Sinds maandagavond 1 september zien we hoe Max Westerman opnieuw kennismaakt met Nederland. Westerman die sinds 1978 in de Verenigde Staten woonde, gaat naar Nederland remigreren. Het kikkerlandje door de ogen van een veramerikaniserende Hollander.
In de serie zien we hoe Max Westerman, jarenlang buitenlandcorrespondent voor RTL Nieuws, opnieuw kennismaakt met zijn geboorteland. Hoe is Nederland veranderd sinds zijn vertrek? Het levert een paar interessante details op, waar deze native Dutch dude van zat te kijken.
Sex, drugs en werkloosheid
Westerman begint zijn remigratie in het Nederlandse consulaat in New York. Daar krijgt hij een video voorgeschoteld die in opdracht van de Nederlandse regering in elkaar is gezet. In de video wordt de nadruk gelegd op drugsgebruik, de grote werkloosheid, prostitutie en andere negatieve zaken in de Nederlandse samenleving. De boodschap wordt al snel duidelijk: liever geen emigranten naar ons land. Rita Verdonk het niet beter kunnen zeggen. Nederland is sodom en gomorra voor Amerikanen.
Liever geen hoeren
Dergelijke gevoelige details worden dan ook niet vermeld door de gids in de rondvaartboot die door Amsterdam voert. Tenminste, niet als de groep uit Amerikaanse toeristen bestaat. Italianen willen wel graag horen over de roze buurt en de coffeeshops.
Westerman maakt een hernieuwde kennismaken met ons land en gaat mee met een paar Amerikaanse toeristen. Behalve Amsterdam gaan ze ook langs enkele typische toeristische trekpleisters, zoals een klompenmakerij. Alle dingen die je niet doet als je zelf in Nederland woont.
Vertrutting
De eerste aflevering gaat Westerman ook op visite bij André Rouvoet –minister voor Jeugd en Gezin en vice-premier. Deze kan zich niet vinden in de aantijging dat Nederland last heeft van vertrutting. Niet zo gek natuurlijk, hij is er zelf deels verantwoordelijk voor. Wie een kind op de wereld zet, krijgt tegenwoordig vanuit Den Haag een cd met vrolijke liedjes toegestuurd. Fijn om te weten dat onze belastingcenten goed worden uitgegeven. Westerman concludeert na dit gesprek, en na het lezen van een aantal kranten, dat Nederland wel wat is veranderd sinds zijn vertrek in 1978. Waren de jaren zeventig juist de jaren dat alles mocht, tegenwoordig leven we in een Nederland waar vooral veel wordt verboden. Ook concludeert hij voorzichtig dat Hollanders veel met Amerikanen gemeen lijken te hebben. Beide landen kennen politieke leiders die openlijk uitkomen voor hun liefde voor God, en Amerikaanse toeristen klagen zich net als de Hollanders over hoge prijzen.
Hapklare brokken
De serie bestaat uit 10 afleveringen die korter dan een half uur duren. De segmenten in aflevering een volgen elkaar in snel tempo op en duren allemaal een paar minuten. Dit biedt weinig ruimte om de diepte in te gaan, maar maakt wel dat Westerman veel aansnijdt in een kort tijdsbestek. Informatie in hapklare brokken. Thematisch gezien lijkt er niet veel verband te zitten tussen de verschillende segmenten, Westerman mixt geschiedenislessen met de huidige stand van zaken, bezoekt een windmolen met wat Amerikanen en daarna Rouvoet naar aanleiding van wat nieuwsberichten. Het geheel is wat onsamenhangend en heeft veel weg van een persoonlijke queeste. Deze stijl past wel bij de luchtige presentatie van Westerman. Het programma wordt niet voor niets een ‘free-wheeling roadmovie’ genoemd op de website van de KRO. Een duidelijke lijn is dus nog niet te ontdekken, maar wellicht komt dat de komende afleveringen nog goed. Vooralsnog ben ik daar wel benieuwd naar. Al is het alleen maar omdat je als Nederlander zo toch een hoop opsteekt van je eigen landje.
Westermans Nieuwe Wereld wordt ieder maandag uitgezonden om 21.25 op Ned 3.
Lees ook: