Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: Was dit de inspiratiebron voor Spider-Man?

Stan Lee en Steve Ditko creëerden Spider-Man in 1962 voor een kort verhaal in Amazing Fantasy #15. Maar was dit Halloweenkostuum misschien een belangrijke inspiratiebron?

Het bedrijf Ben Cooper, Inc. verkocht sinds 1937 Halloweenkostuums voor kids. Daar zaten bijvoorbeeld kostuums bij op basis van Disneyfiguren, zoals Donald Duck en Sneeuwwitje. In de jaren vijftig verkocht Cooper een kostuum met de naam Spiderman en dat zag er zo uit:

Spiderman1954BenCoopercostume

In deze foto zien we een update van het kostuum: men had het masker aangepast zodat kinderen beter konden zien, wat handig is bij het oversteken bijvoorbeeld.

BenCooperspidey3Hoewel het kostuum niet echt lijkt op het ontwerp van Steve Ditko, zijn er wel enkele overeenkomsten te noemen. Sowieso de naam Spiderman natuurlijk. Het kan heel goed dat Stan Lee dat kostuum en de naam gehoord had en deze ergens in zijn onderbewuste zijn blijven hangen toen hij de plot voor Peter Parkers origin story schreef.

De site Hero Envy schrijft uitgebreid over het Ben Cooper-kostuum. Ik had er al eerder kennis van genomen, maar recent plaatste de site Spider-Man Crawlspace een link naar dit verhaal.

Deze video vertelt ongeveer hetzelfde. Hoewel ik het een slecht gemonteerde video vind, is het vooral interessant om de overeenkomst tussen het Spider-Man-masker van Ditko en het Halloweenkostuum te zien:

Overigens bracht Cooper in 1963 een officieel Spider-Man-kostuum uit op basis van het Marvel personage.

Maar hier houdt het verhaal niet op. Er zijn namelijk nog meer bronnen te noemen waarin enkele voorlopers van Spider-Man opduiken.

Voorlopers
Journey_into_Mystery_Vol_1_73In het prachtige koffietafelboek Spider-Man: The Icon van Steve Saffel staat een kleine opsomming van Spider-Man prototypes. In 1954 wordt de naam ‘Spider Man’ vermeld op de cover van Uncanny Tales #26: ‘Won’t you step into the parlor, and feast your eyes on “The Spider Man”. Overigens houdt daar de overeenkomst wel op, want dit verhaal draait om een Hongaarse leraar die gigantische spinnen wil kweken de wereld tot zijn slaaf te maken. In Journey into Mystery #73 staat een verhaal van Stan Lee en Jack Kirby dat ‘The Spider Strikes heet en waarin een gewone spin bestraald wordt met radioactiviteit. Hierdoor wordt het beest gigantisch groot, machtig en zeer intelligent. Toegegeven: het heeft allemaal niet veel met Spider-Man te maken.

Overigens, en dat is wel grappig, komen een Tante May en Oom Ben voor in Strange Tales #97 in een verhaal van Stan Lee en Steve Ditko waarin het stel een nichtje opvoedt dat uiteindelijk een zeemeermin wordt. Ook komen namen als Electro en Sandman, later bekende vijanden van Spider-Man ook al eerder voor in de comics van Stan Lee & Co.

Ik denk eerlijk gezegd niet dat we op basis van deze gegevens, noch naar aanleiding van het Cooper Halloweenkostuum, Spider-Mans officiële ontstaansgeschiedenis hoeven te herschrijven.

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: Spider-Man beeld verwijderd vanwege erectie

Sinds vorig jaar stond op de voorgevel het Lotte Shopping Center in Busan, Zuid-Korea een groot Spider-Man-beeld. Omdat men de erectie van de held aanstootgevend vindt, is het beeld nu verwijderd.

spider-man_beeld

Dat meldt de site Kotaku.com.

Niet zo slim een Spider-Man met erectie boven een speelplaats te hangen, zou je denken. De kunstenaar Eunsuk Yoo denkt daar anders over. Die werd dringend verzocht om het beeld aan te passen anders zou het verwijderd worden. De kunstenaar koos voor het laatste en laat op zijn Facebookpagina het volgende weten:

I am the artist who made this piece. My reason for it was that I wanted apply the natural physical phenomenon to a superhero depict whats’s natural in the morning without lies and superficial-ness in a comical way.

There have been some comments on various community sites and Facebook pages that this is lewd and a disgrace to the source material. Lotte Shopping Center has received many complaint calls this morning from a certain organization, and after their meeting, it was decided that I have to either modify or take the statue down. Instead of modifying my work, I’ve decided to take it down.

It was ok for about a year and now it has to be taken down due a sudden interest in the piece, which is sad. But I understand that a piece that could be potentially interpreted as lewd can be offensive at a place like shopping mall. It’s disappointing, but I’ll reach out to the public with a better work next time.

