Categorie: Mike’s notities

Categorieën
Mike's notities

New York & NL: Jetlag en een koffer vol inspiratie

Ken je dat gevoel: je bent net terug van vakantie en je hoofd zit vol met ideeën – vanaf nu moet alles anders, denk je… Dat gevoel had ik ook toen ik na een vlucht van 7½ uur weer vaste voet op de Nederlandse bodem zette. Het was een nachtvlucht vol met slapeloze momenten, huilende baby’s en enige turbulentie geweest. Desondanks had ik net zo lief weer in het volgende vliegtuig richting New York gesprongen.

Het vrijheidsbeeld is een inspiratiebron op zichzelf. Wel ironisch natuurlijk dat dit symbool voor de vrijheid tegenwoordig niet meer vrij toegankeljk is. Je kunt aan haar voeten staan en je eer bewijzen, maar naar binnen mag niemand meer uit angst voor terroristische acties.

Nieuw en toch vertrouwd
Ook al was het bijna dertien jaar geleden dat ik voor het laatst voet op de straten van Manhattan zette; het voelde goed om weer terug te zijn. New York een bruisende stad noemen is een onvergeeflijk cliché uit de la trekken, maar toch is het waar. Iedere stoeptegel zindert haast van een oncontroleerbare energie, de belofte van een nieuw avontuur schuilt achter iedere straathoek. Natuurlijk hadden L. en ik ook mindere momenten meegemaakt in die week vakantie. (Daar later meer over.) Maar over het algemeen smaakte de ervaring naar meer.

Terug op Schiphol leken onze avonturen alweer op een droom die snel zou vervagen. Nog geen halfuur nadat we geland waren, stonden we al op de trein te wachten tussen de Hollanders. Ik bladerde een krant door, er al snel achterkomend dat er niets, helemaal niets veranderd was hier. Wij hadden een weekje doorgebracht in New York, hier stond Geert Wilders gewoon nog steeds in de krant.

Geert, Peter en domme voetballers
Bah, Geert Wilders. Bah, Balkenende. Bah, gezeur over de crisis, over voetbaltransfers, over hoge bonussen en weet ik nog niet wat. Ik had geen zin in die poldervetes, in luidruchtige iPod-dragers in de trein. In dit neder land…

Mijn voeten neerzetten op Nederlandse bodem voelde alsof ik ze in oude, versleten schoenen liet glijden. Iedere stap richting het centrum van Amsterdam en weg van de poort naar een andere wereld, deed pijn.

Thuisgekomen plofte ik in bed, om wat jetlag weg te slapen voordat ik die avond een schrijfopdracht zou afmaken. Ik werd wakker met het neigende gevoel dat dingen anders moesten kunnen. Dat er een frisse start mogelijk was. Sterker nog: dat de wereld maakbaar is, dat je controle hebt over je eigen lot en zegeningen. Ik overdrijf nu een beetje natuurlijk (en nee, ik heb niet onderweg in The Secret zitten lezen!), maar het is toch iedere keer weer verbazend hoe je kijk op de situatie veranderd kan op het moment dat je er een tijdje tussenuit bent geweest. Uit de context zijn biedt nieuwe perspectieven op de situatie.

Het is echter heel lastig om dat gevoel van verandering vast te houden. Dat bleek een paar dagen later al, toen ik jetlagvrij in mijn oude leventje dwaalde en vertrouwde gewoontes weer oppakte. Blogjes lezen, twitteren, DWDD kijken… ik had het allemaal niet gemist, maar toch deed ik het weer. Dit keer besefte ik echter dat ik bepaalde zaken niet gemist had en dat er dingen zijn die zeker anders kunnen. De behoefte voor een ander, een wijder perspectief, was geboren. De reis naar New York was inspirerend geweest. Ik kwam met een koffer vol nieuwe ideeën terug. De kunst is om dat gevoel van inspiratie vast te houden. Nee, je kunt niet je hele leven in één keer omgooien natuurlijk, maar het besef dat het anders kán, dat je anders wilt, is een goede eerste stap. Op naar de volgende…

Meer NYC
De komende tijd zal ik op Mike’s Webs tussen de dagelijkse dingen door een stukje posten over New York. Gepland staan in ieder geval een artikel over de beste stripwinkels van The Big Apple en een artikel/video over mijn speurtocht naar de (voet)sporen van Peter Parker.

Categorieën
Mike's notities Video

Little Ghost

Het was een uur of vier. Ik hoorde de vloer kraken en opende mijn ogen. Daar stond een vrouwfiguur, in een intens blauwe gloed, een bleke huid door het maanlicht.

Ze keek me aan. Haar hoofd licht gebogen, waardoor haar krullen rechts naar beneden hingen. Haar gelaat leek een beetje op dat van vriendin P, die ik al een paar jaar niet gezien had. Alsof ze een nachtje was blijven logeren omdat ze de laatste trein gemist had.

Ik keek nog eens goed. Haar gezicht veranderde en leek helemaal niet meer op dat van P. Ik kende haar niet.Ze rilde.’Heb je het koud?’ vroeg ik.

Ze knikte schuchter.

‘Zal ik een extra deken voor je pakken?’

Toen deed ik werkelijk mijn ogen open. Er stond niemand in de slaapkamer.
Boven mijn hoofd kraakten de voetstappen van de dolende buren.

Lees ook: Laat me slapen.

Categorieën
Film Mike's notities Video

Kippenvel: Simon & Garfunkel even bij elkaar

Afgelopen weekend traden oude vrienden Paul Simon en Art Garfunkel weer eens samen op. Simon speelde ik het zojuist heropende Beacon Theatre in New York en kondigde na ongeveer negentig minuten Garfunkel op het podium aan. Samen brachten ze ‘The Sound of Silence’, ‘The Boxer’ en ‘Old Friends’.Het duo trad weer voor het eerst op sinds hun reünietoer uit 2004.
Ik was er niet bij, maar gelukkig zijn bestaat het publiek bij concerten allemaal uit amateur-filmers tegenwoordig. Een videoregistratie van het optreden is dus al snel op YouTube te vinden. Hoewel de geluids- en beeldkwaliteit ver onder maat zijn, werd ik toch geraakt toen ik onderstaand fragment zat te kijken.Het duo Simon & Garfunkel is wat mij betreft een harmonieuze stem uit het verleden die de positieve vibe die deels heerste in de jaren zestig representeert. Een tijd van verandering en hoop. Ook toen was ik er niet bij – ik ben zelf een product uit eind jaren zeventig – maar op de een of andere manier hebben de jaren zestig hun weerslag ook op mij gehad. Muziek uit die tijd kan ik erg waarderen en draai ik graag. Het gedachtengoed van verandering, de wens om vrede en het stoppen van nutteloze oorlogen, zijn tegenwoordig net zo relevant als toen.

The Graduate
Mijn eerste echte kennismaking met de muziek van het duo was met de film The Graduate uit 1967 waarvoor ze de soundtrack maakten. Deze film van Mike Nichols is een boeiende klassieker die gaat over het verzet tegen de oudere generatie. In The Graduate zien we hoe Benjamin Braddock (Dustin Hoffman) na zijn eindexamen in het zwarte gat valt na de studie. Na zijn afstuderen leeft Benjamin in een vacuüm van verveling: dagenlang dobbert hij rond op een luchtbed in het zwembad, zoals hij doelloos door het leven drijft. Benjamins toekomstplannen zijn vaag: ‘Ik wil dat mijn toekomst ánders is’, vertrouwt hij zijn vader tijdens zijn afstudeerfeestje toe. Ondertussen verleidt Mrs. Robinson (Anne Bancroft), de stuurloze Benjamin tot een verhouding.

Uiteindelijk wil Benjamin ontsnappen aan het verstikkende milieu van zijn ouders; hij gaat niet naar graduate school, zoals zijn vader wil, en hij kiest voor een toekomst met Elaine (Katharine Ross). Daarmee maakt hij een eind aan de affaire die hij heeft met Mrs. Robinson, haar moeder. Die leidt een ongelukkig leven sinds ze haar studie kunstgeschiedenis opgaf omdat ze zwanger werd.

Ambigu einde
De kinderen willen voor zichzelf een andere toekomst dan voor hun ouders, die vast zitten in een standaardleven en ongelukkig huwelijk – gedoemd om tot het einde der tijden samen te blijven. Het jonge stel wil een betere toekomst voor zichzelf. Elaine trouwt met een ander, een jongen die wél door haar ouders als ideale schoonzoon wordt beschouwd, maar kiest na de huwelijksvoltrekking alsnog voor Ben.Mike Nichols laat aan het einde van de film echter in het midden of dit Benjamin en Elaine gaat lukken. Wanneer Benjamin Elaine voor het huwelijksaltaar heeft weggeroofd, rijden ze weg in de bus, hun toekomst tegemoet. Het is echter de vraag of ze de valkuilen waarin hun ouders zijn gestapt kunnen vermijden. Als de spanning van het moment uit hun lijven is weggeëbd, zwijgen ze. Alsof ze elkaar niets meer te vertellen hebben. Het nummer The Sound of Silence onderstreept dit idee. Voor mij zijn Simon en Garfunkel de stemmen die bovenstaande rebelsheid vertolken. Ook nu ze ruim de leeftijd hebben van de ouders van Benjamin Braddock. Want, ook al komen onze dromen niet altijd uit, ze nastreven ervan zijn we aan onszelf verplicht. Het is die hoopvolle boodschap die ik terughoor als ik naar Simon & Garfunkel luister. Daarnaast klinkt het gewoon goed wat die twee samen maakten.
Maar daar genoeg over. Tijd om te luisteren (en te kijken) naar deze jeugdige oude knakkers.

Vergelijkbare artikelen:

Categorieën
Mike's notities

Op zoek naar mijn plekje in niemandsland

Ik ben al een tijdje op zoek naar een nieuwe woning, die hopelijk ergens in de Randstad staat: een prettige plek om te toeven, te schrijven, te lezen, te werken en visite te ontvangen. Hoeft niet groot te zijn. Gewoon, groot genoeg.Nu sta ik al een paar jaar ingeschreven bij Woningnet Amsterdam. Nu zal de Amsterdammer wel grinniken: ‘Een paar jaar, dan kun je nog wel even wachten maatje.’ Inderdaad, daarom heb ik het risico gespreid door me ook in Utrecht in te schrijven. Ik hoor het hoongelach van de Domstadbewoners al. ‘Ha! In Utrecht wonen is al bijna net zo moeilijk als een woning in Amsterdam vinden. Nee, nóg moeilijker!’Daarom dacht ik laatst: misschien moet ik niet zo groot denken. Weesp is ook leuk. Heb ik gehoord. Maar Hilversum is ook prima, of iets leuks daartussen.
It sounds interesting…
Ja beste lezer, u begrijpt het al: ik heb haast met verhuizen. Waarom? Mijn huidige appartement heeft mij 12 jaar trouw van onderdak voorzien, maar het is mooi geweest. Ik ben de oudste bewoner van dit pand. Niet dat dit zo erg is, maar ik wil ook wel eens in mijn huiskamer zitten zonder de buren woordelijk te kunnen volgen. Om nog maar te zwijgen van de borrelende waterpijpen die geregeld kletterend water vervoeren. Ik zou dit huis dan ook niet aanraden aan mensen met een kleine blaas. Wel aan iemand die van de hypnotiserende werking van een zoemend afzuigsysteem houdt overigens. Die kan zijn lol op in de woonkamer.
Daarbij wil ik dichter bij het werk gaan wonen. In de Randstad dus, niet er buiten. En – hier komt het – mocht jij, beste lezer, nog iets horen, weten, vermoeden van een leuke huurwoning… schroom niet om even te mailen:
De tip die leidt tot het door mij betrekken van een nieuwe huurwoning, levert de tipgever 100 euro op!
Ik hoor het hoongelach alweer op de achtergrond: ‘Ga maar achteraan staan, ik heb al tien mensen op mijn lijstje die ook graag iets van me willen horen als er iets vrij komt.’Ongetwijfeld, maar niet geschoten is altijd mis. Lees ook:

Categorieën
Mike's notities

Schrijfblog: Weerwoordfestival gaat van start

De komende dagen ben ik op en rond het Leidseplein te Amsterdam te vinden. Nee, ik ben niet een straatact begonnen in de hoop mijn freelance inkomen aan te vullen: het is weer tijd voor het Weerwoordfestival. Weerwoord, wat is dat? Vraagt de nieuwsgierige lezer zich misschien af. Tijdens dit festival worden de poëzie, de literatuur en het vrije woord gevierd. Op uitnodiging van het Weerwoordfestival schrijven en brengen dichters en denkers, auteurs en filosofen hun schurend en polemisch weerwoord aan de wereld. Het festival speelt zich traditioneel af rondom het Leidseplein, met evenementen in onder meer De Balie, Paradiso en de Melkweg. Volgens de organisatie van Weerwoord weerspiegelt het programma: ‘het rumoer van het Leidseplein, de verscheidenheid van de theaters en het debat in stad en land. Vijf dagen lang biedt het festival lezingen, interviews, debatten, concerten, films en theatervoorstellingen.’Vanavond begint het feest met Het gedichtenbal in Paradiso. Ik kijk in het bijzonder uit naar Het Ultieme Weerwoord? aanstaande zondag in De Melkweg. Ilja Leonard Pfeiffer, Joost Zwagerman en Remco Campert & Cees Nooteboom zullen daar optreden. En als laatste maar zeker niet als minste act, zal Ellen ten Damme liedjes zingen met teksten van Ilja Pfeiffer. Campert de wildplakkerd
Als teaser werd eerder deze maand onderstaande video op het internet gezet. Remco Campert die wild aan het plakken is. Wat een kwajongen is hij toch.

Categorieën
Mike's notities Strips

Opbeurende feedback

In veel gevallen schrijf ik om mijn eigen nieuwsgierigheid te stillen. En hoewel ik niet primair schrijf om reacties te genereren, kunnen positieve reacties natuurlijk wel motiverend werken. In de VPRO Gids van deze week staat onderstaande ingezonden brief waarin mijn recente artikel ‘Zelfbeeld van het beeldverhaal’ wordt vermeld. Vond het erg opbeurend om deze reactie te lezen. Ze maakte mijn dag weer goed.

Klik op het plaatje voor vergroting.

Met dank aan Mennomail die me op de brief wees.Lees ook:

Categorieën
Mike's notities

‘Afvallen is een keuze’

Nee, nee. Mike’s Webs is niet opeens een gezondheidsblog geworden. Maar deze tekst van Gerard Sombroek – mijn partner in crime van de rubriek kuttent.nl – wilde ik jullie niet onthouden. Daarbij leek het me wel gepast voor iedereen die als goed voornemen het kwijtraken van enkele kilo’s heeft. Volgens Sombroek is afvallen een kwestie van ervoor kiezen. Als het om kilo’s kwijtraken gaat is hij ervaringsdeskundige. Gerard woog ooit meer dan 126 kilo. Tegenwoordig weegt hij 95 kilo en is van zijn zwaarwichtige verleden weinig terug te zien: hij ziet er naar eigen zeggen afgetraind uit. Maar dat vergt een gedisciplineerd voedingspatroon en levensstijl, zoals hij hieronder beschrijft.
Maar al te vaak hoor ik mensen klagen over een dieet. Dat ze alles al geprobeerd hebben en dat niets werkt. Dan komt er weer een nieuwe hype zoals bijvoorbeeld Sonja Bakker, en dan gaan ze daar weer helemaal voor. Totdat ze dat weer laten verslappen en dan worden ze weer moddervet. Nee, nee…. Niks werkt.Wondermiddelen bestaan niet
Nu ben ik zelf geen fan van Sonja Bakker, maar ik ben sowieso een tegenstander van allerlei dieet-hypes. Een hoop mensen willen namelijk een wondermiddel. Gewoon vreten wat je wilt, en dan effe een paar weken dieten en daarna weer jezelf volgooien. Ja… Zo werkt het dus niet hè!Als je te dik bent, of beter gezegd, als je jezelf te dik vindt – want het belangrijkste is natuurlijk dat je lekker in je vel zit – dan zul je er wat aan moeten doen. In deze tekst ga ik er voor het gemak van uit dat je ook echt te dik bent en niet aan enge eetstoornissen lijdt. Als je wilt afvallen moet je PERMANENT je levensstijl veranderen. Dat vereist wilskracht, discipline, en vooral je EIGEN KEUZE. Het laatste wat je moet doen is afvallen omdat het moet van anderen. Afvallen doe je voor jezelf en voor niemand anders. Is het niet voor jezelf, dan ga je de permanente levensverandering waarschijnlijk niet volhouden.Maar goed… ‘Lekker makkelijk lullen heeft die gozer’, denk je nu misschien. Maar ik kan je zeggen. Ik ben er zelf geweest. Ik was een vatsige, zeg maar gerust vette, kerel van over de 126 kilo. Nu weeg ik 95 kilo, en ben ik zo goed als afgetraind. Dit komt natuurlijk niet alleen maar door mijn ‘wonderdieet’, maar ook doordat ik veel sport, maar geloof me: voeding is ontzettend belangrijk. Of je nu sport of niet.Laten we beginnen. Ik richt mij in deze tekst vooral op vetverbranding en afvallen. Weet dat er voor elk doel (sommigen willen juist aankomen) een levensstijl bestaat.Diëten is geen straf
Het belangrijkste: ga het dieet niet zien als iets tijdelijks en als een straf. Dat is namelijk niet de bedoeling. Je dieet, of beter gezegd, je voedingspatroon gaat permanent veranderen. Met andere woorden, het leven moet wel leuk blijven. Geniet dus ook gewoon in het leven van lekkere dingen. Maar doe dat op door jou daarvoor vrijgemaakte momenten. Jij bent immers de baas over wat er bij jou naar binnengaat. Niet iemand anders of dat evil verslaafde stemmetje in je hoofd die vette meuk wilt.Junkdag
Heb één keer in de week een junkdag. Op die dag let je totaal niet op je eten en snoep je wat je wilt. WOEHA! Daarmee wordt je voedingspatroon leefbaar en heb je iets om naar uit te kijken tijdens de strakke voedingsdagen. Als je één dag te weinig vindt, wat ik mij vooral in het begin goed kan voorstellen, dan ga je gewoon lekker het hele weekend los. Probeer echter de vrijdagavond wel je aan je voedingspatroon te houden. Want anders gaat het afvallen wel erg traag.
Een hoop mensen geloven het nut van de junkdag niet, maar deze junkdag is essentieel voor je voedingspatroon! Behalve dat je patroon er leefbaar van wordt, voorkomt het namelijk ook dat je lichaam kan wennen aan je voedingspatroon. Opeens moet je verbranding namelijk heel hard gaan werken. Het lichaam schrikt zich de krampen en dat is precies de bedoeling. Zo went die nooit aan je voedingspatroon waardoor het afvallen zo lang mogelijk doorgaat.Doordeweeks moet je je zeker de eerste 10 weken strak aan het voedingspatroon houden (inclusief de junkdagen!). In deze 10 weken ga je namelijk je lichaam ‘herprogrammeren’. Als je die 10 weken volhoudt, is de stap om dit voedingspatroon permanent vol te houden niet zo groot meer. Sterker nog. Na 10 weken ben je dit gewend, en zal je lichaam zelfs aangeven dat hij het nodig heeft. Hoe dit voelt kom je vanzelf wel achter. :-)Na die 10 weken kun je af en toe wel eens ‘zondigen’. Door je voedingspatroon en je versnelde spijsvertering kun je dat namelijk beter hebben. Een gebakje van een jarige collega bijvoorbeeld. Een lekker zakendiner. Dat soort onzin. Echter, je moet het natuurlijk wel ALTIJD in de gaten houden en niet totaal los gaan. Drie zakendinertjes in de week is te veel van het goede.Vaste tijdstippen om te eten
Het belangrijkste is compleet en vaak eten. Het is de bedoeling je verbranding te versnellen. Dat betekent dat zodra je wakker wordt, je verbranding aan het werk gezet moet worden en dat deze heel de dag wat te doen moet hebben. Als je 4 uur niets eet kweek je een ontzettend hongergevoel met als gevolg dat je te veel in één keer eet. Dat moet je te alle tijden voorkomen. Dus ook al heb je geen honger (denk je), gewoon op de vaste tijdstippen wat eten. De verbranding moet gevoerd worden. Op een gegeven moment gaat je lichaam vanzelf aangeven dat het weer etenstijd is.Met compleet eten bedoel ik alle bouwstenen die je lichaam nodig heeft. Denk aan vleeswaren, groente en zuivel. Alles wat je lichaam niet binnen krijgt wordt gecompenseerd met VET. Als je compleet eet, hoeft je lichaam niet te compenseren en stoot die vet af. Zo komt er geen nieuw vet bij en poep je dat doorgaans gewoon uit. Erg handig. Eet je dus een keer vette shoarma (doe maar niet doordeweeks), eet er dan ook zeker die 200 gram groenten bij. Dan wordt er minder vet van die shoarma opgenomen door je lichaam.Voorbeeld voedingspatroon
Goed. Ik ga je nu een voorbeeld voedingspatroon geven voor een doordeweekse dag. Daarna volgen er wat tips die mij erg geholpen hebben en het zijn zaken waar je zeker rekening mee moet houden. Maar nu eerst het voedingspatroon.Begin van de dag. Ik ga voor het gemak uit van 8 uur s’ochtends.8 uur s’ochtends:
Een glas Hero fruitontbijt. In plaats daarvan kun je ook een glas verse jus d’oranges nemen en een stuk fruit zoals bijvoorbeeld een banaan.9 uur of zodra je op je werk bent:
Neem 2 bruine boterhammen met magere vleeswaren. Denk hierbij aan kipfilet, kalkoenfilet, casselerib, fricandeau, rookvlees. Kaas is behoorlijk vet en kun je beter niet nemen. Als je toch graag kaas wilt, neem dan 20+ kaas. Deze is wel wat pittiger maar bevat veel minder vet. Aanvullend kun je eventueel 250 gram 0% vet kwark of yoghurt nemen van Optimel. Is goed voor je zuivel en er zitten veel eiwitten in. Kwark eten is vaak het moeilijkst in te passen in je dagritme. Dus hier zul je creatief in moeten zijn. Echter kun je het ook gewoon niet doen. Maar weet wel dat je lichaam ook zuivel nodig heeft. (een glas melk of magere drinkyoghurt kan een gemakkelijke vervanger zijn maar is lang niet zo voedzaam als de kwark en yoghurt.)Daarna elke 2,5 a 3 uur een maaltijd van 2 boterhammen. Dit komt op een normale doordeweekse dag neer op nog 3 van deze maaltijden. Namelijk:11:30 uur:
2 bruine boterhammen met mager beleg. Als je boter gebruikt, neem dan Bertoli of beter de Z-merk variant Mediterrane. Is goedkoper en je krijgt meer. Daarnaast bevat het nog minder vet ook.14 uur:
Weer 2 bruine boterhammen. Eventueel weer met 250 gram kwark of yoghurt. Als je dit niet neemt, is het misschien handig nog iets anders voedzaams te nemen. Yoghurtdrink ofzo.16:30 uur:
2 bruine boterhammen en een stukje fruit. Manderijn, appel, ananas in blik (let op! Wel op zijn eigen sap! Niet op siroop!), kiwi. Een banaan is misschien niet zo handig. Sowieso kun je maar beter 1 banaan per dag eten. Dit is je laatste broodmaaltijd van deze dag.18-19 uur:
In ieder geval 200 gram groenten! Weeg het af desnoods. Mag ook meer groenten zijn. Neem vooral groenten die je lekker vindt. Je dieet is immers geen straf. Neem er 150 gram rijst of pasta (na gekookt te zijn) of 3 aardappelen bij. Verder een mager stuk vlees van ongeveer 100 gram. Ga je voor spierbouw, dan kun je beter meer nemen, maar ik ga gewoon even uit van een eerste stap in de verandering van je voedingspatroon. Met een mager stuk vlees bedoel ik: biefstuk, tartaar, ontvelde kip of kalkoen. In plaats van vlees kun je ook vis nemen. Is hartstikke goed voor je. Denk bijvoorbeeld aan witte vissoorten of aan een stuk Tonijnsteak. Het beste neem je geen gepaneerde vlees of vis. Daar zit namelijk allerlei meuk in waar je niks aan hebt. Als je gehakt wilt, dan alleen mager gehakt en dit gebakken in zijn eigen vet. (Gehakt is heel vet) Bak andere vlees of vis altijd in een beetje olijfolie.21:30-22 uur: Afhankelijk van hoe laat je naar bed gaat. Ga je vroeg. Doe het dan om 21:30 uur. Anders om 22 uur. Een stuk fruit. Denk hierbij aan een appel of sinasappel. Geen banaan! Dit is je laatste maaltijd voor de dag.TIPS:
Mocht je merken dat je toch nog regelmatig overdags een hongergevoel hebt, neem dan een boterham extra op één of meer van de eetmomenten. Dit is voor iedereen persoonlijk. Hierin zul je dus je draai moeten vinden. Ook zul je merken dat je lichaam vanzelf gaat aangeven wanneer je honger hebt. Negeer dit gevoel niet! Een hongergevoel is NIET GOED. Je lichaam gaat namelijk vet vasthouden als hij uitgehongerd wordt!Stap over op LIGHTproducten! Met name light frisdrank. Iedereen heeft wel veel enge verhalen over Aspertaam, maar ondertussen rookt en drinkt men zich het schompes en werken ze met gemak een vette brok chocola naar binnen. Dus tja. Alles is relatief zullen we maar zeggen. Je kunt het natuurlijk ook proberen zonder lightproducten, maar weet wel dat er in heel veel producten heel veel suiker verwerkt zit. En dichtgeslibte aderen zijn net zo slecht voor je of misschien wel slechter dan Aspertaam. Relativeer dus en vind je eigen balans hierin. Doe wat voor jou goed voelt.Wees ook kritisch op lightproducten. Niet alle lightproducten zijn ook echt licht. Goede voorbeelden zijn Light Chocomel en Light smeerkaas. Hier zit wel minder vet en suiker in, maar het is nog steeds heel slecht.Koop Bewust! Wil je lekkere saus over je pasta? Neem dan alleen saus die gebaseerd is op gepureerde tomaten of andere groenten. Veel van de pastasauzen zijn volgestopt met suikers en vetten. Let daar op en vergelijk de producten ook onderling met elkaar.Tegenwoordig wordt bewust eten best wel gepromoot. Een goede zaak. Gezonde producten zijn vaak in de supermarkt gemerkt met een ‘bewuste/gezonde keuze’ logo. Deze voedingsmiddelen kun je over het algemeen gewoon nemen. Deze voldoen aan strenge gezondheidseisen.In plaats van vleeswaren op brood kun je ook een gekookt ei nemen. Ook wel eens lekker voor de verandering.Als je ook van plan bent meer te gaan sporten, zorg dan ook voor een goede multivitamine die je 2 keer per dag neemt. (s’ochtends en s’avonds) Als je namelijk sport heb je een grotere behoefte aan vitaminen dus ga lekker de drogist in en koop een complete multivitamine. Ikzelf heb hele dure multivitaminen van Solgar maar als ik jou was zou ik het in eerste instantie gewoon bij goede ‘drogist’ vitaminen houden.Gezond eten is DUUR! Hou daar rekening mee. Fruit en groeten zijn duur en je zult merken dat magere producten meer kosten dan normale producten. Aan de andere kant. Je gaat veel minder ziek zijn en je fitter voelen. Zelfs als je er niet bij gaat sporten.Mocht je een keer een zondige week gehad hebben of je weet dat die er aan komt. Ga dan een keer in die week extra sporten. Spinnen of RPM (fietsen) is een fantastische calorieverbrander. Hiermee kun je veel compenseren en dus schade beperken.Veel water drinken is belangrijk. Ikzelf heb daar moeite mee, maar als je daar geen moeite mee hebt is het slim om zeker 2 liter water per dag te drinken. Hiermee voer je allemaal afvalstoffen af en gaat afvallen sneller.Met brood bedoel ik natuurlijk BRUIN brood: bij voorkeur volkoren en of meergranen. Oerbrood is ook een goede. Ironisch genoeg is deze niet bruin, maar zit wel vol met goede dingen.Als je meer energie wilt hebben op een dag en een lekkere zoete variatie zoekt, dan kun je ook twee boterhammen nemen met appelstroop in plaats van vleeswaren. Appelstroop zit vol langzame suikers (fruitsuikers, goede suikers dus) en ijzer. Is vooral voor sporters aan te raden. Echter zou ik er niet meer dan 2 boterhammen per dag van eten.Verder:
Ik weet er wel veel van, maar ik ben geen gediplomeerd diëtist. Ga gerust met dit advies langs een diëtist of sportschoolleraar. Wellicht heeft die nog nuttige tips en/of aanpassingen voor jouw specifieke wensen. Ik weet veel maar ben zeker geen expert.Misschien ben je wel heel enthousiast geworden, en waarschijnlijk wil je nu ook vaak naar de sportschool gaan. Dat zal in het begin waarschijnlijk gemakkelijker gaan omdat je dan nog enthousiast bent. Probeer in ieder geval 2x in de week te sporten. Vooral de cardio sporten verbranden veel calorieën. Echter moet je de krachtsporten ook niet onderschatten. De afterburn van krachtraining is veel langer dan die van cardiotraining. Afterburn is het nog naverbranden van calorieën na het sporten. Maar sporten is voor ieder heel persoonlijk. Ik hou zelf totaal niet van teamsporten en competitie. Ik zit dus goed bij Les Mills achtige groepslessen. Maar iedereen haalt andere geneugten uit sport. Hierin kan ik je dus niet goed adviseren.Mocht je een keer geen zin hebben om te sporten. Dat is geen echte ramp. Als je maar vooral je voeding in de gaten houdt. Voeding heeft de grootste invloed op je lichaam.Verwacht geen wonderen! Je bent niet na 2 maanden helemaal strak getraind. Dit proces zal echt wel een paar jaar duren, maar je zal op deze manier wel heel verantwoord afvallen, en je buik zal ook gewoon de kans krijgen mee te slinken. Niet zoals je bij sommige maagband mensen ziet die gelijk 10 kilo vel overhouden en dan weer een buikwandcorrectie nodig hebben. Nog iets anders. Je zult als je flink dik bent, altijd een buikflubbertje overhouden vrees ik. Die heb ik ook, ondanks dat ik ondertussen behoorlijk afgetraind ben. Daar kom je echt heel moeilijk vanaf als je eenmaal fors bent geweest. Dat is onze straf helaas.Nog even over VET
Je hebt goede vetten en slechte vetten. Als vuistregel kun je aannemen dat plantaardige vetten goed zijn en de rest slecht. Is misschien wel wat kort door de bocht, maar is wel gemakkelijk te onthouden en het werkt. Bovenstaand voedingspatroon heeft weinig vet. Ook weinig goede vetten. Het kan zeker geen kwaad om dit op te vangen door ook twee boterhammen met pindakaas te nemen. Vooral de biologische pindakaas van Albert Heijn is erg smeuïg en goed.Goed… Dat was het zo’n beetje. Als je echt serieus bent zou ik ook advies inwinnen bij een sportleraar of diëtist. Maar hiermee ga je echt wel een eind komen. MITS JE JE LEVEN PERMANENT AANPAST!Als je vragen hebt, mag je me altijd een berichtje sturen via mijn hyves. Als ik niet ondergespamt wordt, zal ik ze ook beantwoorden. :-)Aan alle dikkerds die dit willen proberen:
Ik wens jullie heel veel succes met dit nieuwe leven. Je hebt geen dieethypes of andere onzin meer nodig. Gebruik gewoon deze kennis en je gezonde verstand en dan komt het zeker weten goed.Groeten van een ex-dikkerd die nog steeds van snoepen houdt. 🙂

Categorieën
Fotoblog Mike's notities

Overpeinzingen op nieuwjaarsdag


Met een paar vette oliebollen, The Dark Knight op dvd, een snufje Top 2000 en knallend vuurwerk boven de stad werd 2008 afgesloten. Geen Youp, geen Guido.
Het nieuwe jaar goed beginnen door even uit te waaien. Dat voornemen bracht L. en mij op nieuwjaarsdag in het bos- en duinlandschap in Schoorl. Hier en daar wit besneeuwde heuveltoppen. Op sommige momenten waande ik me even in het buitenland. Een illusie die snel verbroken werd door gillende en jengelende kinderen die in grote getalen voorbij dromden. Ik besloot voor de tigste keer nooit aan het ouderschap te doen en zette opgelucht de wandeling voort. ‘All is quiet on New Year’s Day?’ Niet in Nederland, Bono.
In de stilte was er ruimte voor contemplatie. Er moet veel gaan gebeuren dit jaar. Op professioneel vlak moeten er een paar belangrijke knopen worden doorgehakt, maar ook in de privé-sfeer. Ik moet een nieuw huis vinden. Het liefste ergens in de Randstad. En wat te doen met dit weblog? Vind ik het bloggen echt nog zo leuk als in het begin? Diverse schrijf-, internet- en videoprojecten eisen hun tijd op. En ik wil dit jaar meer gefocust werken en leven. Het bloggen daarom maar op een lager pitje gaan zetten?
Na de wandeling was ik er nog niet uit. Niet erg, ik had nog een heel jaar om de dingen op een rijtje te zetten. In ieder geval begon dit nieuwe jaar met een flinke dosis frisse lucht.Gerelateerd: 2009.

Categorieën
Mike's notities

2009

We turven er weer een jaartje bij
Een streepje voor jou en een streepje voor mij

Categorieën
Mike's notities

Column: Kerstgeest

Zoek de nul verschillen…Oké, er zijn natuurlijk wel verschillen tussen de Kerstman en Jezus op te noemen, maar eigenlijk komen beide figuren aardig overeen. Ze zijn allebei gebaseerd op een man die schijnbaar historisch bestaan heeft. Over beide doen fabuleuze verhalen de ronde. Ze zijn allebei sprookjesfiguren geworden waarin heilig wordt geloofd. (Met dit verschil dat de jonge aanhangers van de Kerstman op een gegeven moment volwassen worden en niet meer geloven in sprookjes.)
Beide sprookjesfiguren zijn toegeëigend door een grote onderneming die een zo groot mogelijke groep volgers/klanten nastreeft. De Kerstman mag dan niet door Coca-Cola zijn uitgevonden, wie denkt er tegenwoordig niet aan zo’n flesje zwarte drap als hij deze baardmans ziet? En Jezus, arme vent, als hij van tevoren had geweten wat er in zijn naam uitgespookt zou worden (en dan heb ik het lang niet alleen over katholieke priesters die hun tengels niet af kunnen houden van de Kerstman-groupies), dan was hij zijn kleine sekte waarschijnlijk nooit begonnen. Tenminste, laten we het hopen.
Zowel de Kerstman als Jezus representeren een bepaalde versie van het kerstfeest. De een de vercommercialiseerde, Amerikaanse, versie – van veel kado’s, je volvreten en vooral veel geld uitgeven. De ander, nou ja, die hoef ik niet uit te leggen. Het mag duidelijk zijn dat baardmans al jaren terrein wint van het heilig boontje aan het kruis. Ondertussen gebruikt de Nederlandse overheid dat bekende dikke boek steeds vaker om haar politieke koers uit te stippen. De scheidingslijn tussen kerk en staat lijkt steeds meer te vervagen, zo lijkt het.
Maar ik dwaal af.
Porseleine projectielen
Ik ben een heiden en zit met een groot dilemma: kerst heeft geen enkele betekenis voor mij. Ik geloof in geen van de sprookjesfiguren, noch in de helende werking van Coca-Cola. Het idee van gezellig samen eten met de familie klinkt aanlokkelijk tot het moment dat je beseft hoe vaak dit leidt tot porseleine projectielen over tafel. Oude familievetes die nu worden uitgepraat of juist aangewakkerd. Mij niet gezien. ‘Humbug I tell you, humbug!’
Goed, ik kan wel genieten van de vele lichtjes in de stad, en een opgesmukte kerstboom hier en daar. ‘Lights, pretty…’ Maar da’s allemaal uiterlijk vertoon waarvan de onderliggende betekenis mij volledig ontgaat.
Rest mij dus niets anders dan te genieten van de vrije dagen, de rust op straat en lekker laat wakker worden naast L. Samen een stel foute films kijken (Scrooged met Bill Murray doet het altijd goed) en vooral geen, ik herhaal geen kerstliedjes draaien. Gewoon een paar extra weekenddagen dus.Lees ook:

Categorieën
Film Mike's notities Strips

2008 in vogelvlucht

‘Oh nee hè… niet weer een eindejaarslijstje,’ zul je wellicht denken. Jawel, hoor. Onderstaand lijstje pende ik voor EeuwigWeekend.nl waar alle redactieleden hun topervaringen op het gebied van media, cultuur en welzijn samenstelden. Zie hier alle bijdragen.Oplettende lezers zullen volgende week enkele items terugzien op mijn lijst van Beste Films van 2008.
1. The Dark Knight (Christopher Nolan). Over The Dark Knight heb ik al uitgebreid geschreven in deze recensie. Nolan heeft met zijn tweede Batman-film een cinematografische opera gemaakt: bombastisch, gewelddadig, en alles met een adembenemende vaart. RIP Heath Ledger die een fantastische, grimmige Joker neerzette. The Dark Knight doet mijn fanboy-hart sneller kloppen.2. Maus van Art Spiegelman. Het lezen hiervan heb ik jaren uitgesteld, omdat ik – hoe stom dat ook klinkt – geen zin had in een strip over de holocaust. Ook al won Spiegelman hier de Pulitzer Prize mee en werd de strip alom geroemd om de originele wijze waarop dit zwaarmoedige onderwerp behandeld wordt. (Spiegelman zet de nazi’s neer als katten en de joden als muizen en maakte daardoor een boeiende parabel.) Dit jaar heb ik eindelijk Maus gekocht en gelezen: Alle prijzenswaardige woorden die deze graphic novel heeft gekregen, zijn terecht. Prachtig boek waarin Spiegelman de ervaringen van zijn joodse vader tijdens de holocaust verhaalt. Voor iemand die de holocaust niet heeft meegemaakt blijft het moeilijk voor te stellen hoe die tijd was; Maus geeft echter een goede indruk van wat de vader van Spiegelman heeft meegemaakt in die tijd en hoe hij door die ervaringen veranderd is. Aanrader voor een ieder die van betere strips houdt. 3. Interview met Tim Burton. Mijn grote regieheld Tim Burton was dit jaar te gast op het Amsterdam Fantastic Film Festival. Ik zat bij het publiekelijk interview. Hoewel de vragen die gesteld werden nogal belegen waren, was het fantastisch om mijn held in levende lijve te zien en grappen te horen tappen. Wat mij betreft een van de hoogtepunten van dit jaar. Zie hier mijn weergave van het gesprek.
4. Californication, tweede seizoen. Fantastische serie. Ik ben geneigd om Californication Sex & The City voor mannen te noemen, maar eigenlijk doe ik daar het geesteskind van Tom Kapinos tekort mee. Alle stoute jongensdromen worden in deze serie beleefd door schrijver Hank Moody (David Duchovny). Ook al monden de beste bedoelingen soms uit in rampzalige situaties, uiteindelijk houdt Moody hoop dat alles nog goed kan komen. Iedereen die durft te beweren dat mannen niet romantisch zijn: kijk naar fucking Californication! Deze week de twaalfde en laatste aflevering van deze prachtserie gezien. Dat wordt weer afkicken tot het volgende seizoen.
5. De graphic novel Freddie & Me van Mike Dawson. Een autobiografische strip waarin Dawson zijn volwassenwording aan de hand van z’n passie voor Queen verhaalt. Daarbij filosofeert de stripmaker over hoe het geheugen werkt en hoe je autobiografische scènes in stripvorm verwerkt. Intelligente strip die boven het gemiddelde uitstijgt en waar ik mij door onderwerp en uitvoering, zeer verwant mee voel. Een tijd geleden schreef ik een webcomicreview van de online voorpublicatie.
6. Iedereen die durft te beweren dat mannen niet romantisch zijn: kijk naar fucking Zack & Miri Make a Porno! Deze nieuwe flick van Kevin Smith wist me tussen de grappen door te ontroeren. Nu is een nieuwe film van Smith voor mij altijd een feest – de man is een van de meest originele Amerikaanse filmmakers. Dit keer wist Smith het genre romcom volledig naar zijn hand te zetten en view askew-waardig te maken, al worden Jay & Silent Bob node gemist. Een uitgebreide recensie van deze flick volgt nog. Eerst het geheel maar eens laten bezinken.
7. De blockbuster Iron Man. Iron Man van Jon Favreau is een verrukkelijke film met spektakel, maar vooral veel humor. De film is een mooi bewijs dat het leven van een superheld niet vol met kommer, kwel en hartzeer hoeft te zitten. Belangrijkste factor voor het succes van deze flick is acteur Robert Downey jr. die Tony Stark op een lichtvoetige, nonchalante manier speelt. Tegelijkertijd geeft hij de eigenzinnige playboy/uitvinder een nuchterheid en daarmee geloofwaardigheid mee. De film maakte mij nieuwsgierig naar de stripheld Iron Man en dit jaar las ik een paar verrassend goede verhalen over deze held, zoals Demon in a bottle waarin Stark tegen zijn drankprobleem vecht. Voor mij is Iron Man op stripgebied de ontdekking van het jaar, want ik heb nooit geweten dat Tony Stark zo’n boeiende held kon zijn. Zie hier de recensie van Iron Man.)
8. Een mac-jehova hoop ik nooit te worden, maar toen ik ongeveer halverwege dit jaar overstapte van pc naar mac, ging er een andere wereld voor me open. Ik heb me jarenlang tegen deze overstap verzet, maar mijn ambitie in digitale montage maakte dat ik toch voor een mac moest kiezen. Geen spijt van gehad. Al vind ik wel dat bij de mac het design soms boven gebruiksgemak wordt gesteld. Ook het heilige geloof van maccers in de power van deze computers is ook wat overtrokken. Geen enkel systeem is onfeilbaar. 9. Bloggen, websites en beyond. Dit jaar enkele nieuwe stappen op het vlak van webcommunicatie gezet: EeuwigWeekend.nl, twitter en intensiever gaan bloggen. Het werken op internet blijft grenzeloos plezierig.10. Tot slot nog een algemeen stukje welzijn, namelijk rookvrij uitgaan. Ik weet dat er veel ophef is over het feit dat er sinds 1 juli dit jaar niet meer in de horeca gerookt mag worden. En hoewel ik best begrijp dat de kleine cafés hier onder lijden, ben ik als niet-roker maar wat blij dat ik niet meer uitgerookt wordt als ik uitga.En dan nog een persoonlijke noot: de video waar ik meest tevreden over ben is mijn reportage van 24 Hour Comics Day. Leuk weekend, goede sfeer in stripwinkel Lambiek en vooral leuke deelnemers die het filmpje opluisterden. Verder vond ik het ook interessant om shots te draaien vanaf de verkeerstoren op Schiphol.
Uiteindelijk is het toch een liefdevol 2008 geworden. Of dit jaar ook heroïsch was, laat ik liever aan het oordeel van anderen over.
Lees ook:

Nu we het er toch over hebben: wat waren jouw hoogtepunten dit jaar?

Categorieën
Mike's notities

Kuttent.nl aflevering 5: Meineke X in Berlijn

Fijnproever Gerard, van Kuttent.nl, heeft een paar dagen Berlijn onveilig gemaakt. Zijn tweede restaurantbezoek was in het oudbruine eetcafé Meineke X.Meineke X doet authentiek aan en lijkt niet alleen gericht te zijn op toeristen, hoewel we wel een aantal Hollanders gespot hebben. Niet zo raar, want ook Meineke X staat in de ANWB-gids. Volgens deze gids serveert dit eetcafé de traditionele pot, oftewel schnitzels, wurst, saurkraut en apfelstrudel, wat rijkelijk weggespoeld dient te worden met bier. Nu zijn wij geen bierfanaten, maar dat betekent niet dat we de oer traditionele Duitse kost uit de weg gaan.Vriendelijke prijzen
De bediening is vriendelijk en het eten wordt snel geserveerd. We gaan deze keer voor het volledige feestpakket: voorgerecht, hoofdgerecht, toetje. Mede dankzij het feit dat de prijzen zeer, zeer vriendelijk zijn. Een voorgerecht of toetje heb je al voor €3,50 en de hoofdgerechten kosten iets boven de 10 euro.
We beginnen met een soepje gevolgd door een heuse Wiener Schnitzel om vervolgens af te sluiten met een apfelstrudel. De kwaliteit van het eten is prima. Verwacht geen exclusieve culinaire hoogstandjes, maar wel Duitse lekkere degelijke kost. De schnitzel is groot, zoals hij hoort te zijn en verrassend genoeg is er ook aardig wat groente aanwezig. En dan hebben we het niet over een lullig koolsaladetje. De apfelstrudel is uitstekend: lekker warm met voldoende slagroom en vanillesaus. Na alle gerechten tevreden verorberd te hebben, blijven we nog even zitten voor wat alcoholische versnaperingen.Gezellig hoor
De sfeer in het oudbruine eetcafé is nameijk uitstekend. Het is er gezellig, op de achtergrond draait relaxte, niet overheersende muziek en je kan gemakkelijk met elkaar praten zonder dat je je stem hoef te verheffen om het geroezemoes te overtreffen. Een prima tent dus. Het is alleen ontzettend, ontzettend jammer dat net als bij Borchardt, ook hier het personeel niet attent is. We moeten zelf aangeven dat we nog wat te drinken willen, al dan niet door zelf naar de bar te lopen. Dit terwijl er wel degelijk bediening rondloopt. Zou dit iets Duits zijn? We weten het niet, maar het zorgt er wel voor dat de Meineke X net niet de fabuleuze score van 0 kutten binnenhaalt, en dat is toch wel zonde.Positief:
Lekker eten voor weinig
GezelligKut:
Geen attente bedieningAlles bij elkaar opgeteld kunnen we Meineke X van harte aanbevelen voor iedereen die opzoek is naar traditionele Duitse kost in een gezellig café. Het blijft alleen jammer dat je zelf om je drinken moet blijven vragen.HALVE KUTMeineke X
Meinekestrasse 10
BerlijnWat is kuttent.nl?
Kuttent.nl is eigenlijk een grapje. Collega-journalist Gerard en ik besloten na een slechte restaurantervaring om verschillende eettentjes door heel Nederland testen op hun kut-gehalte. De rubriek Kuttent.nl was geboren. Iedere tent zou beoordeeld worden op een schaal van één tot vijf. Een restaurant met vijf kutten zou in deze berekening de slechtste zaak zijn die je je maar kon voorstellen. Diarree gegarandeerd, zeg maar.Lees ook de andere afleveringen van kuttent.nl.