Het internet, ondanks alle zuurpruimen die er hun kleinzielige meninkjes verkondigen, blijf ik er dol op! Vooral bloggen. Wat is het toch heerlijk om een gedachte op te schrijven en deze meteen met de wereld te kunnen delen. Of om een foto of een video te schieten om deze vervolgens meteen online te kunnen publiceren.
Ik ben dol op de vrijheid die deze vorm van publiceren me biedt. Het is mijn digitale speeltuin. Neem bijvoorbeeld Daily Webhead, mijn visuele dagboek waar ik iedere dag een foto op publiceer. Tenminste, daar is het mee begonnen, om momenten vast te leggen die ik niet wil vergeten. Simpelweg fotograferen met mijn telefoon.
Al snel wilde ik ook dingen laten zien die ik tegenkom en mooi vind. Street art, bijvoorbeeld of een opvallend schilderij aan de muur van het restaurant waar ik zit te eten.
Geen televisie
Daarna bedacht ik me dat ik me helemaal niet tot statisch beeld hoefde te beperken. Waarom niet af en toe een video op dat blog zetten? En waarom moest die video eigenlijk een afgerond geheel vormen? Waarom moeten webvideo’s überhaupt gemaakt worden alsof het op televisie moet worden uitgezonden? Je kunt een afgeronde reportage maken, maar je video kan net zo goed één shot zijn, een momentopname. Een levende herinnering.
En zo maar door. Beperkingen die ik mezelf eerst oplegde, vervagen in de loop van de tijd. Als ik nu een stripplaatje wil plaatsen van een strip die ik las en recenseerde, dan doe ik dat. Alles kan. De redactie voer ik immers zelf. En als ik morgen besluit dat het mooi is geweest, dan stop ik ermee. Het moet geen verplichting worden. Die heb ik immers al genoeg.
Als YouTube er tijdens mijn studiejaren op de HKU al had bestaan, had mijn leven er wellicht anders uitgezien. Toen werden mijn videoproducties maar door een handjevol ogen gezien, tegenwoordig is er een potentieel miljoenenpubliek. (Potentieel welteverstaan, want de meeste video’s worden maar een paar honderd keer bekeken, maar toch…) En dat werkt twee kanten op, want de poel van informatie lijkt oneindig: ik zie, lees, ontdek, en verbaas me over zoveel dingen dat mijn hoofd er soms van duizelt. Maar wat een verrijking.
Inspiratie
Recent gaf Karin Ramaker aan dat mijn fotoblog haar inspireerde tot de #PHOT: een vrije foto-opdracht op dinsdag. Ze stuurde me recent een paar vragen over mijn fotoblog en publiceerde die op haar site. Grappig dat een van mijn projecten haar inspireerde, want vaak kom ik weer op ideeën door haar blog. Elkaar inspireren, dat is misschien wel de grootste kracht van het bloggen.
Zojuist zat ik voor de lol mijn fotodagboek vanaf het begin door te bladeren. Veel herinneringen kwamen weer terug. Het viel me op dat ik in het begin veel meer dan nu frames van films plaatste die ik gekeken had. Eigenlijk best leuk. Een fotodagboek kan immers van alles zijn, ook een verzameling van de films die je kijkt. Ik denk dat ik dat ook weer ga oppakken. Verwacht dus meer filmbeelden binnenkort.
10 reacties op “Bloggen is elkaar inspireren”
Zuurpruimen die hun kleinzielige meninkjes verkondigen. Leuke definitie van wat een blogger is! 😉
Wat je hier omschrijft, kun je trouwens ook allemaal op Facebook. Een weblog is maar gewoon het middel om je boodschap de wereld in te sturen. En waar de ene persoon een fotoblog bijhoudt, heeft de ander een actieve vriendenkring op Flickr of Instagram. Begrijp me goed: ik hou ook van bloggen. Maar de discussies gaan in het algemeen te vaak over een specifiek submedium (blogs, Twitter, Facebook…) in plaats van over wat het werkelijk is: online communicatie. Dat is mijn learning uit dit soort discussies.