Persoonlijk heb ik geen bezwaar tegen erecties, maar vind ik deze in het beeld van Spidey toch wel misplaatst. Het web staat vol met tekeningen met een NSFW-karakter en dat is prima, maar gezien de locatie van dit beeld snap ik dat mensen niet op iets dergelijks zitten te wachten. En daarbij vind ik de redenering van de kunstenaar ook niet echt hout snijden, al vind ik het verder wel een mooi kunstwerk.

Overigens heeft Kevin Smith er ook een handje van om superhelden en seks met elkaar te verbinden. Een mooi voorbeeld daarvan is deze scene uit Mallrats, met de klassieke Superman-discussie:

Verder op in de film heeft Jason Lee ook een gesprek met Stan Lee en probeert hij te achterhalen of Mr. Fantastic al z’n lichaamdelen heel ver kan oprekken en hoe de pik van The Thing eruit ziet. Lee verandert wijselijk het gespreksonderwerp naar een meer romantisch thema.

 

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: Peter trouwt met Gwen

Wat als Gwen Stacy niet gestorven was toen de Green Goblin haar van de Brooklyn Bridge gooide en het Peter was gelukt haar te redden?

What-If-Peter_married_gwenJe zou denken, dat we dat nooit zullen weten. Gelukkig is in strips van alles mogelijk. Marvel gaf ooit een maandelijkse comic uit onder de titel What if…? en daarin worden alternatieve gebeurtenissen getoond die afwijken van de ‘officiële geschiedenis’ in het Marvel Universum. Bijvoorbeeld wat er gebeurd zou zijn als Spider-Man in Amazing Spider-Man #1 wel lid was geworden van the Fantastic Four of hoe Peters leven was gelopen als hij wel de dief had tegengehouden die later zijn oom zou vermoorden. In het werkelijke leven kunnen we alleen maar fantaseren over hoe de dingen anders waren gelopen als we andere beslissingen hadden genomen. (Ik lig daar wel eens wakker van, en jij?) In What if..? zijn we er zelf bij.

In de eerste serie worden de verhalen verteld door the Watcher: een buitenaards wezen dat het gebeuren op aarde nauwgezet observeert. De What if-vertellingen zijn versies uit parallelle universa.

In What if..? #24 gooit the Green Goblin Gwen nog steeds van de Brooklyn Bridge af, maar weet onze favoriete muurkruiper haar toch te redden:

What-If-024-09 What-If-024-10Wat maakte nu het verschil? In de oorspronkelijke geschiedenis schoot Spidey een webdraad af die Gwens onderbeen raakte. Dit stopte haar val, maar de schok zorgde er voor dat de arme meid haar nek brak. De reddingsactie was dus mede de oorzaak van haar dood. (Als Spidey geen poging had gedaan, was Gwen trouwens evengoed overleden, want als je van die hoogte het water raakt, voelt het wateroppervlak aan alsof je op beton te pletter slaat.)

Ontmaskering
De Goblin denkt dat ze allebei verdronken zijn en vliegt weg. Dan komen Spidey en Gwen weer boven water en slingert de held zijn geliefde op het droge. Ze blijkt echter niet meer te ademen, maar mond-op-mond beademing zorgt ervoor dat Gwen weer lucht krijgt. Als de schoonheid bijkomt, schrikt ze eerst omdat ze Peter in het Spider-Man-kostuum zit. Ze denkt nog steeds dat Spidey verantwoordelijk is voor de dood van haar vader. Peter biecht zijn dubbelleven aan haar op en vertelt dat haar vader om het leven kwam door de schoorsteen die Doctor Octopus naar beneden gooide. (Zoals we alllemaal hier hebben kunnen lezen.) Gwen draait bij en Peter vraagt zijn lief ten huwelijk.

Voor ze kunnen trouwen moet Peter eerst nog met the Green Goblin afrekenen, want die weet immers ook dat hij Spider-Man is. De eindconfrontatie tussen de twee aartsvijanden vindt plaats in het huis van Osborn, waar zoon Harry getuige van is. Omdat Harry het voor zijn vader opneemt, verdwijnt de waanzin die Osborns geest beheerst door de trose gevoelens voor zijn zoon. Harry vraagt aan Peter of hij ze de kans wil geven de zaken zelf op een rijtje te zetten en daar gaat hij mee akkoord.

