Het leukste om te schrijven zijn de spontane blogjes. De dingen die je even kwijt wilt aan de wereld kosten doorgaans de minste moeite om te schrijven. En omdat alles er zo spontaan uitrolt lijk je ook zonder zelfcensuur te schrijven. Vaak levert dat niet alleen ‘eerlijke’ verhalen op; ook maken deze verhalen ook de meeste reacties los.
Nu ik met sabbatical ben probeer ik bewust niet te bloggen om me even niet verplicht te voelen iets te schrijven. Ontmoeten als het ware. Uiteindelijk moet dat leiden tot een ontspannen manier van bloggen. Maar dat niet-bloggen moet natuurlijk ook weer niet te krampachtig gaan. Wanneer ik zin heb, schrijf en publiceer ik. Zoals nu dus.
(Met dank aan Peter de Kock voor de inspiratie.)
6 reacties op “Bloggen zonder druk”
Ik denk ineens aan een training die ik volgde en waarbij de trainster ons op het hart drukte: als je voor jezelf een lat wil leggen, leg hem dan hier. En ze wees naar de grond.
@Peter: Ha!Ha! Slimme trainster. Welke cursus deed je?
Ik dacht laat ik die training nou niet noemen omdat het over een training gaat waar ik een bijzonder wisselvallige relatie met heb opgebouwd. Maar vooruit, hier komt ie: het was een training geweldloze communicatie
Aha. Thanx. Geen aanrader dus. Altijd goed om te weten.
Op zich wel een aanrader in de zin dat ik er veel aan heb gehad. Maar wat helpt is je realiseren dat het niet het ei van Columbus is, niet de redding van de wereld, niet het paradijs op aarde.
Dat geldt wel voor alle theorieen en praktische cursussen volgens mij. We hopen altijd op een passende oplossing, maar het is toch vaak een kwestie van aankloten en uitproberen. Helaas trouwens, want ik zoek ook graag naar precies sluitende oplossingen voor problemen.