Er staan twee tikfoutjes in het stuk: Het verhaal van de Hobgoblin stamt uit de jaren tachtig van de vorige eeuw, niet de jaren dertig. En achter in het boek heb ik een top-15 van wat ik de beste Spider-Man-verhalen ooit vind, geen top-5. Verder ben ik natuurlijk harstikke blij dat het stripblad Zone 5300 en journalist Natasja van Loon aandacht aan mijn boek hebben besteed.
Leuk detail: de portretfoto maakte mijn broertje Bas tijdens de boekpresentatie. Deze is al op verschillende plekken gepubliceerd.
Mijn vriend Tony Stark kwam ook nog even langs om hoi te zeggen. Check het instagramaccount van deze sympathieke cosplayer: youkno_whoiam. Foto: Linda Delis.
Dit weekend vond voor de tweede keer de Amsterdam Comic Con plaats. Kort samengevat: I had a blast.
Samen met mijn vriendin Linda zat ik twee dagen achter mijn eigen tafeltje om Mijn vriend Spider-Man: Superhelden, geeks en fancultuur aan de lezer te brengen. Aangezien dat boek voor een groot deel gaat over de mensen die zo’n comic con bezoeken, moest dat wel lukken. Dat hoopte ik dan maar, want eigenlijk had ik geen idee hoe goed of slecht het boek het zou doen. Het was dus gokken hoeveel boeken we moesten meenemen. Dit was mijn eerste Con achter de tafel en die ik niet bezocht als journalist of liefhebber. Da’s toch een aparte ervaring.
Foto: Linda Delis.
Het leuke is dat Jeroen van Trierum, samen met Ferdy Lopulalan de organisator van de Comic Zone, na het lezen van Mijn vriend Spider-Man besloot mij uit te nodigen. Hij is zelf een groot stripliefhebber en Spidey-fan en herkende veel van zichzelf in mijn verhaal. Het was Jeroen die me zondag interviewde tijdens een panel over mijn boek. Een erg leuk en ontspannen gesprek, met ook enkele interessante vragen uit de zaal.
Michael en Jeroen over hun vriend Spider-Man.
Foto: Jasper van Vugt.
De dag ervoor had ik de eer om Ger Apeldoorn te interviewen. Apeldoorn was vroeger de vaste vertaler van de X-Mannen bij Juniorpress en daarom een jeugdheld van me. Tijdens het panel hadden we het over hoe lastig het is om Chris Claremonts teksten te vertalen en waarom de verhalen van deze legendarische X-Men-schrijver zo goed waren. Ook vertelde Ger over zijn bijna ontmoeting met Stan Lee en enkele andere leuke anekdotes. Hij is op dit moment druk met het promoten van het boek Behaving Madly, dat hij samen met Craig Yoe schreef. Een mooi koffietafelboek vol met Mad imitaties, vaak gemaakt door de tekenaars die ook voor Mad werkten.
Met de enige echte Gé Apeldé. Foto: Linda Delis.
Linnentasjes
Zaterdag zaten Linda en ik naast Kenny Rubenis en zijn zus Lesley. Gezellige buren om zo’n eerste dag naast je te hebben. Kenny is natuurlijk de stripmaker van de succesvolle strip Dating For Geeks en een doorgewinterde stripbeurzen-gast. Er stond die middag dan ook weer een aardige rij met fans die een album bij hem wilde kopen. Ze kwamen ook voor de linnentasjes die Kenny speciaal had laten maken. Linnentasjes? Die associeer je toch met heel wat andere stripbeurzen en veel stoffigheid. ‘Niet meer,’ vertelde Lesley, ‘Linnentasjes zijn omarmt door de hipsters. Ze zijn opeens helemaal hot.’
Zondag zat Renée naast ons, afkomstig uit de mangahoek. Ik ben haar achternaam even vergeten, maar haar strip zag er veelbelovend uit. Tijd dat ze eens op deuren van uitgeverijen gaat kloppen als ze wat meer materiaal heeft gemaakt.
Aan mijn andere zijde zat Mike Collins. Een Britse tekenaar die onder andere Doctor Who heeft getekend en Spider-Man voor de Franse markt. Dat wist ik ook niet, maar kennelijk hebben ze in Frankrijk toestemming om zelfgemaakte Spider-Man-comics uit te geven. Het grappige is echter dat die comics dus weer gemaakt worden door Britten en vertaald worden in het Frans. Bij Mike kocht ik een Spidey-print. Bij Nick Brokenshire een omnibus van de serie Amelia Cole. Ik kreeg van Nick gratis een smallpressuitgave van zijn schetsboek waar ook mooie tekeningen in staan.
De eerste editie van Amsterdam Comic Con had ik gemist vorig jaar, omdat ik toen nog heel druk bezig was met de eerste versie van mijn magnum opus. Ik kan me oververhitte zomerse dagen herinneren. Een jaar later zit je dan opeens tussen de mede geeks en wat een plezier was dat!
Popeye
Vanuit mijn stoel kwam een eindeloze stoet cosplayers voorbij. De een nog uitgebreider dan de ander, en altijd bereid om even bij de tafel te komen poseren. Toen het zondagochtend rustig was op de beursvloer, ben ik cosplayers gaan fotograferen.
Er liep ook een Lucky Luke en een Popeye rond. Die zie je niet vaak op Comic Cons. Ik laat je alvast Popeye zien, de rest van cosplayers publiceer ik later.
Queen of the Geeks
Er waren veel leuke ontmoetingen in die twee dagen. Patricia Merkelbach van het blog Hello Geeky World kwam een boek halen. Ik ontmoette Patricia een paar maanden geleden bij de Wonder Woman-persvoorstelling en we zaten meteen opdezelfde pagina. Op haar blog wisselt ze scherpe recensies af met persoonlijke stukken en artikelen over geek-zaken. Ik lees haar teksten altijd graag en vind dat ze een met haar site echt iets toevoegt aan de blogosphere. Ondertussen heeft ze Mijn vriend Spider-Man al aan meerdere mensen cadeau gedaan, alleen had ze zelf nog geen exemplaar. Dat hebben we op de beurs meteen rechtgezet, met een handtekening en een Spidey-hoofd op het titelblad. Ik ben erg blij met de steun van mensen als Patricia, want een nicheboek heeft dat soort hulp echt nodig.
Ik ontmoette mijn Amerikaanse nichtje die ik alweer een paar jaar niet gezien had. Haar vader en moeder komen in Mijn vriend Spider-Man voor, want toen Natalie nog een stuk jonger was, verbleef ik een tijdje in de VS in het huis van mijn familie. De dag erna kwamen twee van de scholieren die ze Engelse les geeft bij mijn tafel langs: ‘U bent toch de neef van onze lerares? Tof!’ Kennelijk had ze over Mijn vriend Spider-Man verteld in de les.
Mijn vriend Tony Stark kwam ook nog even langs om hoi te zeggen. Check het instagramaccount van deze sympathieke cosplayer: youkno_whoiam. Foto: Linda Delis.
Verslonden
Ook vond ik het erg leuk dat sommige mensen mijn boek al hadden en het speciaal naar de beurs hadden meegenomen voor een handtekening. Daan van den Heuvel, stripverkoper bij de AKO op Schiphol, liet me zijn goed doorgespitte exemplaar zien. Hij had het boek verslonden op vakantie.
Het was ook erg leuk om met die-hard Spider-Man-fans te spreken. Mensen die net als ik al heel lang een band hebben met Peter Parker. Een van hen was de jonge Arthur die Spider-Man leest sinds Barack Obama op de cover stond en de superheld en de president schurk de Chameleon samen versloegen in een comic. Obama is een enorme Spidey-fan, dus liefhebbers van de leukste superheld ooit bevinden zich in goed gezelschap.
Djeroon, over wie ik al eerder blogde, kwam ook nog even langs om een boek te kopen. We kennen elkaar van Instagram, maar hadden elkaar tot zondag nog nooit ontmoet. Ik vind Jeroens T-shirt erg cool en maakte een foto van deze sympathieke comicliefhebber die net als ik opgroeide met de avonturen van Peter Parker:
Uiteindelijk hebben we 23 boeken verkocht op de Amsterdam Comic Con. Een mooi aantal waar ik erg blij mee ben. Het was een kick om met zoveel mensen te praten en een krabbel in hun boek te zetten. Iedereen die langskwam voor een praatje en iedereen die een exemplaar mee naar huis nam: heel erg bedankt!
En duizendmaal dank aan Linda die zo lief was om twee dagen lang aan mijn zijde te zitten en me te helpen met de verkoop. Ik babbelde met de mensen, zij regelde de kassa. Dat was heel erg fijn en bovendien gezellig!
Geïmproviseerd reclamebord op de stand. Ideetje van Linda. We hadden ook foldertjes liggen met daarop de flaptekst en enkele quotes uit recensies. Ook een ideetje van haar.
Cliffhanger
Er was echter een ontmoeting op zondag die me weer even een echte fanboy liet voelen… Daar vertel ik je binnenkort over.
Dinsdagavond had ik een koffie- en bierdate met vriend Menno bij café Kobalt. Hij kocht meteen een exemplaar van Mijn vriend Spider-Man van me.
Erg fijn dat vrienden mijn debuut steunen. Uiteraard zette ik een krabbel in het boek. Menno maakte daar deze foto van:
Het blijft nieuw voor me, dat signeren. Zo in ’t wild is heel ontspannen. De signeersessie in de bioscoop bij Spider-Man: Homecoming was ook erg gezellig. Maar veel signeersessies doe ik eigenlijk niet. Dat maakt ze ook speciaal. En de krabbels wellicht ook een beetje.
Het is natuurlijk niet zo dat ik op straat herkend word en mensen een handtekening willen. Ik zit immers niet in een boyband van veertigplussers.
Aanstaande weekend hoop ik veel boeken te signeren tijdens de Amsterdam Comic Con. Het is een beetje gokken hoeveel exemplaren ik mee moet nemen. We hebben er in totaal 45 besteld. Geen idee hoe het loopt. In ieder geval vind ik het leuk om daar te zijn. En Linda gaat mee, dus dat is ook fijn.
Peter Parker heeft overigens ook ooit een toer gedaan toen zijn boek Webs uitkwam: een koffietafelboek vol met zijn Spider-Man-foto’s. Die signeersessies verliepen niet allemaal even vlekkeloos.
Amazing Spider-Man #307. Tekst: David Michelinie. Tekeningen: Todd McFarlane.
Op sociale media zie ik soms leuke posts over Mijn vriend Spider-Man voorbijkomen. Zoals deze van De Stripvlogger op Instagram:
Het is leuk om te zien waar mijn boek nu weer uithangt. Het is bijna alsof ik zo vakantiegroeten van hem krijg.
Natuurlijk doet het mij erg goed om dit soort berichten te zien en om van mensen te horen hoe ze mijn boek vinden. Zo had ik laatst een fijn telefoongesprek met mijn vader die een belangrijke rol in het boek speelt. Gelukkig heeft hij ervan genoten.
Met journalist, programmeur, filmrecensent en vriend Luuk van Huët sprak ik laatst over wie wij nu eigenlijk de beste vertolker van Peter Parker op het witte doek vinden.
Is dat Tobey Maguire, Andrew Garfield, Tom Holland, of toch Nicholas Hammond…?
Wie het boek Mijn vriend Spider-Man heeft gelezen, weet al waarschijnlijk welke acteur ik het beste vind.
Mijn boek Mijn vriend Spider-Man is gelukkig ook op verschillende plekken in België te koop.
Axel Watteeuw, in betere kringen beter bekend onder de naam 80s Geek, stuurde me laatst deze leuke plaatjes op.
Mijn vriend Spider-Man bij de Striep, aan Katelijnestraat 42, 8000 in Brugge:
Het is lang geleden dat ik in Brugge was. Ik verkeerde er ooit een vakantie met de Mijke uit het boek. Toepasselijk dus dat Mijn vriend Spider-Man daar nu te koop is, ook al speelt er geen scène in deze rustieke, Belgische stad.
Daarbij moet ik bekennen dat ik bij Brugge tegenwoordig vooral aan de gevatte gansterfilm In Brugesmoet denken. Heb meteen zin om die film weer eens te kijken.
Deze winkel van de keten FNAC vind je aan Veldstraat 88 te Gent. Ik vind het fijn dat mijn debuut te koop is bij een warenhuisketen als FNAC waar veel mensen over de vloer komen. In Nederland is dat helaas niet het geval voor Bruna en AKO. Maar goed, België is als land natuurlijk al veel meer gefocust op strips. Meer dan in Nederland in ieder geval.
Overigens was Axel ook een van de sympathieke bloggers die een recensie over het boek schreef. Thanks, Axel!
In een vroeg stadium van het filmmaken wordt vaak concept art gemaakt om ideeën uit te proberen en de sfeer van een film te bepalen.
Deze twee gave illustraties zijn gemaakt door character designer en concept artist Ryan Meinerding voor Spider-Man: Homecoming. Het zijn zogenaamde key frames: illustraties die de kern en sfeer van een scène weergeven.
Stripmaker Ben Vranken spotte laatst Mijn vriend Spider-Man bij boekhandel Donner in Rotterdam.
Deze winkel bevindt zich op de Coolsingel 119. Twee jaar geleden was ik daar om een middag rondom Eppobij te wonen. Dat stripblad bestond toen veertig jaar. Nou ja, het was veertig jaar geleden dat het stripblad voor het eerst uitkwam. Het is niet zo dat het blad al veertig jaar wordt uitgegeven. In 2009 is Rob van Bavel met de herstart begonnen.
Ik vind het een leuk idee dat Mijn vriend Spider-Mangezellig naast een verzamelbundel van Barbara Stok staat – al betekent het wel dat men niet veel opheeft met alfabetische volgorde. Want eigenlijk had mijn boek natuurlijk naast die van Scott McCloud moeten staan. Ook goed gezelschap trouwens.
Ik hoop dat het boek van Ben Vranken ook te koop is bij Donner. Dode Varkenskwam een paar weken geleden uit bij Xtra. Ik schreef daar dit stuk over. Als je toch mijn boek gaat halen in Donner, neem dan vooral ook het boek van Vranken mee.
Stripfan en -maker Jeroen Fellinger toont op Instagram de hele run van Peter Parker, de Spektakulaire Spiderman. 150 comics in een foto!
Nou ja, Jeroen doet het slim door het merendeel van de reeks in de shortbox te houden, en een selectie van de comics uit te stallen. 150 strips in een foto proppen is ook niet te doen. Het totaalplaatje kon mij erg bekoren, want het zijn stuk voor stuk prachtige covers. Uiteraard krijg ik als Spider-Man-fan nostalgische fuzzy feelings van zo’n foto.
Het publiceren van foto’s van je comics of action figures is een leuke manier om iets anders met je verzameling te doen. Je kunt andere geeks laten zien wat je in huis hebt, of net hebt aangeschaft. Bovenstaande foto was onderdeel van een thematische challange waarbij vrienden elkaar uitnodigen om een foto te maken van een volledige reeks onder de hashtag fullrunfriday.
Alles in één
Juniorpress was indertijd genoodzaakt om met Peter Parker bij #150 te stoppen omdat al een tijdje de verhaallijnen door alle Spider-Man-comics liepen. Het was tijdens de Kloonsaga een crossoverfestijn. En dan die losse deeltjes op de juiste volgorde uitgeven in het Nederlands werd een ramp. Dus besloot Juniorpress alle Spider-Man-reeksen te bundelen in een Nederlandse uitgave. Vanaf januari 1996 begonnen ze dus weer bij Spiderman #1. Dat betekende het einde van de losse reeksen Peter Parker, Web van Spiderman en De Spektakulaire Spiderman. Eigenlijk werd ieder nummer zo een aardige trade paperback met volledige verhalen. Een slimme zet vond ik dat toentertijd.
De cover van Amazing Spider-Man #259 is een klassieker, omdat Spider-Man hier voor het eerst sinds maanden zijn oude, vertrouwde kostuum weer aantrekt nadat hij ontdekt heeft dat zijn buitenaardse nieuwe, levensgevaarlijk is.
Dit is die cover:
Tekenaar Ron Frenz heeft zijn eigen cover opnieuw getekend en geherinterpreteerd. Brett Breeding inkte het prachtige resultaat.
Ik vind die nieuwe versie ook heel goed gelukt. Welke heeft jouw voorkeur?
Mijn vriend Spider-Man, het boek waar ik vier jaar aan werkte en dat 7 juli dit jaar uitkwam, ligt in verschillende boekhandels en stripwinkels.
Ook in Haarlem bij Athenaeum aan de Gedempte Oude gracht 70, liet stripmaker Alex van Koten, mij weten. Hij stuurde deze foto:
Het boek ligt ook bij Athenaeum in Amsterdam, op het Spui 14-16, vertelde Robert Schuit. Altijd fijn als mensen zo’n berichtje mijn kant opsturen. Vooral als blijkt dat ze ook nog een exemplaar hebben gekocht.
In principe heb ik de meeste pr-momenten nu achter de rug. Er was een paar keer sprake van dat ik bij RTL Live te gast zou zijn, maar dat is alle keren niet doorgegaan op het laatste moment. Zo gaat dat met televisie. Binnenkort word ik nog wel geïnterviewd door Jaap Stiemer van Het Noord-Hollands Dagblad. In Hoorn, de stad waar een deel van het boek zich afspeelt, dus daar heb ik veel zin in.
Mocht je het boek ergens tegenkomen, stuur je me dan een foto en het adres van de betreffende winkel? Thanks!
Mijn vriend Spider-Man is natuurlijk ook in stripspeciaalzaken te koop, waaronder Het Beeldverhaal in Amsterdam en in Almere.
In Amsterdam aan de Bilderdijkstraat 80, staat hij mooi bij de kassa, naast een nieuwe uitgave van het werk van Marten Toonder: Heer Bommel en ik.
Dit is het eerste boek dat Klaas Driebergen uitgeeft in een reeks van vier boeken onder het mom van Het complete proza van Marten Toonder. Dit eerste deel heb ik nog niet gekocht, maar klinkt erg interessant: In dit eerste deel, Heer Bommel en ik, zijn al Toonders essays, lezingen, voorwoorden en ingezonden brieven over de Bommelverhalen samengebracht. Ook de voorwoorden die hij schreef bij alle 177 Bommelverhalen. Daarnaast bevat dit deel de artikelen die Toonder schreef over strips in het algemeen.
Bovenstaande foto heb ik zelf gemaakt toen ik Het Beeldverhaal deze week bezocht. Ik krijg soms van lezers foto’s opgestuurd als ze mijn boek ergens tegenkomen. Erg leuk en ik plaats ze graag op dit blog. Het is mijn manier om wat terug te doen voor de winkels die zo aardig waren om mijn boek in het assortiment op te nemen. Op deze manier kan ik ze namelijk even onder de aandacht brengen.
Mislukt
Een tijdje geleden probeerde ik dat ook met de rubriekStripwinkels in Beeld, maar dat liep stuk op gebrek aan participatie van de stripwinkelbezoekers. Het idee achter die rubriek was dat mensen bij het bezoeken van hun favoriete stripwinkel twee foto’s maakten en enkele vragen hierover beantwoorden.
Helaas liep dit stuk op Fakebook. Mensen lezen daar vaak alleen de tekst die op Fakebook verschijnt en klikken niet door naar de blogposts, waardoor men niet verder kwam dan op Fakebook zelf de naam van hun favoriete stripwinkel roepen. Dat was niet de bedoeling natuurlijk. Misschien vonden mensen de rubriek te veel moeite of sprak het ze niet aan.
Hoe dan ook, nu met mijn boek in de winkel kan ik dus toch aandacht besteden aan sommige winkels. En dat vind ik leuk.