Trouwerij
Niets kan het huwelijksgeluk tussen Gwen en Peter nog in de weg zitten? Helaas, Peters leven kent veel tragedie en vlak na het ja-woord komt J. Jonah Jameson samen met de politie de ceremonie verstoren. Voordat Osborn weer normaal ging denken heeft hij Jameson namelijk het bewijs van Spider-Mans ware identiteit gestuurd. De hoofdredacteur van The Bugle komt Peter arresteren voor alle misdaden die Spider-Man heeft gepleegd. Tante May, die beseft dat haar geliefde neef die enge muurkruiper is, valt flauw en heeft mogelijk een hartaanval. Peter slaat op de vlucht om uit handen van de politie te blijven.

What-If-024-34Ondanks dat Gwen in deze realiteit blijft leven, is het voor het stel geen ‘ze leefden nog lang en gelukkig’. Arme Peter. Arme Gwen.

What if…? #24. Script: Tony Isabella. Tekeningen: Gil Kane & Frank Giacoia.

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: De dood van Captain Stacy

Het levenspad van Peter Parker lijkt soms geplaveid met tragiek. Hoewel hij sinds de dood van zijn Oom Ben probeert het goede te doen, kan hij soms niet voorkomen dat er door zijn heldendaden onschuldige slachtoffers vallen. Vaak komen die slachtoffers uit zijn directe omgeving. Captain George Stacy was de eerste.

Je raadt het wellicht al aan de naam, want inderdaad de oud-commissaris van politie was inderdaad de vader van Gwen Stacy, Peters eerste grote liefde. Ook was hij een van de weinige vertegenwoordigers van de sterke arm die Spider-Man wel ondersteunde.

In Amazing Spider-Man #90 (november 1970) denkt Parker eindelijk een oplossing gevonden te hebben om Doctor Octopus te verslaan. Hij ontwikkelt speciaal webvloeistof die ervoor zorgt dat zijn zesarmige vijand niet meer in staat is om mentaal zijn mechanische tentakels te besturen. Sterker nog: die armen beginnen Ock zelf aan te vallen. En dan gebeurt er dit:

ASM_090-18 ASM_090-19 ASM_090-20 ASM_090-21In tegenstelling tot wat de film The Amazing Spider-Man van Marc Webb je wil laten geloven, vraagt Captain Stacy bij zijn sterven aan Peter of hij Gwen wil beschermen en niet dat hij vindt dat Spider-Man uit haar buurt moet blijven. Al die tijd wist de beste man dus al dat zijn aanstaande schoonzoon en Spidey dezelfde persoon zijn. Hij was dan ook een zeer intelligente kerel met een zeer goede inborst. Dat maakt hem als personage wellicht een beetje vlak, want ronde personages kennen ook minder mooie kanten aan hun karakter, maar zijn dood des te tragischer.

Overigens, en dat is wel weer grappig, refereert de film Spider-Man 2 van Sam Raimi naar Stacy’s heldendaad. Hierin redt Stan Lee een vrouw van vallende brokstukken die tijdens een gevecht met Doctor Octopus naar beneden komen:
https://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=kLVBcCkVWb0#t=73

Dat Lee een held was vermoedden we natuurlijk allang, maar nu weten we het zeker. Een soortgelijke scène zat overigens ook in Spider-Man, maar aangezien het hier draait om een gevecht met Ock, leek me dit een beter voorbeeld.

Amazing Spider-Man #90. Tekst: Stan Lee. Tekeningen: Gill Kane, inkt John Romita Sr.

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: Primitieve computerspelletjes

Een echte gamenerd ben ik nooit geweest. Ik had vroeger een Commodore 64 en nu een oude, stoffige Xbox waar ik bijna niets mee doe. Ik heb dan ook niet veel ervaring met superheldengames, maar weet wel dat deze in de jaren tachtig en begin jaren negentig nogal simpel waren.

Toch was ik nieuwsgierig naar de game die in deze foto zo bewonderend wordt bekeken door Stan Lee, Spider-Man, the Green Goblin en een paar kids:
lee_goblin_spidey_spidergamesRecent stuitte ik op deze irritante reclamespot met een hyperactieve Green Goblin, voor, naar wat ik vermoed, dezelfde game:

Overigens grappig natuurlijk dat deze game is ontwikkeld door Parker Brothers. 🙂

De game is nogal primitief, maar ik denk dat de kids in 1982 er toch veel plezier aan hebben gehad. Allereerst wisten we toen niet beter. Ten tweede pakte je toch alle mogelijkheden aan om in de schoenen van je held te kunnen verkeren. Zo heb ik me indertijd prima vermaakt met de game die uitkwam naar aanleiding van Tim Burtons Batman-film, ook al stelde die naar huidige maatstaven niet veel voor.

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: Wonderbaarlijke Spinnemannen

Naar aanleiding van mijn oproep in de vorige twee afleveringen zijn een paar leuke inzendingen gekomen van Nederlandse tekenaars die Spider-Man op papier hebben gezet.

Dit groepsportret is gemaakt door Jasper Rietman. Hij tekende de superfilmhelden voor The New York Times Magazine bij het artikel ‘Hollywood’s Tanking Business Model’. In de illustratie zien we de grote filmhelden van 2014 en 2015 vechtend om een enkele dollar. Het kostuum van Spidey is duidelijk dat van The Amazing Spider-Man van Marc Webb. De reboot-reeks die iedere aflevering weer teleursteld. Stoer dat Rietman ook illustreert voor buitenlandse bladen trouwens.

NYTmag-Hollywood-jasper-rietman

Remco Polman stuurde me deze illustratie die hij jaren geleden maakte voor een scheurkalender van uitgeverij Loeb:

spider-man_remco_polman_webAls je denkt dat dit soort onderbroekenlol de mensen van Marvel te ver zou gaan, dan vergis je je. In het eerste nummer van de opnieuw opgestartte reeks Amazing Spider-Man wordt onze held aangevallen door een schurk die Skein heet en stoffen kan manipuleren. Hierdoor valt Spider-Mans kostuum uit elkaar, maar, oh, wat een mazzel, niet zijn masker. (Als je denkt: hoe dom is dat, besef dan dat Dan Slott dit verhaal heeft geschreven en dat dit soort dommigheden zijn handelsmerk zijn.) Spider-Man in zijn gewebde onderbroek wordt meteen door de menigte uitgelachen en die grap wordt uitentreuren opgevoerd in deze aflevering. Sterker nog: omdat Anna Maria, de vriendin van Peter Parker toen Doctor Octopus nog in zijn hoofd zat, de beelden op televisie ziet en drie moedervlekken onder Peters navel herkent, weet ze meteen dat Peter Spider-Man is.

Illustratie: Humberto Ramos.
Illustratie: Humberto Ramos.

Deze cartoon maakte Paul Stellingwerf voor de site IntermediairForward.nl waar ik toen de hoofdredacteur van was. Ik geloof dat we iedere week een nieuwe cartoon op de site van Paul plaatsten:

spider-man_intermediair_stellingwerfBeginnend stripmaker Ed van der Linden stuurde een illustratie van Spider-Girl en vertelt daar hetvolgende over: ‘Deze heb ik getekend voor de verjaardag van een vriendin die gek is op spinnen. Maybelle is mijn hoofdfiguurtje en daarom heb ik haar als spinnenvrouw getekend.’

spider-Woman-ed-vanderlindenTot slot een stripje van Rood Gras, dat Rob van Barneveld maakte nadat hij The Amazing Spider-Man 2 had gezien:

spider-man_roodgrasMet de titel van deze blogpost verwijs ik naar de Nederlandse uitgaven van Spider-Man waarin hij nog de Wonderbaarlijke Spinneman werd genoemd. Tegenwoordig zouden we Spinnenman zeggen vanwege die onhandige en niet te onthouden tussen-n regel die de taalmaffia van Nederland een paar jaar geleden bedacht heeft.

Dit is overigens de 52ste aflevering van de rubriek Spidey’s web, wat betekent dat ik nu een jaar lang elke week een stukje over mijn favoriete stripheld schrijf. Ik heb zojuist bijgetekend voor nog een jaar, want er valt nog veel meer moois uit het web van Spider-Man te laten zien.

Categorieën
Juniorpress Spidey's web Strips

Spidey’s web: Spider-Man door Gerben Valkema

Vorige week vroeg ik naar aanleiding van een prachtige Moebiustekening van Spidey af hoe het Webhoofd eruit zou zien als hij getekend zou worden door een Nederlandse tekenaar. Meteen stuurde Gerben Valkema me deze prachtige Elsje-pagina op:

spider-man_door_gerben_valkemaErgens in mijn achterhoofd stond me wel bij dat er ooit een Elsje-aflevering was waarin Spidey figureerde, maar ik wist het niet meer zeker. Nu wel. Een geslaagde grap van de heren Hercules en Valkema wat mij betreft.

Nederlandse voorgangers
Overigens is er wel een ooit een speciaal stripverhaal gemaakt over Spider-Man in Amsterdam voor de schoolagenda van Juniorpress. De tekenaars hiervan waren Chris Krone, Steven de Rie, Gerben den Heeten en Erik Olden. Die strip heb ik in 2009 online gezet. Ook heeft Michel Nadorp samen met Rudy Hulleman en Minck Oosterveer een Spidey-verhaal getekend voor de Junioprpress agenda 1990/91. Ik heb geen beeldmateriaal van Michel kunnen vinden, maar Oosterveer, die in 2011 overleed door een motorongeluk, blogde er in 2011 over en plaatste deze strook van de betreffende strip:

superheld-agenda_oosterveerMochten Nederlandse illustratoren zich geroepen voelen hun interpretatie van Spider-Man te delen, dan beloof ik die hier te publiceren. Ik ben vooral benieuwd naar Spidey in typische Hollandse situaties en decors. Ach, een stripjournalist mag soms toch ook gewoon dromen?

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: Spider-Man door Moebius

Hoewel Moebius naar mijn weten nooit een Spider-Man-verhaal tekende, heeft hij de muurkruiper wel geportretteerd.

Namelijk in deze poster:

spider-man-moebiusDe poster is onderdeel van een serie uit 1990 waarin Moebius personages uit het Marvel universum portretteerde. De Franse striplegende, die in 2012 overleed, heeft samen met Stan Lee wel een verhaal gemaakt over the Silver Surfer. Ook tekende Moebius deze Spidey-cover, een herprint van Amazing Spider-Man (Vol 1) #102:

spider-man cover moebiusDe afbeeldingen doen me fantaseren over hoe een compleet verhaal door Moebius (Jean Giraud) er uit zou hebben gezien. Hij was bij uitstek een tekenaar die goed uit de voeten zou kunnen met aan de enerzijds de fantastische elementen uit de Spider-Man-verhalen en anderzijds de juist zeer realistische en dagelijkse kanten ervan. Beide aanpakken werden immers gerepresenteerd door de man zelf. Het fantastische door zijn alter ego Moebius en de meer realistische weergave van de wereld door Jean Giraud. Ik had graag een avontuur met Spider-Man en Doctor Strange in de hoofdrol gezien, waarbij Moebius lekker los had kunnen gaan op de magische zaken en vreemde dimensies waar Strange doorgaans mee te maken krijgt.

Het web staat vol met illustraties van tekenaars die zich (nog) niet aan een Spider-Man verhaal hebben gewaagd maar die bijvoorbeeld wel gevraagd worden op beurzen om het Webhoofd te tekenen. Daarnaast zijn er natuurlijk veel tekeningen van amateurs te vinden. Dat roept bij mij de vraag op hoe Spidey eruit zou zien als Nederlandse tekenaars met hem aan de slag zouden gaan. Hoe ziet een Spider-Man eruit getekend door Erik Kriek, iemand die goed met het superhelden uit de voeten kan, getuige de Gutsman-strips die een smakelijke parodie op het genre zijn. Of een Spidey door Gerben Valkema, die sowieso zeer bekwaam is in het maken van pastiches van bekende stijlen, zoals hij onder andere bewees met het Bommel-verhaal dat hij tekende. En wat te denken van een Spidey door Romano Molenaar, Flo de Goede, Fred de Heij en Barbara Stok?

We weten wel hoe de Spider-Man van Minck Oosterveer er uit ziet. Die tekende in 2011 een aflevering van Spider-Island: Deadly foes.

Mochten Nederlandse illustratoren zich geroepen voelen hun interpretatie van Spider-Man te delen, dan beloof ik die hier te publiceren. Ik ben vooral benieuwd naar Spidey in typische Hollandse situaties en decors. Ach, een stripjournalist mag soms toch ook gewoon dromen?

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: Verkleed als Spider-Man naar je werk

Als Spider-Man verkleed naar je werk. Zou jij het doen?

spider-man-to-work2

spider-man-to-work1

spider-man-to-work3

De mensen van Morphsuits dachten met de komst van de nieuwe Spider-Man-film dat het tijd was voor een ‘Go to Work Dressed as Spider-Man Day’. Vriidag 25 april was het zover. Meteen een prima manier om hun nieuwe lijn suits gebaseerd op Marvel superhelden te promoten, wat natuurlijk de achterliggende gedachte achter de actie is.

Het persbericht leest als volgt:

With The Amazing Spider-Man 2 now screening in cinemas across the UK, hundreds of Brits aim to spark a national trend by ‘dressing for the job they want, not the job they have’, turning up to work dressed as the Amazing Spider-Man.

In a bid to banish the weekly blues, a movement started on the Facebook page of costume companyMorphsuits (with 1.4 million likes) where Marvel fans were encouraged to step away from conformity on national ‘turn up to work as Spider-Man’ day, on Friday 25th April.

The Spider-Man invasion has already begun with street sweepers, builders, fruit and veg sellers and office workers planning on wearing costumes.

Gregor Lawson, co-founder of Morphuits commented:

“Millions across the country go to work dressed in uniforms and standard office attire every day. There’s countless pieces of advice about dressing for the job you want when going for interviews, but what happens after you’ve got the job? Sit back and blend in? It might be scientifically impossible to actually have Spider-Man’s job, but with the launch of the most technologically advanced super hero costumes, we want everyone to break free and dream of bigger more marvelous things by unleashing their inner heroes.”

The Spider-Man costume is part of the new range of officially licensed Marvel super hero costumes – incorporating wearable smartphone technology and augmented reality to virtually bring the characters’ super powers to life, they represent the most technologically advanced super hero costumes available. Other super heroes in the collection include: Iron Man, Wolverine, Captain America and Deadpool.

“Gregor Lawson continued:

“We can’t wait to see how big this will become – Humans thrive on routine, but the daily grind can make the world a boring place – how much more fun would you tube journey be if you came across tens of Spidies reading the morning paper and negotiating the ticket barrier at Kings Cross. At the heart of Morphsuits is the passion for being the party to any occasion, and this movement does exactly that – when life get’s you down, wear a Morphsuit, it makes everything better – guaranteed.”

Official Marvel Spider-Man Morphsuits are available here.

Images: Paul Clarke

Ik heb online niet veel voorbeelden gevonden van mensen die als Spidey naar hun werk zijn gegaan. De foto’s bij het persbericht zijn uiteraard in opdracht van Morphsuits gemaakt.

NBC Reporter Brad Douglas, die ook de site Spider-Man Crawl Space beheert, maakte er een enigszins teleurstellende reportage over, want twee dj’s met een Spider-Man-masker, tja, dat was niet helemaal de bedoeling volgens mij:

Voor alsnog lijkt ‘Go to Work Dressed as Spider-Man Day’ geen succes, maar je weet nooit wat de toekomst brengt: beginnen de meeste trends immers niet klein?

Categorieën
Film Filmrecensie Spidey's web Strips

Spidey’s web: The Amazing Spider-Man 2

In zijn tweede Spider-Man-film concentreert regisseur Marc Webb zich vooral op de relatie tussen Peter Parker en zijn vriendin. De schurken spelen tweede viool. En nog behoorlijk vals ook.

tasm2_poster_300Als Spider-Man slingeren tussen de wolkenkrabbers van de betonnen jungle die New York heet, wie wil dat nu niet? Het is een van de voordelen als je door een radioactieve spin bent gebeten en de lol die Peter Parker daarin heeft, weten de filmmakers overtuigend te visualiseren. Aan het begin van The Amazing Spider-Man 2 laat het Webhoofd zich van een dak naar beneden vallen om op het laatste moment een webdraad af te schieten en over de menigte op straat te scheren. De camera volgt Spider-Man van dichtbij; soms krijgen we een point of view-shot te zien, zodat je jezelf even in het masker van het Webhoofd waant.

Los van het 3D-effect zijn dit overigens geen nieuwe filmische middelen, want die camerastandpunten werden al gebruikt in de live-action televisieserie uit de jaren zeventig. Toch zijn deze scènes erg effectief. Ook maakt Spidey bijdehante opmerkingen als hij met misdadigers vecht. Wat dat betreft hebben regisseur Marc Webb en acteur Andrew Garfield de spirit van Spider-Man goed gevangen. Voor de rest is deze nieuwe aflevering van Spider-Man vooral een kwestie van oude huiswijn in nieuwe zakken en eerlijk gezegd kennen we dat smaakje nu wel.

Romance
In The Amazing Spider-Man 2 ligt het zwaartepunt van het verhaal bij de relaties tussen de personages. De romance tussen Peter en Gwen Stacy vormt het dramatische hart van de film. Peter Parker wordt verscheurd door zijn liefde voor Gwen en de belofte aan haar vader om uit haar buurt te blijven omdat zijn activiteiten als Spider-Man gevaar voor zijn geliefden kan opleveren. Iedereen die de strips heeft gelezen, weet hoe waar die woorden kunnen zijn. Garfield en Emma Stone hebben duidelijk chemie en overtuigen als liefdeskoppel. Stone maakt van Gwen een aantrekkelijke en spunky vrouw die zich niet zo maar even laat vastwebben door haar vriendje als er gevaar dreigt. Sterker nog: vol overgave treedt ze de dreiging tegemoet. Daar moet je wel voor vallen.

tasm2_gwen_peter_smallEen andere belangrijke relatie is de vriendschap tussen Peter en Harry Osborn. Het weerzien tussen die twee is een belangrijke opstap naar de volgende film. Hoewel Dane DeHaan Osborn jr. een fris gezicht en een intense persoonlijkheid geeft, voelt deze plotlijn toch als een herhalingsoefening. We hebben het allemaal al in Raimi’s Spider-Man-films gezien. Jammer dat men bij de reboot niet gekozen heeft voor een echt radicale andere richting. De scènes tussen Peter en zijn tante May (Sally Field) voegen een welkome komische noot aan het drama toe. Grappen over het wassen van het Spidey-kostuum zijn ook weer van de partij. Wel jammer dat Garfield bij iedere scène die wat emotie vraagt zijn ogen niet droog kan houden. De naam The Amazing Kleenex-Man zou hem beter staan.

tasm2_spidey_brandweerModderfiguur
Op relationeel vlak mag Webbs derde film goed uit de verf komen, net als bij zijn vorige Spidey-film geldt dat helaas niet voor de bad guys. De karakterisatie van Max Dillon aka Electro is zelfs gênant te noemen. De sukkelige Dillon wordt zijn hele leven al door anderen genegeerd. Hij heeft het elektriciteitsnet voor de stad helemaal uitgedokterd, maar wordt door zijn baas en collega’s als sloofje behandeld. Wanneer Spider-Man hem het leven redt, denkt Dillon dat ze meteen dikke maatjes zijn. Thuis voert hij uitvoerige dialogen met zijn denkbeeldige vriend en pakt hij blij als een kind een verjaardagstaart uit de koelkast die zogenaamd door Spider-Man is gekocht. De scène riep bij ondergetekende plaatsvervangende schaamte op. Wanneer Dillon door een vaag ongeluk elektronische gaven krijgt en bij hem letterlijk de stoppen doorslaan, ziet hij kans om zijn plek in de spotlight op te eisen.

tasm2_max_dillonAls Spider-Man-purist kan ik waarderen dat men heeft geprobeerd om Electro, die in strips nogal eendimensionaal is, menselijker te maken. De filmmakers proberen sympathie voor Electro op te roepen door hem tot slachtoffer van omstandigheden te maken. Eerder lukte die benadering wel in de films van Sam Raimi waarin Willem Dafoe als de Green Goblin en Alfred Molina als Doctor Octopus, gelaagde, getroebleerde personages neerzetten. Jamie Foxx doet zijn best met wat hij aangeleverd krijgt, maar hier schiet het scenario duidelijk tekort. Electro slaat een modderfiguur.

Comic relief
tasm2_rhinoDe Rhino heeft een kleine rol in het geheel en is vooral een voorzetje voor de Sinister Six-film die eraan zit te komen. Paul Giamatti zet de schurk neer als een stripfiguur. Dat kan ik de batterij scenaristen die aan het script schreven nog wel vergeven, want Rhino zorgt vooral voor comic relief, maar zijn outfit is, net als het Spider-Man-pak uit de vorige film, een belediging voor de stripfans. Het lijkt wel of Webb en zijn team nog nooit een superheldencomic hebben gelezen.

Van alle schurken is de verhaallijn met Harry Osborn het meest interessant, al had Dane DeHaan wat mij betreft meer screentijd mogen hebben. Nu voelt zijn transformatie gehaast. Maar goed, plotgaten moet men ook dit keer weer voor lief nemen. En er moet natuurlijk wat materiaal voor deel 3 overblijven.

Het is erg jammer dat de schurken niet goed tot hun recht komen, want een superheld verdient een evenredig krachtige tegenstrever om tot zijn recht te komen. Nu is The Amazing Spider-Man 2 vooral een dramatisch verhaal waarin af en toe een kleurrijke, maar niet overtuigende gek opduikt.

Draait vanaf 24 april in de bioscoop.

Deze recensie is op SchokkendNieuws.nl gepubliceerd.

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: Even was Doctor Octopus echt eng

Doctor Octopus is nooit een van mijn favoriete schurken geweest. Een pompeus mannetje met mechanische armen en een bloempotkapsel. Zelden was hij echt bedreigend.

Dat komt onder andere door onzinnige verhalen die wat mij betreft net te veel doorslaan in het belachelijke, zoals deze:

Amazing Spider-Man #130. Tekeningen: Ross Andru.
Amazing Spider-Man #130. Tekeningen: Ross Andru.

Waarom wil Doctor Octopus met Tante May trouwen? Omdat ze een grote erfenis krijgt, namelijk een eiland in Canada vol met uranium en een kerncentrale als bonus. Nog los van de vraag van wie ze deze erfenis krijgt en waarom, is een nog belangrijker vraag waarom Octopus de moeite neemt om haar te trouwen in plaats van deze verlaten centrale, die natuurlijk volledig operationeel is, gewoon over te nemen. Maar ook superschurken hebben soms, euh, slechte dagen wellicht. En schrijvers ook, want dit verhaal mag je gerust een van de dieptepunten noemen tijdens Gerry Conways periode als hoofd-Spider-Man-schrijver. Let wel: een maand ervoor introduceerde de beste man ook de Spider-Mobile, dus kennelijk was het een slecht jaar voor hem en voor de lezers trouwens.

