Laatst vroeg iemand mij hoe het bevalt, een Facebook-loos bestaan. Heel goed, is het antwoord. Ik zou niet meer terug willen.
Ook begin ik steeds meer twijfel te voelen bij Instagram. Niet alleen omdat dit ook een bedrijf is van Fakebook, maar vooral omdat ze daar steeds meer aan het stunten zijn. Marloes de Vries viel het laatst op dat ze steeds vaker posts in haar tijdlijn krijgt van mensen die ze helemaal niet volgt. Ik heb het dan niet over gesponsorde reclameposts. Gewoon andere gebruikers worden er opeens doorheen gejast. Kortom, de programmeurs van Instagram bemoeien zich nog meer met wie je wel en niet krijgt te zien. Ik wil gewoon de posts van iedereen zien die ik volg en verder geen gezeur. Algoritmevrij leven. Dat wil ik. Zoveel mogelijk in ieder geval.
Sowieso ben ik de laatste maanden heel erg sociale media-moe. Het vraagt heel veel aandacht en ik kijk terug met een beetje spijt naar hoeveel uren ik het afgelopen decennium verloren heb aan loze zaken. Misschien heeft dat met mijn leeftijd te maken, maar ik wil de toekomst meer besteden aan dingen die voor mij echt belangrijk zijn.
Dat zijn geen wereldschokkende zaken, allerminst eigenlijk. Er is nog heel veel wat ik wil lezen en zien. De boekenkasten hier puilen uit met prachtig leeswerk en er zitten aardig wat boeken en strips bij die ik nog niet heb kunnen inzien.
En het wordt tijd om de lijst met gewilde vakantiebestemming maar eens als leidraad te gaan gebruiken. Daarvoor is dan eerst weer geld nodig, wat ik moet verdienen.
Misschien niet meer als freelancer – de journalistieke markt is volledig kapot bezuinigd – maar er zijn andere manieren om met mijn schrijftalent en aanleg voor beeld een inkomen te verwerven. Hopelijk op een vaste stek ergens met een leuk team.
Tot het zover is staat mijn smartphone steeds meer op stil en kijk ik zo min mogelijk op Whatsapp en Instagram. Ik vind het prima om dat soort apps voor werk te gebruiken – het hoort er nu eenmaal bij. Maar privé wil ik gewoon steeds meer mijn eigen gedachten in mijn hoofd horen en niet een Twitterstroom of ander geneuzel.
6 reacties op “Algoritmevrij leven”
Ik denk dat veel meer mensen dat gevoel hebben, zichzelf verloren voelen en een afkeer krijgen van wat ze door de socialmediamagnaten voorgeschoteld krijgen..
Als je je vakantie koppelt met je werk, soort van strips op reis verslagen?! 🙂
Eu, Daan, is het juist niet de bedoeling om niet te werken op je vakantie?! 🙂
Je hebt groot gelijk. Helaas heb ik fakebook momenteel nog nodig voor mijn inkomen. Het is nog maar afwachten hoe lang dat duurt ivm de gewijzigde algoritmen. Buiten dat vind ik het leuk dat ik je pagina ontdekt heb – zomaar zónder social media zeg. Als oud-stripliefhebber leek het me leuk om weer eens een stripbeurs te bezoeken. Zodoende kom ik hier terecht. En heb ik deze pagina onder mijn favorieten geschaard. Ik heb een vraag en hoop dat het ok is om deze hier te droppen? Ik was/ben fervent liefhebber van sci-fi en fantasy strips. Vroeger kocht ik veel superhelden, maar toen de stijl van bijv. X-men ooit zo drastisch veranderde ben ik daarmee gestopt. Meestal hou ik meer van ‘nette lijntjes’ dan het meer morsige werk(hoewel ik bijv. een Hein de Kort of een Gummbah enorm kan waarderen). Ik hield meer van De Waters van Dodemaan, Dayak, De Inkal, Bourgeon, Boucq(o.a. Maankop), Schuiten en Peeters, Marvano en Haldeman, Hermann, Beatifica Blues, etc. etc. Vooral mooi getekende post-apocalyptische strips hebben mijn voorkeur. Na dit lange relaas is dan de vraag: Weet jij of er stripbeurzen bestaan in Nederland, die vooral gespecialiseerd zijn in voorgenoemde genres? Hoor dat graag van iemand. Verder ga ik hier de komende tijd nog rustig eens rondneuzen want er is zat interessants te zien en te lezen. Fijn!
Ha Edwin. Welkom op mijn webstek! Ik vrees wat je inkomen via fakebook betreft ook het ergste, want Zuckerberg is een onbetrouwbare partner. Maar wie weet valt het voorlopig nog mee.
Wat je vraag betreft: Ik denk dat je de gewenste strips zeker op de Stripdagen Haarlem later dit jaar zult vinden. Daar is van alles te koop, dus ook zeker dit soort albums.
Hoi Michael, ik had al via een reactieformulier laten weten dat ik je boek prachtig vond, maar nu ik dit lees weet ik niet of je alle reacties nog leest. 😉 Ik ben een generatie ouder en las vooral comics in de jaren zeventig, niettemin heb ik jouw boek met veel plezier gelezen. Ook omdat je de geschiedenis van Spider-Man zo mooi verweeft met jouw eigen geschiedenis en de geschiedenis van comic books in het algemeen. Ook je openhartigheid sprak me aan, het feit dat je zoveel van jezelf durft bloot te geven. Ik hoop voor je dat je spoedig een baan vindt die goed bij je past! Groet! Henk
Ha, Henk. Wat leuk dat je nog even laat weten wat je van het boek vond. En fijn dat je het nog even onder deze blogposts zet, want om de een of andere reden is het bericht via het reactieformulier niet doorgekomen. Een foutje van WordPress waarschijnlijk, want de laatste tijd krijg ik ook vaak de geplaatste reacties onder de posts niet meer automatisch in de mail.
Fijn om te horen dat Mijn vriend Spider-Man je beviel. Bedankt voor de complimenten! Die doen mijn jonge schrijvershartje weer goed.