De eerste stop van onze zomervakantie was Heiligerlee, een piepklein plaatje in Groningen. Daar vierde mijn vader zijn verjaardag. Niet toevallig, want hij woont daar.
Achter het huis huppelen de paarden op hun stukje grond, bezaaid met oude autobekleding. Dat schijnt beter te zijn dan gewoon zand onder de hoeven.
En tot slot de making-of foto, gemaakt door Linda:
Ze staan in de buurt van Artis opgesteld op een veldje. Een metalen dierentuin, vlakbij de echte. Nu heb ik het niet zo op dierentuinen. Ik kom er dan ook nooit. Misschien is het goed voor jonge kinderen om een levende ijsbeer te zien in plaats van deze alleen uit boeken of van het beeldscherm te kennen. Zal een geketend en opgesloten beest echt het besef dat de natuur iets bijzonders is, bijbrengen?
Kleine momenten zijn zo vergeten. Dat is niet erg, maar het is ook wel leuk om ze op een bepaalde manier te bewaren en op te roepen. Dankzij een fotoblog kan dat. Maar niet alles hoeft vastgelegd te worden met foto’s. Ik maak geregeld videoreportages van gebeurtenissen – exposities, interviews met bloggers of impressies van de stad. Soms zijn dat uitgebreide producties, strak gemonteerd, muziekje erbij, titeltjes ervoor. Het kan ook simpel: met één shot, één klein moment vastgelegd in een stukje video.
Een levende foto.
.
In bovenstaande video zien we twee duiven van de vloer eten. Ze zijn omringt met witgelige blaadjes die de laatste weken overal in Amsterdam opdwarrelden. Geen idee hoe de boom heet waar ze vanaf gevallen zijn, maar dat doet er ook niet toe. Deze video doet mij vooral herinneren aan een zondagmiddag van een paar weken geleden, toen ik samen met mijn vriendin een rondje door Amsterdam liep. We waren bij De Sarphaat geweest voor koffie en nu weer op weg naar huis. Onderweg schoot ik dit shot.
Maar jij ziet wellicht heel iets anders in dit gevangen moment of moet door het beeld aan een eigen verloren momentje denken.
While heading for an exhibition of my neighbour – she paints and makes music – I came across this grey heron posing on the top of a car.
At work we have these strange art works standing around. Don’t know what the VARA has in common with a polar bear or why they chose to place on in one of the main hallways. But at least it is house-trained.
Yesterday my girlfriend came home from Portugal, so we went out to dinner to celebrate. Outside, a lot of people were dressed up as animals. First I thought it was a bachelor party, but then I figured they were probably from some sort fraternity or something. Looked like they had fun though.