Maar goed, Doctor Octopus dus. Mijn negatieve beeld van deze schurk veranderde toen ik Sam Raimi’s tweede Spider-Man-film zag. Hierin is Doc Ock de tegenstander van onze held en wordt hij gespeeld door Alfred Molina. De Britse acteur weet een echt mens van Otto Octavius, zoals Octopus heet, te maken. De scène waarin Peter Parker hem interviewt terwijl ze aan de eettafel zitten met Otto’s vrouw erbij, is echt heel goed gedaan. Wie zien hier een broederlijke band ontstaan tussen twee wetenschappers. Als het lot anders had beslist, had Otto wellicht een leermeester kunnen zijn voor Peter, in plaats van hem naar het leven te staan.

Otto en Peter scheppen een band en drinken een kopje thee, in 'Spider-Man 2'.
Otto en Peter scheppen een band en drinken een kopje thee, in ‘Spider-Man 2’.

Spider-Man 2 maakt wat mij betreft ook voor het eerst duidelijk dat Octavius echt een gevaarlijke schurk is en dat zijn mechanische armen dodelijke wapens kunnen zijn. De scène waarin Otto op de operatietafel ligt en zijn armen de artsen die hem proberen te redden, een voor een afmaken, is pure horror. In deze effectieve scène laat Raimi zien dat er met Doctor Octopus niet te sollen valt. Met behulp van de kettingzagen knipoogt de regisseur en passant naar zijn eigen Evil Dead trilogie.

Soms is live-action overtuigender dan een striptekening. In het geval van Spider-Man 2 zijn niet alleen die armen van de Octopus fantastisch gemaakt en zien ze er werkelijk bedreigend uit, ook doet de soundtrack wonderen: het mechanische geluid dat de armen maken, het gillende personeel en het nare geluid als een van de slachtoffers over de vloer wordt meegetrokken en met haar nagels de vloer openrijt.

Overigens zijn er wel voorbeelden te vinden in het Spider-Man oeuvre waarin Octopus erg wel bedreigend uitziet. Deze cover van Web of Spider-Man #4 getekend door John Byrne bijvoorbeeld:

Web-Of-SpiderMan-4-coverSpider-Man probeert de gevaarlijke armen te ontwijken. De armen zijn zo sterk dat de de muur achter het Webhoofd vergruizen. Byrne toont alleen de armen en laat heel slim Otto zelf achterwege. Zijn iet wat mollige postuur en belachelijke kapsel doen de dreigende werking die van de armen uitgaat teniet. En het verhaaltje van Web of Spider-Man #4 helpt ook al niet om de reputatie van Octopus op te vijzelen: de superschurk wordt door een psychiater behandelt omdat hij na het laatste gevecht met Spider-Man geestelijk is ingestort.

Web-Spidey-4-octopus

Zucht. Eigenlijk blijf ik Octopus een sukkel vinden, ondanks het goede werk van Raimi en Molina. En hij is nog een mama’s kindje ook:

Categorieën
Film Spidey's web Strips

Spidey’s web: Lachen met Spider-Baby

Nu lees ik al jaren met veel plezier Marvel Comics en heb ik al veel gekke dingen gezien en meegemaakt dankzij de creatieve talenten die voor de uitgeverij werken. Een Spider-Baby in live-action echter nog niet. De reclamemakers van dit spotje hebben dat ‘gemis’ bij deze goed gemaakt:

Hoewel de spot reclame maakt voor het bronwatermerk Evian en voortborduurt op een spot waarin volwassenen zichzelf plotseling in een winkelrut zagen als baby, is het filmpje natuurlijk ook reclame voor de nieuwe Spider-Man-film die deze maand in première gaat. Verder snap ik niet zo goed wat spiegelbaby’s met bronwater te maken hebben, maar grappig is het wel.

Iets minder grappig maar een interessante video is deze redding van Spider-Man door Improv Everywhere:

spider-baby2
Uit Spider-Girl vol.3 #14. Tekst & tekeningen: Tom DeFalco & Ron Frenz.

Maak je maar geen zorgen, niemand raakte gewond tijdens het draaien van deze stunt. Het was een 1 aprilgrap waarvan het meeste stuntwerk in een studio werd uitgevoerd. Hier wordt dat allemaal uitgelegd.

Spider-Man in real life, het was ook te mooi om waar te zijn natuurlijk.

Spider-Girl
Nog even terugkomend op Spider-Baby, want helemaal nieuw is het fenomeen niet. In de fantastische serie Spider-Girl die gaat over de dochter van Peter Parker en Mary Jane, blijkt op een gegeven moment dat hun nieuwbakken zoontje Ben ook zekere Spinnenkrachten bezit:

Misschien hebben de reclamemakers van Evian ook eens een strip gelezen?

Pop-up store
Overigens, over Spider-Kids gesproken: in België ging op vrijdag 4 april een speciale pop-up store open om de film te promoten. Je kunt er van alles kopen, behalve comics… Brainfreeze.be schreef een verslag van de opening.