Ik zit in de Zuidtangent die door het opengebroken Haarlem dendert. De zuchtende bus blijkt een voorbode van een zware dag. Zwaarmoedigheid drukt mijn schouders.Verveeld kijk ik uit het raam. Er loopt een slank meisje over straat, ze heeft opvallend lang witblond haar. Het zou toch niet? Ik kijk nog eens goed. Verrek: het is Jacqueline Govaert – de warme stem van Krezip. Ze kijkt wat chagrijnig; houdt haar paraplu stevig vast. Ik wist dat ze in Haarlem woonde, maar dit is de eerste keer dat ik haar in het wild op straat zie lopen. Even denk ik terug aan het jubileumconcert in december – mooie avond was dat. Terwijl Jacqueline door de voortrijdende bus steeds kleiner wordt, groeit er een glimlach op mijn gezicht. Ik voel me een stuk beter dan zojuist. Dag Jacqueline. En bedankt!
Categorieën
4 reacties op “Column: Dag Jacqueline!”
Kun je nagaan hoe je dag eruit had gezien als je Angelina Jolie had zien lopen.
@Menno: Ha!Ha! Eerlijk gezegd vind ik Jolie niet zo bijzonder. Dan liever Jacqueline, of nog beter: Tora Birch, Scarlett Johansson of Portia DeRossi. Maar de kans dat die dames door Haarlem wandelen lijkt me niet al te groot.
Ach, er gaat niets of niemand boven mijn eigen vriendinnetje.
(Lief he, van mij?)
@Menno: Heel ‘Candlelight’ die opmerking, Menno.