Dit berichtje kwam ik in VPRO gids #7 (2016) tegen:
Hoe tof is dat? Op je honderdste nog eens gaan bloggen zoals Dagny Carlsson! En waarom ook niet?
Wat ik zo grappig aan dit bericht vind is dat je dus nooit te oud bent om aan iets nieuws te beginnen. Ook lijkt het mij erg interessant om zo’n blog te lezen om op die manier een beeld te krijgen van hoe het leven van een hoogbejaarde er eigenlijk uit ziet. Goed, het is maar de ervaring van een vrouw, en bovendien ook nog een zeer actieve bejaarde, maar je moet ergens beginnen.
Dat is immers het mooie aan bloggen: dat je iemand beter leert kennen en kennis maakt met nieuwe belevingswerelden.
Hoe persoonlijk en hoe vaak?
Blogs die een persoonlijk tintje hebben zijn wat mij betreft het interessantst om te lezen. Toch twijfel ik zelf nog wel eens aan wat ik wel en niet wil delen met de wereld. Ik blog over strips, film en mediaverschijnselen, maar probeer dat altijd vanuit een persoonlijke invalshoek te doen. Toch vraag ik me de laatste dagen weer eens af of ik niet ook gewoon een leuke foto moet plaatsen van een fijn moment en of ik korte invallen weer zal noteren en publiceren. De frequentie van mijn blog ligt tegenwoordig redelijk laag – een drietal, viertal keer per week publiceer ik wat. Dat is minder dan een jaar geleden bijvoorbeeld. In ieder geval zijn dat vooral stukken die mijn profiel van (strip)journalist passen.
Soms zit er aan te denken om meer stripmateriaal te plaatsen, een beetje zoals op Tumblr gebeurt, maar dan wel met iets meer tekst en uitleg dan alleen maar een afbeelding plaatsen voor de afbeelding. Maar dan denk ik weer aan de grote hoeveelheid die we collectief dagelijks online knallen en de vele egodocumenten die het web al telt, en besluit ik het toch maar weer niet te doen.
Eeuwig twijfelen, dat is voor mij ook bloggen.
6 reacties op “Op je honderdste gaan bloggen”
“Maar dan denk ik weer aan de grote hoeveelheid die we collectief dagelijks online knallen en de vele egodocumenten die het web al telt, en besluit ik het toch maar weer niet te doen.”
En dan springt deze zin er uit. Nagel. Kop.
Thanks, Axel. Is die overweging voor jou soms ook een rem?
Soms wel. Omdat het niet altijd over jezelf hoeft te gaan. Maar is een blog bij uitstek niet een persoonlijke mijmering?
Dat kan een blog zijn, maar hoeft niet perse. Het hangt erg van je doel af hoe je je blog richting geeft. Vind ik. Als je bijvoorbeeld kijkt naar veel stripblogs, zeker groepsblogs, dan gaat het vaak meer om nieuws dan om persoonlijke stukken. Zelf vind ik een persoonlijke invalshoek wel belangrijk en een van de belangrijkste manieren om mijn blog te onderscheiden van blogs die over dezelfde onderwerpen publiceren.
Waar onderscheidt een blog zich dan van bijvoorbeeld een comic nieuwssite? De mening van de auteur?
Dat hangt je definitie van een blog af, vermoed ik. Sommige mensen zullen wellicht zeggen dat iets als Brainfreeze.be geen blog is maar een comic nieuwssite, zoals je zelf al zegt. Op zich vind ik die definitiekwestie niet zo heel interessant omdat blogs sowieso al geevolueerd zijn van simpele blogger-blogs, naar portfolio-achtige sites. Neemt niet weg dat ik de voorkeur geef voor originaliteit. Eerder (een paar maanden geleden) hadden we het er al over dat veel stripsites het nieuws van anderen overnemen. Zelf vind ik dat niet zo’n interessante manier van publiceren, want alles wordt dan zo’n eenheidsworst. Ik heb dus een voorkeur voor blogs waaruit persoonlijkheid spreekt. Dat kan door middel van originele onderwerpkeuze, maar ook door originele invalshoeken te kiezen.