In de expositie is werk te zien van 35 Belgische kunstenaars: Philip Aguirre Y Otegui, Ruben Bellinkx, Peter Buggenhout, Jan De Cock, Caroline Coolen, Leo Copers, Anton Cotteleer, Johan Creten, Berlinde De Bruyckere, Peter De Cupere, Eva De Leener, Wim Delvoye, Fred Eerdekens, Nick Ervinck, Jan Fabre, Honoré d’O, Lawrence Malstaf, Philip Metten, Wesley Meuris, Sofie Muller, Nadia Naveau, Renato Nicolodi, Hans Op de Beeck, Panamarenko, Tinka Pittoors, Peter Rogiers, Kelly Schacht, Johan Tahon, Patrick Van Caeckenbergh, Luk Van Soom, Leon Vranken en Dirk Zoete.
Een prachtig pand trouwens, dat museum. Toen Linda en ik het donderdag bezochten was er veel zon dat door de dakramen scheen, wat het museum een open karakter geeft. Dat gevoel wordt versterkt door het feit dat je rustig naar buiten kunt lopen waar een deel van de beelden te zien is. Het was ook erg fijn en rustgevend om langs en rond de beelden te lopen en in alle rust de details te bekijken.
Eddie Murphy heeft een zeer herkenbaar lachje. Daar kun je leuke dingen mee doen, bewijst deze promo voor de Beverly Hills Cop-films.
Omdat ik geen televisie meer kijk zie ik een stuk minder promo’s van films en tv-programma’s. Gelukkig is er altijd nog YouTube dat vol staat met prachtige promo’s, zoals deze voor de Beverly Hills Cop trilogie:
Cosplay vind ik een leuk en fascinerend verschijnsel. Tijdens Animecon 2015 interviewde ik enkele aardige cosplayers over hun passie. Wat is de lol van cosplay?
In deze aflevering van VoorDeFilm leg ik uit waarom Clerks II een van mijn favoriete films is en wat ik zo tof vind aan de films van Kevin Smith.
VoorDeFilm is een kanaal op YouTube waar een vaste groep filmkenners wekelijks inleidingen geeft op oude en nieuwe films, van arthouse tot blockbuster. Ze zetten uiteen waar de films over gaan, hoe deze tot stand kwamen en waarom ze absoluut het kijken waard zijn.
Om te voorkomen dat mensen zich rotzoeken op de site, heb ik de video waarin Valkema Elsje en Guust tekent rechts op de homepage gezet.
Ik vind het zelf erg leuk om video’s over stripmakers te maken en ze aan het werk te laten zien. Het hoort allemaal bij mijn ‘missie’ om strips onder de aandacht te brengen. Inmiddels heb ik al een hele reeks ontmoetingen voor Daily Webhead gemaakt en daar komen er nog ongetwijfeld meer bij. Recent maakte ik een video met Derf Backderf, Ivan Reis en Joe Prado, Marcel Ruijters en Wilbert van der Steen.
De afgelopen dagen waren Linda en ik in Groningen voor familiebezoek. Dinsdag hadden we echter de dag helemaal voor onszelf en toen hebben we schaamteloos de toerist uitgehangen.
Zo hebben we de Martinitoren voor het eerst beklommen. Veel nauwe trapjes met af en toe een tussenverdieping, om uiteindelijk tot dit uitzicht te komen:
Zo hoog boven de straat, zag ik uiteraard kleine mensfiguren en autootjes rijden. Het lijkt dan alsof je naar een levende maquette of levend treinbord zit te kijken. Het madurodam-effect, zeg maar. Ik kan daar erg van genieten.
Trapje af gaat wel iets makkelijker.
Daarna hebben we een lekker kopje koffie gedronken in Coffee-Break waar ze onder andere Simon and Garfunkel draaiden, dus we zaten prima. Bij koffie of thee luister ik graag wat milde singer-songwriters in plaats van housemuziek of Hollandse hits, wat toch voornamelijk Hollandse missers zijn. Toen we ’s avonds in de Smederij zaten te eten werd er een dubbele live-cd van Paul McCartney gedraaid. Twee uur lang genoot ik van zijn Beatle-liedjes en zijn solowerk. Heerlijk, al zal het voor een McCartney-hater een hel zijn.
