Categorie: Striprecensie

Categorieën
English Striprecensie Strips

Review: Seconds by Bryan Lee O’Malley

I read Bryan Lee O’Malley’s Seconds in one session. I couldn’t stop reading this wonderful, feel-good science fiction story by the Canadian cartoonist/musician who is famous for creating Scott Pilgrim.

seconds-coverThe main character of the 300-plus graphic novel is Katie, a talented young chef who runs a successful restaurant called Seconds. She’s respected by her peers and in the process of opening a second restaurant that will be her own. Life looks good, but then it doesn’t anymore: her ex-boyfriend pops up, her fling with another chef goes bad, and then her best waitress Hazel gets badly burned during work. Katie needs to change things, but we can’t change the past, or can we?

When a mysterious girl appears in the middle of the night, it seems Katie gets a chance to change one of her mistakes and turn her life around for the better. She only has to write down what she did wrong, ingest a magic mushroom and go to sleep. And when she wakes up, she has indeed changed the past. But for Katie, life still doesn’t seem perfect, so she goes against the rules and changes the past a second time. And a third, and a fourth, etc. But she soon discovers that going against the rules has dire consequences.
bryan-lee-omalley-seconds-01
With Seconds, O’Malley taps into a desire most of us have, since we’ve all made mistakes we’d like to change or erase from our past. Obviously Katie will abuse the gift she got to change more and more details about her life, going further back into the past to fix things until she understands the valuable life lesson that we all have to accept our mistakes, learn from them and live with them. Although the plot is somewhat predictable, I really enjoyed its execution. Especially when the fairytale-like elements turn dark and the story becomes rather nightmarish.

Just like his famous comic series about Scott Pilgrim, O’Malley draws most of his characters in a cartoony, manga-esque style. So be ready for girls with big hair, large eyes and expressive faces. Manga-style artwork is an acquired taste; I guess it’s either your thing or it isn’t.

Art-wise O’Malley had assistance from Jason Fischer, a cartoonist from LA. Unfortunately the credits list doesn’t state in what way Fischer assisted, whether he inked the drawings or was responsible for the decors, for instance. What I really liked about the art of this comic are some of the big panels in which the artists treat the reader to a wonderfully detailed drawing of the scenery, like these two:

seconds_scenery_01 seconds_scenery_02

Also, Nathan Fairbairn did a wonderful job coloring the book. I will definitely read Seconds a second time.

This review was written for and published on the wonderful blog of the American Book Center.

Categorieën
English Striprecensie Strips

Review: Iron – Or The War After

iron_cover

Iron: Or The War After is a graphic novel by Shane-Michael Vidaurri. It’s an espionage thriller with a poetic quality, taking place in an anthropomorphic world.

That’s right: the characters are animals like bears, frogs, rabbits and goats. All walking on two legs, of course. Their natures represent human kind with all its complexity and nuances.

When the rabbit Hardin, an intelligence spy from the Resistance, steals information from a military base of the Regime, his actions set off a chain of events that reverberates through the ranks of both sides, touching everyone from the highest ranking officials to his own son, who desperately wants to follow in his father’s footsteps. Who the hero or the villain is depends on which side you are on, really. A high-ranking officer like tiger Captain Calvin Engel could at the end of the story be considered a traitor to the establishment.

Iron: Or The War After is Vidaurri’s first book as an author and artist. He has worked as a colourist and cover artist for publishers like Dark Horse, Image and Archaia. He also wrote and illustrated the first issue of Jim Henson’s The Storyteller: Witches.

iron_rabbit iron_03The poetry is in Vidaurri’s wonderful art. The New Jersey born artist makes aquarelles with a monochromatic colour scheme. To tell his story about war and betrayal, Vidaurri uses earthly and cold colours like blues and greys to capture the cold of winter, occasionally placing a big splash of bright red in the form of a red cardinal or blood spatter. The visuals make reading this graphic novel a real treat and the interesting page layouts add a stilled quality to the book. The story has a tight plot, yet the visuals leave a lot of room for the reader’s interpretation.

This review was written for and published on the wonderful blog of the American Book Center.

Categorieën
Striprecensie Strips

Striprecensie: Suikerschedel van Charles Burns

Met Suikerschedel heeft Charles Burns eindelijk zijn trilogie afgerond. De puzzelstukjes zijn compleet maar het plaatje blijft deels gehuld in mysterie. Het levert een boeiende leeservaring op.

SUGAR-SKULL_charles_burns

charlesburns_zelfportret
Charles Burns. Zelfportret.

