Van blogmaatje Axel Watteeuw, ook bekend als 80s Geek, stuurde me een pakketje met Spider-Man-spulletjes.
Het hamburgerbakje is authentiek. Dat bewijzen de kaasresten die er nog in zaten. Zelf ben ik niet een verzamelaar die hamburgerbakjes en dat soort zaken bewaard. Strips en boeken over strips, daar ligt mijn focus.
Kennelijk heeft Axel dit bakje en de pennenbak tien jaar bewaard, want Spider-Man 3 kwam in 2007 uit. Van de drie Sam Raimi-films over Spider-Man is deel drie de minste. Toch, als we eerlijk zijn: Amazing Spider-Man 2 was erger.
In het pakket zat ook een boekje over hoe Brussel in strips voorkomt, maar die staat niet op de foto. (Niet thematisch verantwoord).
Debuteren met een boek over mijn favoriete fictieve personage was een droom die uitkwam. Nog steeds geniet ik erg van de positieve reacties die ik van lezers krijg en het simpele feit dat mijn boek in de winkels ligt.
Voor wie wil weten waar Mijn vriend Spider-Man precies over gaat, is hier de flaptekst:
De superheld Spider-Man (1962) is over de hele wereld bekend. Over hem verschenen inmiddels duizenden stripverhalen, films, games, animatie- en televisieseries. Journalist Michael Minneboo weet alles van Spider-Man en is al dertig jaar fan.
Naast zijn persoonlijke verslag gaat Michael Minneboo in gesprek met filosoof Ad Verbrugge, rouwdeskundige Daan Westerink, mediawetenschapper Dan Hassler-Forest, fancultuurexpert Linda Duits en stripmaker Steven de Rie. Aan bod komen kwesties als: Welke levenslessen kun je leren van Spider-Man-verhalen? Hoe bieden strips troost? Waarom hebben we in Nederland geen superhelden? Hoe word je een fan? En waarom moest Spider-Man scheiden?
Mijn vriend Spider-Man biedt een persoonlijke en luchtige kijk in de wereld van de fan en een blik achter de schermen bij uitgeverij Marvel. De biografie van Peter Parker en een overzicht van de beste Spider-Man-verhalen ontbreken uiteraard niet.
Kortom, hou je van strips? Hou je van superhelden-films? Ben je zelf ergens fan van? Ben je opgegroeid in de jaren tachtig? Of gewoon nieuwsgierig naar fancultuur? Dan is dit boek voor jou!
Mijn vriend Spider-Man: Superhelden, geeks en fancultuur, een boek waar je ongetwijfeld vaker over gelezen hebt op dit blog, is gelukkig in veel stripwinkels te koop. Axel Watteeuw stuurde mij foto’s op vanuit Dordrecht waar het boek duidelijk zichtbaar in Stripwinkel Sjors staat.
Naast en comicadaptatie van de tv-serie Riverdale, wat van zichzelf weer een adaptatie is van Archie Comics. Op dit moment kijk ik deze serie op Netflix met veel plezier. Het is heerlijke onzin om je gedachten even door te laten afleiden. Oplettende ogen zien dat mijn boek boven een doos met Nederlandstalige comics staat. Ik neem aan dat dit vooral de uitgaven van Standaard Uitgeverij zijn. Die zijn inmiddels gestopt met het uitgeven van Nederlandse Marvel Comics. Spijtig. Misschien dat er ook nog wat oude Juniorpress comics in de doos zitten. Dat zou helemaal toepasselijk zijn.
Ik hoop dat er een nieuwsgierige lezer in de winkel komt deze week die het boek meeneemt.
Van buitenaf oogt de winkel, met haar kleurrijke stoeltjes en etalages vol stripgerelateerde merchandise uitermate charmant. Maar ook binnen is het gezellig kuieren. Ongeorganiseerd en druk, maar met een persoonlijke vibe. Het deed me onmiddellijk aan De Striep inOostende denken.
Stripwinkel Sjors. Foto: Axel -80s Geek – Watteeuw.
Waar Axel ook komt, hij weet altijd de winkels te vinden waar hij even lekker kan geeken. Daar kan ik nog een voorbeeld aan nemen. Aan de andere kant: ons huis wordt te klein voor alle strips die ik heb, laat staan dat ik nog geeky spullen als action figures en dat soort dingen ga kopen. Dat blijft voor een geek natuurlijk de kip-en-ei-vraag: heb ik te veel spullen of is het huis gewoon te klein?
Mijn vriend Spider-Man is overigens ook nog steeds beschikbaar bij FNAC in Brugge, zoals deze foto van bovenstaande blogger aantoont:
Ons gesprek vond plaats in april, ruim voordat het boek af was. In die weken was ik nog koortsachtig de laatste hand aan het leggen aan de tekst en aantekeningen van de redacteur aan het doornemen. Onderstaand interview is gepubliceerd in Preview #4 (de niet-Pathé editie). Op de cover stond de cast van de Baywatch reboot.
