Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: Een plastic Spider-Man

De stad hangt vol met deze reclameposter voor Madame Tussauds:

spiderman_madame_tussaudsHet wassenbeeldenmuseum in Amsterdam staat erom bekend om trends na te jagen. Is Beyoncé populair, dan zetten ze een tijdje later een wassenbeeld van haar neer in de hoop dat mensen dan komen kijken. Het gaat bij Madame Tussauds, zoals alle commerciële ondernemingen, erom zoveel mogelijk geld te verdienen. Bezoekers zijn geen gasten maar wandelende portemonneetjes. En die portemonneetjes moeten zo leeg mogelijk zijn als ze weer buiten stappen. De route die je moet volgen eindigt niet voor niets in een winkel die je door moet om buiten te kunnen komen. En in de winkel probeert het personeel je van alles aan te smeren. Dat doen ze heel vriendelijk natuurlijk, maar toch.

’s Ochtends komt het personeel ook samen en wordt erop gewezen welke targets er die dag gehaald moeten worden. Ik weet dit omdat ik ooit, lang, lang, lang geleden anderhalve maand bij het bedrijf heb gewerkt. Ik werd voor het eind van mijn proefperiode ontslagen omdat ik ’te cynisch’ werd gevonden. Ik geef toe: commerciële uitbuiting is ook niet mijn ding. Overigens voel ik me niet rancuneus over deze periode: het was vlak na mijn studie en dan pak je toch zo’n beetje iedere baan aan die je kunt krijgen. Er zijn ongetwijfeld mensen die met veel plezier bij Madame Tussauds werken.

Wassenbeelden. Zelf hou ik er niet van en ik snap ook niet waarom je naar een imitatieversie van een beroemdheid zou willen kijken. Je kunt met de poppen op de foto, maar iedereen ziet dat je niet naast de echte persoon staat. So who cares?

Trends snap ik wel en aangezien superhelden hot zijn, snap ik dat Tussauds nu met Marvel-helden op de proppen komt. Maar Jezus, wat ziet die Spider-Man er nep uit. Hij lijkt wel van plastic. Of zouden ze met het beeld een action figure bedoelen in plaats van de stripheld? Ze hadden hem beter zonder masker kunnen afbeelden zodat je Peter Parkers gezicht kunt zien. Dat had hem wat menselijker gemaakt. Dit vind ik niks.

Misschien wilden ze zich niet vastleggen aan een bepaalde vertolking van Peter. Maar dan lopen ze met Jessica Alba als Invisible Woman ook een paar jaar achter. Zeker nu er net een nieuwe Fantastic Four-film is waarin Kate Mara deze rol vertolkt.

Nee, wil je dichter bij de sterren komen, dan kun je beter hun instagramaccounts volgen. Hugh Jackman plaatst geregeld een foto of een persoonlijke video gericht op zijn fans. En dat kost je ook nog eens niks.

Fuck Madame Tussauds.

Categorieën
Fotoblog

Een ouderwets fijne vrijdagmiddag

Vrijdagmiddagen, ik heb er al eerder over geschreven. Vrijdag de 31ste juli voelde weer als vanouds gezellig.

Waagh_2015Eigenlijk had ik ’s ochtends verder moeten komen met mijn opdracht voor Submarine Channel – het samenstellen van een top 5 beste superheldenfilms, maar het schrijven ging iets trager dan gepland. En om 12 uur had ik een lunchafspraak met mijn goede vriend Jooper – een parttime fotograaf die net terug is van zijn jaarlijkse vakantie in Griekenland. We hadden het dan ook over het verschil tussen de Grieken en Nederlanders, fotograferen en de andere zaken des levens. Aangezien onze Griekse vrienden de laatste tijd behoorlijk gedemoniseerd zijn door politici en de media, hoor ik graag van iemand die ze kent hoe de vork echt in de steel zit.

Voordat we bij de Waagh gingen lunchen, doken we even een platenzaak en stripwinkel Henk binnen op de Gelderse kade. In de platenzaak trof ik deze toffe platenhoes aan:

platenhoesNa de lunch ging Jooper weer richting Hoorn en bezocht ik nog even boekwinkel Scheltema. Wederom op zoek naar goede strips van Matena, maar die waren er niet. Wel vond ik allerlei ander leuk leesvoer en het nieuwe pand aan het Rokin heeft een prettig uitzicht over de stad:

uitzicht_scheltema_02 uitzicht_scheltemaTot slot nog even de shelfporn die ik die dag heb gekocht. De twee comics schafte ik in Henk aan die Marvel Comics in de uitverkoop heeft op dit moment. Dat boekje over het oeuvre van François Schuiten kon ik niet laten liggen. Het is uitgegeven door de Koning Boudewijnstichting omdat de stripmaker daar een tijd geleden een deel van zijn originelen heeft ondergebracht.

shelfporn

Categorieën
Fotoblog

Je hebt van die dagen

gebroken_pianoVandaag liep ik langs deze overleden piano. Of nu ja overleden, er komt nog weinig zuiver geluid uit het instrument. Passend, want ik voel me vandaag ook een beetje zo. Moe, sloom en geen zin om serieus met schrijfklussen aan de slag te gaan. Ik geloof dat het een beetje een rustdagje gaat worden.