In de albums X, De Korf en Suikerschedel mengt Burns de beeldtaal van Hergés Kuifje met elementen van het werk van Willam Burroughs en met een flinke scheut David Lynch. Het resultaat is verbluffend en, vooral de finale, ontroerend.

Toen ik begin 2012 Burns interviewde voor de VPRO Gids en Kuifje ter sprake bracht, zei de tekenaar daar het volgende over: ‘Een groot deel van mijn kindertijd moest ik mezelf vermaken en dat deed ik door te tekenen en strips te lezen. Nog voordat ik kon lezen kreeg ik Kuifje-albums van mijn vader en werd verliefd op ze. Ze maakten grote indruk op mij. Uiteindelijk hebben het verhaal, de personages en wat ik wil vertellen niets te maken met de wereld van Kuifje of die van Hergé, maar de beeldtaal en misschien ook de sfeer die ik als kind tot me genomen heb, komen er nu op deze manier uit.’

charles_burns_xIn X (of X’ed Out als je de Engelse versie leest) maakten we kennis met Doug, een getormenteerde jongen wiens alter ego Nitnit (juist, Tintin omgedraaid) gevangen zit in een surrealistische, alternatieve realiteit, opgeroepen door de verdovende middelen die Doug slikt en de dramatische gebeurtenissen die vooraf gingen. Doug krijgt een relatie met Sarah, een kunststudente met een gewelddadig en stalkend ex-vriendje. De relatie tussen Sarah en Doug verloopt dramatisch en dan is er ook nog… Maar wacht, laat ik niet meer over de plot prijsgeven.

Met een beschrijving van wat er gebeurt en wie wat doet, doe je het werk van Burns eigenlijk te kort. De verhalen van Burns moet je ondergaan, je moet ze ervaren. Het zijn vaak gecompliceerde vertellingen vol symboliek, soms vertelt vanuit meerdere perspectieven. Ze kennen een ingewikkelde narratieve structuur met flashbacks en flashforwards.

Het werk van Burns fascineert omdat hij net als bovengenoemde Lynch nachtmerrieachtige taferelen toont in een realistische omgeving. De ‘echte’ wereld vervormd tot een surrealistische droom, weergegeven in een strakke, bijna klare lijn. En de personages in die nachtmerrie zijn gelaagd, intrigerend en feilbaar.

“I guess I struggle through those ideas of what those characters are and why they’re out there. I think all the characters are pretty fallible. And I think, in the trilogy, you’re focusing on Doug – that’s the primary focus. Then you’re definitely seeing that Sarah has got her shortcomings and she’s struggling with a lot of things. It’s less specific but you can see that she’s not a perfect person either,’ verklaarde Burns in een recent interview met Patrick Lohier van BoingBoing.net.

Sommige gebeurtenissen in het verhaal raakten een gevoelige snaar bij mij omdat ik dingen in mezelf herkende. Ik vermoed dat dit voor iedere lezer anders zal zijn, wat de strip alleen maar rijker maakt.

Fragment uit 'X'
Fragment uit ‘X’

suikerschedelNiet alle elementen in het verhaal zullen bij eerste lezing duidelijk worden. Sterker nog: pas bij het lezen van Suikerschedel is grotendeels duidelijk waar het verhaal precies om draait. Burns maakt intrigerende, gelaagde verhalen die enige studie vergen, maar zeer de moeite van het lezen waard zijn.

Doe jezelf daarom een lol en schaf meteen alle drie de boeken aan om deze achter elkaar te kunnen lezen. Een bijzondere leeservaring staat je te wachten.

Charles Burns. Suikerschedel
Oog & Blik / De Bezige Bij, € 21,95 (hardcover)

Categorieën
Striprecensie Strips

Striprecensie: Aâma #1 van Frederik Peeters

In Aâma ontwaakt een man zonder herinneringen in het troosteloze landschap van de planeet Ona(ji). Een robot die lijkt op een aap schiet hem te hulp en kent de man. Deze blijkt Verloc Nim te heten.

De aap, die Churchill heet en net als zijn beroemde naamgenoot sigaren rookt, geeft Verloc zijn dagboek waarin hij kort geleden in is begonnen te schrijven. Nu kan Verloc teruglezen wat er in de afgelopen dagen is gebeurd en zo zijn herinneringen terugkrijgen. Verloc blijkt te zijn bedrogen in zaken, zijn vrouw heeft hem verlaten en verbiedt hem nog langer hun dochter te zien. Aan lager wal geraakt en zichzelf overgeleverd aan drugsgebruik, vond zijn broer Conrad hem in de goot en nam hem mee op reis naar Ona(Ji) voor een geheime missie.

