Vraag je je ook wel eens af hoe het komt dat je postjes op Facebook minder likes hebben dan vroeger? Of waarom je van bepaalde Facebookvrienden al een tijdje geen updates meer ziet terwijl ze wel gewoon nog een account hebben en updates posten? Bekijk dan deze inzichtelijke video:
Ik geloof dat ik erop gewezen werd via Elsbeth Witt op Twitter. Over mijn liefde-haatverhouding met Facebook schreef ik al eerder. Ik geef toe dat ik me net berust had in het feit dat we allemaal naar onze vrienden toe marketeers waren geworden die om aandacht smeken. Toch, sommige van mijn vrienden ontpoppen zich echt als aandachtsjunkies op Facebook. Het zijn een soort vampiers geworden die in plaats van je bloed, je aandacht en energie opzuigen om te overleven. Heel vermoeiend.
Veel bloggers en online publicisten hebben het gevoel Facebook nodig te hebben om hun content onder de aandacht te brengen. Je kunt wel zonder, maar het scheelt een hoop traffic. Als je daar wakker van ligt, kun je actief blijven op Facebook, maar het wordt wel steeds moeilijker om je content onder de aandacht te brengen als je Facebook daar niet voor gaat betalen.
Ik denk dat Facebook als sociaal platform over zijn hoogtepunt heen is. Wat zal de volgende plek worden waar we massaal gaan netwerken?
7 reacties op “Het facebookprobleem”
De volgende plek waar we massaal gaan netwerken? In straat, buurt en wijk waar we wonen. Het netwerken van de straat. Dat manipuleert niks zoals Facebook dat doet maar is altijd echt. Soms kil en hard, dan weer lief en zacht. De plek waar we echt nodig zijn, is in de straat, wijk en buurt waar we wonen.
Zoals je weet hebben persoonlijke ontmoetingen altijd mijn voorkeur boven virtuele praatsessies, dus ik ben voor 🙂
Ik heb social media nodig om mijn boeken onder de aandacht te brengen en ik vind dat ook echt leuk om te doen… maar ik word steeds gefrustreerder door facebook. Ik had op mijn pagina net alle lezers gewezen op het feit dat ze ‘alle updates’ moesten aanklikken en een dag later was die optie verdwenen. Ook beheer ik de Facebookpagina van Taaldieren met leuke weetjes over taal, boeken en zzp’en. Ik vind het echt zonde dat soms maar 10% van de volgers een update ziet… Maar aan de andere kant: Facebook is gratis dus zij mogen de regels bepalen. Ik weet niet wat het volgende netwerk zal zijn… ik heb mijn Google Plus account een tijdje terug opgezegd omdat ik persoonlijke Picasa fotoalbums heb die ik alleen met familie deel en die waren ineens op ‘openbaar’ gezet zonder dat ik dat wist. Google doet dat soort dingen dus ook… Mmmm… misschien dat ik mijn eigen blog maar weer wat meer ga gebruiken ipv Facebook….
Ik begrijp je probleem, eigenlijk zitten we in een soort spagaat als het om het gebruik van social media gaat en je je content of product onder de aandacht wilt brengen. We moeten er mijns inziens voor zorgen dat we niet te afhankelijk worden van bedrijven als Facebook, Google etc. en volgens mij ligt het antwoord voor de hand: we hebben altijd nog ons blog. Daar kun je zelf bepalen wat je schrijft en hoe.
Al is het natuurlijk waar dat er tegenwoordig minder mensen direct naar je blog komen en dat je ze eerst moet attenderen op je blogpost via een link op Facebook of Twitter. Maar misschien moeten we dat dan maar weer loslaten. Ik denk dat je wat je boeken betreft misschien nog wel meer gebaat bent met stukken over je boek op blogs waar je doelgroep komt, zoals chicklit.nl etc.
@Michael: 7 februari ben ik in Utrecht. Bakkie(s) doen?
@Peter: Lijkt me leuk. Voegen we meteen daad bij ’t woord 🙂
Puike video Michael! Die gast vat het probleem van Facebook inderdaad puik samen. Die kan ik iedereen die Engels verstaat en het wil begrijpen aanbevelen. Dank voor het delen! Overigens leer ik van dat weggeefgebeuren wel weer heel andere dingen. Daar hangen mensen veel vaker en langer rond, heb ik het gevoel. Vind het jammer dat ik daar niet eens statistieken van kan bekijken. Maar ja, was dat wel zo geweest, dan waren die waarschijnlijk net zo onbetrouwbaar als de bestaande :-/