True. Ik zie bloggen ook als meer dan alleen het medium maar als een (publicatie) activiteit. Dingetjes op Facebook zetten of daar een statusupdate schrijven is voor mij ook gewoon bloggen.
Interessante gedachte: wat als YouTube eerder had bestaan, wat als het Internet eerder had bestaan, was als bloggen eerder had bestaan? Hoewel ik nog maar vier jaar blog, lees ik wel eens een oude blogpost terug en zie ik verandering. Niet alleen in hoe ik schrijf maar in hoe ik ben. Ik zou het daarom best interessant vinden om tien of twintig jaar oude blogposts terug te lezen. Dingen die ik vroeger geblogd zou hebben maar niet blogde omdat bloggen niet bestond. Moet zoiets zijn als ik oude foto albums bladeren. Misschien wel een leuk idee voor een blogpost: wat zou ik tien of twintig jaar geleden geblogd hebben?
Dat is zeker een leuk idee voor een blogpost. Ik denk dat ik een blog bijgehouden zou hebben van mijn tijd in Amerika. Ik hield toen wel een dagboek bij, maar interactie met lezers hadden de ervaring daar zeker verrijkt en op sommige momenten wellicht minder eenzaam gemaakt. Ook had ik waarschijnlijk veel meer video’s gemaakt en wellicht andere video’s als YouTube al had bestaan. Deze vraag geeft zeker stof tot nadenken…
Wat zou jij bijvoorbeeld geblogd hebben, Peter?
Kranten doen dat wel eens: nieuws van vijf, tien of meer jaar geleden uit de vergetelheid ontrukken. Misschien ga ik daar ook eens iets mee doen: een blogcategorie Archief met oude teksten van vroegere blogs, voorzien van mijn commentaar nu. Je inspireert me, Peter!
Peter bedoelt eigenlijk: wat zou je geblogd hebben in de periode toen je nog GEEN blog had, Jeroen. Voor jou meer dan tien jaar geleden. Stel als je 20 jaar geleden al zou bloggen, waar had je dan over geschreven? Was je dan ook eerst over strips gaan schrijven?
@Michael: Ik liet me vrijelijk inspireren, dus gaf ik er een eigen draai aan. Sterker nog: ik heb nu op mijn weblog een stuk geplaatst uit 1pril 2008, over kattenblogs. Het leuke is: met een paar kleine tekstuele aanpassingen is het ook anno nu nog steeds een leuke blog. Sterker nog: ik krijg er reacties op alsof het een nieuw stuk is. Leuk experiment. Ik ga het de komende dagen gebruiken om nog wat andere oude stukken die ik echt de moeite waard vind over te zetten van mijn oude web-log Nieuwe Media naar mijn huidige blog. Die ga ik dan trouwens wel gewoon plaatsen met de oorspronkelijke datum, want anders wordt het wel erg onoverzichtelijk. Dat ene kattenblogje geldt als uitzondering – en blijkt dus relatief tijdloos.
En waar ik over zou schrijven? Ongetwijfeld over strips. Mijn eerste striprecensie publiceerde ik in 1993. Pas in 2001 startte ik met Comicbase.nl. Daar zit acht jaar tussen. Tsjee, wat vliegt de tijd! Ook schreef ik indertijd voor studentenblaadjes over muziek. Dat zou ik ook op een blog hebben gedaan. Doe ik tegenwoordig te weinig.
Het is interessant om te concluderen welke trends van toen nog steeds alive and kicking zijn…
Ik denk dat als ik bijvoorbeeld 20 jaar geleden zou hebben geblogd, ik meer dan nu over anderen zou schrijven en minder over mijzelf. Ik zou ook over politiek hebben geblogd en over maatschappelijke zaken zoals milieu en pacifisme. Dingen waar in nu wel eens over blog of die ik gebruik zoals geweldloze communicatie, spiritualiteit en codependency zouden echt totaal niet aan bod komen (omdat ik ze toen niet kende).
[…] het idee voor deze blogpost ontstond tijdens een uitwisseling op de blog van Michael Minneboo: bloggen is elkaar inspireren. En zo is […]