In de maand dat ik geen linkjes doorplaatste op Facebook werd ik actiever op andere sociale media. Ik maakte zelfs een account aan op Pinterest. Waarom?
‘Je wilt toch dat je stukken gelezen worden?’ vroeg een vriend van me toen ik hem vertelde dat ik Facebook tijdelijk achter me had gelaten. Die vriend is ook behoorlijk actief op Facebook, dus misschien ziet hij het sociale netwerk van Mark Zuckerberg als de belangrijkste plek om met zijn lezers te communiceren. Als het niet op Facebook staat, bestaat het niet. Helaas zit daar een kern van waarheid in. Nu geloof ik wel dat we op een gegeven moment Facebook massaal zullen gaan verlaten – waarschijnlijk omdat ze de duimschroeven te strak aandraaien om maximale winst uit de gebruikers te persen. Maar voorlopig zitten er nog heel veel mensen op Fakebook.
Ik schreef wel in dat het aantal hits op mijn site me niets uit moesten maken, maar dat doen ze wel. Natuurlijk wil ik door zoveel mogelijk mensen gelezen worden. Ik schrijf over strips om dit prachtige medium onder de aandacht te brengen, dus wil ik ook zoveel mogelijk potentiële lezers van het beeldverhaal bereiken. Dus toen ik geen linkjes meer doorplaatste op Facebook en merkte dat het aantal bezoekers inderdaad naar beneden ging, begon ik actiever te worden op andere sociale netwerken.
Twitter begon ik meer te gebruiken en dat was leuk, want een mooi medium met veel interactie. Eigenlijk vind ik Twitter ook veel leuker dan Facebook. Ook plaatste ik linkjes door op Google+ en soms op LinkedIN. Twee netwerken die ik daarvoor nagenoeg links had laten liggen.
Tot slot maakte ik ook een account aan op Pinterest. Ik plaatste afbeeldingen uit mijn blogpost op een board in de hoop dat mensen dat naar mijn site zou lokken. Dat heeft tot nu toe weinig vruchten afgeworpen. Ik geloof dat er in de afgelopen weken één illustratie is doorgepint en wel deze:
Hoe dat komt? Simpel: alleen dingen plaatsen op Pinterest en verder niemand volgen en niets van anderen op je eigen boards zetten, maakt je nagenoeg onzichtbaar op dat sociale netwerk. Wil je Pinterest voor je laten werken, dan moet je zelf heel actief worden: anderen volgen, pins liken. De hele reutemeteut. Hetzelfde geldt volgens mij voor Tumblr. Daar had ik even geen zin in.
Waarom ben ik nu weer terug op Facebook? Daar heb ik twee redenen voor. Allereerst kreeg ik het verzoek van mensen in mijn FB-netwerk of ik niet toch weer dingen wilde doorplaatsen. Ik kan wel heel koppig vinden dat mensen rss-feeds moeten gaan gebruiken of een handige tool als bloglovin’, maar je kunt mensen niet dwingen hun gedrag te veranderen. Reden twee is eigenlijk heel simpel: veel stripliefhebbers zijn vriendjes met me geworden op Facebook omdat ze graag mijn artikelen over het beeldverhaal lezen. Waarom zou ik die lezers niet tegemoet komen door even een linkje op mijn Facebook-pagina te plaatsen? Want nogmaals: het gedrag van anderen verander je niet zomaar.
Ben ik nu terug bij af? Nee, want ik heb in die maand afwezigheid op Facebook nogmaals gemerkt dat ik het niet zo’n fijn platform vind en dat ik het niet erg vind om niet in te loggen. Soms is Facebook best handig, bijvoorbeeld om met verre vrienden in contact te blijven of simpel even te checken wat iemand bezighoudt. Maar het is wel een groot marketeernetwerk geworden. Dus gedraag ik me net als de meute daar en plaats ik braaf mijn linkjes door. Op reacties reageer ik bijna niet. Gelukkig plaatsen sommige mensen ook nog steeds reacties op mijn blog en daar reageer ik dan natuurlijk wel op. Ik ben er ook achtergekomen dat ik het aantal lezers op mijn blog wel belangrijk vind. Dat ontkennen heeft geen zin. Op een gezonde manier omgaan met dit gegeven overigens wel. Voor mij betekent dat het geen leidraad voor het bloggen mag zijn, maar dat ik het wel interessant vind om te zien welke posts het goed doen.
En vooralsnog heb ik nog geen last van het onrustige gevoel dat ik altijd had als ik weer een linkje op Facebook had geplaatst. Dat gevoel dat je wil checken of er al mensen hebben gereageerd of je link hebben geliked. Dat nare onrustige gevoel dat teveel afleidt van belangrijke zaken.
En, nog belangrijker: in die maand afwezigheid kreeg ik het ouderwetse bloggevoel weer terug. En gelukkig is dat er nog steeds. Ik weet ook wel dat het nooit meer zo spannend wordt als het tijdperk van voor social media. Bloggen is door de komst van Twitter en Facebook onherroepelijk veranderd. Maar nog steeds heb ik soms de spannende kriebels als ik een post online zet en daar gaat het voor mij grotendeels bij het bloggen om. Het moet leuk zijn!
En Pinterest? Daar blijf ik zo nu en dan nog wel wat illustraties doorplaatsen, maar ik wil er niet te veel werk van maken. Sociale media zijn al bijna een dagtaak.
9 reacties op “Pinteresting? Of: een maand zonder Facebook is goed voor je bloggeluk”
Heel herkenbaar dit alles, hoewel ik me voorlopig nog niet zou willen afkeren van Facebook – voor mij wegen de voordelen voorlopig nog op tegen de nadelen. Twitter vind ik inderdaad ook leuker maar is volgens mij niet direct geschikt voor het grote publiek, ik heb het gevoel dat je vaak in steeds maar hetzelfde vijvertje zit te vissen. Daar houdt het voor mij zo’n beetje op wat de sociale media betreft – maar die twee slorpen inderdaad zo ook al wel genoeg (te veel?) tijd op…
@Wouter: Ik weet eigenlijk niet hoe de verhoudingen tussen Twitter en Facebook liggen wat toegankelijkheid betreft. Ik denk wel dat meer ‘normale’ internetgebruikers vaker gebruik maken van Facebook dan van Twitter. Twitter wordt denk ik meer gebruikt door mensen actief in de media, journalisten, techcrunchers en bloggers. Maar wellicht krijg ik door mijn tijdlijn een vertekend beeld.
Ik check nog heel ouderwets mijn lijstje met blogs op nieuwe posts.
Het zou makkelijk zijn als je vanuit je blog ook de posts die je op facebook en andere social media doorzet zou kunnen beheren, reacties volgen vanuit de blog software. Denk dat het daar ooit heen gaat, een decentrale social media, met een soort van social media protocol, voor posts en reacties, je volgt niet iemand meer op twitter of facebook, maar volgt gewoon die persoon of instantie, afhankelijk van het platform. Zoals dat met rss gaat, maakt niet uit welk blogplatform of nieuwssite je volgt, het komt allemaal binnen. Hootsuite doet zoiets al deels. Als ik de tijd had zou ik het zelf op gaan zetten 🙂
Het posten op social media kan al geautomatiseerd, zonder dat je zelf nog actief hoeft te zijn op facebook, zou handig zijn als je daar dan de comments uit zou kunnen schakelen, maar dat gaat geloof ik niet.
“Denk dat het daar ooit heen gaat, een decentrale social media, met een soort van social media protocol, voor posts en reacties, je volgt niet iemand meer op twitter of facebook, maar volgt gewoon die persoon of instantie, afhankelijk van het platform. ” Dat zou inderdaad handig zijn. Al denk ik niet dat FB ooit toelaat dat je de comments naar wens kunt aan- of uitzetten. Zuckerberg en co. zijn er te veel bij gebaat als we zo lang mogelijk op Facebook doorbrengen en reageren bij elkaar lokt dat wel uit.
het zal de massa zijn die gaat bepalen waar het heen gaat. Hoe meer mensen hun twijfels hebben bij een Facebook hoe meer ruimte er is voor alternatieven en zo verliest Facebook de macht. Hetzelfde zal gebeuren bij banken, de crypto valuta beginnen nu langzaam te tornen, het zal nog wel even duren, maar de macht verschuift naar de gebruikers toe in alle velden. Mooi voorbeeld is ook de film industrie en vooral de distributie ervan, iedereen download erop los tegenwoordig.
Aantallen slaan op kwantiteit en zeggen niets over de kwantiteit. De cijferobsessie hebben we bijna allemaal maar geldt alleen als je advertenties op je blog hebt. Anders doen aantallen niets. Het gaat zuiver om de goeie aandacht. Ik noem het kwaliteit.
Foutje 1e zin ik bedoel: Aantallen slaan op kwantiteit en zeggen niets over de kwaliteit.
Ik ben het helemaal met je eens, Marco. Maar zoals ik schreef vind ik het wel belangrijk dat zoveel mogelijk mensen van strips op de hoogte komen en blijven. Daarom ben ik weer doorgaan plaatsen op Facebook. Omdat ik dan meer mensen bereik dan wanneer ik alleen Twitter gebruik.
That’s an expert answer to an interesting question