Absurde en droge humor, gekke mannetjes met een overwegend gewelddadige inslag en een vrouwentekort – dat zijn de ingrediënten van de cartoonwereld van Hallie Lama. In deze video een onthullend gesprek met de cartoonist én de creatie van een nieuwe cartoon gevolgd van schets tot publicatie.
Meer Hallie Lama vind je op zijn eigen site. Lees ook Making the video: Op stap met Hallie Lama.
Recent sprak ik met stripmaker Jean-Marc van Tol, bekend van onder andere Fokke & Sukke. In het interview spreekt Van Tol over zijn wens ooit een graphic novel over Jezus te maken. Ook legt hij uit waarom Fokke & Sukke weinig succes hebben in het buitenland en waarom het zo slecht gaat met de strip in Nederland. Over Fokke & Sukke: ‘Zo’n succes als we in Nederland zijn, zijn we niet eens in Vlaanderen!’Kortom: kijken die video! Deze video heb ik gemaakt met medewerking van FaceCulture. Het interview verscheen natuurlijk ook op EeuwigWeekend.nl én op Nu.nl.
Lees ook:
De 12e editie van het Holland Animation Film Festival (HAFF) is ten einde. Dit jaar bezochten ruim 15.500 bezoekers het festival. Dit is een toename van 30% in vergelijking met de editie van 2006. Dit jaar waren er vele competitieprogramma’s. Hier enkele prijswinnaars.De prijs voor de Beste Studentenfilm uit Nederland en Belgie is toegekend aan Volgens de vogels (According to Birds) van Linde Faas van de ABK St. Joost Breda. De regisseur krijgt een stipendium van € 13.500, ter beschikking gesteld door het Filmfonds. In het juryrapport staat het volgende:
According to Birds struck all of the jury as an exceptional piece of film making:
Grounded in an almost ancient joy in observation, the film works its way slowly and carefully into the realm of quiet poetry. The quality of the drawing, the fine compositions, the subtle use of its beautiful animation are all mere ingredients, but as whole they become something more, an unsentimental meditation on nature, an exceptionally satisfying film to watch. According to Birds displays a confidence and sensitivity in direction that we can’t wait to see more of.
Ik vind dat de zwart-wit tekeningen op prachtig vloeiende wijze tot leven komen in deze animatie. Maar oordeel vooral zelf:
Op de slotdag van het HAFF zijn zondagavond 9 november de Dioraphte Grand Prix HAFF uitgereikt in de Competitie voor Onafhankelijke Korte Animatiefilms. Uit 1270 aanmeldingen waren 31 films geselecteerd voor competitie. Bij de categorie ‘verhalend’ ging de Dioraphte Grand Prix HAFF naar Life Without Gabriella Ferri van Priit Pärn en Olga Marchenko (Estland, 2008) en in de categorie ‘niet-verhalend’ naar Muto (Italië, 2008), geregisseerd door Blu. Het juryrapport over Muto:
Muto, For it’s very creative combination of different styles, for the exciting journey the jury experienced, for the fantasy pulled into reality in a surprising way, the jury is proud to announce that the winner in the non-narrative category is Muto.
Een bijzondere en arbeidsintensieve animatie, die ondanks het feit dat er geen direct verhaal verteld wordt, me toch met bewondering naar mijn beeldscherm deed staren.
Wat mij betreft zijn bovenstaande werken twee inspirerende animaties die je doen wensen zelf ooit ook met animatie aan de slag te gaan. Dat gevoel krijg ik niet bij de onderstaande winnaar, maar ja, ik drink dan ook geen cola. Bovendien ben ik sowieso geen fan van dit soort commerciële spotjes, waarin een gedicteerd happy feeling wordt gekoppeld aan een (gebruiks)product. Hoe mooi de digitale animatie ook mag zijn. Ik irriteer me ieder jaar ook weer mateloos aan de het ‘Holidays are coming’ spotje waarin Coca Cola kerstmis en de kerstman naar zich toeeigent.
