Categorieën
Juniorpress Spidey's web Strips

Spidey’s web: Tombstone in de herhaling

Vorige week kwam ik deze bundel Spider-Man-strips tegen bij de American Book Center Spider-Man: Tombstone vol 1. Zonder te aarzelen kocht ik deze, want ik vind het fijn om oude verhalen opnieuw te kunnen lezen.

tombstone vol 1

Grappig want laatst vroeg ik me af of Marvel ooit de verhalen rondom huurmoordenaar Tombstone nog eens gaat bundelen. Het is alsof de stripgoden mij gehoord hebben.

Natuurlijk kan ik ook gewoon de Juniorpress-uitgaven van Peter Parker: The Spectacular Spider-Man uit de kast pakken, maar als ik de kans krijg om oude verhalen in het Engels te lezen, dan grijp ik die met beide handen aan. Niet dat de mensen van Juniorpress niet hun best deden om de strips goed te vertalen, maar ik hoor Peter Parker toch het liefste in zijn moerstaal.

Sal Buscema
Sal Buscema

Wie oude Peter Parkers in het Engels wil lezen, heeft echter behoorlijke pech bij Marvel Comics. Amazing Spider-Man wordt geregeld herdrukt in verschillende soorten uitgaven. De Marvel Marsterworks serie is de mooiste en ook meteen de duurste, maar in deze reeks is er nog geen Spectacular Spider-Man verschenen. Je kunt wel Essentials krijgen van Peter Parker, maar ik wil die verhalen het liefste gewoon in kleur lezen en op beter papier gedrukt dan krantenpapier. Behalve enkele bundels is de reeks nog niet op die manier heruitgegeven.

Ik vroeg laatst aan Tom Brevoort of we nog iets in die trant mogen verwachten en hij antwoordde: ‘My guess is that it will show up as a Masterworks volume next.’ Maar wanneer dat gaat gebeuren vertelde hij niet. En op mijn vervolgvraag heeft Tom nooit geantwoord. Geeft niet, die man is ook druk en zijn tumblr-inbox zit barstens vol asks.

Daarom ben ik blij dat ik deze bundel tegenkwam. Het verhaal van Tombstone liep indertijd als subplot door de lopende reeks heen, dus de bundel bevat aardig wat deeltjes. Schrijver Gerry Conway was toen ook goed bezig kan ik me nog herinneren. Hij schreef tegelijkertijd ook Web of Spider-Man. Tegenwoordig schrijf hij nog wel eens een deeltje van een miniserie, maar de hoofdserie helaas niet.

Uit: Peter Parker, The Spectacular Spider-Man 139.
Uit: Peter Parker, The Spectacular Spider-Man 139.

In deze verhalen wordt de achtergrond van Tombstone, de best betaalde huurmoordenaar, onthuld. Lonnie Lincoln zat met Joe Robertson op de middelbare school. Als Robertson een artikel over Lonnie wil schrijven voor de schoolkrant, waarin hij onthult dat Tombstone schoolgenoten afperst voor ‘bescherming’, overtuigt Lonnie hem met geweld dat artikel niet te publiceren. Als Robertson acht jaar later voor een krant in Philadelphia werkt, betrapt hij Tombstone op het vermoorden van een informant. Bang dat Tombstone hem en zijn gezin iets aan zal doen, zwijgt Robertson erover. Jaren later werkt hijj voor The Daily Bugle en komt Tombstone naar New York. Hij is ingehuurd door Kingpin. Al die jaren heeft Robertson gezwegen en heeft zijn oud-schoolgenoot mensen vermoord. Als Robertson eerder zijn mond open had gedaan, was Tombstone opgepakt en hadden die mensen nog geleefd. Joe besluit niet langer te zwijgen en biecht alles op door een tape in te spreken en die aan Peter Parker te geven.

Hier laat ik de synopsis even bij, want je wilt ongetwijfeld deze verhalen zelf gaan lezen. Conway trakteert ons op een mooi ethisch dilemma dat ook nog eens tijdloos is.

Uit Peter Parker, The Spectacular Spider-Man 139.
Uit Peter Parker, The Spectacular Spider-Man 139.

Het tekenwerk van veteraan Sal Buscema (1936) was toen heel sterk, dus op grafisch vlak valt er al genoeg te genieten. Buscema is heel goed als visueel storyteller en hoewel hij niet zo van achtergronden tekenen houdt, tekent hij mensfiguren des te overtuigender. Buscema is inmiddels tachtig jaar en soort van met pensioen: hij inkt hier en daar nog wel eens een comic maar verder niets.

