Een paar dagen waren we in Antwerpen. De eerste avond werden we opgeschrikt door brand in de straat. Er rukten maar liefst drie brandweerauto’s uit om het relatief kleine vuurtje te blussen. De volgende dag bestond de straat gelukkig nog.
Anno 1535 dus.
De zwarte panter naast galerie De Zwarte Panter.
Ik denk dat Freddy het kindermenu aanraadt.
Antwerpen CS.
Foto: Linda.
Overhoeks. De nieuwe wijk in Noord is nog steeds in aanbouw.
De iconografische voordeur van het Bungehuis. Ik zie hem zelden dicht. Vroeger kwam ik hier vaak voor college. Lang geleden.
Soms lijkt het Centraal Station in Amsterdam net een huisje van speculaas.
Vrijdag was ik op visite bij Het Parool om te praten over freelance klussen. Daarna liep ik richting uitgeverij Xtra over een industrieterrein. Die vervallen industriepanden kunnen heel mooi zijn.
De Vondelkerk bij Het Vondelpark. Een mooi gebouw. Kerken zijn vaak mooie gebouwen, waarachter veel narigheid schuilgaat. De rijkdom van de kerk kwam van het volk. Veel gebouwen zijn met het bloed, zweet en tranen van de kerkgangers betaald. Als die God zo almachtig is, kan hij toch zelf de kosten wel opbrengen? Om over al die verhalen van misbruik en onderdrukking nog maar te zwijgen. Het instituut mag wat mij betreft vandaag nog afgebroken worden.
Na de koffie met Kim nog even een terrasje gepakt met de twee stripmakende heren Baay en Van Barneveld. Op weg naar het station kwam ik langs dit opvallende gebouw. Dit is het hoofdkwartier van de krakersbeweging heb ik mij laten vertellen.
Foto door Linda.
Na de stevige boswandeling reden we bij toeval langs Zutphen. Aangezien het bijna tijd was om de maagjes te vullen, parkeerden we de auto achter het station en wandelden we de stad binnen.
In een kort tijdsbestek kwamen we veel kunst op straat tegen – iets wat me zeer beviel.
We waren maar een paar uur in Zutphen, waarvan we het merendeel doorbrachten in Revolution, een restaurant met een Zuid-Amerikaanse kaart. Toch had het stadje een positieve indruk op me gemaakt. Ik hou nu eenmaal van mooie historische gebouwen en kunst in de openbare ruimte.
Gekraakt pand achter het station.
Prachtig pand op de Vijzelstraat.
De opgepoetste gevels in de Marnixstraat doen de gebouwen er weer als nieuw uit zien. En ook een beetje nep, alsof je door een filmdecor wandelt. Dat vind ik overigens niet erg, ik vind dat de straat zeker is opgeknapt en vind dat gevoel van een echt filmdecor wel fijn.
Alleen de glazen gevel van het Nieuwe DeLaMar steekt daar een beetje uit als een zere duim. De combinatie van oud en glasbak voelt niet helemaal fijn.
Ik loop er zes keer per week langs, als ik naar en van mijn werk bij de VARA loop: het gebouw van Beeld en Geluid. Ik blijf het een kleurrijk en bijzonder pand vinden.