Dromen door Bergen

Begin deze week waren Linda en ik twee dagen in Bergen. Ik kom er graag, want je kunt er lekker door het duingebied lopen. In het dorp heerst een rustige sfeer én de lucht is er veel schoner dan in de stad.

In restaurant Fabel’s hangen schilderijen van Eric Winder. Zijn werk is erg decoratief en verbeeldt vooral scènes uit de omgeving van Bergen, waaronder Fabel’s zelf en natuurlandschappen. Er hangt ook een aantrekkelijk schilderij van twee koeien die je rechtstreeks aankijken.

Dit schilderij van een schuurtje in het bos vind ik bijzonder inspirerend:

In de toekomst zou ik wel een huis bij het bos willen hebben. Weg van de stad, dicht bij de natuur. In dat huis zou ik in alle rust aan mijn romans en artikelen kunnen werken. En wanneer ik even vastloop, biedt een wandeling door bos en duin vast nieuwe inzichten. Ik loop nu vaak door de stad, want anders voel ik me helemaal vergroeid met mijn bureaustoel. Toch ervaar ik dat als minder rustgevend dan wanneer ik op kleine zandpaadjes loop en omringt ben met bomen. In de stad ben ik toch vooral bezig met potentieel dodelijke verkeersgebruikers te ontwijken en niet in de stront stappen.

Of uiteindelijk wonen in Bergen of een soortgelijk plaatsje te rustig zou blijken, weet ik niet. Ik heb ook geen idee hoe ik een losstaand huis daar zou kunnen financieren, want een beetje huis is onbetaalbaar geworden voor iemand met een freelance inkomen. Maar waarschijnlijk ben ik niet de rest van mijn leven freelance journalist en je weet nooit wat de toekomst brengt. Voorlopig droom ik dus nog even van mijn huisje in het bos. Wie weet droom ik ook een methode om er aan te komen.