A Batman outfit standing guard at the costume shop where I shot a video during Halloween.
Tag: Amsterdam
Thematisch aanbieden
Vrijdag was ik samen met vriend Jooper op stap in platenzaak Concerto. Mooi woord is dat trouwens, platenzaak. En passend, want er wordt daar ook nog steeds vinyl verkocht. Naast cd’s, boeken en tegenwoordig ook strips.
Jooper is van het vinyl, ik vind muziek van een plastic schijfje ook prima. Al vind het ik het wel een leuk nostalgisch idee, een pick-up met een draaiende zwarte schijf erop.
Terwijl Jooper met zijn neus in de platen dook, zocht en vond ik tussen de cd’s The Basement Tapes van Bob Dylan en The Band. Het viel me op dat ze in Concerto boeken en cd’s niet gescheiden houden. Naast de cd van The Basement Tapes lag een boek over dit legendarische album uitgestald. In de hoek lagen nog meer Dylan-boeken en die bundeling van strips over The Beatles die vorig jaar bij Silvester Strips verscheen. Ook tussen de cd’s lagen allerlei boeken over de albums en de betreffende artiesten.
Goed, het plaatje is wel duidelijk denk ik. Het equivalent van gerelateerde artikelen onder een blogpost en tips die je krijgt als je online iets aanschaft. Thematisch samenstellen is een goede manier om je waar aan de man te brengen. Ook in een platenzaak.
Jacco Olivier 2
Jacco Olivier 1
Last weekend I visited Gallery Ron Mandos in Amsterdam to look at art by Jacco Olivier.
Jacco Olivier fuses painting and filmmaking by repeatedly reworking paintings in generous casual brush strokes and systematically photographing each development. The various stages are combined into projected animations. The resulting films are enigmatic and experiential – moving in and out of abstraction they reveal the traces and decisions made by the artist in the process of painting. While there is a clear and quite complex process involved in their creation, Olivier does not set a thematic agenda for the works, or for their relationship to one another. The films are instead imagined as windows onto converging, and often elegantly simple, moments of daily life – a bus journey, a swim in the ocean, or a walk through the woods. At this convergence of painting and cinema, however, lies an uneasy tension, a feeling that something is about to happen or has just happened that is unexpected and beyond our control. Source.
Smoking cold
Goede voornemens
Goede voornemens, daar hoef je natuurlijk helemaal niet mee te wachten tot het nieuwe jaar. Sterker nog: liever niet, want dan is de druk om ze te laten slagen groter en daarmee de kans dat je het niet volhoudt groter.
Daarom ben ik een paar weken geleden begonnen met meer bewegen. Ik heb een zittend beroep. Of ik nu op de redactie bij de VARA zit of ik werk thuis aan mijn stukken, er word door deze Minneboo heel veel gezeten en te weinig bewogen.
Een sporter ben ik niet. Ooit heb ik 18 maanden frequent een sportschool bezocht. Tussen de op zichzelf geilende spierkolossen voelde ik me niet thuis. Daarbij vond ik fitness behoorlijk saai.
Ik zie mezelf ook niet hardlopen. Wel gedaan vroeger, maar als ik hier de file van joggingpakken in het park voorbij zie komen, ben ik al uit gelopen. En wandelen zonder eindbestemming, maar gewoon om te wandelen, is net zoiets als een boek kopen zonder het te lezen.
Ik heb me dan ook voorgenomen om vaker naar huis te lopen als ik van Hilversum met de trein kom. Van CS naar mijn huis levert dat een wandeling op van gemiddeld 35 minuten. Net lekker en doelgericht.
Natuurlijk zou ik ook ’s ochtends naar het station kunnen lopen, maar vroeger opstaan dan ik nu doe is wishful thinking. Niet dat daar iets mis mee is, met wishful thinking, maar realistisch is het niet.
Ik heb voor mezelf wel wat richtlijnen opgesteld. Gemiddeld wil ik tien keer per maand naar huis lopen, maar liever meer. Als het weer het toelaat natuurlijk. In een stevige plensbui zult u mij niet snel vrijwillig aantreffen. Het moet allemaal wel leuk blijven.
Voorlopig geniet ik erg van mijn wandelingetjes. Ik kijk er zelfs naar uit. Niet dat er veel opzienbarends onderweg gebeurt. Ja, lopen in Amsterdam, waar alle taxichauffeurs bastaardkinderen van Charles Manson lijken te zijn die proberen zoveel mogelijk mensen dood te rijden, blijft spannend. Net als in grote steden als New York kun je soms niet lekker doorlopen. In New York moet je in het centrum ook op iedere straathoek wachten. Het licht lijkt in eerste instantie altijd op rood te staan.
Dat alles mag de pret niet drukken. De wandeling naar huis biedt tijd om te reflecteren op de werkdag achter me en de werkavond voor me. Een stukje niemandsland waarin ik niet veel meer hoef te doen dan lopen, en mensen en taxi’s ontwijken.
Candlelight
I took this picture last Wednesday. I went to the cinema with my friend Paul. We saw the film ‘The Illusionist’, which I can seriously recommend, it’ a wonderful animated film. Afterwards, Paul and got a coffee at the t-room in the Melkweg. My girlfriend joined us. During our conversation I took this shot of the candle on the table. Candlelight, it always reminds me of the radio show by the same name, in which corny love poems written by amateurs were read.
This year it’s the Melkweg’s 40th birthday. They have an exposition with a lot of posters from the first 15 years. This is just a small part of the wall covered with them.
Merel at the bar
T huis, Melkweg, 9:00 pm
My friend Merel ordering at the bar in the Melkweg. She, Linda and I just saw the film ‘Doogtooth’. A weird but fascinating film. What do you think caught Merel’s eye and made her look left?
Homeward bound in blue
Under the freeway
This is just around the corner from that ‘lovely hotel’ of the last post. It doesn’t look like a cosy spot to hang out at night.