Categorieën
Where’s Holleeder?
Categorie: Mike’s notities
Categorieën
Werken bij De Ombudsman
Sinds een paar weken werk ik bij de VARA parttime aan de site van De Ombudsman. Pieter Hilhorst neemt het iedere week op voor mensen die door de overheid en andere officiële instanties worden benadeeld. Een nuttig programma, want er is nogal wat narigheid als het om overheidsinstanties gaat. Ik krijg steeds meer het gevoel dat het volk er is om de overheid te financieren in plaats van dat de bestuurders er voor ons zijn. Het zal wel door die eeuwige grijns van Rutte komen waarmee hij alle problemen lijkt te bagatelliseren. En het gekissebis dat men tegenwoordig debat noemt. Eigenlijk lijkt onze volksvertegenwoordiging steeds meer op theater. Een kostbaar theater. Hm, maakt dat dit kabinet niet tot een dure rechtse hobby?
Categorieën
Dag fiets
Mijn fiets is gestolen. Door de gemeente nog wel. Ze hebben bij ons de straat opengebroken voor reparatie. Ik had het bord met de aankondiging ook wel zien staan, maar daarna weer vergeten. En nu is het fietsenrek, inclusief inhoud, verwijderd. Dus ook mijn stalen ros die ooit van mijn vader was. Sinds mijn twaalfde fietste ik er al op. Iedere dag naar school op mijn trouwe metgezel. Toch was hij al niet meer wat hij geweest is: een bonk roest met platte banden. Ook de remmen waren niet meer betrouwbaar. Vervanging zou meer kosten dan de fiets waard is, vertelde de fietsenmaker. Ik reed er al twee jaar niet meer op. Toch had ik graag nog even afscheid genomen.
Categorieën
Antwerpen in de regen
Deze week een paar dagen in Antwerpen vertoeft. Linda wilde heel graag de expositie over Walter van Beirendonck zien en ik wilde Mekanik Strip wel eens bezoeken. Volgens Serge Baeken de grootste stripwinkel van Europa. En als Serge dat zegt, dan is het zo. Ik was overigens niet teleurgesteld: enorme stripwinkel met een zeer divers aanbod. Een perfecte plek voor iemand als ik. Ik vond er een nog ontbrekende paperback van The Amazing Spider-Man en voelde me weer even de stripverzamelaar van weleer. Uiteindelijk waren het waren vooral regenachtige dagen vol wind. Niet optimaal om gezellig door de stad te lopen. Al was het door winkel en expo-bezoek toch een geslaagd verblijf. Op Daily Webhead plaats ik de komende dagen foto’s van de reis.
Categorieën
Vakantie
Ik heb nog een week vakantie voor de boeg. Heerlijk. Waar ik vooral van geniet is het feit dat ik niet op de wekker hoef te slapen. Wat een verschil met hoe de dag begint! Ik word niet abrupt uit een droom gerukt; de wekker gaat niet net op het moment dat ik weer ingeslapen ben. Ik word wakker en sta op wanneer het mij uitkomt. Daarna leef ik toe naar het eerste kopje koffie van de dag. Alles in mijn eigen tempo, er hoeft immers geen trein gehaald te worden. En slapen doe ik als nooit tevoren: ik heb nog wat uurtjes van het vorige jaar tegoed.
Categorieën
Mijn 2011
Mijn 2011 is een korte impressie van memorabele momenten van het afgelopen jaar. Ik heb me beperkt tot de foto’s die ik voor Daily Webhead heb gemaakt. Het overzicht is daarom ook niet volledig, maar wel lekker kort.
De muziek in de video is een mooie track van Marco Raaphorst.
Interviews
2011 was een druk jaar, ook wat betreft interviews. Nu is interviewen mijn vak, dus drukte is vooral goed.
Ik heb een paar fijne gesprekken gevoerd die me bij zullen blijven. Het eerste schiet me het interview met Craig Thompson binnen. Ik sprak hem op de Boekenbeurs in Antwerpen voor de VPRO Gids. Een leuke vent van ongeveer mijn leeftijd wiens Blankets grote indruk op me heeft gemaakt.
Het interview met Youp van ’t Hek maakte ik voor HumorTV.nl – een site voor de VARA. Na alle sterallures van de meeste VARA-prominenten waar ik in de afgelopen twee jaar mee te maken kreeg, was de ontspannenheid van Youp een verademing. Hij had alle tijd voor ons. Na het gesprek hebben we nog gezellig koffie gedronken. Wie overigens geen sterallures hebben zijn Paul Witteman en Frank Evenblij. Naar het gesprek met Evenblij had ik echt uitgekeken: ik vind hem een van de grote beloftes van de Nederlandse televisie. Het was ook een boeiende en ontspannende dialoog.
Hoe leuk die video-interviews ook zijn, mijn voorkeur gaat op dit moment toch uit naar geschreven interviews.
De gesprekken met Peter Pontiac en animator Rosto staan me ook nog helder voor de geest. Ik hou van eigenzinnige kunstenaars en praat graag met ze over hun werk, hun motieven en dromen. Pontiac kreeg dit jaar natuurlijk veel aandacht omdat hij de Marten Toonderprijs had gewonnen. Prima als zo’n oeuvreprijs de spotlight op een bijzondere stripmaker richt.
Met het interview met Peter de Wit heb ik wederom een naam op mijn verlanglijstje kunnen doorstrepen. Dat lijstje is overigens nog lang genoeg om me voorlopig bezig te houden.
Op stripgebied was er ook zeer droevig nieuws: de dood van Minck Oosterveer heeft me geraakt. Aan het begin van het jaar sprak ik hem uitvoerig over zijn plannen voor de Amerikaanse comicsmarkt. Hij was net aan het doorbreken in de Verenigde Staten en toen verongelukte hij met de motor. Ik hoorde het op maandagmorgen toen de NOS mij belde voor een paar quotes over Minck.
Anders kijken
De expositie van het werk van Saul Leiter zal me nog lang bijblijven. Vooral omdat ik door zijn foto’s weer anders naar de wereld ben gaan kijken. Dat is wat ware kunst met je doet. Er waren ook een paar strips die ik las die grote indruk hebben gemaakt. Een paar ervan heb ik gerecenseerd, maar ik ben tot mijn spijt er niet aan toe gekomen om ze allemaal te behandelen. Misschien iets voor de toekomst.
Voornemens
Voornemens heb ik niet zo veel. Minder moeten, dat wordt mijn credo voor de komende maanden. Meer met mijn hoofd tussen de bomen. Dat soort dingen.
Rest mij niets anders meer dan de bezoekers van mijn blog hartelijk te bedanken voor het lezen van mijn stukken en het reageren op de site. En iedereen een avontuurlijk, liefdevol en 2012 zonder domrechts toe te wensen.
Categorieën
Kerstkaarten kunnen ook leuk zijn
Heb jij je postzak vol kerstkaarten al naar het postkantoor gebracht? Of hou je het dit jaar op kerstwensen via Facebook, Twitter of sms? Normaliter stuur ik nooit kerstkaarten, maar dit jaar maak ik een uitzondering. Ik vind namelijk de kaarten van illustrator Paul Stellingwerf erg leuk. Kerstkaarten met humor, in een lekker stijltje getekend.
Ze steken heerlijk de draak met de Kerstman en dat kan ik wel waarderen. Dit ontvang je toch veel liever dan een afgezaagd Kerstboompje, ballen aan een tak of – godbetert – zo’n illustratie van het ultieme sprookjesfiguur krijsend in een kribbe?
Stellingwerf is de man achter de site Ziekehond.nl, maar is ook de ontwerper van mijn avatar. Ook zin om een pakketje originele kerstkaarten aan te schaffen om je kennissenkring mee te verblijden of je schoonmoeder mee te irriteren? Check de site KaartZonderBaard.nl voor meer informatie en nog andere kaarten.
En mocht je nog een goed cadeautje zoeken voor onder de kerstboom, koop dan een strip!
Categorieën
Toegevoegde waarde
Het goede aan
WNL is
dat je nu
met Merel of Eva
wakker kan worden
Donderdagavond, rond de klok van zeven. Daar zit ik weer achter de monitor, terug te blikken op de dag, een tekst te tikken.
Zes dagen hoef ik niet bij mijn parttime baan bij de VARA te zijn. Het voelt als een minivakantie.
Al heb ik niet echt vrij, want voor een freelancer staat het werk nooit stil. Ook vandaag niet. Contact gehad met NRC over een artikel. Een bezoek aan een uitgeverij. Een goed telefoongesprek gevoerd met een stripmaker.
En morgen eindelijk eens aan de slag met mijn boekenkasten. Er zijn zoveel strips bijgekomen dat er ruimte gemaakt moet worden. De stapels dreigen om te vallen.
Het is niet lekker thuis toeven de laatste weken. Al twee maanden verbouwd men het appartement boven. Veel gezaag, geboor, maar bovenal veel bouwvakkers die denken dat ze meedoen aan The Voice maar die nooit door de voorrondes zouden komen.
Alsof er constant katten gewurgd worden.
In middag even bij Fame geweest. Nu kan het nog voordat men daar voor altijd de deuren sluit en goede films alleen nog maar online te koop zijn, tenzij je echt de Free recordshop wil bezoeken. Toen ik daar stond tussen al het entertainment voelde ik een bodemloze leegte. Kon niet kiezen. Wilde niet kiezen, want ik heb al zo veel. Met een lege tas naar huis.
Misschien dat ik vanavond nog een strip opensla, nog wat blogjes lees en Youtube bezoek. Maar misschien ook niet. Mr. TV lonkt, maar ook de teksten van Stephen Fry, de nieuwe Daniel Clowes en dat boek waar ik even niet op kan komen. Genoeg keus om de leegte op te vullen.
Morgen kijken we wel verder.
Categorieën
Uitbundig leven
Volgende week spreek ik cabaretier Youp van ’t Hek over zijn oudejaarsconference voor HumortTV.nl. Tijdens mijn research kwam ik deze uitspraak van hem tegen:
Mijn boodschap is grotendeels steeds dezelfde: je mag hier even rondlopen en dan ben je heel lang dood, dus maak er wat van. Leef uitbundig. Uitbundig leven verzin je grotendeels zelf. Er zijn mensen die hun halve leven bij de psychiater op de bank doorbrengen en hun moeder de schuld geven van alle shit, maar je bepaalt het meeste toch wel zelf hoor. Uitbundig leven is vooral een kwestie van dingen níet doen. Dus vooral niet zeuren en geen dingen doen, waar je geen plezier uithaalt. Daar word je wel een beetje asociaal van, maar anderen hebben dan tenminste geen last van je.’ Bron: Modernehelden.nl/Balance Sheet.
Net als Van ’t Hek geloof ik dat we hier maar één keer zijn. Geen herkansingen, geen generale repetities en bovenal geen hemel en hel. Na het leven is er de dood en dat betekent dat er niets is. Daarom spreekt dat idee van uitbundig leven mij erg aan.
‘Geen dingen doen waar je geen plezier uithaalt.’ Dat lijkt me een mooi streven. Nooit meer belasting betalen, nooit meer koken en nooit meer projecten aannemen waar ik niet achter sta. Nou ja, even zonder gekheid: niet iedereen kan het werk doen wat hij wil, maar in een ideale wereld zou het wel zo moeten zijn. Als je doet wat je leuk vindt, dan doe je je werk altijd beter. Zo simpel is het.
We leven natuurlijk niet in een ideale wereld, en ook ik werk wel eens aan dingen waar ik niet achter kan staan. De schoorsteen moet immers ook roken. Maar dat gaat uiteindelijk toch tegen je werken.
Je passie naleven vind ik een mooie definitie van uitbundig leven.
En wat versta jij onder uitbundig leven?
Categorieën
Onderzoek naar terugkeer gulden
Zodra we weer
met guldens betalen
wil de PVV
onderzoeken
hoe we de VOC
kunnen reanimeren
Zie ook hier.
Vandaag is het alweer 1 november. September en oktober, mijn twee favoriete maanden van het jaar, zijn voorbijgegaan voordat ik er erg in had. Zelfs Halloween heb ik maar half meegekregen en dat is toch mijn favoriete feestje van het jaar. Het is de laatste tijd simpelweg te druk om bij sommige dingen stil te staan.
Op dit moment ben ik druk met het voorbereiden van een interview met Craig Thompson. Hij verblijft een paar dagen in Antwerpen deze week om zijn nieuwe boek Habibi te promoten. Ik spreek hem er zondag over. Daarom heb ik de afgelopen dagen met dit dikke boekwerk beziggehouden. Oosterse sferen, woestijnzand en islamitische vrouwenonderdrukking hebben weinig met Halloween van doen. Logisch dat ik mijn hoofd niet bij de goblins en andere nachtelijke monsters kon houden. Maar ik heb ze wel gemist natuurlijk.
Niet dat je mij daar echt over hoort klagen hoor. Het is altijd boeiend om in iemands werk te mogen duiken en de betreffende stripmaker daarover te kunnen ondervragen. Dat verveelt nooit.
1 november vandaag. Dat betekent dat National Novel Writing Month, NaNoWriMo, weer van start is gegaan. Schrijvers en hobbyisten over de hele wereld gaan de uitdaging aan om een boek van minimaal 50.000 woorden te pennen.
The challenge? To write 50000 words in one month – that’s roughly a 150-page novel. 1667 words a day, 30 days straight. It’s fun, maddening, crazy, and exhausting all in one, but it pushes your creativity to places its never been before, and it’s certainly worth a try to anyone that has ever thought “I would love to write a book!”. Staat er op het blog van de ABC geschreven. De boekwinkel waar ze altijd aandacht aan dit evenement besteden.
Ik heb er nog half aan gedacht om er ook aan mee te doen: ook in mij brandt de ambitie eens een boek te schrijven. Maar ik ben er nog niet aan toe gekomen om ermee te beginnen. Schrijven doe ik natuurlijk heel veel. Als het niet voor een freelance artikel is, dan wel voor dit blog of een recensie voor Zone 5300. Ik denk dat als ik niet zou bloggen er wel tijd over zou zijn om een boek te schrijven, er even van uitgaande dat ik zou weten waar dit boek over moet gaan. Wat fictie verhalen betreft heb ik wel een paar ideeën, maar het lijkt me ook heel tof om een non-fictie boek te schrijven. Over strips bijvoorbeeld.
Ik denk dat als ik niet zou bloggen er sowieso meer tijd over zou blijven voor andere dingen. Bloggen is immers een energie- en tijdvreter van jewelste. Iets om over na te denken.