De verhalen in deze bundel zijn dan ook bijna dertig jaar oud… Damn, dat soort dingen drukken je meteen met je neus op de feiten: deze Spidey-fan wordt oud. En na al die jaren heb ik nog steeds zin om Spider-Man-comics te lezen.

cover Spectacular Spider-Man #139

Alleen, zolang als Dan Slott de nieuwe verhalen pent, acht ik de kans zeer klein dat ik – vrijwillig – nieuwe Spidey-comics lees. Vandaag las ik toevallig wat recensies van recente nummers en die maakten pijnlijk duidelijk dat de nieuwe avonturen nog steeds slecht in elkaar zitten. Dus ben ik nog blijer met deze bundel oude verhalen. Nu maar hopen dat Marvel niet te lang wacht met het uitbrengen van Volume 2.

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: Mooie McFarlanes

Inmiddels ligt de tijd dat Todd McFarlane maandelijks de avonturen van Spider-Man tekende alweer ver achter ons. Toch kijk ik nog graag naar zijn tekenwerk uit die periode.

spidey-mcfarlane

Eerder schreef ik al over wat McFarlanes tekenstijl nu zo revolutionair maakte en welke impact hij op de look van Spider-Man en op mij als jonge lezer had. Vandaag beperk ik me tot het tonen van enkele plaatjes die er voor mij extra uitspringen.

Amazing-Spider-Man-McFarlane
Uit Amazing Spider-Man #306.

Uiteraard heeft McFarlane het Webhoofd ontelbare keren webslingerend getekend. Dit stripplaatje staat op dit moment op de desktop van mijn smartphone omdat ik het zo’n toffe illustratie vind. Zonder dat de tekenaar snelheidslijnen gebruikt, is duidelijk dat Spidey met flinke vaart door New York slingert, de ene weblijn na de andere afschietend. Er zit ook lekker veel dieptewerking in het beeld. Dit komt niet alleen doordat McFarlane met de draden op de voor- en achtergrond meerdere lagen heeft aangebracht, maar ook door het dwingende perspectief van de gebouwen op de achtergrond. (Amazing Spider-Man #306)

Voordat Spidey trouwens wegslingerde in datzelfde nummer, maakte hij een stel reporters duidelijk dat hij niet gediend is van een videocamera in zijn gezicht. Met dit shot opent Amazing Spider-Man #306. Het plaatje geeft een nieuwe betekenis aan het woord webcam:

spiderman_webcam

Impressionisme
Spidey wederom aan een webdraad, maar dan zeer impressionistisch getekend. Waarschijnlijk had McFarlane haast om het nummer af te krijgen, want in het plaatje er boven op dezelfde pagina, slingert Spidey helemaal zonder achtergrond rond.

spider-man-webslingerend-mcfarlane
Uit Amazing Spider-Man #303

Toch vind ik dit een mooi plaatje, juist door het silhouet van New York. McFarlane zet de contouren neer, je mag de rest als lezer zelf invullen. Je zou je kunnen voorstellen dat een pop-artschilder deze illustratie gebruikt als basis voor een schilderij. De scan is van de Nederlandse versie:  het rood is slordig buiten de lijntjes afgedrukt. Dat kwam toen nogal eens voor.

Deze kwam al in eerdere posts voorbij, maar moet toch wel een van de grappigste momenten uit de reeks verhalen van David Michelinie en McFarlane zijn: Spider-Man deelt handtekeningen uit tijdens Parkers signeertoer voor zijn boek Webs.

spider-man-handtekeningenDit is de versie zonder tekst, maar uit de oorspronkelijke dialoog wordt duidelijk dat Spider-Man hier een handtekening uitdeelt aan Hollywoodactrice Glenn Close: ‘You’d like that signed, “With Love, Spidey”? Certainly Ms. Close, and by the way I thought you were terrific in Fatal Attraction!’ Tegenwoordig is Spider-Man zelf zo’n bankable Hollywoodster (met vijf films met zijn naam in de titel en recent een indrukwekkend optreden in Captain America: Civil War) dat een signeersessie eigenlijk niet zo gek meer lijkt.

Romantisch
Uiteraard mag een illustratie van Peter en Mary Jane niet ontbreken. Nu tekende McFarlane Mary Jane geregeld in sexy poses tijdens fotoshoots, maar dit huiselijke plaatje is wel een van de meest romantische uit die periode. Peter heeft MJ net laten weten dat hij de baan als researcher in Kansas niet zal aannemen, ze hoeven dus niet te verhuizen. MJ had net besloten dat ze niet wil dat haar carrière als fotomodel Peters loopbaan als wetenschapper in de weg gaat zitten en heeft de hele avond koffers ingepakt. Daarom faket ze hier dat ze flauw valt van het nieuws. Peter draagt haar naar de slaapkamer en wat daar gebeurt laten de mensen van Marvel natuurlijk niet zien, anders zouden ze ruzie krijgen met de Comics Code Authority. (Toevallig ook Amazing Spider-Man #303)

ASM #303. Illustratie: Todd McFarlane
ASM #303. Illustratie: Todd McFarlane

Venom
Tot slot, de superschurk die David Michelinie en McFarlane creëerden en die een van de meest gedenkwaardige tegenstanders is in het Spidey-universum: Venom. Ik weet niet zeker of ik dit nu de mooiste illustratie van Venom vind, maar hij ziet er hier wel heel dreigend op uit. Ook vind ik dat niemand Venom zo tof tekende als McFarlane. Hij had deze schurk echt goed in de vingers en liet hem eruit zien als menace waar je niet omheen kunt.