Aama1_cover_01In de toekomst die Peeters in Aâma schets is de mens een halve cyborg: technologie zit in het lichaam. We gebruiken geen smartphones meer, we zijn als het ware smartphones geworden. Papieren boeken zijn zeldzaam. Hoewel futuristisch, heeft het verhaal ook iets van deze tijd: grote coöperaties hebben een enorme crisis veroorzaakt, waar de gewone man het meest onder lijdt. Klinkt bekend. Verder voelt de wereld die Peeters neerzet alsof we planeten van Jodorowsky en Moebius opnieuw bezoeken.

Dat Frederik Peeters kan tekenen bewees hij al eerder met in het Nederlands uitgegeven Blauwe pillen en de serie Koma, geschreven door Pierre Wazem en hier in een dik boek uitgegeven. Koma heb ik met plezier gelezen. Peeters laat zijn personages overtuigend acteren en tekent wonderlijke en intrigerende decors.

Peeters (Genève, 1974) publiceerde inmiddels al zo’n 25 boeken en Aâma is een vierdelige reeks. Sherpa gaf daar recent het eerste deel van uit: ‘De geur van warm stof’. Deze eerste aflevering zit propvol met expositie en het duurt dan ook relatief lang voordat het verhaal echt opgang komt. Dat de lezer zoveel expositie tot zich neemt, weet Peeters aardig te maskeren door de personages tijdens deze scènes in beweging te houden en de kronkelende vertelstructuur vol flashbacks. Toch duizelde de kennismaking met de vele nieuwe personages en de futuristische wereld mij wat. Aan de andere kant: dat is ook een beetje inherent aan het eerste deel van een langer verhaal. Vaak heeft de verteller een hoop uit te leggen alvorens het avontuur kan beginnen.

Aama1_actie_sceneGelukkig is het tekenwerk om te smullen, en dat houdt de aandacht vast. In Angoulême werd Aâma tot beste serie uitgeroepen. Inmiddels is de reeks afgerond, dus ik hoop dat de uitgever niet lang wacht met de vertaling van het volgende deel.

Frederik Peeters. Aâma #1: De geur van warm stof
Uitgeverij Sherpa, € 19,95
ISBN 978-90-8988-069-7

Categorieën
Striprecensie Strips

Striprecensie: Wildvlees van Wide Vercnocke

Wide Vercnocke (Leuven, 1985) volgde de opleiding illustratie/beeldverhaal en studeerde in 2010 af aan Sint-Lukas in Brussel. In dat jaar won Vercnocke de publieksprijs van de Focus Knack Stripstrijd. In 2013 debuteerde hij bij Bries met het poëtische stripalbum Mijn muze ligt in de zetel, waarin de relatie tussen het hoofdpersonage en zijn sofa centraal staat. Zijn tweede album, Wildvlees, kwam eerder dit jaar bij dezelfde uitgever uit.

wildvlees_coverVertellen waar Wildvlees precies over gaat, is niet eenduidig. Een meisje komt tijdens het jachtseizoen een bronstig hert tegen in het bos. Ze raken elkaar aan, maar dan schrikt het hert van een jager met een groot geweer en rent weg. Als het meisje naar haar zus reist om haar te vertellen over deze bijzondere ontmoeting, verandert het hert in een man die vervolgens de stad ingaat en de zus van het meisje in een bar oppikt.

wildvlees_02Kortom, Vercnocke maakt een magisch realistische vertelling waarvan de betekenis multi-interpretabel is. Het boek zal dan ook niet ieders kopje thee zijn. Zeker niet van mensen die allergisch zijn voor een traag verteltempo. Vercnocke smeert momenten en bewegingen uit over verschillende plaatjes. Zelf vind ik die uitgesponnenheid soms aangenaam lezen, het hangt van mijn bui af. Soms kan het uitrekken namelijk zeer effectief zijn om een gebeurtenis in een verhaal te benadrukken, bijvoorbeeld het moment dat een hert wordt aangereden. Maar in principe verloopt de vertelling van Vercnocke het hele album door traag, waardoor de nadruk op bijna iedere handeling valt en daardoor eigenlijk impact verliest.

Grappig zijn de momenten waarin Vercnocke ons een blik gunt in de gedachtewereld van de herten.

wildvlees_01

Vercnocke hanteert een stijl die eerder aan illustraties doet denken dan aan beeldverhalen. Illustraties maakt hij dan ook voor onder andere De Correspondent.

In Wildvlees gebruikt hij veel medium en totaalshots, en slechts nu en dan een close-up, wat de vertelling afstandelijk maakt. De auteur vraagt nogal wat investering van zijn lezer. Wie bereid is die investering te doen, heeft aan Wildvlees een interessante leeservaring. Naar het einde toe verloor ik wel enigszins mijn interesse doordat de vertelling te vaag werd.

