Waar ik ook ben en wat ik op dat moment ook doe, onderbewust ben ik bijna altijd met mijn blog bezig. Of ik nu een strip lees, film kijk of ergens door een bos wandel, een deel van mijn onderbewuste brein is aan het inschatten of ik er iets over kan publiceren. Het is de aard van een blogger en zolang als ik een site op het web beheer, zal het voor mij altijd zo zijn.
‘Bijna altijd’ schrijf ik bewust, want toen ik aan de kust van het Schotse eiland Mull zat, uitkeek over het water en de zon op mijn huid voelde, zat ik even volledig in dat moment en dacht ik dus even niet aan mijn blog.
Vandaag is het precies acht jaar geleden dat ik mijn eerste blogposts op Mike’s Webs publiceerde. Een jubileum waar ik verder niet te lang bij stil wil staan, want bloggen moet je doen, daar moet je niet te veel over praten. Wat ik wel nog even wil zeggen is dat ik sinds ik gestopt ben met het pluggen van de blogposts op Facebook weer een beetje het gevoel van het ouderwets bloggen heb teruggekregen. Van de tijd vóór Facebook, toen we gewoon bezoekers binnenkregen via rss-feeds, tweets en Google of omdat het blog paste in de routine van de lezer. Dat was het tijdperk waarin we nog niet verslaafd waren aan likes en niet het idee hadden dat we verplicht zijn met Mark Zuckerbergs sociale netwerk mee te doen om gezien te worden. Dat ouderweste bloggevoel… dat voelt goed!
Ook blijft het wekelijks schrijven over Spider-Man veel plezier opleveren. Evenals het plaatsen van stills uit de films die ik kijk. Dus daar ga ik voorlopig zeker mee door, ook al trekken die stukken misschien minder lezers dan de pure stripartikelen. Voor de rest zie ik wel wat er op mijn pad komt en wat dat onderbewuste van mij de moeite van het bloggen waard vindt.
12 reacties op “Acht jaar bloggen”
Gratz!
Sinds ik Facebook in de ban heb gedaan, merk ik dat ik weer veel meer leuke dingen voorbij zie komen en ook het bloggen weer meer gaat kriebelen.
@Frank. Thanx! Interessant om jouw ex-facebookervaring te horen. Ik denk dat we meer tijd over houden aan andere dingen als we niet facebooken en meer zelf bepalen wat we zien ipv dat de FB-tijdlijn dat voor ons doet.
Inderdaad, meer tijd voor bijvoorbeeld reacties plaatsen =)
En dat is heel fijn. Een van de grote voordelen van niet meer doorplaatsen op FB is dat er meer reacties op het blog zelf worden geplaatst. Voorheen kwamen die alleen maar op FB terecht.
Van harte en nog vele jaren, dan lezen wij met plezier al die jaren mee!
Merci! Daan.
Ik ben een tamelijke nieuwe volger van je blog, Michael, maar even zo goed van harte met 8 jaar bloggen. Veel respect voor ( maar dat weet je! 😉 ) In het comichoekje waar ik zit en vertoef is FB en Twitter zowat de enige manier van communiceren en nu nog geen optie om vaarwel te zeggen ( wilde soms dat ik dat wel kon FB is me teveel big brother… ) ik heb nog teveel comiccontacten op deze manier. Echter zo ouderwets reageren op een blog en direct contact hebben met de blogger is ook erg leuk en smaakt naar meer….dus ga vooral nog 8 jaar door. 🙂 Cheers!
@Lores: Bedankt! Twitter zweer ik ook niet af hoor, dat werkt veel te goed en is veel leuker dan dat duffe Facebook. Ik denk dat als je een blog zou beginnen buiten FB men vanzelf wel naar je toe komt. Al duurt dat doorgaans wel een tijdje. Maar iedereen moet doen wat hij wil, wat FB betreft. Soms krap ik ook wel eens op mijn achterhoofd als ik zie dat het aardig wat traffic scheelt. Maar ondertussen vind ik levensgeluk toch belangrijker. Nou ja, laten we het ook niet groter maken dan het is. We zien wel wat de toekomst brengt. Zodra ik wellicht gewoon op FB linkjes kan plaatsen zonder al die nare bijwerkingen te krijgen, wie weet…
Jeee, gefeliciteerd! En ik zag deze blogpost voorbijkomen via Bloglovin’. Dat gebruik ik nu veel. Handig overzichtje van alle blogs die ik volg.
@Elsbeth: Thanx! Ja, slim dat Bloglovin’. Linda is er ook enthousiast over. Dus gebruik jij nu FB ook minder als infobron?
soms zie ik nog iets op twitter of fb voorbijkomen. meestal scan ik mijn lijstje in bloglovin’. superhandig!
Gefeliciteerd Mike! Goed te horen dat je er dankzij je Facebook-ban weer plezier in hebt. De power terug halen van de sociale netwerken en ze brengen naar waar ze thuis horen: je blog.