Als toerist mocht een trip met de rondvaartboot natuurlijk niet overgeslagen worden. Het leek een rustige rit te worden, totdat een groep van 25 vrouwen vlak voor vertrek opeens aanboord stapte en het vaartuig in een kippenhok was veranderd. Gelukkig hadden de bootjes langs de kade een rustgevende uitwerking op me:
In 2015 herdenkt het Groninger Museum Werkmans zeventigste sterfdag met de overzichtstentoonstelling H.N. Werkman (1882-1945) Leven & Werk. In deze tentoonstelling zijn druksels en schilderijen, experimenteel drukwerk en de bijzondere publicaties uit de oorlogsjaren voor De Blauwe Schuit te zien. De eigenzinnige ontwikkelingen in zijn werk laten een kunstenaar zien die zich steeds bleef vernieuwen, en die zich niet hield aan regels die anderen hem oplegden. Hij gaf zijn eigen draai aan de begrippen abstract en figuratief. ‘Het resultaat is naar mijn aard, niet naar een princiep’, schreef hij in 1942 aan een vriend.
Werkman maakte drukwerk en ook dit soort schilderijen:
Overigens, wat een lelijk gebouw is dat Groninger Museum. Het lijkt erop alsof de architect met Play Doh wat stukjes aan elkaar heeft gekleid. Groningen heeft er sowieso een handje van om oude, aantrekkelijke panden af te wisselen met hypermoderne gedrochten die het straatbeeld overheersen. Alsof de architect van Rotterdam opeens in Groningen is gaan wonen.
Daar staat tegenover dat het centrum vol staat met prachtige sculpturen.
De laatste tijd probeer ik video’s in een long take op te nemen zodat ik de opnames niet meer hoef te monteren.
Al langer dan ik blog maak ik video’s. Eerst op de kunstacademie, later voor Intermediair en weer later voor diverse opdrachtgevers. Ik publiceer ook veel zelfgemaakte video’s online, die ik puur voor de lol maak. Interviews met markante persoonlijkheden, bloggers en vooral veel stripmakers. Het blijft fascinerend om tekenaars aan het werk te zien en het blijft leuk om anderen daar deelgenoot van te maken.
Monteren kost echter veel tijd. Ik ben gauw een halve dag of meer aan een video kwijt. Dat kan ik me niet altijd permitteren omdat ik eigenlijk met andere dingen bezig hoor te zijn. Ook worden sommige video’s gewoon niet zo goed bekeken, zoals de Zoo City-serie. Daar zijn maar een paar belangstellenden voor.
Daarom draai ik de laatste tijd steeds vaker een video in één take. In één lange opname probeer ik eigenlijk hetzelfde te doen als wanneer ik een reportage zou monteren. Soms lukt dat heel aardig, zoals dit atelierbezoek bij Cees Franke. Nu kan Cees ook goed en duidelijk over zijn werk vertellen, dus dat scheelt de helft.
Het is een leuke uitdaging om een video in één keer op te nemen. Het verhoogt mijn concentratie en terwijl ik door de lens kijk, probeer ik nog beter de omgeving in de gaten te houden dan wanneer ik een video draai die ik later ga monteren. Een goed voorbeeld hiervan is deze video waarin stripmakers Joe Prado en Ivan Reis aan het tekenen zijn. Ik probeer zo veel mogelijk het ontstaan van de tekeningen die ze maken te laten zien terwijl ik tussendoor iets van de sfeer in stripwinkel Henk probeer weer te geven. Natuurlijk kun je die opnames ook monteren en de acties indikken, maar door alles realtime te laten zien, inclusief herkadrering, krijg je mijns inziens nog beter een idee van hoe het was om er live bij te zijn. In wezen is het een vorm van live, zij het dan later. Later live of zoiets.
En het mooie is: als ik die long take van 19 minuten heb gedraaid, kan ik hem direct op YouTube zetten en heb ik er geen omkijken meer naar. Daarna kan de hele wereld de mannen in actie zien.
To see interesting animals, one doesn’t have to go to the local zoo at all. I shot these fascinating creatures in my home and by looking out of the window.
While Derf Backderf visited Amsterdam to promote the Dutch edition of My Friend Dahmer I interviewed him at the Americain Hotel. After the interview he drew a picture of Joey Ramone in my copy of Punk Rock & Trailer Parks. Both comic books I highly recommend.
Zaterdagmiddag 2 mei was ik in Henk’s Comics and Manga Store waar Ivan Reis en Joe Prado aanwezig waren om tekeningen te maken en te signeren. Henk bestond dit weekend 20 jaar dus dat werd goed gevierd.
Ivan Reis en Joe Prado.
De Braziliaanse stripmaker Ivan Reis is vooral bekend van Marvels Captain Marvel enGreen Lantern en Aquaman van DC Comics. Joe Prado heeft ook aan verschillende series voor DC Comics gewerkt, waaronder Birds of Prey en Green Lantern. Daarnaast is hij ook een inkter en cover-artist.
De heren wisten heel snel helden als Batman en schurken als Two-Face op papier te zetten. En passant portretteerde Prado ook nog een van de aanwezige stripfans en maakte reis een atypische superheld van Henk Lie. Hier een long take van de twee mannen in actie:
