Tag: Amsterdam
Categorieën
Blue creature
Here’s another one. Maybe they are related. Twins mabye?
Saw this murial on Friday, while I came back from a meeting with Xtra, a publishing house. Ramses Shaffy was an original, that’s for sure.
Categorieën
In de rij voor Stephen Fry
Stephen Fry komt naar Nederland om zijn autobiografie The Fry Chronicles the promoten. Dat is goed nieuws voor de Fry-fans. Ik stond vanmorgen dan ook in de rij voor de ABC in Amsterdam.
Stephen Fry is acteur, schrijver, tv-presentator. Maar bovenal een Engelse mediapersoonlijkheid. Ik vind hem een inspirerend mens, die boeiende ideeën verkondigt, zoals in onderstaand video-interview.
Fry spreekt op 29 juni in Den Haag, een keer in Leiden en op 30 juni in Amsterdam. Vanmorgen werden de kaartjes voor Amsterdam verkocht dus toog ik naar The American Book Center op het Spui in de hoop een toegangsbewijs voor mezelf en Merel te scoren.
Er stond al een behoorlijke rij om kwart voor elf. Maar wat een ordelijke rij! Normaliter zijn de rijen in Nederland een ramp, zeker als je uit meerdere kassa’s kunt kiezen. Op de een of andere manier kies ik altijd de traagste rij uit en vaak wordt er lekker voorgedrongen, want tja, men heeft haast en vindt zichzelf belangrijker dan de rest van de mensheid.
Soms voel je de hete, maar bovenal slechte, adem van degene achter je, die niets heeft begrepen van wat personal space betekent en bijna in je aars probeert te kruipen om maar een stukje naar voren te kunnen.
Maar dus niet vanmorgen. De Fry fans stonden netjes in een halve cirkel richting de ABC en er heerste een ontspannen sfeer. Het deed me denken aan hoe we dat vaak in Engeland zien. Na ongeveer een kwartier stond ik vlakbij de kassa. De man voor me bleek het laatste kaartje te kunnen kopen.
Had ik voor niets in de rij gestaan? Nee, want hij had niets aan slechts één kaartje en liep het pand uit. Zo kwam ik dus aan het allerlaatste kaartje voor Stephen Fry’s presentatie op 30 juni in de Singel kerk.
Met blij gemoed liep ik weer terug naar huis. De kleine spatjes regen deerde me niets, al had dat grotendeels te maken met de paraplu die ik bij me had. Als alles goed gaat komt woensdag mijn exemplaar van The Fry Chronicles binnen. Ik heb er nu al zin in.
STEPHEN FRY: WHAT I WISH I’D KNOWN WHEN I WAS 18 from Peter Samuelson on Vimeo.
Interview via Marco Raaphorst
Categorieën
Heron on the roof
While heading for an exhibition of my neighbour – she paints and makes music – I came across this grey heron posing on the top of a car.
Categorieën
More street art @spuistraat
Categorieën
Street art @spuistraat
Categorieën
Red creature
Not quite a Bunbun, but I still like it.
Someone’s been busy because I saw this drawing on several places across town. Maybe it’s an invasion of cartoon creatures…
Categorieën
Cheap clothes, low wages?
I guess it’s a fair question.
Categorieën
Video: 30 april
Geheel
tegen mijn gewoonte in begaf ik me vandaag buiten de deur. Normaliter waag ik me niet tussen de meute tijdens Koninginnedag, maar vanmorgen vroeg bezocht ik even het Vondelpark. Daar was het vrijmarkt en inderdaad stond men hele inboedels, zelfverpakte chips in broodzakken en lauwe koffie aan te bieden. Ook werd er hier en daar een kunstje opgevoerd.
Wederom bleek Koninginnedag niet om Bea te gaan, maar om de handel. De Nederlandse handelsgeest, ooit met nostalgische woorden bezongen door oud-premier Balkenende, was springlevend in het Vondelpark.
Ik werd er droevig van. Al die kinderen die wellicht aan het einde van de dag teleurgesteld naar huis konden met al hun knuffels weer in de zak. Niemand had ze willen hebben. Of dat ene meisje met die blokfluit dat zich de hele dag een nieuwe Berdien Stenberg had gewaand, en voor al haar moeite 1,50 euro had verdiend.
Nou ja, misschien ook wel een goede les voor de kids. En om half tien leken ze er nog lol in te hebben dus wie weet hoe de rest van de dag zou verlopen.
Na 20 minuten begon het park al aardig vol te raken en had ik alweer genoeg van alle valse noten, krijsende kinderstemmetjes en serieuze handelaren – want die zaten er natuurlijk ook tussen. Het was dan ook tijd voor koffie & taart, want men verjaart over het algemeen maar eens per jaar.
Thuis stond het prikbord op mijn facebookpagina vol met felicitaties. Nu weet ik ook wel dat vrienden een automatische herinnering krijgen opgestuurd, toch vond ik het hartverwarmend om al die gelukwensen te lezen. Dat is jarig zijn in het tijdperk van social media.
Daily Webhead: 30 april from Michael Minneboo on Vimeo.