Het blijft een kick om op social media te zien dat mensen mijn boek lezen.
Ben benieuwd wanneer de Stripvlogger het uit heeft. Dan maken we waarschijnlijk een video team-up over Mijn vriend Spider-Man. Veel leesplezier, Marcel!
Mijn vriend Spider-Man: Superhelden, geeks en fancultuur is op verschillende blogs gerecenseerd. Slechts een Nederlandse krant waagde zich aan een bespreking en dat was de Volkskrant.
Joost Pollmann, stripjournalist en de voormalige creatief directeur van de stripdagen Haarlem, las het boek en schreef onderstaande bespreking. Deze werd gepubliceerd op 6 juli 2017, naast een recensie van Spider-Man: Homecoming. Zoals je kunt zien heeft de beeldredactie van de krant bij de recensie een verkeerde cover geplaatst.
Ik vond het erg fijn dat een landelijke krant als de Volkskrant aandacht aan mijn debuut schonk. Al blijft het een beetje gek als je eigen boek besproken wordt terwijl je zelf jarenlang strip- en filmrecensies hebt geschreven. Wat dat betreft was het schrijven van Mijn vriend Spider-Manin meerdere opzichten een leerzame ervaring.
Een paar weken geleden werd ik aan het IJsselmeer in Hoorn geïnterviewd door journalist en kunstenaar Jaap Stiemer voor het Noord-Hollands Dagblad. We spraken natuurlijk over Mijn vriend Spider-Man: Superhelden, geeks en fancultuur. Het boek waar ik in juni dit jaar debuteerde en waar ik zo’n vijf jaar met hart en ziel aan gewerkt hebt.
De interviewlocatie was toepasselijk, want een deel van het boek speelt zich ook af in Hoorn – de stad waarin ik opgroeide en waar ik voor het eerst kennismaakte met de superheld Spider-Man. Ook het Noord-Hollands Dagblad komt trouwens voor in het boek, evenals een jonge reporter genaamd Jaap Stiemer!
Woensdag 27 september is het interview gepubliceerd in alle verschillende edities die aan het Noord-Hollands Dagblad verbonden zijn. Ik ben natuurlijk erg blij met de aandacht en de moeite die Jaap in het gesprek heeft gestopt. Heel erg bedankt dus, Jaap Stiemer!
Het is in een wereldstad soms moeilijk om een rustig plekje te vinden om na te denken. Spider-Man, alias Peter Parker, heeft daar wel een oplossing voor.
Bovenstaande scène is uit het beroemde verhaal waarin Peter Parker en Mary Jane Watson met elkaar trouwen: Amazing Spider-Man Annual #21 (1987). Het laat mooi zien hoe Peet en MJ uit verschillende werelden komen. Waar MJ een blokje om gaat als ze wil nadenken, slingert Spidey door de stad om zijn hoofd leeg te maken. Of gaat boven op het Empire State Building zitten na te denken.
Dat zou ik ook graag willen, dat webslingeren, want ik kan niet iedere dag naar Vlieland afreizen om dat te doen.
Waar vind jij rust om even bij te komen?
ASM Annual 21.
Writer: David Michelinie, Pencils: Paul Ryan
Tekenaar Jim Cheung plaatste deze foto op zijn instagram-account en tumblr want hij maakte de illustratie voor deze Hot Wheels-toy. Geen idee waarom de Green Goblin een Goblin mobile nodig heeft als hij een batglider heeft op om te vliegen.
Misschien is hij voor regenachtige dagen of heel lange afstanden.
Het zijn kleine kunstwerkjes vind ik, die corner boxes op de comic covers. Vignetjes die duidelijk moeten maken om welke serie het gaat en wie daarin de hoofdrol spelen.
Als je tegenwoordig op de covers van uitgeverij Marvel kijkt, zie je ze niet meer. Vroeger werd elke comic voorzien van zo’n prachtige corner box. Daarom vandaag een overzichtje van een paar hele mooie die op de verschillende Spider-Man-series te zien waren.
Laten we meteen met een van mijn favorieten beginnen, met Peter Parker én Spider-Man.
En deze is natuurlijk heel erg grappig:
De laatste is getekend door John Romita Jr. Die pose is meteen herkenbaar als eentje die JrJr vaak tekende. Vooral die voet richting de camera/lezer. Dit is voor mij het ultieme, klassieke Spider-Man-beeld.
Er staan twee tikfoutjes in het stuk: Het verhaal van de Hobgoblin stamt uit de jaren tachtig van de vorige eeuw, niet de jaren dertig. En achter in het boek heb ik een top-15 van wat ik de beste Spider-Man-verhalen ooit vind, geen top-5. Verder ben ik natuurlijk harstikke blij dat het stripblad Zone 5300 en journalist Natasja van Loon aandacht aan mijn boek hebben besteed.
Leuk detail: de portretfoto maakte mijn broertje Bas tijdens de boekpresentatie. Deze is al op verschillende plekken gepubliceerd.
Mijn vriend Tony Stark kwam ook nog even langs om hoi te zeggen. Check het instagramaccount van deze sympathieke cosplayer: youkno_whoiam. Foto: Linda Delis.
Dit weekend vond voor de tweede keer de Amsterdam Comic Con plaats. Kort samengevat: I had a blast.
Samen met mijn vriendin Linda zat ik twee dagen achter mijn eigen tafeltje om Mijn vriend Spider-Man: Superhelden, geeks en fancultuur aan de lezer te brengen. Aangezien dat boek voor een groot deel gaat over de mensen die zo’n comic con bezoeken, moest dat wel lukken. Dat hoopte ik dan maar, want eigenlijk had ik geen idee hoe goed of slecht het boek het zou doen. Het was dus gokken hoeveel boeken we moesten meenemen. Dit was mijn eerste Con achter de tafel en die ik niet bezocht als journalist of liefhebber. Da’s toch een aparte ervaring.
Foto: Linda Delis.
Het leuke is dat Jeroen van Trierum, samen met Ferdy Lopulalan de organisator van de Comic Zone, na het lezen van Mijn vriend Spider-Man besloot mij uit te nodigen. Hij is zelf een groot stripliefhebber en Spidey-fan en herkende veel van zichzelf in mijn verhaal. Het was Jeroen die me zondag interviewde tijdens een panel over mijn boek. Een erg leuk en ontspannen gesprek, met ook enkele interessante vragen uit de zaal.
Michael en Jeroen over hun vriend Spider-Man.
Foto: Jasper van Vugt.
De dag ervoor had ik de eer om Ger Apeldoorn te interviewen. Apeldoorn was vroeger de vaste vertaler van de X-Mannen bij Juniorpress en daarom een jeugdheld van me. Tijdens het panel hadden we het over hoe lastig het is om Chris Claremonts teksten te vertalen en waarom de verhalen van deze legendarische X-Men-schrijver zo goed waren. Ook vertelde Ger over zijn bijna ontmoeting met Stan Lee en enkele andere leuke anekdotes. Hij is op dit moment druk met het promoten van het boek Behaving Madly, dat hij samen met Craig Yoe schreef. Een mooi koffietafelboek vol met Mad imitaties, vaak gemaakt door de tekenaars die ook voor Mad werkten.
Met de enige echte Gé Apeldé. Foto: Linda Delis.
Linnentasjes
Zaterdag zaten Linda en ik naast Kenny Rubenis en zijn zus Lesley. Gezellige buren om zo’n eerste dag naast je te hebben. Kenny is natuurlijk de stripmaker van de succesvolle strip Dating For Geeks en een doorgewinterde stripbeurzen-gast. Er stond die middag dan ook weer een aardige rij met fans die een album bij hem wilde kopen. Ze kwamen ook voor de linnentasjes die Kenny speciaal had laten maken. Linnentasjes? Die associeer je toch met heel wat andere stripbeurzen en veel stoffigheid. ‘Niet meer,’ vertelde Lesley, ‘Linnentasjes zijn omarmt door de hipsters. Ze zijn opeens helemaal hot.’
Zondag zat Renée naast ons, afkomstig uit de mangahoek. Ik ben haar achternaam even vergeten, maar haar strip zag er veelbelovend uit. Tijd dat ze eens op deuren van uitgeverijen gaat kloppen als ze wat meer materiaal heeft gemaakt.
Aan mijn andere zijde zat Mike Collins. Een Britse tekenaar die onder andere Doctor Who heeft getekend en Spider-Man voor de Franse markt. Dat wist ik ook niet, maar kennelijk hebben ze in Frankrijk toestemming om zelfgemaakte Spider-Man-comics uit te geven. Het grappige is echter dat die comics dus weer gemaakt worden door Britten en vertaald worden in het Frans. Bij Mike kocht ik een Spidey-print. Bij Nick Brokenshire een omnibus van de serie Amelia Cole. Ik kreeg van Nick gratis een smallpressuitgave van zijn schetsboek waar ook mooie tekeningen in staan.
De eerste editie van Amsterdam Comic Con had ik gemist vorig jaar, omdat ik toen nog heel druk bezig was met de eerste versie van mijn magnum opus. Ik kan me oververhitte zomerse dagen herinneren. Een jaar later zit je dan opeens tussen de mede geeks en wat een plezier was dat!
Popeye
Vanuit mijn stoel kwam een eindeloze stoet cosplayers voorbij. De een nog uitgebreider dan de ander, en altijd bereid om even bij de tafel te komen poseren. Toen het zondagochtend rustig was op de beursvloer, ben ik cosplayers gaan fotograferen.
Er liep ook een Lucky Luke en een Popeye rond. Die zie je niet vaak op Comic Cons. Ik laat je alvast Popeye zien, de rest van cosplayers publiceer ik later.
Queen of the Geeks
Er waren veel leuke ontmoetingen in die twee dagen. Patricia Merkelbach van het blog Hello Geeky World kwam een boek halen. Ik ontmoette Patricia een paar maanden geleden bij de Wonder Woman-persvoorstelling en we zaten meteen opdezelfde pagina. Op haar blog wisselt ze scherpe recensies af met persoonlijke stukken en artikelen over geek-zaken. Ik lees haar teksten altijd graag en vind dat ze een met haar site echt iets toevoegt aan de blogosphere. Ondertussen heeft ze Mijn vriend Spider-Man al aan meerdere mensen cadeau gedaan, alleen had ze zelf nog geen exemplaar. Dat hebben we op de beurs meteen rechtgezet, met een handtekening en een Spidey-hoofd op het titelblad. Ik ben erg blij met de steun van mensen als Patricia, want een nicheboek heeft dat soort hulp echt nodig.
Ik ontmoette mijn Amerikaanse nichtje die ik alweer een paar jaar niet gezien had. Haar vader en moeder komen in Mijn vriend Spider-Man voor, want toen Natalie nog een stuk jonger was, verbleef ik een tijdje in de VS in het huis van mijn familie. De dag erna kwamen twee van de scholieren die ze Engelse les geeft bij mijn tafel langs: ‘U bent toch de neef van onze lerares? Tof!’ Kennelijk had ze over Mijn vriend Spider-Man verteld in de les.
Mijn vriend Tony Stark kwam ook nog even langs om hoi te zeggen. Check het instagramaccount van deze sympathieke cosplayer: youkno_whoiam. Foto: Linda Delis.
Verslonden
Ook vond ik het erg leuk dat sommige mensen mijn boek al hadden en het speciaal naar de beurs hadden meegenomen voor een handtekening. Daan van den Heuvel, stripverkoper bij de AKO op Schiphol, liet me zijn goed doorgespitte exemplaar zien. Hij had het boek verslonden op vakantie.
Het was ook erg leuk om met die-hard Spider-Man-fans te spreken. Mensen die net als ik al heel lang een band hebben met Peter Parker. Een van hen was de jonge Arthur die Spider-Man leest sinds Barack Obama op de cover stond en de superheld en de president schurk de Chameleon samen versloegen in een comic. Obama is een enorme Spidey-fan, dus liefhebbers van de leukste superheld ooit bevinden zich in goed gezelschap.
Djeroon, over wie ik al eerder blogde, kwam ook nog even langs om een boek te kopen. We kennen elkaar van Instagram, maar hadden elkaar tot zondag nog nooit ontmoet. Ik vind Jeroens T-shirt erg cool en maakte een foto van deze sympathieke comicliefhebber die net als ik opgroeide met de avonturen van Peter Parker:
Uiteindelijk hebben we 23 boeken verkocht op de Amsterdam Comic Con. Een mooi aantal waar ik erg blij mee ben. Het was een kick om met zoveel mensen te praten en een krabbel in hun boek te zetten. Iedereen die langskwam voor een praatje en iedereen die een exemplaar mee naar huis nam: heel erg bedankt!
En duizendmaal dank aan Linda die zo lief was om twee dagen lang aan mijn zijde te zitten en me te helpen met de verkoop. Ik babbelde met de mensen, zij regelde de kassa. Dat was heel erg fijn en bovendien gezellig!
Geïmproviseerd reclamebord op de stand. Ideetje van Linda. We hadden ook foldertjes liggen met daarop de flaptekst en enkele quotes uit recensies. Ook een ideetje van haar.
Cliffhanger
Er was echter een ontmoeting op zondag die me weer even een echte fanboy liet voelen… Daar vertel ik je binnenkort over.
Het hamburgerbakje is authentiek. Dat bewijzen de kaasresten die er nog in zaten. Zelf ben ik niet een verzamelaar die hamburgerbakjes en dat soort zaken bewaard. Strips en boeken over strips, daar ligt mijn focus.
In het pakket zat ook een boekje over hoe Brussel in strips voorkomt, maar die staat niet op de foto. (Niet thematisch verantwoord).