Coverillustratie Amazing Spider-Man 316.
Coverillustratie Amazing Spider-Man #316.

Er zijn nog wel meer mooie McFarlanes te vinden in zijn Spider-Man-oeuvre, maar vandaag laat ik het hier even bij.

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: Peter Parker houdt van comics

Een van de dingen die Peter Parker en ik met elkaar gemeen hebben is een passie voor comics en superhelden.

Amazing Spider-Man #-1 (coverdatum juli 1997) speelt zich drie jaar af voordat Peter zijn spinnenkrachten krijgt. Samen met Ben en May ruimt hij de zolder op. Peter vindt een doos met oude comics die van Ben zijn: Marvel Mystery, All Winners, Young Allies, Captain America en The Sub-Mariner. Allemaal Marvel Comics uit begin jaren veertig (toen Marvel nog Timely heette).

spider-man leest comics

‘They’re filled with honest to gosh heroes in colorful costumes,’ zegt Ben. ‘True CHAMPIONS OF JUSTICE who also served as role models for HONOR, INTEGRITY and RESPONSIBILITY!’

Stan Lee had het niet beter kunnen zeggen, maar May vindt dat Ben overdrijft. Peter is echter zeer geïnteresseerd in de superhelden van weleer. Als hij de comics op bed ligt te lezen, droomt Peter ervan zelf ook een superheld te zijn. Zijn kostuum lijkt erg op die van Captain America. ‘It must feel great to be ADMIRED by the police and the press. To be IDOLIZED by the public!’ De toekomstige Spider-Man moest eens weten.

Peter Parker leest comicsZijn dagdromen worden onderbroken door Ben, die een met Peter wil honkballen. Het is zijn bedoeling dat door sporten Peters zelfvertrouwen een boost krijgt, maar als Ben de bal gooit slaat Peter die letterlijk mis met de honkbalknuppel en valt op zijn kont. Peter heeft geen aanleg voor sport. Ook dat hebben hij en ik helaas met elkaar gemeen.

Webschieters
Als de familie Parker later met oude kleren van zolder richting het Leger des Heils loopt, wordt May omver gereden door een jongen op een skateboard en verstuikt haar enkel. Peter voelt zich hulpeloos. ‘Some super hero I’d make. I just stood there… while that punk ran down my Aunt! If only there were some way to STOP him.. If only I could reach out… and snag him!’ denkt Peter, terwijl in zijn brillenglazen de skateboarder steeds kleiner wordt. Dit voorval en de superheldenverhalen geven Peter het idee voor zijn webschieters. Het basisidee hiervoor ontwerpt hij dus een paar jaar voordat hij Spider-Man wordt. Tenminste, volgens dit verhaal van Tom DeFalco en tekenaar Joe Bennett. Peter tekent de webschieters als Ben opmerkt dat hij zijn comics aan een stel buurtkinderen heeft weggegeven. Met andere woorden: zijn interesse in wetenschap heeft die in strips vervangen.

Peter-ontwerpt-webschietersOude liefde roest echter niet.

Supergirl
Als Peter met Mary Jane jaren later in Cleveland zijn om zijn boek Webs te promoten, een koffietafelboek waarin de beste van zijn Spider-Man foto’s verzameld zijn, laat een fan zijn stapel vintage comics vallen die hij op een naburige stripbeurs wil verkopen. Een van die strips is Action Comics #285, waar Supergirl en Superman gezamenlijk op de cover staan omdat Superman haar aan de wereld voorstelt. Peter herkent de comic meteen, want die had hij ook als kind. ‘I had a crush on the girl in the mini-skirt’, bekent hij. Als Peter even later achter de signeertafel zit, wordt de betreffende comic onder zijn neus geschoven. Mary Jane heeft dit dure cadeautje voor Peter gekocht: ‘Just wanted to show you I wasn’t jealous of the “other woman” tiger!’ zegt ze terwijl ze Peter omhelst en op zijn wang kust. (Te lezen in Amazing Spider-Man #306)

spider-man-supergirl

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: Fan van seventies Spider-Man

Er zijn nog genoeg mensen die de Spider-Man TV-serie uit de jaren zeventig een warm hart toedragen. Dankzij het web vinden die elkaar.

spider man 70s kick ninjasZoals ik eerder schreef is Nicholas Hammond de eerste acteur die ik Peter Parker zag spelen in een live-action versie van Spider-Man. Mijn jongenshartje klopte iedere vrijdagavond sneller als Sky Channel weer een nieuwe aflevering uitzond. De video-opnames van de afleveringen heb ik grijsgedraaid.

Inmiddels zijn we heel wat jaren verder en is er moeilijk aan die afleveringen te komen. Ze staan op YouTube, in een slechte resolutie en het is nog maar de vraag hoe lang dat zo is voordat ze eraf worden gehaald vanwege de inbreuk op auteursrechten. Daarom is fan Stuart Green op Change.org een petitie gestart in de hoop dat de serie op bluray uitgebracht zal worden. Ik heb daar een hard hoofd in, maar heb uiteraard wel getekend.

1970s_spiderman_013Op Facebook is een hele pagina aan de serie gewijd. Er staan hoge resolutieversies van foto’s, frames en promotiemateriaal van de serie op. Inmiddels heeft de pagina ruim 3400 likes dus als al die mensen nu even de petitie ook tekenen, schiet het een beetje op. (Er is ook nog een tweede FB-pagina met soorgelijk materiaal.)

@SpidermanCBS70s op twitter kletst zo nu en dan met @nicholasham1 en plaatst ook wel eens beeldmateriaal uit de serie. Hij vertelde me dat hij een album heeft met plakplaatjes uit de serie. Die is volgens mij in Nederland nooit uitgebracht. Als kind zat voor de tv foto’s te maken die nagenoeg allemaal mislukten.

Zo ziet het er in de serie uit als Parkers spinneninstinkt afgaat.
Zo ziet het er in de serie uit als Parkers spinneninstinkt afgaat.

Ik vind het heerlijk om die oude foto’s weer te zien en door de albums heen te bladeren. Ook vind ik de fanart hartverwarmend.

Fan-art: Gabriel Tora.
Fan-art: Gabriel Tora.
1970s_spiderman_fanart
Fan-art: Simon Williams. http://simon-williams-art.deviantart.com/art/Nicholas-Hammond-as-Spider-man-503678263
Fan-art: Jon Pinto.
Fan-art: Jon Pinto.

Ook Axel Ross liet zich door de serie inspireren. Het was Paul Allen die de overeenkomst opmerkte:

1970s_spiderman_alex ross

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: The Making of Hobgoblin

De oorspronkelijke Hobgoblin zal altijd een van mijn favoriete superschurken blijven. Zo kwam dit nare heerschap tot stand.

Over Hobgoblin heb ik al eerder geschreven, maar goed, hij is dan ook mijn favoriete Spider-Man-schurk. Sowieso heeft ons favoriete Webhoofd natuurlijk niet te klagen wat tegenstanders betreft: naast Batman heeft hij de interessantste rogues gallery. Venom, Kingpin, Doctor Octopus, Vulture, Sandman, Norman Osborn, Foolkiller, J. Jonah Jameson, Sin-Eater en the Black Fox, zijn toch wel mijn favoriete schurken.

Hoe Hobgoblin tot stand kwam wordt mooi uitgelegd in dit artikel uit Marvel Age #5 (1983). Marvel Age was een uitgave van Marvel waarin nieuwe series, verhalen en andere zaken werden aangekondigd. Met previews, maar vooral ook interviews met de makers. De serie liep van 1983 tot en met 1994 en beslaat 140 comics. Vroeger kon ik ze nog wel eens vinden in stripwinkel Het Gele Teken, maar veel heb ik er nooit kunnen lezen. Jammer, want ik hou erg van dit soort uitgaven. Marvel Age was eigenlijk een reclameblaadje, maar toen het uitkwam waren er nog geen blogs en dus was ik blij met alle informatie die ik kon krijgen.

Het artikel The Making of Hobgoblin vertelt waarom Roger Stern deze schurk bedacht, wat het idee achter zijn look is en hoe die look tot stand kwam.

Marvel Age #5 (1983) 001_hobgoblin Marvel Age #5 (1983) 002-hobgoblin Marvel Age #5 (1983) 003-hobgoblin

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: De vergeetachtige Spider-Man

Een tijdje geleden kreeg ik een mailtje van Jasper Koning, een journalist die onder andere bij VPRO’s Tegenlicht werkt. Jasper kent deze rubriek en is begonnen met het herlezen van Amazing Spider-Man. Dat moet toch een hoop leesgenot opleveren. Er viel hem echter iets aparts op:

‘Het viel me ineens op hoe vergeetachtig Spidey is. Met name bij Kingpin lijkt hij regelmatig te vergeten hoe snel die grote criminele baas is. Toen ik dat zag, bleek dat Spidey van anderen ook vaak vergeet hoe snel ze zijn. Handig trucje natuurlijk om Spidey af en toe eerst in de problemen te helpen, zodat ie er later weer uit kan komen, maar vond het wel geinig.’

En gelijk heeft hij, kijk maar eens naar deze paar voorbeelden (er zijn er nog veel meer!)

spiderman_kingpin_03
In strijd met Kingpin. Prachtige prent van John Romita Sr. trouwens.
spiderman_rocket_racer
Tegen de Rocket Racer. Illustratie: Ross Andru.

spiderman_kingpin_02 spiderman_kingpin_01

Continuïteit
Bij Marvel Comics gold vroeger de regel: iedere comic is iemands eerste. Daar werd mee bedoeld dat je altijd de dingen zo duidelijk mogelijk moest maken, zoals de krachten van een tegenstander. Bij de Kingpin, alias Wilson Fisk, wordt altijd verwezen naar het feit dat hij er als een dikke vent uitziet, maar dat dit schijn is: hij is een en al gespierde massa. En daarbij beweegt hij dus heel snel. Schrijf dat maar even ergens op, voor het geval je het vergeet.

Bovenstaande regel is ook bedacht zodat mensen de doorlopende verhaallijnen makkelijk kunnen volgen. Vandaar dat de personages vaak terugdenken wat er de aflevering ervoor is gebeurd. Fijn als je dat vorige deeltje niet gelezen hebt, maar een vervelende herhaling voor wie de afleveringen achter elkaar leest.

Ik weet niet of Jasper inmiddels weer gestopt is met het lezen van de Spider-Man-reeks, maar ik dank hem in ieder geval hartelijk voor zijn mailtje, want dit soort observaties zijn altijd leuk om te lezen.

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: Black Cat versus Catwoman

In deze illustratie van Vinz el Tabanas zien we Spider-Mans Black Cat in gevecht met Batmans Catwoman.

Black-cat-vs-Catwoman-by-Vinz-el-TabanasTenminste, de titel van de illustratie Black Cat vs Catwoman impliceert dat het hier om een gevecht gaat. De houding waarin Tabanas de dames getekend heeft, lijkt ook aan te duiden alsof het om een lesbisch onderonsje tussen de stoeipoezen gaat. Vooral omdat Catwoman boos richting de camera kijkt, alsof de twee dames betrapt worden. Het web staat vol met erotische en zelf pornografische afbeeldingen van stripfiguren. Als je wil weten wat Venom met Mary Jane zou uitspoken is dat beeld slechts een google search van je netvlies verwijderd.

Black Cat is een van mijn favoriete personages uit het Spider-Man universum. Ze is een sexy vrouw die haar mannetje staat. Iemand die het avontuur op zoekt en die op ethisch vlak in een schemergebied zit. Daarbij is ze nogal een heethoofd. Gepassioneerd stort ze zich op de relatie met Spider-Man, omdat ze zich aangetrokken voelt tot zijn avontuurlijke kant. Peter Parker laat haar echter koud, wat een bijzondere twist is in het liefdesleven van Peter, waarin Spider-Man meestal een obstakel is. Daarbij is Black Cat onweerstaanbaar: je weet dat ze fout is, toch val je voor haar. Ze is de femme fatale in Spider-Mans wereld.

Net als pa
Black Cat werd gecreëerd door schrijver Marv Wolfman en ontworpen door Dave Cockrum. Ze duikt voor het eerst op in Amazing Spider-Man #194, in een verhaal van Wolfman en tekenaar Keith Pollard.

Black Cat, alias Felicia Hardy, is de dochter van wereldberoemde geveltoerist die in de gevangenis zit. Felicia is nog maar een tiener als ze besluit in de voetsporen van haar vader te treden. Ze begint op die leeftijd met zichzelf te trainen in vechtsporten en te leren hoe je sloten en kluizen open krijgt en beveiligingssystemen omzeilt. Aan het begin van haar carrière maakt Black Cat gebruik van het bijgeloof dat een zwarte kat ongeluk zou brengen. De plekken waar ze haar tegenstanders ontmoet bestudeert ze nauwkeurig zodat ze vallen kan leggen. Wie haar achtervolgt wordt overvallen door allerlei pech – maar die pech is door de slimme planning van Felicia allesbehalve toeval.

Zoals ik eerder beschreef wordt Felicia Hardy verliefd op Spider-Man en besluit zelfs de misdaad op te geven als ze een relatie krijgen. Het is een relatie die vanaf het begin af aan al gedoemd is, want Spider-Man is veel te rechtlijnig voor een stoeipoes als Felicia, die het niet zo nauw neemt met de wet.

Tegenwoordig zijn de twee weer vijanden van elkaar.

batman catwoman 66

Catwoman
Ik heb altijd gedacht dat Black Cat afgeleid was van Catwoman. Hun overeenkomsten gaat verder dan hun katachtige uiterlijk. Ook Catwoman voelt zich aangetrokken tot Batman. Soms werken ze samen om de misdaad te bestrijden. En ook al blijft Catwoman een crimineel, die samenwerking wordt wel eens voortgezet tussen de lakens.

Batman Returns.
Batman Returns.

Wolfman had Black Cat oorspronkelijk bedacht als tegenstander voor Spider-Woman en zou er heel anders uitzien: ‘She wore a long dress, and had a very 30s look to her. She still employed bad luck, but she was going to be a very, very different type of character. She completely changed when I brought her over to Spider-Man.’ (Uit: Comics Creators on Spider-Man, 2004: 82).

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: Waarom ik fan ben van Spider-Man

Recent werd me gevraagd waarom Spider-Man mijn favoriete stripheld is. Hier is het antwoord.

Axel Watteuw heeft op Geekster.be de rubriek Uit de kast. Hierin gaan verzamelaars helemaal los over hun kleinoden. Hij vroeg of hij mij ook wat vragen mocht voorleggen. Dat vond ik prima natuurlijk, ook al voel ik me geen verzamelaar in de strikte zin des woords. Uiteindelijk is het dan ook een gesprek over Spider-Man geworden dat hier in zijn geheel te lezen is.

Michael_en_spiderman

Een belangrijke vraag die Axel stelde is: Wat trekt jou aan in Spider-Man?

Laat ik eerst een andere spreker hierover aanhalen.

spider-man straatroofGevraagd naar wat Spider-Man nu zo anders maakt dan andere superhelden, antwoordde Roger Stern ooit: ‘Spider-Man is both the cool guy and the outcast – often at the same time. An his powers are crazy weird! He sticks to walls. He skitters around on the ceiling. And he’ll suddenly drop down in front of the bad guys, hanging upside down on a single strand of webbing – all while making fun of them. Spider-Man is the original bad-luck kid. He learned the hard way that he had to use his powers responsibly and is pretty driven. But at the same time, he has a lot of fun with his powers. And that mix of angst and zaniness is what makes Spider-Man an original.’ (Roger Stern, The Spectacular Spider-Writer geschreven door George Khoury).

Nu is Stern een van mijn favoriete Spider-Man-schrijvers ooit, dus ik luister graag naar de man. Zijn uitspraak somt in een notendop op wat voor mij de aantrekkingskracht van dit personage is. Sterker nog: Spider-Man is mijn favoriete fictieve personage ooit. Punt.

In een artikel voor Pulpman in 2011 schreef ik wat volgens mij de charme van Spider-Man is, dat zijn kwetsbaarheid hem menselijk en zo populair maakt. In het interview met Axel geef ik een persoonlijker antwoord op de vraag waarom Spidey mijn favoriete personage ooit is:

Peter Parker 45Het korte antwoord: Peter Parker. Hij is een feilbaar mens, zoals jij en ik. Ondanks het feit dat hij superkrachten heeft, is zijn leven er niet makkelijker op geworden. Sterker nog: ik denk dat Peter uiteindelijk misschien wel gelukkiger was geweest als hij nooit Spider-Man was geworden. Peter is een prachtig mens, iemand die altijd het goede probeert te doen, ook al kost het hem op persoonlijk vlak heel veel. Zijn vrienden en familie lijden direct en indirect onder het feit dat hij Spider-Man is, toch kan hij zijn webschieters niet aan de wilgen hangen. Goed, zo nu en dan wordt het hem te veel en neemt hij afstand van het Spider-Man zijn, maar dat is altijd van korte duur. Peter geeft nooit op: zelfs als hij een vijand tegenover zich heeft die een paar maten te groot voor hem is, probeert hij deze toch te verslaan. Hij weet immers dat hij met zijn krachten een verantwoordelijkheid heeft jegens andere mensen en zijn geliefden.

mary-janeDaarbij heeft Spider-Man een fantastische supporting cast. Zijn Tante May is een interessante vrouw en in de loop der jaren verandert ze van een fragiele bejaarde naar een stoere vrouw op leeftijd. En dan heb je natuurlijk Mary Jane Watson, zijn grote geliefde. In tegenstelling tot iemand als Lois Lane, weet Mary Jane zichzelf vaak te bevrijden als ze ontvoerd wordt. Zij is een mooi en positief rolmodel vind ik. Aantrekkelijk, slim en stoer.

En daarnaast is Spider-Man gewoon een heel grappige figuur. Een stand-up comedian bijna, want tijdens de gevechten slaat hij zijn vijanden net zo goed om de oren met grappige opmerkingen en komische beledigingen als met zijn vuisten.

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: Een plastic Spider-Man

De stad hangt vol met deze reclameposter voor Madame Tussauds:

spiderman_madame_tussaudsHet wassenbeeldenmuseum in Amsterdam staat erom bekend om trends na te jagen. Is Beyoncé populair, dan zetten ze een tijdje later een wassenbeeld van haar neer in de hoop dat mensen dan komen kijken. Het gaat bij Madame Tussauds, zoals alle commerciële ondernemingen, erom zoveel mogelijk geld te verdienen. Bezoekers zijn geen gasten maar wandelende portemonneetjes. En die portemonneetjes moeten zo leeg mogelijk zijn als ze weer buiten stappen. De route die je moet volgen eindigt niet voor niets in een winkel die je door moet om buiten te kunnen komen. En in de winkel probeert het personeel je van alles aan te smeren. Dat doen ze heel vriendelijk natuurlijk, maar toch.

’s Ochtends komt het personeel ook samen en wordt erop gewezen welke targets er die dag gehaald moeten worden. Ik weet dit omdat ik ooit, lang, lang, lang geleden anderhalve maand bij het bedrijf heb gewerkt. Ik werd voor het eind van mijn proefperiode ontslagen omdat ik ’te cynisch’ werd gevonden. Ik geef toe: commerciële uitbuiting is ook niet mijn ding. Overigens voel ik me niet rancuneus over deze periode: het was vlak na mijn studie en dan pak je toch zo’n beetje iedere baan aan die je kunt krijgen. Er zijn ongetwijfeld mensen die met veel plezier bij Madame Tussauds werken.

Wassenbeelden. Zelf hou ik er niet van en ik snap ook niet waarom je naar een imitatieversie van een beroemdheid zou willen kijken. Je kunt met de poppen op de foto, maar iedereen ziet dat je niet naast de echte persoon staat. So who cares?

Trends snap ik wel en aangezien superhelden hot zijn, snap ik dat Tussauds nu met Marvel-helden op de proppen komt. Maar Jezus, wat ziet die Spider-Man er nep uit. Hij lijkt wel van plastic. Of zouden ze met het beeld een action figure bedoelen in plaats van de stripheld? Ze hadden hem beter zonder masker kunnen afbeelden zodat je Peter Parkers gezicht kunt zien. Dat had hem wat menselijker gemaakt. Dit vind ik niks.

Misschien wilden ze zich niet vastleggen aan een bepaalde vertolking van Peter. Maar dan lopen ze met Jessica Alba als Invisible Woman ook een paar jaar achter. Zeker nu er net een nieuwe Fantastic Four-film is waarin Kate Mara deze rol vertolkt.

Nee, wil je dichter bij de sterren komen, dan kun je beter hun instagramaccounts volgen. Hugh Jackman plaatst geregeld een foto of een persoonlijke video gericht op zijn fans. En dat kost je ook nog eens niks.

Fuck Madame Tussauds.

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: Hobgoblin cosplay

We blijven nog een beetje in de cosplaysfeer na mijn recente bezoek aan de Animecon in Den Haag. Ik kwam deze te gekke Hobgoblin cosplayer tegen op het blog Marvel Comics of the 1980s:

Hobgoblin-cosplay_01

Photo by Marc-Julien Objois
Photo by Marc-Julien Objois
Photo by Marc-Julien Objois
Photo by Marc-Julien Objois

Hij won een wedstrijd van MajorSpoilers.com in 2012 en ik vind het een prachtige weergave van hoe het kostuum van Hobgoblin er in het ‘echt’ uit zou kunnen zien. Ik weet niet of deze Hobgoblin zijn kostuum zelf in elkaar heeft gezet, maar het ziet er in ieder geval zeer zorgvuldig gemaakt uit. Uiteraard zullen ze bij een filmadaptatie met Hobgoblin voor een andere benadering kiezen, want deze is te carnavalesk, maar toch vind ik hem heel tof. Vooral dat masker… Brrr, die wil je toch niet ’s avonds in een donker steegje tegenkomen.

ASM-238-hobgoblin-intro

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: Heftige reacties op de dood van Gwen Stacy

De lezers reageerde indertijd heftig op de dood van Gwen Stacy. Een bloemlezing uit de brievenrubriek in de Spider-Man-comics.

In 1973 werd Gwen Stacy vermoord door de Green Goblin door haar van de Brooklyn Bridge af te gooien. Spider-Man probeerde haar te redden, maar slaagde daar niet in. Sterker nog: door zijn webdraad werd Gwens nek abrupt naar achteren gerukt en brak.

Spiderman_dood-gwenAls je denkt dat reacties op controversiële verhaallijnen alleen tegenwoordig online heftig zijn, vergis je je. Nadat Amazing Spider-Man #121 en #122 uitkwamen, klommen de fans in de pen. Sommigen prezen deze gewaagde stap, anderen hadden hun (doods)bedreigingen klaar voor hoofdredacteur Roy Thomas, John Romita Sr. en Gerry Conway. Alle drie waren de heren verantwoordelijk voor de beslissing om Gwen om te leggen. Conway kreeg misschien nog wel de meeste modder naar zijn hoofd gegooid omdat hij degene was die het verhaal schreef.

Sommige briefschrijvers waren simpelweg geschrokken: ‘Gentlemen, as you said, Spider-Man #121 was a shocker. Frankly, I wonder what kind of home life you people must have, or had as children,’ vraagt Donald Shinners uit Wauwatosa zich af.

Kent Raleigh Jr. uit Phoenix: ‘You guys should change your names to the Marvel Soap Opera & Murder Co. Inc. Just like Spidey, you’re giving my ulcers ulcers!’

Anderen waren radicaler in hun bewoordingen. De Californische Richard Nathan uit Van Nuys vindt Conway niet goed genoeg om Spider-Man te schrijven: ‘The atrocity you commited in issue #121 was only the latest of your crimes. You must be taken off this magazine! […] I am disgusted with all of you for letting issue #121 happen.’

In een andere brief suggereert Nathan: ‘Somebody ought to throw Gerry Conway off the George Washington Bridge to see if the fall kills him before impact.’

Jane Starr uit Edmonton Canada, maakt de mensen bij Marvel eerst uit voor alles wat vies en lelijk is om haar brief te eindigen met: ‘Wait till I get you!!!!! This better turn out to be an illusion or something – or else.’

Er zaten ook lezers tussen die de dood van Gwen toejuichten, zoals Jane Hollingsworth uit Port Angeles: ‘I fervently hope Gwen doesn’t make miraculous recovery in #122 (or in any subsequent issues). I also hope Peter doesn’t mourn her too long. Even though he was stupidly in love with her, how long can he grieve over a person whose brain was constructed entirely out of old Pepsi bottles, and whose personality had the exact color, consistency, and flavor of a loaf of Wonder Bread?’

Hieronder de brievenpagina’s met Gwen-brieven die na Amazing Spider-Man #122 werden gepubliceerd. De plaatjes zijn groter dan hier afgebeeld, klik op ze met de rechter muisknop en kies ‘view image’ voor volledige grootte:

bozebrieven_gwen_ASM_124 bozebrieven_gwen_2v2_ASM-12 bozebrieven_gwen_3v2_ASM-12 bozebrieven_gwen_4_ASM-127

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: De Hulk en Spider-Man geschilderd door Bob Larkin

Soms kom ik een illustratie tegen die ik meteen herken van vroeger, zoals deze prachtige schildering van de Hulk door Bob Larkin.

Larkin HulkIk had dit schilderij als postkaart vroeger, die ik waarschijnlijk gekocht heb in stripwinkel Het Gele Teken. Ik kende de schilder verder niet, maar door het blog Marvel Comics of the 1980’s weet ik nu dat het Bob Larkin is, die ook veel geschilderde covers voor Marvel Comics heeft gemaakt. Hij maakte covers voor titels als The Savage Sword of Conan, Marvel Super Special, Marvel Preview, Crazy Magazine, The Deadly Hands of Kung-Fu, Planet of the Apes en Tomb of Dracula.

Larkin maakte ook deze geestige ontmoeting tussen Spider-Man en de Hulk als omslag voor Crazy #42. Crazy was Marvels antwoord op de Mad. De groene reus lijkt wel wat op Lou Ferrigno vind ik:

spiderman_hulk_bob_larkin

Op hetzelfde blog kwam ik ook deze Spider-Man-cover tegen. Larkin voorzag de Marvel Fireside Books, de oerversies van tradepaperbacks, van dit soort mooie omslagen.

Amazing Spider-Man Fireside 001

Ik denk dat dit ook een cover is voor een zo’n trade:

Spiderman_bob_larkin_82Larkin maakt sfeervolle beelden. Ik kan me voorstellen dat mensen specifiek voor zijn omslagen boeken aanschaffen.

Ook maakte hij deze mooie cover voor Parallel Lives, de graphic novel die vlak na de bruiloft van Peter en Mary Jane uitkwam en die over hun relatie gaat. Het verhaal behandelt hoe ze elkaar ontmoetten, samen opgroeiden, verliefd werden en uiteindelijk trouwden. Geschreven door Gerry Conway en getekend door Alex Saviuk.
spiderman_Larkin_ParallelLives

Als jonge lezer vond ik dit al een mooie cover. Het was de meest realistische afbeelding die ik tot dan toe van Mary Jane had gezien. Spider-Man komt daarentegen wat vlak over op de illustratie.

Meer Bob Larkin
Dit blog staat vol met zijn werk en wordt beheerd door drie van zijn fans.