Jammer vond ik wel dat juist de acteurs die je het graagst hoort praten over de serie het minste aan het woord komen. Weinig Sarah Michelle Gellar, Anthony Stewart Head en Alyson Hannigan. Wel komt James Marsters veel aan het woord, maar je wilt natuurlijk juist van Sarah Michelle allerlei leuke anekdotes horen. Hoe vond zij het om te moeten zingen in de musicalaflevering? Ik weet dat ze niet van zingen houdt, maar niet dankzij dit boek.
Ben nu bij het gedeelte over de Angel tv-serie. Daarin komen de belangrijke acteurs wel vaker aan het woord. Dat stuk vind ik dus eigenlijk leuker om te lezen. En ik heb meteen zin om de serie weer te kijken. Angel heb ik niet op dvd, dus dat opnieuw kijken zal even moeten wachten.
De HD-versie vanBuffy schijnt een regelrechte ramp te zijn. De beelden zijn vaak zonder de bijbehorende filters in HD overgezet, waardoor nachtscènes opeens dagscènes zijn geworden. Ook zijn ze heel slordig omgegaan met het beeldratio. Bij het omzetten van 4:3 naar 16:9 hebben ze soms een uitsnede van het beeld gemaakt en soms zie je juist de crew in beeld. Ongelooflijk. Ik ben heel blij dat ik de oorspronkelijke dvd’s nog in huis heb.
The Cabin in the Woods was de tweede film die ik deze Halloween zag. Het was tevens de tweede keer dat ik deze horrorfilm van Drew Goddard bekeek en ook nu was het weer een groot plezier.
Fran Kranz: sympathieke stoner.
Een groep tieners die vakantie vieren in een afgelegen hutje waar de hel los breekt, is een van de grootste clichés in het horrorgenre. Toch weten scenaristen Goddard en Joss Whedon hier een zeer originele draai aan te geven. Ze spelen met de kenmerken en de clichés van het genre. Wie goed oplet ziet heel veel knipoogjes naar andere horrrorfilms. Wat dat betreft doet The Cabin in the Woods niet onder voor Scream (1996) van Wes Craven. Meer ga ik niet over de plot zeggen, want het ontrafelen van het mysterie is een van de dingen die The Cabin in the Woodszo leuk maakt.
De mooie Kristen Connolly houdt het toch netjes (helaas).Euh… Anna Hutchison houdt van beesten?
Extra plezier beleefde ik aan de casting van de bijpersonages, want enkele acteurs herkende ik uit het Buffy en Angel Universum, zoals Amy Acker en Tom Lenk. Fijn om te weten dat Whedon bij de casting aan zijn vrienden denkt. Jammer dus dat ik niet een van zijn vrienden ben.
Waarom de rubriek Frames? De verhalen die we lezen en zien maken net zo goed deel uit van onze levensloop als de gebeurtenissen die we in reallife meemaken. In de rubriek Frames verzamel ik stills uit de films die ik heb gezien om zo die herinneringen te kunnen bewaren en koesteren.
In een artikel (uit Cinefantastique, Vol 21, No 1, July 1990 van Alan Jones) laat hij zich dan ook duidelijk uit over het feit dat de filmstudio geen bal snapte van wat hij probeerde te maken:
“The lesson I’ve learned [making ‘Nightbreed’] is that a lot of people don’t want anything different. They don’t want you to have a unique vision. But why make movies anybody else could have done? Well, I’ve paid the consequences, but I’m unrepentant. Again and again I listened to deprecating comments about low literacy levels. There was supposedly no point showing ‘Nightbreed’ to critics because the people who see these movies don’t read reviews, in brackets, even if they can read at all! Immediately it was disqualified from serious criticism. Therefore it had to be sold to the lowest common denominator. Nobody cares for the product I, and a host of other horror directors, make. One [old] guy at Fox never saw it through because he felt it was morally reprehensible and disgusting – the two very things it’s not. Their imaginations are limited and they have a very unadventurous sense of what to do. Someone at Morgan Creek said to me, ‘You know, Clive, if you’re not careful some people are going to like the monsters.’ Talk about completely missing the point! Even the company I was making the film for couldn’t comprehend what I was trying to achieve!”
Ik heb me vermaakt met deze fantasiehorror vol met vreemde creaturen. Het idee van Midian, een plek waar monsters wonen en worden geaccepteerd voor wat ze zijn, staat me zeer aan. De creaturen zien er intrigerend uit en in dit geval zijn de monsters de good guys. Danny Elfman componeerde de bombastische en zeer aanwezige soundtrack.
Midian
Wat je ook van Clive Barkers werk vindt, onorigineel is het niet. Hij schreef verschillende horrorboeken en regisseerde en schreef onder andere Hellraiser. (De film Candyman is ook gebaseerd op een verhaal van Barker, al vond ik die film zeer slaapverwekkend. Veel mensen op Facebook waren het wat dat betreft niet met me eens.)
Boone deed me heel erg denken aan Angel uit Buffy. Weten we in ieder geval waar David Boreanaz de monsterd vandaan heeft gehaald.
Dat de Canadese filmregisseur David Cronenberg de rol van Dr. Phillip K. Decker speelt, vind ik een leuk detail. Decker is een verknipte psychiater met moordneigingen die met een masker op zijn hoofd mensen in mootjes hakt.
Boone heeft zijn dokter (David Cronenberg) goed te pakken.
Decker vertelt zijn patiënt Aaron Boone (Craig Sheffer) dat hij een seriemoordenaar is. Boone slaat op de vlucht en vindt onderdak bij een groep monsters genaamd Nightbreed, die zich schuilhouden op een oud kerkhof. De dokter, de politie en Boone’s vriendin (Anne Bobby) gaan achter Boone aan, wat tot een explosief einde leidt.
Waarom de rubriek Frames? De verhalen die we lezen en zien maken net zo goed deel uit van onze levensloop als de gebeurtenissen die we in reallife meemaken. In de rubriek Frames verzamel ik stills uit de films die ik heb gezien om zo die herinneringen te kunnen bewaren en koesteren. Nightbreed keek ik in het kader van de weg naar Halloween.
Jammer vond ik wel dat juist de acteurs die je het graagst hoort praten over de serie het minste aan het woord komen. Weinig Sarah Michelle Gellar, Anthony Stewart Head en Alyson Hannigan. Wel komt James Marsters veel aan het woord, maar je wilt natuurlijk juist van Sarah Michelle allerlei leuke anekdotes horen. Hoe vond zij het om te moeten zingen in de musicalaflevering? Ik weet dat ze niet van zingen houdt, maar niet dankzij dit boek.
