Mijn huidige YouTube-carrière begon ik door Marvel Superhelden 12 op een tafel neer te leggen en de camera aan te zetten. In een vlog van drie minuten vertelde ik iets over de uitgave en toonde ik de stripplaatjes die ik mooi vond. Een take. Heel simpel.
Inmiddels zijn we bijna 500 vlogs verder en is het allemaal een stuk ingewikkelder geworden. Het dashboard van YouTube is ingericht op de cijfers en die zijn er vooral om je het gevoel te geven dat je beter kunt presteren. Dat je meer abonnees moet krijgen. Dat je video’s beter bekeken en ook langer bekeken kunnen worden. Net als andere vormen van sociale media is de dashboardomgeving erop gericht om mensen zo lang mogelijk op het platform te houden. En de makers aan het werk te houden met het idee dat meer beter is dan minder. En dat meer ten opzichte van gisteren een vereiste is, want wie niet groeit, krimpt. En krimpen is net zoiets als sterven. Dat klinkt als een economisch model. En voor de YouTubers wier inkomen afhankelijk is van de kijk- en klikcijfer is het ook een economische kwestie.
Maar zo’n YouTuber ben ik nog lang niet. Daarvoor heb ik te weinig abonnees. Hoewel dat ’te weinig’ dus een kwestie van perspectief is. Want de mensen die kijken, reageren en verrijken de conversatie. De regel die YouTube echter heeft ingesteld is dat je minstens 1000 abonnees moet hebben voordat je echt mee telt. Dan mag je communityposts maken. Dan kun je reclames voor je video’s plaatsen. Dan gaat het algoritme gunstiger met je content om. Et cetera.
Alles wat hierboven is beschreven, heb ik al vaker aangehaald. Het heeft al honderden keren door mijn hoofd gespookt. Duizenden keren. Het mentale conflict tussen iets doen omdat je er zin in hebt of iets doen omdat het moet. Het probleem dat zodra je wat je doet voor de cijfers is, alle lol verdwijnt.
Het is een probleem waar ik geen oplossing voor weet. Al ga ik er toch weer een poging tot doen. Ik wil weer spontane video’s maken over comics, kleine momenten vastleggen of gewoon de camera aanzetten en iets vertellen. Zo vaak of zo weinig als ik wil, zonder rekening te houden met het algoritme, aantal abonnees en al die andere obstakels die als een vampier het leven en de lol uit het werk zuigen. Misschien lukt het me dit keer wat langer om die obstakels te negeren. We gaan het zien.
2 reacties op “Mijn probleem met sociale media en YouTube”
Blijft een dilemma hoor. Bij jou is het deel van je beroep, en als je je niet aan de social media regeltjes en trucjes houdt krijgt je er geen volgers en abonnees bij. Aan de andere kant wil je gewoon puur blijven, maar daar zitten Google en Facebook (Insta) niet op te wachten, want dan pas je niet binnen hun verdienmodel. Kortom, het zuigt.
Ja precies. Het zuigt behoorlijk. Deze tekst plaatste ik op Instagram ook deze week veel mensen zeggen dan: gewoon doen waar je zin in hebt. En soms ook: niet zo zeiken. Maar zo simpel is het niet en voelt het niet voor mij.
De cijfers zorgen er vaak voor dat ik zin krijg om te stoppen met vloggen. En dat kan eigenlijk helemaal niet de bedoeling zijn.