Aanstaande zondag 19 december zijn er enkele kopstukken uit de Nederlandse stripwereld te bewonderen bij Selexyz Scheltema in Amsterdam.
Vanaf 15 uur signeren daar: Peter van Straaten, Theo van den Boogaard & Wim T. Schippers (van o.a. Sjef van Oekel), Peter de Wit (van o.a. Sigmund en S!ngle), Rene Windig (van Heinz), Michiel van de Pol (Cartoon Diarree en Terug naar Johan) en Sam Peeters (Lamelos en In de schaduw van mijn lul) signeren hun stripboeken komende zondag bij Selexyz Scheltema in Amsterdam.
Wat mij betreft een goede reden om het winterweer te trotseren en een bezoekje te brengen aan de boekwinkel op het Koningsplein.
Leidseplein, 12:00 pm
After a coffee with Liselotte, we passed by these urinals. They’re standing cosy next to these little Xmas houses where they sell food and drinks. Hardly hygienic, don’t you think?
Leidseplein, 2:00 pm
I took this picture about two weeks ago. When I passed the place this morning, Santa was gone. Maybe someone pinched him with a needle…
Ik denk dat het begon met het vliegende zakje in de film American Beauty. Dat zakje dat in de wind danste en de video-opname van Ricky Fitts die dit prachtige stukje levenspoëzie vastlegde.
Ricky Fitts, de jongen die, ondanks de narigheid in zijn leven veroorzaakt door zijn strenge vader, toch altijd oog hield voor mooie dingen.
Ik meen me te herinneren dat regisseur Sam Mendes dat ooit zelf eens had gezien en erdoor geïnspireerd raakte. Net zoals ik dus door zijn film op een idee kwam.
Het idee dat het leven soms van dit soort kleine cadeautjes geeft. Een moment van schoonheid dat, net als het leven zelf, voorbij is voordat je het weet. Je moet er dus goed opletten en ervan genieten zolang het kan.
Maar het dagelijks leven is jachtig en tegelijkertijd zo vol met beslommeringen dat je dat genieten vaak vergeet. Je hoofd zit soms zo vol van alles dat er geen ruimte meer lijkt voor dat soort kleine momentjes. Maar die momentjes zijn belangrijk, essentieel zelfs.
Het zijn die kleine dingen: een zakje dat door de kolkende wind lijkt te dansen, een meisje op een fiets dat voorbijschiet en naar je glimlacht, twee tortelduifjes op een tak die hun kopjes tegen elkaar wrijven. Die jogger in het knalrode pak die puffend voorbij stoomt in het Vondelpark, de verborgen belofte in de koffieverkeerd die stomend voor je staat of gewoon het moment dat je op de bank zit even niets meer moet.
Dit soort momenten vasthouden niet onmogelijk doch niet gemakkelijk. Ze zijn snel vergeten. Video biedt in sommige gevallen uitkomst en biedt bovendien de mogelijkheid om ze te delen. Laatst legde ik uit het raam enkele vogeltjes in de sneeuw vast. Nu ben ik geen ornitholoog en heb vaak geen idee hoe die vogels heten. Maar die kennis is ook niet nodig om van het beeld te genieten.
Door de video online te zetten kunnen anderen ook uit mijn raam kijken op het moment dat het sneeuwde.
Zelf ook een mooie video gezien? Zet een linkje in het commentformulier en vertel wat het met je deed, als je wilt.
Westergasfabriek, 1:00 pm
A shot of the Westergasfabriek in state of winter. I took this picture an hour before I interviewed Matthijs van Nieuwkerk. A Dutch television presenter, let us say the Dutch Jonathan Ross.
Stadhouderskade, 1015: am
Most of the time walking through Amsterdam is like a suicide mission. A lot of taxidrivers seem to be psycho’s trying to hit innocent pedestrians. When I walked to an appointment last Friday morning, traffic seemed mild, but that was definitely an exception.