Het gaat niet om de kijkcijfers maar om betrokkenheid

Op het moment dat ik dit schrijf, heb ik net twee uur geleden mijn vlog over de Hulk online gezet. Het deed me goed meteen vijf likes te scoren en twintig views.

Dat lijkt niet veel, maar aangezien mijn kanaal op dit moment ‘slechts’ 217 abonnees heeft, vind ik dat best goed. Mijn vlogs op YouTube scoren heel wisselend. De meeste superheldenvlogs scoren tussen de 50 en 100 views. Populaire boeken zoals Typex’s Andy scoren veel hoger. Dat gesprek staat nu bijna op 500 views. En er zijn vlogs uit het verleden die een paar duizend views opleverden.

Genoeg over cijfers. Het mag niet gaan om de cijfers, maar om het plezier van vloggen. Ik vind het een enorme kick als ik een video opneem en even later staat deze online op YouTube. Video’s maken is een fijne manier van communiceren. Ik kan veel meer laten zien dan in een blogpost. En ik bereik zo weer heel andere mensen dan wanneer ik alleen zou bloggen.

Soms denk ik wel eens dat het cool was geweest als YouTube al in mijn tienerjaren had bestaan. Dan had ik de producties van toen online gezet en misschien nog wel veel meer. Waarschijnlijk had ik het dan wel nog steeds over strips en films gehad trouwens.

Ik had laatst vriend Peter aan de lijn en we hadden het over mijn vlogs. Peter wees me er op dat in plaats van me blind te staren op de cijfers, ik mij beter kan concentreren op dankbaarheid voor iedereen die kijkt. En dat is een goed punt. Wie zich te veel concentreert op het halen van hoge kijkcijfers, en vooral als die in verhouding tot andere vloggers lager uitvallen, werkt alleen maar teleurstelling in de hand. Daarbij is inderdaad zo dat de video’s relatief veel geliket worden en nog belangrijker: de kijkers reageren in verhouding veel. De betrokkenheid is dus groot. En dat vind ik het allerleukste.

Vooral als iemand door een vlog over Piet Wijn besluit de catalogus die ik laat zien, te gaan zoeken en deze ook daadwerkelijk te koop vindt. Dat is echt leuk om te horen.

Het is overigens wel goed als een kanaal groeit: dat vindt het algoritme van YouTube fijn. Hoe meer likes en reacties, hoe groter de kans dat de video wordt gepromoot op het videokanaal. Maar om een video te liken en om te reageren moeten mensen wel een account aanmaken op YouTube. Dat kan een drempel zijn. En als mensen daar geen zin in hebben, snap ik dat heel goed. YouTube is in dat opzicht ook gewoon een social media-platform als Twitter, Instagram of Fakebook. Met dit verschil dat je wel gewoon video’s kunt kijken als je geen account hebt.

Ondertussen groeit het aantal abonnees op mijn kanaal wel. Steeds meer mensen weten de vlogs te vinden.

Mijn stripvlogcollega Marcel Haster heeft zich voorgenomen om in december elke dag een vlog te publiceren. 31 vlogs in evenzoveel dagen. Ik hoop dat het lukt en vooral hoop ik dat hij veel plezier heeft aan deze challenge.

In mijn achterhoofd heb ik een x-aantal vlogs die ik voor het eind van het jaar wil maken, al is het geen ramp als dat niet lukt. Onderwerpen komen vanzelf in me op. Het is soms alleen een kwestie van het juiste materiaal vinden en lezen. Of bepalen welke vlog ik als eerste wil opnemen. Een overdosis aan keuzen werkt soms beperkend heb ik gemerkt. Toch laat ik me het liefste leiden door waar ik op dat moment het meeste zin heb. Zoals dit weekend dus een vlog over de Hulk.