ook al hebben ze hem wel wat meer psychologie gegeven in deze flick. En hij zorgt voor een aardige plottwist. Toch vind ik hem een beetje irritant. Hij is geen Vader in ieder geval. Supreme Leader Snoke is gewoon heel saai. Een standaard bad guy die in en in slecht is, zonder dat hij ook maar een beetje grappig of leuk is. Ik vind personages in het schemergebied tussen goed en kwaad interessanter dan innige zwarte zielen die gewoon slecht zijn omdat een film als Star Wars nu eenmaal bad guys nodig heeft. Wat dat betreft treffen we het met de First Order niet: allemaal saaie, kwaadwillende lullen.
Maar wat wel weer tof was aan The Last Jedi, is dat je ook eens het normale volk in de galaxy te zien krijgt. In dit geval de volgevreten elite die de bad guys van wapens voorzien, maar toch. Het is leuk dat we ook weer eens buiten de rebellen kijken. Over mensen gesproken: Jezus, wat worden er weer veel koudgemaakt door de bad guys. Je snapt meteen weer dat het woordje War oorlog betekent, en dat Star Wars een oorlogsfilmreeks is.
Telkens als Carrie Fisher een scène had, werden mijn ogen vochtig. Ik vind het heel spijtig dat ze vorig jaar is overleden. Fisher was wat ik graag maar even een ’tof wijf’ noem. Ik moest altijd erg om haar lachen als ze als zichzelf optrad op televisie en ik lees haar schrijfwerk ook graag. Het is jammer dat ze in deze film niet zo heel veel te doen had. Ze hadden meer voor haar in petto in de volgende, maar dat gaat dus nu niet gebeuren. Leia heeft wel een heel toffe scène: wanneer de bad guys een gat in haar ruimteschip blazen, wordt ze de ruimte ingezogen. Eerst lijkt dat het einde van Leia, maar dan gebruikt ze the force om zichzelf weer naar het ruimteschip te laten vliegen. Ik ben heel benieuwd hoe ze in de volgende episode omgaan met het feit dat Fisher niet meer onder ons is. Ik hoop niet dat ze met een digitale Leia aan de slag gaan, want dat was wel een van de slechtste elementen van Rogue One.
4 reacties op “Star Wars: The Last Jedi”
Het meest jammere aan Snoke vond ik dat zijn personage eigenlijk nog minder toevoegde dan toen hij een hologram was. Ja, hij schijnt mensen tegen elkaar op te zetten maar dat is zowel inhoudelijk als qua gevoel niet aanwezig. Toch wel een gemiste kans.
De scenes van Fisher waren inderdaad fantastisch. Elke keer voegde ze net dat beetje meer toe met haar manier van acteren. De makers zouden al beloofd hebben haar niet digitaal terug te brengen, maar hoe ze dat gaan doen is voor mij een raadsel aangezien ze elke kans om haar in de film waardig te laten sterven niet hebben benut. We gaan het zien.
Yoda tot slot was voor mij meer dan een cameo om de fans te behagen. Hij voegde echt iets toe aan de verhaallijn door zijn leerling letterlijk uit of in de brand te helpen.
Het optreden van de archief-Lea was dan trouwens weer wel voor de fans, maar werd gelukkig door Hamill zalig afgedaan.
@Tom: Eens, Yoda was meer dan een cameo zoals C3PO en R2D2 dat wel waren in Rogue One. Ik vond het heel fijn om hem weer te zien en het toffe is ook dat ze weer een Yoda Muppet hebben gemaakt voor deze film en dat Frank Oz hem speelt. Geen CGI Yoda dus, maar de ‘échte’.
Verder vond ik ook de scène tussen Luke en R2D2 tof, waarin onze vriendelijke robot de boodschap van Leia uit A New Hope weer afspeelt. Die was ik in mijn stuk nog vergeten te vermelden.
Mijn ogen werden alleen vochtig bij de Credits. Nadat de regisseur en acteurs voorbij waren gekomen kreeg je een ‘ In loving memory of our princess Carry Fischer ‘ . Ik ben een sucker voor dat soort momenten.
Vond het een vermakelijke film, zaten wel veel toevalligheden in, wat onnodige lange uitstapjes die totaal niets aan het verhaal toevoegden en een voor Lucas kenmerkende miscasting van kindacteurs… Lea had van mij ook in een van de vele mogelijkheden die er waren mogen sterven als een held. Het Rey/Luke verhaal was in deze film voor mij het sterkst. De rest was te simplistisch, bad guys zonder enige strategisch inzicht, met vier star destroyers vol tie-fighters en bombers niet eens een plan kunnen maken om een enkel rebellen fregat te kunnen overmeesteren.. nog maar te zwijgen van een heel battailon aan AT-AT’s die redelijk onbenut blijven voor het daadwerkelijke doel..
Ga hem zeker nog een keer kijken, maar niet in de bioscoop..