Visueel dagboek van Michael Minneboo.
Gisteren liep ik over de Haarlemmerdijk en zag dit briefje op hondhoogte. Zouden ze het kunnen lezen en zich eraan houden? Zeiknatte was krijgt toch opeens een heel andere betekenis.
Woensdag was ik wat aan het snuffelen tussen oude kaarten en briefjes die ik door de jaren heen heb bewaard. Dit fantastische briefje van mijn Aarderijkskundeleraar kwam ik tegen. Ik weet het nog goed: ik was 16 en had enorm liefdesverdriet en zat snikkend in de klas terwijl we een schriftelijke overhoring hadden. De leraar kwam langs mijn tafeltje en schoof dit papiertje onder m’n neus. Hoe lief is dat!
—-
Deze week is Daily Webhead in handen van Linda Delis. Het leek me
leuk om eens te zien met wat voor mooie en interessante beelden anderen
komen als zij een fotodagboek bijhouden. Linda blogt dus tot en met
zondag haar foto’s op mijn blogje.
De late herfst en de wintermaanden stemmen me over het algemeen somber. Niet alleen het natte koude weer maar vooral dat het zo vroeg donker is en sommige dagen het licht helemaal niet wil schijnen. De donkerte buiten maakt dat ik zelf niet naar buiten wil, angstig omdat ik de wereld om me heen niet goed kan zien. Als ik dan toch in het donker buiten ben en straatverlichting tegenkom, vooral die lampjes die zo mooi de takken van de bomen volgen, dan licht mijn hart altijd een beetje op.
—-
Deze week is Daily Webhead in handen van Linda Delis. Het leek me
leuk om eens te zien met wat voor mooie en interessante beelden anderen
komen als zij een fotodagboek bijhouden. Linda blogt dus tot en met
zondag haar foto’s op mijn blogje.
…om een verhuiskaartje te sturen? Gisteren realiseerden we opeens dat we toch alweer bijna twee maanden op onze nieuwe plek zitten. Tijd voor een verhuiskaart! Na wat naar buiten staren naar de bomen, de lucht en de konijntjes in het park achter de computer gekropen en zie hier het resultaat.
—-
Deze week is Daily Webhead in handen van Linda Delis. Het leek me
leuk om eens te zien met wat voor mooie en interessante beelden anderen
komen als zij een fotodagboek bijhouden. Linda blogt dus tot en met
zondag haar foto’s op mijn blogje.
Afgelopen zondag was ik in Zandvoort voor Kunstkracht 12: een kunstroute langs diverse huizen, ateliers en gebouwen die speciaal voor dit weekend zijn ingericht. Vanuit het station gelopen vind ik Zandvoort altijd een tochtgat met lelijke gebouwen en straalt het vooral ongezelligheid uit maar zodra je een zijstraat inslaat kom je in prachtige straatjes met heel mooie warme huisjes. Door zo’n straatje gelopen zag ik uit mijn ooghoek dit plaatje wat voor een filmset lijkt te zijn opgezet. Onder de lantaarnpaal kan elk moment een ontmoeting plaats vinden, een man die met hoge kraag een sigaret opsteekt, een brommer die met knallend geluid de hoek om komt of een zwarte kat die over rent.
—-
Deze week is Daily Webhead in handen van Linda Delis. Het leek me leuk om eens te zien met wat voor mooie en interessante beelden anderen komen als zij een fotodagboek bijhouden. Linda blogt dus tot en met zondag haar foto’s op mijn blogje.
Een fragment uit ‘The Blackwater Gospel’, een prachtig getekende animatiefilm die bij KLIK! dit jaar onderdeel was van het programma ‘Serious Violence’. Wat ik tof vind aan deze foto is dat ik precies het de overgang tussen twee frames heb vastgelegd. Daarmee heb ik een stukje van de magie van animatie blootgelegd.
Gisteravond was de lezing South Park and The American Experience van Brian Dunphy op het KLIK! Animation Film Festival. Ik ben grote fan van South Park, dus dat wilde ik wel even meemaken. Zeer onderhoudende lezing. Daarna nog de Nederlandse premiere bijgewoond van de film Le Magasin des Suicides: een mooi getekende animatiefilm waarvan het verhaaltje toch wel erg aan de oppervlakte bleef hangen.
Een van de KLIK! monsters in Eye. Oppassen waar je je koffie drinkt dus.
.. een kerkhofje om de hoek.
…dat ik bij mij thuis in de keuken ook maar zo’n briefje bij het koffiezetapparaat ga hangen.
Het mooie aan ons nieuwe huis is dat we uitzicht hebben. Op de Helmersstraat hadden we de gordijnen bijna altijd dicht, want als je een blik naar buiten wierp raakte je bijna altijd een van de buren die ook net voor het raam stond. Ik voelde me altijd heel erg bekeken. Nu kunnen we lekker naar de lucht kijken. Dat geeft rust.
Zo zag de lucht er op zaterdagochtend uit. Dat je het even weet.