Categorieën
Fotoblog

Hulk was here?

Ik probeer iedere dag te beginnen met een wandeling door het park tegenover mijn huis. Even wandelen voordat ik uren achter mijn computer zit te schrijven. Erg leuk om de dieren in het Westerpark in actie te zien, zoals deze ganzen die ik zaterdagochtend tegenkwam:

westerpark_gansJammer dat sommige mensen er een behoorlijke puinhoop van maken. Iedere dag worden de overvolle vuilniszakken – die vaak rondom de afvalbakken worden gezet – opgeruimd. Vaak ligt er ook veel los afval verspreid over het park. Waarom mensen niet gewoon hun eigen afval mee naar huis nemen, is mij een raadsel. Het lijkt me een kleine moeite.) Dit glas ligt er echter al een tijdje:

westerpark_glasNa de storm van zaterdag ben ik weer even naar buiten gegaan. Er waren heel wat takken van de bomen af gewaaid. Of is er misschien een chagrijnige Hulk langsgekomen?

westerpark_na_storm_boom westerpark_na_storm

Categorieën
Fotoblog Strips

Vintage Batman

vintage_batman
Mijn outfit voor vandaag. Dat Batman-T-shirt heb ik al sinds 1989, toen de eerste film van Tim Burton uitkwam. Ik was twaalf en met mijn moeder een dagje in Amsterdam. Eigenlijk was het T-Shirt iets te groot voor me. ‘Mooi, dan kun je erin groeien,’ zei mijn moeder. Tegenwoordig pas ik hem nog steeds en is het shirt een van mijn favorieten. Het zwart is inmiddels grijs geworden maar dat maakt het T-shirt mooi vintage, vind ik.

Categorieën
Fotoblog

WC-collage

De muur in de wc van Pacific Park. Een collage waar een hoop op te zien valt. Linda en ik waren hier om hamburgers te eten.

Categorieën
Fotoblog

Cactus

cactus_bakkerswinkel1Linda en ik zaten even koffie te drinken bij de Bakkerswinkel op het Westergasfabrieksterrein. Af en toe duwde een rukwind spullen van tafel. Deze cactus bleef gelukkig rustig staan. Zijn broertje was minder gelukkig en vloog door de lucht.
Categorieën
Fotoblog Mike's notities

School’s Out for Summer

Het viel me eigenlijk meteen op toen ik vanmorgen de keuken in liep: het schoolplein achter ons huis was verlaten. Yes! Het is weer zomervakantie.

schoolplein_juni_2015Toen we dit huurhuis aangeboden kregen, twijfelden we nog: is het wel handig om een basisschool aan de achterkant te hebben, want spelende kinderen maken een hoop herrie. En dat doen ze ook, maar in de praktijk valt het erg mee: de verschillende groepen worden maar een paar keer per dag gelucht, en aangezien mijn werkkamer aan de andere kant van huis zit, hoor ik de kids bijna niet als ik de deur dicht houdt. Goed, in de zomer hoor je ze wat luider, want dan hebben we de ramen noodzakelijkerwijs open staan.

Blij dus dat we toch voor het huis met het prachtige uitzicht aan de voorkant hebben gekozen. En, het voordeel van het schoolplein is dat je niet meteen bij de buren naar binnenkijkt, wat we in het vorige huis wel hadden.

En nu is het dus zomervakantie: aan de achterkant dus lekker zes weken lang rust. Als kind leken die zes weken heel wat. Toch, halverwege begon ik alweer de weken naar de eerste schooldag af te strepen. Nog maar drie weken vrij, nog maar twintig dagen vrij, nog maar negentien dagen vrij…

Gelukkig heb ik het daar deze zomer te druk voor.

Categorieën
Mike's notities

Kluizenaar in wording

Op zaterdagavond loop ik samen met Linda over de NDSM-werf in Amsterdam Noord. Eigenlijk zou ik op een feestje moeten zijn in West, een gemoedelijk tuinfeest waar het leven wordt gevierd, maar ik loop hier, door een oude loods waar vroeger boten werden gebouwd of opgeknapt, gelokt door het geluid van een gillende elektrische gitaar.

De gitarist staat ergens midden in de ruimte tussen allerlei bandspullen, ik zie enkele microfoons en versterkers staan, alsof ieder moment de rest van de band uit de schaduwen zal stappen om een nummer te spelen. Maar dat gebeurt niet en de gitarist houdt na een paar riffs op met spelen en loopt van het podium dat geen podium is, weg.

ndsm_05Ik vind het fijn om hier nu even rond te lopen. De werf is een creatieve broedplaats: kleine ateliers, die eruit zien als kantoortjes, bieden plek voor allerlei kunstenaars en kunstenaar wannabees. Toch is het op dit moment vrijwel stil. Buiten rijdt een taxi voorbij en verderop hoor ik bonkende boxen van een of andere dj. Echt rustig wordt het nooit in de stad, maar het is fijn om hier even in de luwte van de gekte op adem te komen. De laatste tijd heb ik daar meer behoefte aan dan aan grote groepen mensen. Ik ben dan ook weinig op feestjes te vinden. Ik heb niet meer zo zin om met mensen te praten. Één op één koffiedrinken vind ik leuk, want dan kun je echt met aandacht met elkaar praten. Maar als het aantal mensen dat deelneemt aan het gesprek toeneemt, voel ik me ongemakkelijker worden. Vroeger was dat niet zo trouwens, maar daar heeft het heden niet zo’n boodschap aan.

Sowieso vind ik het erg fijn om gewoon binnen in huis te leven en weg van de buitenwereld te zijn. Gewoon aan het werk, schrijvend aan mijn stukken, op de bank wegdromend met een boek of lekker te rillen bij het kijken van een Stephen King-verfilming. Ik hoef niet zo nodig daarbuiten in de drukte te zijn. Moet wel oppassen dat ik geen kluizenaar wordt. Zo’n man die alleen nog maar buiten komt om boodschappen te doen en de vuilniszak in de container te gooien.

Foto: Linda Delis.
Foto: Linda Delis.
Categorieën
Media

Abstract kijken door het werk van Kor Heemsbergen

13 mei was het tien jaar geleden dat beeldend kunstenaar en landschapsvormgever Kor Heemsbergen (1936 – 2005) overleed. In het laatste weekend van mei werd een deel van zijn werk geëxposeerd in Galerie Beeldend Gesproken in de Hallen.

expo_heemsbergen expo_heemsbergen_02Geïnteresseerden konden zich inschrijven om een van de kunstwerken te kopen voor een bedrag dat ze zelf mogen bepalen. De expositie werd georganiseerd door de kinderen van Heemsbergen. De opbrengst komt ten goede aan het Prins Bernhard Cultuurfonds en Kunstuitleen/ Galerie Beeldend Gesproken.

Heemsbergen was van de jaren zestig tot de vroege jaren na de eeuwwisseling in Amsterdam actief als kunstenaar. Behalve veel geschilderd werk realiseerde hij een groot aantal kunstprojecten in de openbare ruimte. Veel van zijn beelden zijn op diverse plaatsen in het Nederlandse landschap terug te vinden.

Wodan.
Wodan.

Zelf kende ik het werk van Heemsbergen niet maar omdat Linda enkele van zijn nabestaanden kent, bezochten we de overzichtstentoonstelling After Hours. Het was voor mij een aangename verrassing: normaliter heb ik moeite met me te interesseren voor abstracte kunst, maar naar het werk van Heemsbergen heb ik gefascineerd gekeken. Om met zijn kinderen over hun vader te kunnen praten, maakte het bezoek extra bijzonder. Zo vertelde zijn oudste zoon me dat sommige schilderijen alleen maar titels hadden omdat dit door de galeries gewenst was. Die titels bedacht de kunstenaar dus vaak achteraf omdat het werk voor de verkoop nu eenmaal een naam moest hebben. Liever hield hij zijn schilderijen titelloos en dat snap ik, want een titel stuurt heel erg hoe je het abstracte werk interpreteert.

Dit schilderij bekoorde mij in het bijzonder. Het lijkt een soort rorschachtest. Ik zie er een vlinder in, maar wellicht is het een kaart van een land dat door burgeroorlog in drieën is gesplitst.

Een hollende.
Een hollende.

Het heet overigens Een hollende. In dit geval is de titel voor mij net zo’n raadsel als het werk zelf.

Prettige macht?
Prettige macht?

Prettige macht? roept ook allerlei vragen op, maar door de titel meen ik kerkramen links- en rechtsboven te herkennen. En de kerk is voor mij een machtswellustige organisatie. Misschien is het schilderij wel een kaart van boven en de pijl een neerstortende raket.

Dit schilderij zou wat mij betreft prima als een LP-hoes van Joy Division kunnen dienen:

Zonder titel (Jan 1981)
Zonder titel (Jan 1981)

Zelf zag ik er berkenbomen in die langs een bosweg staan en ’s nachts worden verlicht door de koplampen van een voorbijrijdende auto. Dit vertelde ik aan de dochter van heemsbergen. Zij vond het erg leuk om dit te horen, omdat zij een heel andere voorstelling had van het schilderij. Het aanhoren van andermans ideeën over het werk van haar vader deed haar goed, vertelde ze.

Wie meer van het werk van Heemsbergen wil zien kan hier terecht.

Categorieën
Daily Webhead English Video

DW Video: Meanwhile in Zoo City

To see interesting animals, one doesn’t have to go to the local zoo at all. I shot these fascinating creatures in my home and by looking out of the window.

Music by Marco Raaphorst.

Categorieën
Fotoblog

Koffieontbijt

Vanmorgen met Linda even koffiegedronken in Coffee Plaza op het Van Limburg Stirumplein hier om de hoek. Ik heb er gelijk maar even een appelflap bijgegeten. De koffie smaakte erg goed. Het is een leuke tent, waar een boekenkast vol boeken staat. Geen idee of het de bedoeling is dat je die boeken daar uitleest of dat je ze mag lenen. Vergeten te checken.