27 augustus 2006 – 27 augustus 2017
Van de week bezochten Linda en ik Hoorn om weer even bij te praten met mijn moeder.
Daarna liepen Linda en ik gezellig langs het IJsselmeer. Vroeger heb ik dat heel geregeld gedaan, maar dit keer zag ik de zaken weer in vers perspectief. Nu was er ook het een en ander veranderd, maar gelukkig is het klotsen van het water tegen de rotsen nog steeds een van de rustgevendste geluiden die ik ken. Na alle spanningen van de afgelopen maanden was het fijn om even weg te zijn.
Even later zaten we bij de Brasserie Oostereiland. Ik at een rijke uitsmijter.
De haven lag vol met bootjes, er voer een oud VOC-achtig schip voorbij.
Zou ik ooit weer in Hoorn willen wonen, vroeg ik mezelf af? De mantel van de nostalgie bedekt veel onaangename details uit het verleden. En Hoorn kan heel pittoresk zijn. Het Oostereiland is zo’n plek. De voormalige gevangenis is een hotel geworden, met een filmhuis en het Museum van de Twintigste Eeuw.
Misschien als ik een huis zou kunnen krijgen in de binnenstad. Maar eigenlijk moet je nooit weer gaan wonen in je oude woonplaats. Je kunt nooit echt terugkeren, alleen vooruitgaan.
En daarbij, wat zou ik voor werk gaan doen in Hoorn? Bij het Noord-Hollands Dagblad zijn ze eerder aan het bezuinigen dan dat ze nieuwe journalisten nodig hebben. Het wordt sowieso steeds moeilijker om je geld te verdienen in de journalistiek. Daarbij wil ik in de toekomst het forenzen tot een minimum beperken. Ik wil graag wonen waar ik werk. Dat is een van de dingen die ik zeker weet. De toekomst is voor de rest gehuld in een vage mist.
Het afgelopen jaar was alles lekker duidelijk: mijn boek moest af. Dat dit is gelukt, maakt me nog steeds erg blij. Het is echt het hoogste wat ik tot nu toe in mijn leven heb bereikt.
Maar nu september aan de horizon opdoemt, komt daarbij toch de vraag: hoe nu verder?
Eigenlijk zou ik meteen aan een tweede boek willen beginnen. Het schrijven is me heel erg bevallen. Maar daarnaast moet er ook geld worden verdiend. Helaas. Ik ben wel serieus aan het nadenken over de inhoud van het volgende boek, maar er is nog geen concreet idee.
Dat heb ik eigenlijk ook niet voor deze website. Toen ik vorig jaar mijn tiende blogverjaardag vierde, beschreef ik onder andere wat ik niet meer wilde doen. Dat is in de afgelopen 365 dagen best wel gelukt. Ook lukte het me om eindelijk gewoon stripplaatjes en ander beeldmateriaal te plaatsen zonder daar meteen een essay onder te schrijven. Het klinkt gek, maar dat kostte in het begin best wat moeite. Ik vind dat publiceren op een blog de meest vrije vorm van publiceren moet zijn die er is, maar toch heb ik soms last van restricties die ik mezelf opleg. Bewust of onbewust.
Misschien geldt dat laatste wel voor mijn hele leven en belemmert dat ook mijn zicht op de toekomst. Dat is iets waar ik meer over na moet denken.
Of juist niet en de zaken een tijdje op hun beloop laten. Kijken wat dat oplevert.
8 reacties op “Elf jaar bloggen”
“Ook lukte het me om eindelijk gewoon stripplaatjes en ander beeldmateriaal te plaatsen zonder daar meteen een essay onder te schrijven.” -> still struggling.
@Axel: Je bent het niet verplicht hè. Gebruik de blogvormen die het beste bij je passen. Negeer de rest 🙂
Ik ben vorig jaar november weer eens in mijn geboorteplaats geweest. Leuk om weer eens herinneringen op te halen, maar ik zou er niet meer terug willen. Ik heb het prima naar m’n zin in Eindhoven 🙂 Werksituatie snap ik wel…ik heb het gevoel dat het steeds lastiger wordt om een leuke baan / leuk betalend werk te vinden. Zoals ik het ervaar, worden veel werkzaamheden als kosten bezien, in plaats van toegevoegde waarde.
Ja dat is een kwalijke ontwikkeling. Werknemers die als kostenpost worden gezien. Ik vind dat er wel wat meer waardering voor de mensen mag komen vanuit de bedrijven. En dat werk meer op waarde wordt geschat. Er lijkt nu vaak een mentaliteit van: “voor jou tien anderen” te gelden.
Wat betreft bloggen: dat lukt mij dus echt niet…ik begin en vergeet het daarna gewoon. Maar ik weet ook niet goed waar ik over wil bloggen. Ik denk dat ik een echte vlogger ben 🙂 Alleen zou wel dagelijks willen vloggen, maar dat lukt niet met de gezinssituatie.
Dagelijks vloggen? Dan moet je nog meer strips gaan lezen 🙂
In de numerologie is 11 een van de vier meestergetallen, het zit dus helemaal goed!
Ik hoop het, Peter. Ik hoop het.