Wide Vercnocke. Wildvlees.
Bries, €19, 80 pags.
ISBN 978-94-6174-012-0

Categorieën
Striprecensie Strips

Striprecensie: Vandaag is de laatste dag van de rest van je leven

Een paar maanden geleden werd de komst van Scratch Books aangekondigd. De nieuwe uitgeverij van Hansje Joustra en eigenaar Wiebe Mokken richt zich op het uitgeven van kwalitatief hoogwaardige en goed verzorgde boeken. Inmiddels heeft het duo de eerste drie boeken op de markt gebracht, waarvan de striproman van Ulli Lust (Wenen, 1967) het meest opvalt.

Ulli_Lust_coverVandaag is de laatste dag van de rest van je leven is een kleine 500 pagina’s dik verslag over een avontuurlijke reis van twee punkmeiden uit Wenen. In 1984 reizen de 17-jarige Ulli en haar vriendin Edi van Wenen naar Verona, Rome, Napels en Sicillië. Zonder papieren of geld gaan de meiden liften omdat ze zo graag de zee willen zien. Onderweg komen ze allerlei vreemde figuren tegen: junkies, straatkunstenaars, een verknipte spiritueel en maffiafiguren. Kenmerkend aan de meeste mannen die ze tegenkomen is hun machogedrag: als we het boek van Ulli moeten geloven zien alle Italiaanse mannen vrouwen als lust- en seksobject. De taak van een vrouw is het plezieren van haar man. Hoewel nymfomane Edi weinig moeite heeft met die instelling, stuit deze archaïsche visie Ulli tegen de borst, al kan zijn ook lang niet altijd ontsnappen aan de wellust van de mannen die haar pad kruisen.

Vandaag is de laatste dag van de rest van je leven is een indrukwekkende striproman door de openhartige en niets verbloemende manier van vertellen die de stripmaakster hanteert. Pijnlijke momenten, zoals een verkrachting, weet ze krachtig in beeld te brengen.

ulli_lust_verkrachtingToegegeven: ik moest even wennen aan Lusts ogenschijnlijke eenvoudige en ietwat ongepolijste tekenstijl, maar na een bladzijde of dertig zat ik helemaal in het verhaal en kon ik het boek moeilijk neerleggen. Ik snap waarom Lust al zoveel prijzen in de wacht wist te slepen met haar werk.

Dit-is-de-laatste-dag_Ulli_lustMocht ik Lust ooit nog eens interviewen dan heb ik nog wel een vraag. Haar strippersonage heeft op een gegeven moment nog maar weinig plezier in de reis en heeft ze zelfs een maffiafiguur tegen zich in het harnas gejaagd. Toch besluit ze niet meteen huiswaarts te gaan. Waarom ze volhardend blijft zitten op een plek waar ze niet gewenst is, maakt Ulli niet duidelijk in haar boek.

De striproman van Ulli Lust is is zowel in hardcover als softcover verschenen. Te koop voor €39,90 of € 29,90.

De andere twee titels die Scratch heeft uitgebracht zijn Kongo, De duistere reis van Józef Teodor Konrad Korzeniowski van Tom Tirabosco en Christian Perrissin en English is not easy van de Spaanse illustrator Luci Gutiérrez.

Categorieën
Striprecensie Strips

Striprecensie: De kronieken van Roodhaar #1 – De legende van Krill

De reeks Storm heeft een nieuwe spin-off: De kronieken van Roodhaar. In het eerste album ‘De legende van Krill’ komen we meer te weten over Roodhaars jeugd en haar relatie met Kiley, de sympathieke verzetsstrijder uit het eerste Storm-verhaal. Een goed begin van een nieuwe reeks.

roodhaar_01_cover

‘De legende van Krill’ werd geschreven door Roy Thomas, een veteraan uit de Amerikaanse comicswereld, die onder andere de strips Conan de Barbaar en Red Sonja creëerde. (Conan en Red Sonja zijn natuurlijk creaties van Robert E. Howard, maar Thomas introduceerde de bekende barbaren in Amerikaanse comics. Dat deed hij samen met tekenaar Barry Windsor-Smith). Thomas was ook de eerste die Stan Lee opvolgde als editor-in-chief bij Marvel Comics en als schrijver heeft hij een hele bibliotheek aan comics op zijn naam staan. Bijzonder dus dat uitgever Rob van Bavel Thomas wist te strikken voor deze nieuwe reeks rondom Roodhaar. Thomas levert een interessant en onderhoudend verhaal af dat smaakt naar meer.

In een barbaarse nederzetting in de Diepe Wereld groeit Roodhaar op als dochter van stamhoofd Kiley. Roodhaar doet niet onder voor de mannelijke strijders en kan niet wachten tot ze negentien wordt om de proeven van bekwaamheid af te kunnen leggen. Haar vader ziet dat echter niet zitten, want vrouwen horen in de gemeenschap van de Krills hun plaats te weten en die is eerder aan het aanrecht dan in de voorhoede van het gevecht. Uiteraard ziet de Roodharige schone dat anders. Voordat ze echter kan bewijzen wat ze in haar mars heeft, wordt de nederzetting aangevallen door wrede soldaten die op zoek zijn naar de erfgenaam van de koning van Rhagus. Ze ontvoeren daarom alle vrouwen van Krill naar hun eigen stad. Ook Roodhaar wordt gevangen genomen, maar die weet flink van zich af te bijten.

roodhaar_paginaVan dit eerste album leren we dat Roodhaar ook zonder Storm een gevaarlijke vrouw is die zich goed in gevechten kan weren. Wel is ze nog aan het zoeken naar wie ze eigenlijk is, zoals al haar leeftijdsgenoten. Ongetwijfeld vindt ze in de komende albums daar een antwoord op. Ik ben benieuwd hoe Thomas de plot verder zal ontwikkelen.

Het tekenwerk is van Romano Molenaar, de vaste tekenaar van Storm. In tegenstelling tot de hoofdreeks worden zijn tekening niet met het schilderwerk van Jorg de Vos verfraaid. Romano inkt zijn tekeningen zelf en het resultaat is visueel anders dan wat we van Storm gewend zijn. Anders, maar niet minder indrukwekkend. Ik hou erg van de snelle toets waar Romano mee inkt. Het geeft zijn tekenwerk een extra dynamiek. Molenaar is een vakman die goed thuis is in snelle actiesequenties en zijn mannetje staat als er grote overzichtsplaten gemaakt moeten worden. Ook laat hij zijn personages overtuigend acteren. Het is dan ook geen wonder dat hij vaak werkt voor DC Comics, want zijn stijl is geknipt voor de Amerikaanse markt.

Een paar weken geleden was ik bij stripwinkel Henk in Amsterdam waar Romano op de Batman-dag live illustraties maakte voor zijn fans. Het was een groot plezier deze comictekenaar aan het werk te zien. Net zoals Roodhaar #1 een plezierige leeservaring opleverde.

Roy Thomas & Romano Molenaar. De kronieken van Roodhaar #1: ‘De legende van Krill’
Don Lawrence Collection, €8,95 (reguliere editie)

Categorieën
English Striprecensie Strips

Review: The True Lives of the Fabulous Killjoys

Before we get down to the nitty gritty of The True Lives of the Fabulous Killjoys, lets enjoy this video by My Chemical Romance first:

I hope you like the song and video, because the song, and the album that it is on, Danger Days: The True Lives of the Fabulous Killjoys are actually the prequel to the comic, written by Shaun Simon and Gerard Way, who is the lead vocalist of My Chemical Romance and comic book writer of interesting stuff like The Umbrella Academy.

(Fun fact: comic book author Grant Morrison also makes an appearance in the music video. He’s the bald bad guy killing the Killjoys.)

killjoys-coverThe comic picks the story up a decade later. You see, the Killjoys were a team of revolutionaries who lost their lives while saving a mysterious young girl from the tyrannical mega corporation Better Living Industries. Today the Killjoys live on in memory, as BLI widens its reach and freedom fades. The girl is now grown up and in her late teens. A new group of revolutionaries, who live in the desert and get their inspiration from the original Killjoys, think the Girl is their saviour. It’s a role she doesn’t know anything about, but when the story unfolds she will play a pivotal role in the revolution against oppression. The group of outlaws consists of a bunch of narcissistic teens that seemed to be worried more about their hair looking good than the victims they shoot. As characters, these outlaws aren’t very interesting, and as a reader I didn’t care that much about their fate.

The trade paperback The True Lives of the Fabulous Killjoys collects all the six chapters of the story. Not knowing beforehand the comic was a sequel to a record, I felt kind of lost in the first two chapters, getting to know this Strange New World of Way and Simon, but I got into the groove of the story soon enough and especially enjoyed Becky Cloonan’s energetic art work. Cloonan seems to take some visual cues from manga comics even though she uses the grammar of American comic books.

Basically, there are three storylines that unfold simultaneously. The first storyline concerns the Girl coming of age and finding her destiny. The second storyline is about Korse, the Scarecrow that originally killed the Killjoys (Grant Morrison in the video). He’s a homosexual who has a secret relationship that gets discovered by his BLI employees. For Korse there is no alternative than to go head-to-head with the head of the company. The third story arc is about two porno droids trying to escape Battery City. I found their journey to be the most compelling. Interestingly, it is the droids that show the most human emotions.

killjoys-image3Stories such as these always call to mind outstanding literary narratives such as Brave New World by Aldous Huxley and 1984 by George Orwell. To me, Killjoys is just another modern-day, blockbuster variation on the dystopian future as depicted in these aforementioned classic novels. The BLI corporation on the surface seems like another version of Big Brother as it runs Battery City, in which regular citizens are like enslaved consumers, living in fear for breaking the law set by BLI. Draculoids and Scarecrows enforce this law. They are scrupulous and scary employees of BLI who wear white masks and heavy artillery. In Battery City everything seems easy and secure. People can erase their emotions through tablets and get off with porn droids. As BLI considers emotion to be a weakness, whoever steps out of line gets neutralised.

killjoys-image1It’s not hard to recognize in BLI’s wish to strip citizens of their individuality and making them into mindless consumers, a nod towards the way the Western world is heading today, which makes this futuristic story quite relevant. Nowadays, big corporations seem to be more powerful than governments. Citizens are brought up to be compliant consumers. With our everlasting addiction to our smart phones, apps, the web and other consumer products, it seems that the vision of the citizen-as-robot the comic book makers present us doesn’t seem to be too far off reality as it is.

Having said that, even though the art work looks good and on the whole The True Lives of the Fabulous Killjoys is an enjoyable read, because it plays with familiar dystopian tropes I did feel like I’ve read this story already, many times before.

This review was written for and published on the wonderful blog of the American Book Center.

Categorieën
English Striprecensie Strips

Review: Over Easy by Mimi Pond

Lazlo & Madge

Have you always wondered what sort of world is hidden behind the counter of your favourite bistro, bar or restaurant? Well, if you read Over Easy by Mimi Pond you’ll get a very entertaining and revealing look in the world of waiting.

over-easy-coverFrankly I couldn’t wait tables if my life depended on it. I am simply too clumsy to be a waiter. Thankfully, Margaret Pond isn’t. When she is denied financial aid to cover her last year of art school, Margaret gets a job as a dishwasher in the Imperial Café and soon becomes a waitress.

Over Easy is Mimi Pond’s freewheeling graphic memoir about her life and times at Mama’s Royal Café in Oakland, California, in the late seventies. An era in which the sensitivities of the hippie movement faded away and were replaced by Punk’s angry outlook on life. It’s also the era in which the staff of the Imperial Cafe, besides having a coffee and a fag, take a recreational sniff of coke on their lunch breaks.

Pond is a cartoonist, illustrator and writer. She has created comics for different publications including the Los Angeles Times. Television credits include the first full-length episode of The Simpsons, and episodes for the shows Designing Women and Pee-Wee’s Playhouse.

Lazlo & Madge
Lazlo & Madge

On the menu we have an interesting collection of colourful characters, Margaret’s colleagues. There is the friendly Lazlo Merengue who runs the place – if you apply for a job and tell a joke he likes, you are hired. There is Sammy the cook and wanna-be poet, who marries one of the waitresses on a whim while they’re spending a drunk weekend in Reno. And then there are the lovely waitresses, each with their own outspoken personality. They all imagine themselves to be the stars of the little dramatic theatre that is the Imperial Café. All the regulars and the staff have pseudonyms and Margaret is christened Madge.

over_easy_mimi_pond-martha

The book is filled with well-written observations, and I especially liked the way Mimi portrayed the characters. Her voice-over is very witty and light of tone. For instance, this is how she describes Helen, one of the waitresses: ‘Helen is tall, and without being what you’d call classically beautiful, manages to pull off this punk Lauren Bacall thing that drives men wild. She has deadpan delivery, and she hardly ever smiles. But when she does, all men become her slaves. And if you make her laugh, well, the clouds part, the sun comes out, life looks great again. I am determined to learn her secrets.’

over-easy-mimi-pond

The Imperial Café community seems to be as without direction as the plot of the book, which moves along at a slow, free-wheeling pace. The story climaxes at a poetry night on Halloween, if one could call it a climax. Actually the book is pretty much open-ended and on the last page the story seems to be far from finished. Let’s hope Pond will have a sequel finished soon.

This review was published on the lovely blog of the American Book Center.

Categorieën
Striprecensie Strips

Striprecensie Ayak + Por #1

Ayak + Por is een fijn stripalbum met sprookjeachtige verhalen van Wilbert van der Steen en Marc Legendre.

ayak_por_coverHet album bevat drie korte verhalen waarin een kind een belangrijke (hoofd)rol speelt. In ‘Een mottige theepot’ maken we kennis met het Eskimomeisje Ayak dat samenleeft met een professor in de cryptozoölogie. Voor haar verjaardag krijgt ze het fabelhondje Por. Als ze een oude theepot schoonmaakt verschijnt een geest die zegt dat ze één wens mag doen. Dat is natuurlijk niet mis, maar ja, wat wens je? In het verhaal ‘Van de oude schilder en de zee’ probeert een schilder die alles al geschilderd heeft, de zee op het canvas vast te leggen. Maar dat blijkt toch een stuk lastiger dan deze verwaande kunstenaar gedacht had. ‘Peter en de Wolf’ is een stripbewerking van het bekende sprookje van Sergej Prokofjev. Dit laatste verhaal werd geheel door Wilbert van der Steen gemaakt, de eerste twee avonturen komen uit de pen van Marc Legendre. Je weet wel, van Biebel en Amoras.

De drie verhalen zijn fijn sprookjesachtig en gemaakt voor kinderen, al zullen volwassenen er ook veel plezier aan beleven. Niet in de laatste plaats door Van der Steens verfijnde tekenwerk, die wonderschone platen in potlood op papier zet. Opmerkelijk genoeg krijgt bijna ieder stripplaatje zijn eigen steunkleur. Waarom heb ik niet kunnen achterhalen, maar eigenlijk geeft het wel een aardig effect. Van der Steen maakt onder andere illustraties voor kinderboeken. Hij debuteerde als schrijver met het boek Pension Kat bij uitgeverij Moon.

Ayak+Por-Wilbert-vd-SteenInteressant hoe de stripmakers in het eerste verhaal in het album op visueel vlak teruggrijpen naar ouderwetse verbeeldingen van bijvoorbeeld Arabieren. De geest uit de fles en de laatste straatscène uit het eerste verhaal herinneren aan sprookjes als 1001 nacht en Sinbad de Zeeman. Overigens stopt het eerste verhaal in het album abrupt en leest als een eerste akte van een veel groter avontuur. Het maakt dus vooral nieuwsgierig naar hoe het verder gaat met Ayak, Por en de professor. Het volgende album zal een lang verhaal van deze figuren bevatten met de titel ‘De eenzame sultan’. Daar kijk ik dus naar uit. Vooral omdat hun wereld met magie en fabeldieren mij in het bijzonder aanspreekt.

Marc Legendre & Wilbert van der Steen. Ayak +Por 1
Strip2000

Categorieën
Striprecensie Strips

Striprecensie: Tyler Cross

Stella (rechts) heeft wel een heel lange nek

Het gangsterverhaal Tyler Cross is een aardig tussendoortje zonder al te veel verrassingen.

Tyler Cross is de naam van een bankovervaller die van een maffiabaas de opdracht krijgt een lading drugs te stelen van het neefje van diezelfde maffiabaas. De overval verloopt bloedig, maar Cross weet met de heroïne te ontsnappen naar een klein stadje dat gerund wordt door de meedogenloze familie Pragg. De zoons van pa Pragg hebben allemaal prominente functies, van burgemeester, bankdirecteur tot sheriff. De burgemeester staat op het punt te trouwens met Stella, de dochter van een pompbediende. Stella twijfelt of de bruiloft wel door moet gaan, maar haar toekomstige schoonvader neemt met een ‘nee’ geen genoegen. Om haar van zijn gelijk te overtuigen laat hij haar op de grond drukken door zijn zonen om vervolgens over haar heen te pissen. Leuke schoonvader dus. Als de sheriff Cross herkent, kan een confrontatie tussen Tyler en de Praggs niet uitblijven.

Stella (rechts) heeft wel een heel lange nek
Stella (rechts) heeft wel een heel lange nek

Het scenario van Fabien Fury is onderhoudend. Hij mengt op geslaagde wijze clichés van het gangstergenre met het bekende uitgangspunt van de westernheld die in een klein stadje terechtkomt dat gerund wordt door een corrupte familie. Wel jammer dat het hoofdpersonage zo oninteressant en onsympathiek blijft. Het tekenwerk van Brüno is op zijn best adequaat te noemen, de tekenaar weet het verhaal duidelijk te visualiseren. Echt fraai vind ik zijn tekenstijl, die tussen cartoonesk en realistisch in zit, niet. Ook schiet Brüno’s kennis van de menselijke anatomie wat tekort. Zo heeft Stella soms een buitenproportionele lange nek. Wie haar gezicht bestudeert in onderstaand plaatje ziet dat er niet veel van klopt. Het is naar mijn smaak te kubistisch:

tyler_cross_stella_2

Fabien Fury en Brüno: Tyler Cross
Dargaud Benelux

Categorieën
English Striprecensie Strips

Review: Rocket Raccoon and Groot

Rocky Raccoon and Groot drawn in the expressive Mignola style.

With the movie The Guardians of the Galaxy hitting theaters in the Netherlands on August 14th, this summer there is no way around the little feisty Rocket Raccoon and his buddy Groot, so you might as well pick up this collection of stories to get yourself acquainted with their back stories and adventures. You will be in for some fun and loony adventures.

Rocky Raccoon and Groot drawn in the expressive Mignola style.
Rocky Raccoon and Groot drawn in the expressive Mignola style.

After reading the Rocket Raccoon and Groot trade paperback, I can’t help wondering what writer Bill Mantlo and artist Keith Giffen were smoking when they conjured up the character. No doubt they were listening to The White Album by The Beatles, because the first real story in which Raccoon plays an important part, which happens to be an adventure with the Incredible Hulk, is full of references to the song ‘Rocky Raccoon’.

Rocket Raccoon is an intelligent, anthropomorphic raccoon, an expert marksman, master tactician and pilot. He’s also an inhabitant of a planet called Halfworld. Half of this planet consists of an insane asylum called Cuckoo’s Nest, which looks as cosy as the garden of Eden, while the other half is an industrial wasteland where robots are producing toys to keep the insane entertained and happy. It’s Rocket’s task to protect the inmates from killer clowns and the Black Bunny Brigade, and guard the loonies’ ‘Gideon’s Bible’, which contains everything one needs to know about the history of the planet – if only one would be able to decipher its text.

If this sounds a bit corny or loony, you’re quite right. Strangely enough I never had trouble believing stories about a guy bitten by a radioactive spider, nor about a Bat-Man guarding a major metropolis. However, it took me quite some pages to get into the groove of the nonsensical world of talking animals, with the likes of Rocket Raccoon and his side-kick Wal Rus, who has mechanical tusks that can blow your head off.

However, things start to get quite serious in the four-issue limited series by writer Bill Mantlo which is also a part of this trade paperback, when the two major toy providers, a mole and a big snake, start a trade war with one another. When Rocket’s girlfriend, a lovely beaver named Lylla, gets kidnapped in the process, it is up to him and his team to free her. They’ll change the fate of Halfworld in the process.

The fact that a young Mike Mignola, who later became famous for creating a certain character called Hellboy, drew these four issues of Rocket Raccoon made the story that more interesting to me, especially since you can clearly see Mignola still trying to find his typical expressionistic style. (The cover of the book is, however, drawn in that lovely Mignola style we all love so much; see picture above right.)

Oh yeah, even though Groot is not as important a character as the title of the book might make him appear, let me tell you a bit about him. Groot (also known as the Monarch of Planet X) was created by Jack Kirby, Stan Lee, and Dick Ayers. The character first appeared in Tales to Astonish #13 (November 1960), which is also contained within this trade. He’s an extraterrestrial, sentient, tree-like creature that originally appeared as an invader who intended to capture humans for experimentation. Later on, he was reconfigured to be a heroic noble being, and crossed paths with Raccoon.

annihilators-4-groot-raccoon

Nowadays Rocket Raccoon and Groot are members of the Guardians of the Galaxy, and will star in the summer blockbuster by the same name. In the four part story ‘Annihilators’ Raccoon and Groot take centre stage. Personally I enjoyed this adventure written by Dan Abnett and Andy Lanning and drawn by Timothy Green II, the best. The story starts with the Guardians of the Galaxy disbanded, and Rocket working as a mailboy at the offices of Timely Inc. (Note that Marvel Comics used to be called Timely Comics.) He doesn’t remember a lot about his past, but when Rocket is attacked by a killer clown, it is time to visit his old buddy Groot once more and travel back to Halfworld to discover why Rocket had to leave his place of birth in the first place. It is a fun read, event though this adventure sort of rewrites the events of the four-part story of Mantlo and Mignola that came before.

I loved certain running gags in ‘Annihilators’. For instance, to the untrained ear Groot’s vocabulary seems quite limited, for all he seems to yell is ‘I am Groot!’, but that’s just because you and I don’t speak tree. Rocket does, however, and luckily for us his responses to Groot make clear what his wooden ally is talking about during the comic.

This review was written for and published on the blog of the American Book Center.