Mijn fiets is gestolen. Door de gemeente nog wel. Ze hebben bij ons de straat opengebroken voor reparatie. Ik had het bord met de aankondiging ook wel zien staan, maar daarna weer vergeten. En nu is het fietsenrek, inclusief inhoud, verwijderd. Dus ook mijn stalen ros die ooit van mijn vader was. Sinds mijn twaalfde fietste ik er al op. Iedere dag naar school op mijn trouwe metgezel. Toch was hij al niet meer wat hij geweest is: een bonk roest met platte banden. Ook de remmen waren niet meer betrouwbaar. Vervanging zou meer kosten dan de fiets waard is, vertelde de fietsenmaker. Ik reed er al twee jaar niet meer op. Toch had ik graag nog even afscheid genomen.