In de Competitie voor Toegepaste Animatie ging de Grand Prix naar Coca Cola: Happiness Factory: The Movie (UK/ USA, 2008), regie: Todd Mueller, Kylie Matulick, Peter Lydon; productie: Psyop, Hungry Man London.
Juryrapport:
A landmark production, not only for it’s sheer size and narrative ambitions but also for the ability of the directors to push the design details of an interesting idea out so far beyond what has ever been accomplished in a CG commercial.
Deze commercial zal je bekend voorkomen. Hij wordt geregeld uitgezonden op tv.Ieder jaar het HAFF
Er waren al plannen om het festival ieder jaar te laten plaatsvinden. Gezien het grote bezoekersaantal zal het festival volgend jaar dus weer in Utrecht worden gehouden. Van 4 tot en met 8 november 2009.Bron: MVSP
Lees en bekijk ook:
De Amerikanen trekken duidelijk de kar met snoepgoed als het om Halloween gaat. Op YouTube zijn een paar aardige video’s te vinden omtrent mijn favoriete feestdag. Hieronder staan er een paar. Stephen Lynch zingt over Halloween:
De geschiedenis van Halloween volgens National Geographic. Vooral het creatieve gebruik van oude prenten en nieuw geschoten beeldmateriaal om het verhaal te verlevendigen, spreekt mij erg aan.
Halloween awakening: Een hij-doet-het-zelf-wel pompoen.
Een Buffy Halloween. In zo’n overzichtje mag een video’tje van Buffy the Vampire Slayer natuurlijk niet ontbreken. In de tv-show werd ieder seizoen een speciale aflevering gewijd aan Halloween. Er zijn meerdere zelfgeknutselde video’s online te vinden. Deze bevat het nummer ‘This is Halloween’ zoals het in The Nightmare before Christmas is gebruikt:
En tot slot, omdat Halloween vooral om te lachen is, de recente clip van Panic At The Disco: It’s Almost Halloween. Het nummer heeft een aardige sixtiesvibe en is zo slecht nog niet. De humor van de clip zit vooral in het hoge amateurgehalte. Ook zijn er een paar aardige beelden te zien van een studenten Halloweenfeestje – want hoe goed je ook je best doet om je stijlvol aan te kleden, na een paar uur drank en hossen zien de meeste Halloweenkostuums er toch wat lullig uit. Enjoy.
Daar is ie dan: de videoreportage over 24 Hour Comics Day in stripwinkel Lambiek.
Lees ook het verslag van dit evenement met daarin linkjes naar de comics.De video werd ook op EeuwigWeekend.nl gepubliceerd.
Tijdens de 24 Hour Comics Day in Lambiek sprak ik met Rob van Barneveld. Van zijn strip Rood Gras is recent het eerste album verschenen. Menno Kooistra schreef er een recensie over op EeuwigWeekend.nl. Hieronder de video:
Lees meer Rood Gras op de site van Rob.
Lees meer over 24 Hour Comics Day in Lambiek.
Eerste nummer literair stripmagazine Eisner uit in november
In november brengt uitgeverij Podium het eerste nummer van Eisner uit, het eerste Nederlandse tijdschrift met literaire stripverhalen. Hierin staan beeldverhalen voor volwassenen, van onder meer Daniel Clowes, Peter Pontiac, Jeroen Janssen en Jean-Marc van Tol.Van Tol (Fokke & Sukke) is tevens adviseur van de redactie: ‘Het uitgeven van strips en graphic novels is in Nederland een hels karwei. Dat moet je als je een normale uitgever bent natuurlijk niet doen. Je weet van tevoren dat het een verliesgevende zaak is!’
Video interview
In de video vertellen uitgever Joost Nijsen en Van Tol waarom Eisner er toch komt, wat ze nu precies bedoelen met de term ‘literaire’ strips en welke stripmakers er in het eerste nummer zullen staan.
En verder…
Ik maakte bovenstaande video voor Nu.nl, in opdracht van FaceCulture. Vandaar het embleem van Nu.nl in het beeld.
