Superhelden portrettengallerij

Donderdagavond stond ik voor een dichte deur bij Henk Comics en Mangastore in Amsterdam. Kennelijk sluit de winkel op koopavond ook gewoon om 19 uur. Nou ja, gelukkig was de etalage mooi.

Allemaal Marvel Legacy Covers op een rij, vormde het geheel een mooie portrettengalerij.

Niet dat ik als striplezer nu echt zit te wachten op de Legacy-verhaallijn. Ik ben event-moe. Technisch gesproken is het geen event trouwens maar een relaunch. Ik las het eerste deel en haakte al een beetje af bij het idee dat het eerste Avengers-team een miljoen jaar voor Christus bestond. Daarna raakte ik vooral verveeld toen ik de rest doornam. Verveeld en verdwaald eerlijk gezegd. Nu is het natuurlijk nog maar een eerste deel, maar erg enthousiast werd ik niet.

Whatever. Het geheel klinkt te veel als een high conceptverhaal. Na jaren stunten en events zou ik graag gewoon weer ouderwets boeiende Marvel-verhalen lezen. Daarvoor zal ik oude uitgaven erbij moeten pakken, vrees ik.

En dat laatst is ergens wel ironisch, want als ik de opzet van Marvel goed begrepen heb, willen ze juist de nostalgische lezer bedienen met deze serie. Na jaren alternatieve versies van bestaande superhelden in de spotlight te hebben gezet, een zwarte Captain America, een zwarte tiener van vijftien die een tijdje Iron Man, euh Person, was, en een vrouwelijke Thor, wil Marvel nu juist weer de oude bekende superhelden benadrukken. Ze hebben zelfs de nummering van de comics weer aangepast naar het oude systeem. Amazing Spider-Man is dus binnenkort opeens aan nummer 800 toe. Ik heb nooit bezwaar gehad tegen meer diversiteit in de cast van Marvel, maar zie liever boeiende, originele superhelden dan bijvoorbeeld een zwarte stand-in voor Captain America. Geef mij dan maar Luke Cage, Black Panther of Blade.

Maar goed, misschien zie ik het hele Legacy-verhaal te somber in. Deze vlogger is namelijk heel enthousiast: