Categorieën
Strips

De Zondagmorgen op Mike’s Webs – afl. 102: 40 jaar stripwinkel Lambiek

Goedemorgen! Bovenstaande prent werd gemaakt door niemand minder dan Erik Kriek, de bedenker van Gutsman comics die dit jaar de Stripschapsprijs in handen mocht nemen. De illustratie is gemaakt ter gelegenheid van het veertigjarig bestaan van stripantiquariaat Galerie Lambiek. Dat heugelijke feit moest natuurlijk gevierd worden. De viering was gisteren, in de stripwinkel zelf en in hotel Hans Brinkers. Ik had erg zin in het feestje. Helaas vond een griepvirus dat ik beter thuis kon blijven.
Daarom vanaf deze plek, snotterend achter mijn mackie mijn felicitaties aan Boris (‘The Dude’ op de kaart), Klaas (‘The Fossil’), Abel, Lot, Rick en vooral Kees Kousemaker (‘The Vault Keeper’) – de man die in 1968 Lambiek opende. Sinds een paar jaar heeft Boris Kousemaker het runnen van de winkel overgenomen van zijn vader Kees. Behalve een stripwinkel is Lambiek ook een galerie waar origineel stripwerk gekocht kan worden. Ook vinden er speciale evenementen plaats, zoals laatst nog de 24 Hour Comic Day (zie hier de video van dit evenement).Was jij wel op het feestje? Laat via de comments weten hoe het was.
Zware tijden voor stripwinkels
Stripwinkels kunnen de laatste jaren moeilijk het hoofd boven water houden. Dit is deels te wijten aan de opkomst van online winkels. Deze kunnen strips voor een lagere prijs verkopen dan normale winkels omdat ze minder kosten. Deze week kondigde de webwinkel Bol.com nog aan ook de grootste leverancier van strips te willen worden. De economische crisis zal de stripverkoop ook niet doen toenemen. Hetzelfde geldt natuurlijk voor platenzaken, die ook steeds meer uit het straatbeeld verdwijnen. ‘Mensen komen in de winkel om te bladeren, maar kopen daarna hun strips online,’ liet Boris Kousemaker mij laatst weten.Lambiek zal voorlopig zijn deuren wel open houden, want de winkel loopt in verhouding tot kleinere stripwinkels goed.Update: De redactie van de site Stripster.nl vroeg stripmakers de jarige Lambiek te eren met een prent. De resultaten (van o.a. Jean-Marc van Tol en Willem Verburg) staan hier.Update 2: In het AD stond een kort maar krachtig interview met Kees Kousemaker.
Linkjes: Leuke hoedjes en olifantenpaadjes
Tot slot nog een drietal posts op andere weblogs die het lezen waard zijn. Hallie Lama heeft er sinds zijn 24 Hour Comic kennelijk zin in gekregen en heeft op zijn blog een veertien pagina’s tellende strip geplaatst met de titel Smoesjes. Over een mannetje met een heel leuk hoedje en een Beer die broodjes smeert. Check it out.
Jaap Stiemer fotografeerde een reeks Olifantenpaadjes voor EeuwigWeekend.nl. Dat zijn ingesleten paden, gemaakt door mensen die graag hun eigen route bepalen.

Stiemer schrijft:

‘Olifantenpaadjes kennen we allemaal, we gebruiken ze ook allemaal. Meestal zijn het paadjes in het gras, lemen linten van burgerlijke ongehoorzaamheid, geulen en voren waarin tegendraadsheid kolkt. Lak aan de gebaande paden. Maar ook gemakzucht. Rechtdoor in plaats van dat minieme bochtje.’

Tot slot nog het droevige nieuws dat auteur, regisseur en producent Michael Crichton is overleden. Hij stierf dinsdag 4 november aan kanker. Crichton schreef o.a. Jurassic Park en The Andromeda Strain. Hij zat ook deels achter de hitserie ER. De Ultieme Filmblog besteedde er aandacht aan. Dat was weer de Zondagmorgen op Mike’s Webs. Ik neem nog een verse kop cappuccino en duik weer in een horrorflick. Prettige zondag!

Categorieën
Strips

Batman is stiekem Spiderman!

Tja, Batman is zo’n bekend stripfiguur, daar hoef je geen speciale moeite voor te doen om je (illegale) dvd aan de man te brengen. Zet maar wat op de verpakking, mensen kopen de film toch wel. Hoewel: “Bruce found a basement under his villa that turned him into another person: Spiderman.”?! Misschien toch wel handig om te weten waar je het over hebt.Bovenstaande foto kreeg ik doorgestuurd van Hallie Lama en is afkomstig van de site Engrishfunny.com.Rechtzaak om naam Batman
Dit is echter niet het enige vreemde Batman-bericht deze week. Woensdag meldde de Vlaamse krant De Standaard dat de burgemeester van de Turkse stad Batman de producenten van de Batman-films wil aanklagen omdat deze de naam van de stad hebben gebruikt zonder zijn toestemming. Dat Batman een stripfiguur is dat al meer dan zeventig jaar bestaat weet de burgemeester kennelijk niet. Tenzij hij een Joker is natuurlijk: Turkse stad Batman wil makers Batman-film aanklagenDe burgemeester van de stad Batman in het Zuid-Oosten van Turkije gaat de makers van de Batmanfilms voor de rechtbank dagen. De man zegt, zo meldt nieuwsagentschap Dogan dat de filmmakers gebruik maakten van de naam van zijn stad zonder toelating.’Er is maar een Batman op deze wereld’, zei burgemeester Huseyin Kalkan. ‘Zonder ons daarvan te verwittigen namen de Amerikaanse makers van de film de naam van onze streek.’De stad Batman is de hoofdstad van de gelijknamige provincie en telt zo’n 230.000 inwoners. De films over Batman, wat in het Engels zoveel betekent als ’vleermuisman’, zijn gebaseerd op strips die al bijna zeventig jaar bestaan.De eerste Batmanfilm verscheen in 1943. De burgemeester van Batman zei dat hij desnoods naar de Verenigde Staten trekt om een proces te beginnen.

Categorieën
Strips

Schetsje: De overijverige slager

Categorieën
Daily Webhead Strips Video

Video: Another 24 Hour Comics Day 2008

Daar is ie dan: de videoreportage over 24 Hour Comics Day in stripwinkel Lambiek.

Lees ook het verslag van dit evenement met daarin linkjes naar de comics.De video werd ook op EeuwigWeekend.nl gepubliceerd.

Categorieën
Daily Webhead Strips Video

Video: Interview Rob van Barneveld over Rood Gras

Tijdens de 24 Hour Comics Day in Lambiek sprak ik met Rob van Barneveld. Van zijn strip Rood Gras is recent het eerste album verschenen. Menno Kooistra schreef er een recensie over op EeuwigWeekend.nl. Hieronder de video:

Lees meer Rood Gras op de site van Rob.
Lees meer over 24 Hour Comics Day in Lambiek.