Zoals Joost Nijsen in de video al aangeeft is het uitgeven van een dergelijk tijdschrift een gok, want de markt voor literaire strips is niet groot. Ik hoop dan ook dat Eisner een lang leven is beschoren. De tijd zal het uitwijzen. Toch kijken sommige boekhandelaren reikhalzend uit naar het eerste nummer. Laatst zag ik dat ze bij Selexyz Scheltema in Amsterdam al een plaatsje hebben gereserveerd voor Eisner:
Overigens, mocht je het als stripliefhebber nog niet gehoord hebben: volgend jaar beginnen ze ook weer met de Eppo. Al zul je daar geen graphic novel-achtig werk aantreffen, maar wel strips als Storm, Agent 327 en Franka. Juist ja, dezelfde stripfiguren die er vroeger ook al in stonden.
Het debuut van Natasja van Loon, Bemint eer gij begint verscheen in 2004. Op dit moment schrijft ze haar tweede roman Het mannenexperiment. Waar gaat dit nieuwe boek over? Waar haalt ze haar inspiratie vandaan en wat heeft David Lynch met dit alles te maken? Bekijk het interview.
Tijdens mijn verblijf in Berlijn heb ik een aantal foto’s geschoten van de street art aldaar. (Lang leve de Sony Ericsson met cybershot.) Hieronder een video-impressie van wat L. en ik in Berlijn gezien hebben.
Voor een versie van betere kwaliteit (Pal DV – quicktime), klik hier.
Street Art Berlin from Michael Minneboo on Vimeo.
Het hele Berlijn-reisverslag op een rij:
Ik heb naar dit moment uitgekeken: dat ik mijn stamkroeg instap en voor het eerst in mijn leven niet word verwelkomd door een dikke laag kankerverwekkende rook. Op 1 juli is het zover, want dan gaat het rookverbod voor de horeca in. Of nu ja, dan is mijn stamkroeg gesloten omdat het dinsdag is, maar de rest van de week kan ik longveilig in de kroeg zitten. 
De rokers zullen meteen denken: daar heb je weer zo’n zeikerd over roken en kanker. Bla bla bla. Als je niet in de rook wilt zitten, dan ga je toch lekker niet uit? Dat werd me dikwijls gezegd de afgelopen jaren. Rokende vrienden en andere stamgasten beseffen niet dat zo’n uitspraak tegen de borst stuit omdat het idee maar thuis te moeten blijven uit gezondheidsoverwegingen een grote beperking van de bewegingsvrijheid is. In wezen wordt er gezegd dat niet-rokers maar niet naar de kroeg moeten gaan. Dat iedereen die niet geconfronteerd wil worden met mogelijk kankerverwekkende rookwolken maar alvast geraniums moet kopen omdat zijn sociaal leven er qua saaiheid niet onder zal doen als dat van de gemiddelde bejaarde. Vrijheidsbeperking
Natuurlijk is het tegenargument dat de rokers met deze nieuwe wet worden beperkt in hun bewegingsvrijheid. Dat is tot op zekere hoogte waar. Maar objectief gezien wordt het de rokers alleen verboden om in een openbare, sociale gelegenheid iets te doen wat de gezondheid van anderen en henzelf ernstige schade toebrengt. Je mag toch ook niet stomdronken autorijden? Ik ben mijn hele leven al een anti-roker. Nadat ik praktisch de baarmoeder werd uitgerookt, had ik mijn portie nicotine voorgoed gehad. In mijn naaste omgeving heb ik menigeen zien vechten tegen zijn rookverslaving. Ook zijn bekenden van me aan kanker overleden.
Roken is een vreemde gewoonte. Ik kan er met mijn volle verstand ook niet bij dat iemand vrijwillig de dood in zijn lichaam toelaat. Ieder haaltje aan zijn sigaret opnieuw. Maar goed, iedereen mag van mij doen wat hij wilt, zolang anderen daar maar geen last van hebben. Dat geldt laatste geldt dus niet voor roken in het café of in een restaurant, want daar hebben anderen gewoon last van. Punt uit.
Einde-lijk
Het tijdperk van in naar rookstinkende kleding thuiskomen is voorbij. Ook die nachtelijke traanmomenten in de kroeg, omdat m’n ogen overgeprikkeld waren van alle rook, het soms benauwde hoesten, en de brandplekken in kleding en armen – het is verleden tijd. En dat werd ook tijd. (Dramatische passage, hè?)
Ik ben benieuwd hoe de overgang de komende maanden zal verlopen. Wellicht dat een aantal rokers nu besluit thuis te blijven. Dat betekent niet meteen dat het aantal kroegbezoekers afneemt, want je hebt kans dat veel niet-rokers nu eerder een drankje zullen gaan halen nu ze de tent niet meer uitgerookt worden. Uiteindelijk zullen de rokers ook niet eeuwig thuisblijven. Het is namelijk helemaal niet gezellig achter die geraniums. (Schreeuwt hij uit ervaring.)
Longfilmpje
Daarom een toost, omdat de Nederlandse overheid eindelijk een keer in staat is geweest om een beslissing te nemen waar we wel iets aan hebben. En laten we tijdens het drinken onderstaand videootje in gedachten houden. (Hoewel tot mijn verbazing uit onderzoek blijkt dat dit soort beelden rokers zelden aanzetten om te stoppen. ) Proost!
Lees ook:
Nee, maak je geen zorgen. Dit blog is niet opeens een podium geworden voor allerlei politiek correct geneuzel over integratie, de allochtonenproblematiek of vage videomanifesten van Politieke Muppets. Natuurlijk heb ik wel een mening over dit soort zaken (wie niet?) en laat ik die bij tijd en wijle ook merken. Dit keer even niet.Onderstaande videoreportage heb ik geschoten voor Intermediair en behandelt de presentatie van de tweede Oriëntatiegids Multicultureel Talent. (Probeer dat maar eens vijf keer achter elkaar te zeggen zonder dat je tong dubbelslaat.) Samen met mijn favoriete freelancer Hester van den Blink vroeg ik de aanwezigen en de gasthoofdredacteur van de gids of een boekwerkje waarin multicultureel talent wordt aangeprezen, nodig is en of een exclusieve gids voor mensen met een bepaalde komaf niet stigmatiserend is. Oftewel: (hoe) kan zo’n gids de beeldvorming van allochtonen beïnvloeden? Kortom, een video over de representatie van allochtonen. (En stiekem dus een promofilmpje voor de betreffende multiculti gids, maar dat even ter zijde).
(Soort van) gerelateerd – Alles des Rita’s:
Een luchthaven is een bijzondere plek waar mensen weggaan of terugkomen van avonturen, vakanties en zakenreizen. Achter de gates gaat een industrie schuil van duizenden mensen die dagelijks hun taak vervullen als radertje in een geoliede machine.De werking van die machine heeft me altijd gefascineerd. Vooral de mensen die het luchtverkeer regelen. Wat doen die eigenlijk? Wat komt erbij kijken om vliegtuigen veilig het luchtruim in te sturen en te laten landen?Om een antwoord te vinden op die vragen was ik samen met collega Hester van den Blink op Schiphol om een videoreportage te maken van Jarno Janssen, een recent toegevoegd lid aan de garde der luchtverkeersleiders. De reportage die we maakten geeft een inleidende indruk van wat Janssens werk inhoudt. Luchtverkeersleider is een intensieve baan die je voor het leven kiest. Janssen legt daarom ook uit waarom hij voor deze carrière heeft gekozen. Een vraag die ik aan bijna alle mensen stel die ik interview, daar de motieven van mensen en de keuzes die daaruit voortvloeien veel onthullen over iemands persoonlijkheid. De productie lijdt wel wat onder de primitieve montageset waarop deze is gemaakt, maar ik geloof wel dat de inhoud de vorm weet te overstijgen. De videoreportage is gemaakt als aflevering van de serie Starters in Beeld.
Zie ook: Multimediaal droste-effect en Starters in Beeld: Journalist.