Categorieën
Strips

24 Hour Comics Day 2008 in stripwinkel Lambiek

Wereldwijd vond op zaterdag 18 en zondag 19 oktober voor de vijfde keer de 24 Hour Comics marathon plaats. In stripwinkel Lambiek te Amsterdam voor de vierde keer. Zo’n vijfentwintig stripmakers deden mee.
(Bekijk hier het videoverslag van deze bijzondere dag.)
24 Hour Comics is bedacht door stripmaker/goeroe Scott McCloud. Tekenaars worden geacht binnen 24 uur een strip van evenzoveel pagina’s te tekenen. De tekenaar mag van tevoren geen verhaal bedacht hebben en moet dus net zo blanco als een vers vel papier aan het project beginnen. Net als vorig jaar waren de bekende gezichten aanwezig, waaronder Jeroen Funke van Lamelos, Sandra Kleine Staarman, Suzan Bongers, Rutger Ockhorst, Mattt Baay, Johan de Rooij en Aimee de Jongh. Hallie Lama was net als vorig jaar een half uurtje te laat, maar binnen de kortste keren weer op schema. En daarna vóór op schema. Vorig jaar tekende hij zijn strip De Olijke Paling af in zo’n 11 uur. Rob van Barneveld zou deze keer de helft van de tijd gaan tekenen. Op zondag probeerde hij elders zijn eerste officiële strip Rood Gras aan de man te brengen. Daarvoor wilde hij wel een beetje uitgeslapen zijn, vandaar dat hij de ruimte slechts 12 uur zou verlichten met zijn aanwezigheid. Nieuwe gezichten
Ook vielen er een paar nieuwe, frisse gezichten in de grote groep tekenaars te ontwaren. Zo begon Emma Ringelberg vol goede moed aan haar eerste 24 Hour Comic. (Ringelberg heeft de laatste twee grafstemmingen ‘Stilleven’ en ‘Zombie’ getekend.) Bij aanvang wist ze nog niet precies waar haar strip over zou gaan, behalve dat ze haar inspiratie zou halen uit Alice in Wonderland van Lewis Carroll.
Illustrator Maarten Janssens deed ook voor het eerst mee. Hij wilde vooral wat storyboards gaan uitwerken voor het toekomstige tweede deel van Bloeddorst. Zijn verhalen zaten dus vol met blood, gore en goed geproportioneerde dames. Oude rockers
Terwijl de tekenaars in de galerie-ruimte hard aan het werk waren, zaten de mensen van Lambiek achter hun Macs om het materiaal in te scannen en online te zetten.
Iedere stripmaker had zijn eigen muziek meegenomen. Menigeen zat dan ook met oordopjes in te werken. Uit de boxen van Jeroen Funkes iPod kwam in de avond het geluid van Brian Wilsons album Smile. Tegelijkertijd werkten de Maccers (of zoals Jeroen Mirck zou schrijven ‘de Macademici‘ hard door onder het genot van het oeuvre van The Rolling Stones. Het waren dus vooral de oude rockers die de stripmakers wakker moesten houden.
Zo nu en dan liep een verdwaalde klant de winkel binnen. ‘Het is ’s avonds vooral een kwestie van dronken lui buiten houden,’ vertelde Klaas van Lambiek me tijdens het drinken van een verse kop koffie. Want koffie was er natuurlijk genoeg. Evenals soep en Italiaans eten. Een etmaal lang tekenen dient immers niet op een nuchtere maag te geschieden.Zondag 11:00 uur
Zondagochtend vroeg waren veel tekenaars al klaar. Hallie Lama had rond 5 uur naar tevredenheid een punt achter zijn comic gezet. Mattt Baay volgde niet veel later. Hoewel hij door bleef tekenen om zijn werk te verfijnen, want dat bleek de beste manier om wakker te blijven. Rutger Ockhorst was ook ruim op tijd klaar, evenals oudgedienden De Jongh en Sigrid de Jong.Niet iedereen haalde de eindstreep met een volledige strip. Janssens moest bekennen dat hij het niet had gehaald: ‘Het was een uitputtingsslag,’ vertelde hij toen hij een uur voor het einde buiten een peukje stond te roken. Emma Ringelberg had op het moment van de deadline nog wat pagina’s in potloodlijnen staan, maar keek terug op een geslaagde eerste keer.Er heerste een euforische stemming toen Klaas en Abel om 11 de vierentwintig uur afkondigden. Champagne en handdrukken volgden snel. De exodus van stripmakers liet niet lang op zich wachten.Onderstaande foto’s werden gemaakt door Robin Schouten van Stripster.nl.

Tekentafel van Marissa Delbressine.

En Marissa Delbressine zelf.

Sandra Kleine Staarman in actie.

Viktor Venema aan het werk.

Videoreportages op het web
Ik was dit jaar in de stripwinkel aanwezig om een videoreportage van het blijde gebeuren te schieten. Deze is volgende week te zien op Mike’s Webs en Eeuwig Weekend.nl.Tussen de bedrijven door heb ik uit nieuwsgierigheid op youtube even gezocht op het onderwerp. Er zijn online al aardig wat video-impressies van over de hele wereld te vinden. Zoals deze van Karianne Hylkema die vorig jaar Lambiek en het stripmuseum in Groningen bezocht. In de video komen onder andere Klaas Knol van Lambiek en Jeroen Jager aan het woord om de ontstaansgeschiedenis van dit evenement uit te leggen.
Een aardige impressie van het gebeuren in het buitenland is de vijftigste aflevering van Stuck in Vermont. Sommige enthousiastelingen maakten tijdens voorgaande edities een verslag per uur. Deze hebben echter een hoog je-had-erbij-moeten-zijn-om-het-leuk-te-vinden gehalte.

Een pagina uit de 24 Hour Comic van Hallie Lama.

Een pagina uit Emma Ringelbergs 24 Hour Comic.

Enkele 24 Hour Comics van dit jaar kun je vinden via de volgende linkjes:

Lees ook:

Categorieën
Daily Webhead Strips Video

Video: Eisner komt eraan!

Eerste nummer literair stripmagazine Eisner uit in novemberIn november brengt uitgeverij Podium het eerste nummer van Eisner uit, het eerste Nederlandse tijdschrift met literaire stripverhalen. Hierin staan beeldverhalen voor volwassenen, van onder meer Daniel Clowes, Peter Pontiac, Jeroen Janssen en Jean-Marc van Tol.Van Tol (Fokke & Sukke) is tevens adviseur van de redactie: ‘Het uitgeven van strips en graphic novels is in Nederland een hels karwei. Dat moet je als je een normale uitgever bent natuurlijk niet doen. Je weet van tevoren dat het een verliesgevende zaak is!’

Video interview
In de video vertellen uitgever Joost Nijsen en Van Tol waarom Eisner er toch komt, wat ze nu precies bedoelen met de term ‘literaire’ strips en welke stripmakers er in het eerste nummer zullen staan.

En verder…
Ik maakte bovenstaande video voor Nu.nl, in opdracht van FaceCulture. Vandaar het embleem van Nu.nl in het beeld.
Zoals Joost Nijsen in de video al aangeeft is het uitgeven van een dergelijk tijdschrift een gok, want de markt voor literaire strips is niet groot. Ik hoop dan ook dat Eisner een lang leven is beschoren. De tijd zal het uitwijzen. Toch kijken sommige boekhandelaren reikhalzend uit naar het eerste nummer. Laatst zag ik dat ze bij Selexyz Scheltema in Amsterdam al een plaatsje hebben gereserveerd voor Eisner:Overigens, mocht je het als stripliefhebber nog niet gehoord hebben: volgend jaar beginnen ze ook weer met de Eppo. Al zul je daar geen graphic novel-achtig werk aantreffen, maar wel strips als Storm, Agent 327 en Franka. Juist ja, dezelfde stripfiguren die er vroeger ook al in stonden.

Categorieën
Striprecensie Strips

Batman – City of crime: De stad als kwaadaardige entiteit

Het is uiterst moeilijk om na zeventig jaar Batman-verhalen de Dark Knight nog vanuit een verse invalshoek te benaderen en iets nieuws over deze stripheld te vertellen. David Lapham is dat met Batman: City of Crime wat mij betreft gelukt. Bijzonder aan City of Crime is dat de stad zelf als kwaadaardig wezen wordt voorgesteld. Een poel der corruptie en kwaadaardigheid die Batman in toom probeert te houden. Als zwangere tieners van het toneel verdwijnen en een rijkeluisdochter die Bruce Wayne persoonlijk heeft gekend dood wordt aangetroffen, gaat Batman op onderzoek uit. Hij moet het opnemen tegen een compleet nieuwe entiteit die The Body wordt genoemd. Bekende Batman-schurken als The Penguin, Mr. Freeze en The Ventriloquist zijn tevens in de macht van deze Body, die niet voor niets in naam doet denken aan de film Invasion of the Body Snatchers. Overigens is het concept Gotham City als kwaadwillend monster niet nieuw. Dit idee werd eerder toegepast in het verhaal Dark Knight/Dark City in Batman # 452 t/m 454. Lapham maakt de tegenstelling tussen de stad en haar beschermer echter heel duidelijk in zijn zorgvuldig gekozen woorden:

‘Gotham City – six million people reside within her confines. [..] Her roots burrow straight down into hell. A serpentine maze of narrow streets and allyways trap every sin, every vice, every murderous thought and deed. Keeping them secretly hidden to fester and rot and grow. Layer upon layer, piled so high, that, at times, this city, founded on the site of a mad house, seems gleefully willing to consume herself. And go laughing all the way. She is truly sick, she needs a pill. She needs medicine. He is that medicine. But the city is clever. She will not take it willingly.’

Undercover
Ook wordt de zelfkant van Gotham uitvoerig getoond als Bruce Wayne undercover gaat in de wijk Crown Point. Het komt niet vaak voor in de verhalen van Batman dat Wayne zonder masker moet optreden om een mysterie te ontrafelen. Hij gaat undercover bij een aannemer die tevens de baas lijkt van bovengenoemde wijk. Alleen zo weet Wayne tot de onderste krochten van de stad door te dringen. Goed om te zien dat het detective-aspect van Batman weer eens benadrukt wordt.
Keukentafel
In het begin van City of Crime, dat een bundeling is van Detective Comics # 801 t/m 808, 811 t/m 814, zitten twee interessante scènes die dit uitzonderlijke verhaal voor mij tot een nog hoger plan brengt. In de eerste gaat Batman op bezoek bij de moeder wiens dochter wordt vermist. We zien de duistere ridder in zijn theatrale verschijning aan de keukentafel van een gewoon gezin zitten. Zij schenkt een kop thee in terwijl ze de verdwijning van haar dochter bespreken. Vanuit visueel oogpunt had het contrast tussen de bijna bovennatuurlijke Batman en de alledaagse omgeving niet groter kunnen zijn. De taak die Bruce Wayne zich gesteld heeft wordt echter in deze plaat heel duidelijk weergegeven: hij neemt het op voor de normale burger in Gotham. Batman zal alles in zijn macht doen om het verlossende nieuws te brengen waar de moeder van het vermiste kind zo naar smacht. Robin
Voor de conversatie in de keuken hebben Batman en Robin mensen gered uit een brandend pand. Dat we de Dark Knight en de Boy Wonder de brandweer zien assisteren, de helden uit de echte wereld, geeft de stripfiguren een extra dosis geloofwaardigheid. Ook wordt mede dankzij deze scène het personage Robin op een meer realistische wijze neergezet.
De aanwezigheid van Robin in de wereld van Batman heeft voor mij altijd iets onnatuurlijks gehad – de jonge kleurrijke acrobaat zij aan zij met een volwassen man die zich schuilhoudt in de schaduw. Robin wordt in dit verhaal echter tot menselijke proporties teruggebracht. Robin treedt in dit verhaal op zoals het een sidekick betaamd: als hulpje van Batman die hem op zijn eigen – enigzins beperkte – manier bijstaat in het redden van mensen en bestrijden van de misdaad. Later in het verhaal zal Robin waken over The Ventriloquist die in een ziekenhuisbed ligt. Als er gevaar dreigt, schakelt hij Gordon in. De tiener gaat dus niet in zijn eentje volwassen schurken te lijf die vele malen sterker zijn dan hijzelf.
Grimmig
City of Crime toont ons een grimmige wereld waarin het lijden van de bewoners van de grote stad enorm is. Daarbij passend wordt geweld onverbloemd getoond; niet alle onschuldige slachtoffers kunnen worden gered. Ook Batman is immers maar een mens. David Lapham toont met zijn versie van Gotham City een wereld waarin Batman thuishoort, een stad waarin hij tot zijn recht komt.Batman: City of Crime verscheen als bundel reeds in 2006 maar is nog steeds goed verkrijgbaar. Daarom behandel ik deze strip in de onofficiële reeks ‘Op de plank’. Een reeks met recensies over culturele artefacten die op een bepaalde manier opvallen of die ik om persoonlijke reden bijzonder vind. Waarom zouden immers alleen recente boeken, cd’s en films een recensie verdienen? Batman: City of Crime. Lapham, David, Ramon Bachs en Nathan Massengill. DC Comics, 2006. ISBN 9781845763367.

Categorieën
Strips

Kroegkrabbel: Alien

Lees ook:

Categorieën
Striprecensie Strips

Parijs 25/44: Historische figuren in melodrama

De laatste jaren staat Dick Matena extra in de belangstelling door zijn verstrippingen van literaire klassiekers als De Avonden, Kort Amerikaans en Kaas. Kennelijk beviel het opnieuw vertellen van verhalen Matena wel, want Parijs 25/44 is een herbewerking van zijn eigen stripalbum Sartre & Hemingway, dat in 1992 uitkwam.Beide strips verhalen een fictieve ontmoeting tussen de jonge Jean-Paul Sartre en Ernest Hemingway in Parijs, anno 1925. De cast van de strip beslaat verder een scala aan kunstenaars en schrijvers die zich allen ophielden in de Franse hoofdstad tijdens de ‘roaring twenties’. F. Scott Fitzgerald, Getrude Stein, Pablo Picasso, Salvador Dalí en James Joyce. Maar een cast met literaire personages maakt nog geen literaire strip.Uitleg
De strip wordt voorafgegaan door een introductie van de historische figuren die een rol spelen in het verhaal. Omdat de toon van de strip op het uitleggerige af is, lijkt het alsof Matena vooral de historische situatie en typeringen van de personages zoals die door hem worden beschreven in de introductie wilde uitwerken. Een dergelijke visualisering maakt de introductie overbodig.De dialogen tussen de kunstenaars zijn vermakelijk en typeren de personages zoals ze in de introductie worden voorgesteld. Zo wordt Dalí afgeschilderd als iemand met een groot ego die over zichzelf in de derdepersoon spreekt. Om zijn afkeer van moderne kunst te demonstreren gooit de opgewonden Dalí een salade tegen de muur. Wanneer Hemingway de agressieve Dalí op straat schopt, eist deze dat ze hun conflict zullen uitvechten in een duel om zo zijn eer te redden. Een duel wat met een Ferme vuistslag van Hemingway in diens voordeel beslecht wordt.Melodrama
Toch zijn dit soort kleurrijke taferelen slechts omlijsting van een verhaal dat in wezen draait om het ongelukkige leven van één centrale figuur: het meisje Eva dat voor haar vriend Antione de hoer moet spelen. Op een avond redt Hemingway haar van een zelfmoordpoging. Later ontmoet Hemingway de jonge Jean-Paul Sartre. Eva was vroeger de dienstmeid van zijn ouders en de schuchtere schrijver is hopeloos verliefd op haar. Het lot van Eva is de rode draad die als het ware de verschillende scènes in de kunstscène van het Parijs van de jaren twintig aan elkaar moet rijgen. Toch kan de aanwezigheid van de historische personages niet verhullen dat de plot het niveau van een stuiverroman niet ontstijgt. De filmnoirachtige verhaalelementen die op het omslag van de uitgave worden vermeld, zijn mij ook ontgaan. Parijs 25/44 heeft niets met noir van doen, wel met het melodrama.Meester
Het is vooral in de visualisatie dat Matena zich een meester toont. Het realistische tekenwerk van Parijs 25/44 spreekt mij daarom het meeste aan. De tekeningen zijn vrijwel geheel gearceerd, met deze techniek voorziet Matena zijn werk van textuur. Tegelijkertijd contrasteren de witte vlakken van de gezichten met de arceringen en donkere vlakken. Door dit contrast leidt Matena het oog automatisch naar de witte rustpunten in het drukke lijnenspel. Hierdoor verliest de lezer nooit de personages en hun expressies uit het oog en blijft de vertelling overzichtelijk.Matena hanteert een strakke kadrering waarin hij op zowel de voor- als achtergrond acties opvoert. De prenten hebben hierdoor veel diepte. Het geeft de scènes, die toch vooral uit dialogen bestaan, de nodige dynamiek.Lelijke reproductie
Omdat het tekenwerk zo bekoorlijk is, is het des te spijtig dat de prenten zo slecht zijn gereproduceerd. Soms bevatten de zwarte vlakken op de pagina’s witte strepen, alsof het boekje gekopieerd is op een ordinaire kopieermachine. Er zijn smallpress-uitgaven die er beter uitzien dan deze uitgave van uitgeverij Atlas.Matena, Dick. Parijs 25/44.
Uitgeverij Atlas. ISBN 9789045013701
Ook verschenen op EeuwigWeekend.nl.
Lees de andere striprecensies op Mike’s Webs.

Categorieën
Striprecensie Strips

24 Hour Comic: Fokke & Sukke en de Moord in Lambiek

Nu deze maand het 24 Hour Comic event weer staat te gebeuren, namelijk op 18 oktober, leek het me een goed idee om eens naar eerdere 24 Hour comics te kijken. In 2005 tekende Jean-Marc van Tol de strip Fokke & Sukke: Moord in Lambiek, met de bekende kanarie en eend in de hoofdrol. Fokke en Sukke staan voor de deur bij stripwinkel Lambiek om mee te doen met de 24 Hour Comics Day, waarin een stripmaker geacht wordt een stripverhaal van 24 pagina’s te maken binnen de tijdspanne van een etmaal. Tot hun verbazing blijkt dat de boel niet doorgaat omdat de eigenaar van Lambiek, toen nog Kees Kousemaker, dood in de stripwinkel is gevonden. Een rechercheur, die verdacht veel op de Cock lijkt en een collega heeft die Fladder heet, ziet er een natuurlijke dood in. Fokke en Sukke vermoeden echter dat hier sprake is van moord en gaan op onderzoek uit.Stripjournalist
In de winkel vinden ze de stapel strips waaronder Kousemaker gelegen heeft. Naast het personeel is ook stripjournalist Jeroen Mirck aanwezig. Met enige trots merkt Mirck op dat hij de eerste was die berichtte over de dood van Kousemaker. Mirck was indertijd nog bijna dagelijks bezig met de stripnieuwssite comicbase. Ook is hij een stripcompadre van me, dus voor mij was het des te grappiger om hem op de bladzijden van deze 24 Hour Comic tegen te komen. Van Tol laat ook enkele bekende stripfiguren optreden in de strip. Zo zien we onder andere Jerommeke, Krimson, Olrik en Rastapopoulos voorbijkomen. Van Tol imiteert in deze scènes de stijl uit de Suske en Wiske-strips en doet dat ondanks zijn snelle tekenhand overtuigend.
Rafelig
Dat het hier gaat om een verhaal dat binnen de tijdspanne getekend is, wordt gaandeweg steeds duidelijker. Als de uurtjes hun tol beginnen te eisen wordt de plot rafelig. Ook grijpt Van Tol steeds vaker naar tijdbesparende technieken als paginagrote plaatjes en grote zwarte vlakken. Ook hergebruikt hij enkele plaatjes. Maar dat soort tekenen van tijdsdruk geven die snelgemaakte strips juist een extra charme. Overigens, mocht je het je afvragen: alles loopt goed af. Het lijk van Kousemaker bleek een reclamepop te zijn. Fokke & Sukke: Moord in Lambiek is een melig avontuur met enkele surrealistische elementen. De strip mag dan misschien niet het beste avontuur zijn van deze vreemde vogels, als 24 Hr Comic is hij zeker geslaagd.In Nederland vindt de 24 Hr Comic-sessie dit jaar weer plaats in stripwinkel Lambiek. Lees ook het verslag van vorig jaar.

Categorieën
Strips

Grafstemming: Stilleven

Concept: M.Minneboo
Tekening: Emma Ringelberg
Eerder grafstemmingen: